Pages

December 31, 2006

The Last Day of 2006

ဘယ္လိုလူမွ ေကာင္းတာေတြၾကီး အၿမဲ မၾကံဳေတြႏိုင္သလို ၊ ဆိုးတာေတြၾကီးပဲလည္း အၿမဲတမ္း ၾကံဳေတြေန ့ ရမယ္လို ့ ကၽြန္မ မထင္မိ ပါဘူး။ ဒီ ၿပီးဆံုးေတာ့မယ့္ ၂၀၀၆ မွာ .. ကၽြန္မ ဘာေတြ ေတြ ့ၾကံဳခဲ့ရသလဲ.. အေကာင္းေတြေရာ၊ အဆိုးေတြပါ ၾကံဳေတြခဲ့ရ ပါတယ္.. ေျပာင္းလဲမွု ့ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း ၾကံဳေတြ ့ခဲ့ရပါတယ္။ အဲ့ဒီေျပာင္းလဲမွု ့ေတြဟာလည္း၊ ေကာင္းေသာ ေျပာင္းလဲမွု ့မ်ားလို ့ ကၽြန္မ ယံုၾကည္မိပါတယ္္။

တကယ္ေတာ့ ျဖစ္လာသမွ် အေၾကာင္းအရာေတြကို ဒီဟာက ေကာင္းလို ့ ငါလက္ခံမယ္၊ ဒါကေတာ့ ဆိုးလို ့ ငါလက္မခံခ်င္ဘူးဆိုၿပီး ေရြခ်ယ္ခြင့္ ကၽြန္မတို ့မွာမွ မရွိၾကတာ။ ဒီေတာ့ ျဖစ္သမွ်ကို လက္ခံ၊ ေနာင္ျဖစ္လာမယ္ ကိစၥေတြမွာ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားဖို ့သာ လို အပ္တာပါ။ ဒီေတာ့ ၂၀၀၆ မွာ ျဖစ္သမွ် အေကာင္း၊ အဆိုး မွန္သမွ်ကို ေရွာင္လႊဲမရ၊ ကၽြန္မ လက္ခံရတယ္။ အဲ့ဒီ ႀကံဳေတြခဲ့သမွ် အဆိုးေတြစီက သင္ခန္းစာယူ၊ ေကာင္းတာေတြ စီက အားအင္ေတြယူၿပီး ေနာက္ လာမယ္ ၂၀၀၇ မွာ အေကာင္းဆံုးေတြ ျဖစ္ေအာင္ ဆက္ၾကိဳးစားရ ပါဦးမယ္။

၂၀၀၆ မွာ ထူးထူးျခားျခား မွတ္မိေနမယ့္ အေၾကာင္းအရာေတြကေတာ့..
သူငယ္ခ်င္း အသစ္တခ်ိဳ ့ရခဲ့တယ္..
ဒီႏွစ္ထဲ ရန္ကုန္မျပန္ျဖစ္ေပမယ့္ ကၽြန္မရဲ့ မိဘႏွစ္ေယာက္လံုးနဲ ့ ေတြ ့ရၿပီး ရက္အေတာ္ၾကာၾကာ တူတူေနခဲ့ရတယ္္..
၂၀၀၆ ေဖေဖၚ၀ါရီမွ စတင္ခဲ့တဲ့ ဒီဘေလာခ့္နဲ ့ ေနးတစ္ဖိုရမ္ကေန တဆင့္ သူငယ္ခ်င္း အသစ္ေတြရရွိခဲ့တယ္..

၂၀၀၆ မွာ ထူးထူးျခားျခား မွတ္မိေနမယ့္ ေန ့ေတြကေတာ့..
01 August 2006
08 August 2006
22 November 2006
27 November 2006
06 December 2006
22 December 2006

ဒီႏွစ္အတြင္း ....
ကၽြန္မ စိတ္ညစ္စရာေတြ ၾကံဳတိုင္း ကၽြန္မကို အားေပးခဲ့ ၊ ကၽြန္မရဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မွု ့ေတြကို အတူမွ်ေ၀ ခံစားေပးခဲ့ ယုံမက ကၽြန္မကို အခ်ိန္တိုင္းမွာ နားလည္မွု ့ အျပည့္ေပးခဲ့တဲ့ တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာသူ နဲ ့ ကၽြန္မရဲ့ မိဘေတြ၊ ေမာင္ႏွမေတြ၊ ကၽြန္မ ရဲ့ အနီးမွာ ရွိေနတဲ ့(စု၊ၾကယ္၊စိုးမိုး) နဲ ့ တျခား အေ၀းက သူငယ္ခ်င္းေတြ ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္တယ္ဆိုတာ ေျပာခ်င္ပါတယ္။

အားလံုး ကိုယ္၊စိတ္ ႏွစ္ပါး က်န္းမာ ရႊင္လန္း ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစလို ့
ႏွစ္သစ္ကူး အႀကိဳဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္။

Happy Holiday ( 30-Dec-2006 to 02-Jan-2007)

အားလံုးပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေကာင္းေသာ အားလပ္ရက္မ်ားကို ပိုင္ဆိုင္ၾကပါေစ။


Holiday Mood ၀င္ေနတာနဲ ့ ဘေလာခ့္မေရးျဖစ္ဘူး။ ၿပီးခဲ့တဲ့ အားလပ္ရက္ ေတြရဲ့ အစ ေသာၾကာေန ့ (29-December-2006) ညမွာေတာ့ သူငယ္ခ်င္း တခ်ိဳ ့နဲ ့Suntec City က Marché မွာ Dinner သြားစားျဖစ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ Orchard သြား Coffee ဆိုင္ထိုင္ စကားေျပာၾကတယ္။ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ ေတြ ့စံုပြဲ ေလးပါ။ Dinner ေကၽြးတဲ့ သူငယ္ခ်င္း နဲ ့ Coffee တိုက္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ မေန ့ညကေတာ့ ကၽြန္မက ဘာမွ ျပန္မေကၽြးပဲ သူေတြ ေကၽြးတာပဲ စားခဲ့လိုက္တယ္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ၁၁:၃၀ ရွိၿပီ။ ထံုးစံအတိုင္း စားခ်င္တာေတြ စားလိုက္ေတာ့ အိမ္အျပန္ လမ္းကစၿပီး ေခ်ာင္းျပန္ဆုိး လာတယ္။ ေဆးေသာက္ၿပီး အိပ္ရာ ၀င္လိုက္ရတယ္။ ဒီေန ့မနက္ ႏိုးလာေတာ့ ေနလို ့ ေကာင္းသြားပါၿပီ္။ ေတာ္ေသးတယ္ ဒီရက္ပိုင္း မိုးသိပ္မရြာေတာ့လို ့။ အဟုတ္ရင္ ေနရထိုင္ရတာ အဆင္မေျပဘူး။

မေန ့(30-December-2006) ကေတာ့ အိမ္ေျပာင္းသူတစ္ေယာက္ကို ပါးစပ္နဲ ့ လိုက္ကူလိုက္တယ္။ သူေတာ့ မသိဘူး ကၽြန္မေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေမာသြားတယ္။ ေၾသာ္...သူ ့ခမ်ာလည္း သူမ်ားေတြ အားလပ္ရက္နားေနခ်ိန္မွာ မနားႏိုင္ပဲ၊ ပစၥည္းေတြသိမ္းၿပီး အိမ္အေျပာင္းအေရႊ ့လုပ္ေနရတယ္။ ေနာက္ အိမ္သစ္ေရာက္ရင္လည္း ျပန္လည္ ေနရာ ခ်ထားေရးက လုပ္ရဦးမယ္။ ကိုယ္တိုင္ကူခ်င္ေပမယ့္ အေ၀းႀကီးမို ့ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ဘူး။ အိမ္ေျပာင္းတယ္ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ ပင္ပန္းတဲ့ အလုပ္။ သူ တင္မက၊ တျခား ဒီက အိမ္အသစ္ကို ေျပာင္းမယ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း အိမ္ အသစ္ေတြမွာ အစစ အရာရာ အဆင္ေျပပါေစလို ့ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။ သူမ်ားေတြ အတြက္ေတာ့ မသိဘူး၊ ကၽြန္မ အတြက္ကေတာ့့ ညေန အလုပ္ၿပီးလို ့ ပင္ပင္းပန္းပန္း ျပန္လာၿပီဆို၊ ကိုယ္ရဲ့ ေနရာေလးမွာ ၾကိဳဆိုမယ့္သူေတြ မရွိတဲ့ၾကားက ေပ်ာ္စရာေတြမရွိေတာင္၊စိတ္ညစ္စရာေတြနဲ ့့ ျပည့္မေနဖုိ့က အရမ္းအေရးၾကီးပါတယ္။

ခုေတာ့ ေတြးေနမိတာက ဒီ Holiday မွာ ဘာလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲ ဆိုတာပါပဲ။ ေထြေထြထူးထူးေတာ့ လုပ္ျဖစ္မယ္ မထင္ပါဘူး။ အိမ္မွာပဲ အတိုးခ် အနားယူဖို ့ စိတ္ကူးမိတယ္။ အိမ္ရွင္းစရာေလးေတြ ရွိတာ ရွင္းရင္း၊ Web Site ေတြက ရုပ္ရွင္ေတြလိုက္ၾကည့္မယ္။ ၂၀၀၆ ရဲ့ ရွားရွားပါးပါး ၄ ရက္ဆက္တိုက္ရတဲ့ ေနာက္ဆံုး အားလပ္ရက္ေတြကို အနားယူရင္း၊ Home Sweet Home လုပ္ရင္း နဲ ့ပဲ ကုန္းဆံုးပါေတာ့မယ္။ ...

December 29, 2006

ဒီထက္ပိုၿပီး မတတ္ႏိုင္ဘူး

စိုင္းထီးဆိုင္ရဲ့ သီခ်င္းေလး တစ္ပုဒ္ပါ။ အစ္ကိုေတြ၊ ဦးေလးေတြက ခင္ေမာင္တိုးတို ့ စိုင္းထီးဆိုင္ တို ့ကို ဆို အရမ္းၾကိဳက္ၾကတယ္ဆိုေတာ့ သူတို ့သီခ်င္းေတြကို ကၽြန္မ ငယ္ငယ္ထဲက ရင္းႏွီးေနခဲ့ပါတယ္။ ဒီသီခ်င္းေလးကို ျပန္နားေထာင္ခ်င္စိတ္ေပါက္ေနတာေတာ့ ၾကာပါၿပီ။ ဒီေန ့ေတာ့ မေတြ ့ေတြေအာင္ရွာမယ္ဆိုၿပီး ရွာလိုက္တာ 1 နာရီေလာက္ အခ်ိန္ကုန္သြားတယ္။ ကၽြန္မမွာ စိုင္းထီးဆိုင္ သီခ်င္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရွိေပမယ့္ မူရင္း အဲ့ဒီသီခ်င္း ပါတဲ့ album မရွိဘူးျဖစ္ေနေတာ့၊ ရွိသမွ် စိုင္းထီးဆိုင္ရဲ့ သီခ်င္း အကုန္လံုးကို လိုက္နားေထာင္ၾကည့္လိုက္ရပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွ စိုင္းထီးဆိုင္ရဲ့ "အေကာင္းတက အေကာင္းဆံုးေတးမ်ား" (၃) ထဲမွာ ဒီသီခ်င္းျပန္ပါေနတာ ေတြ ့လိုက္ရတယ္။

ဒီထက္ပိုၿပီး မတတ္ႏ္ိုင္ဘူး - စိုင္းထီးဆိုင္

လူတစ္ေယာက္ရဲ့ ေကာင္းကြက္ခ်ည္းပဲ လိုခ်င္လို ့ေတာ့ မရဘူးရယ္
ဒြန္တြဲတဲ့ ဆိုးကြက္လဲပါမယ္ အံ၀င္ဂြင္က် ဆုေတာင္းသမွ်
ျပည့္စံုေအာင္ ဘယ္ဘုရားမွ မစြမ္းႏိုင္ဘူး
နီးစပ္တာနဲ ့ ေရာင့္ရဲၾကရတာပဲ .. မင္းအသိပါပဲ

ေက်ာက္တိုင္းအျပစ္ေလးေတာ့ရွိတယ္.. လူတိုင္းခ်ိဳ ့ယြင္းခ်က္ရွိမယ္
သဘာ၀ရဲ့ သေဘာတရား တခုပါပဲ
ပံုစံတစ္ခုတည္း ဇြတ္အတင္းသြတ္သြင္းေနရင္
နဂိုရွိရင္းစြဲ ဂုဏ္အင္ပ်က္စီးမယ့္အေရး
ျပန္ငဲ့ကြက့္သင့္တာလဲ မင္းအသိပါပဲ..

Cho:
ကိုယ္စြမ္းသေလာက္ေတာ့ ကို္ယ္ၾကိဳးစားခဲ့ပါတယ္
ထိပ္ဆံုးထိမေရာက္ခဲ့ရေတာင္ အလယ္အလတ္ေတာ့ မကပါတယ္
စိတ္သြားသေလာက္ေတာ့ ကိုယ္လိုက္ၿပီးမလုပ္ႏိုင္ဘူး
ဒီေလာက္နဲ ့မွ မေက်နပ္ရင္ အရံွဳးေပးဖို ့/ လက္ေလွ်ာ့ဖို ့ပဲ က်န္ေတာ့တယ္
ဒီထက္ပိုၿပီး မင္းအလုိကို မျဖည့္ႏိုင္ဘူး
ဒီထက္ပိုၿပီး မျဖစ္ႏိုင္ဘူး မတတ္ႏိုင္ဘူး ....

ေရနက္လည္း ၾကမ္းရွိရမယ္ အပင္ျမင့္လည္း အဖ်ားရွိရမယ္
အရာရာမွာ အဆံုးရွိၾကရစျမဲ
ဒါေပမယ့္လည္း တိုင္းလို ့မရစေကာင္းႏိုင္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းေတာ့ရွိပါတယ္
မင္းမေတာင္းရပဲ ကိုယ္ေပးအပ္ခဲ့တာ မင္းအသိပါပဲ...

Cho: Cho:

December 28, 2006

Top 99 Women 2006 - AskMen



ဒီေန ့ေတာ့ ေတြ ့မိတာက AskMen.com ကေန ့ စာရင္းျပဳစုထားတဲ့ TOP 99 Women 2006 ဆိုတာကိုပါ။ အဲ့ဒီ မွာ What she is known for? , 2005 Careers Hightligh နဲ ့ 2006 Career Forecast ဆိုၿပီး တစ္ေယာက္ခ်င္း အေၾကာင္းေလးေတြကို ရွင္းျပထားေတာ့ ပံုေလးေတြလည္း ၾကည့္ရ၊ ဒါ ဘယ္သူလဲ၊ ဘာလို ့ေက်ာ္ၾကားတာလဲ သိရဆိုေတာ့ ကၽြန္မေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး သေဘာက်မိတယ္။ ၿပီးေတာ့ အရင္ႏွစ္က ရတဲ့ Rank ကိုလည္း Last Year's Rank ဆိုၿပီး ျပထားျပန္တယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ AskMen.com Desirability Score ဆိုၿပီးလည္း ျပထားေသးတယ္။ ဘယ္လို အဲ့ဒီ Score ကို တြက္ခ်က္ရရွိတယ္ဆိုတာကို .. ရွင္းျပထားပါတယ္။


ထိပ္ဆံုး 1 to 10 မွာရွိေနသူမ်ားစာရင္းပါ။
1. Jassica Alba
2. Sienna Miller
3. Angelina Jolie
4. Adriana Lima
5. Maria Menounos
6. Charlize Theron
7. Jessica Biel
8. Amerie
9. Natalie Portman
10. Eva Longoria

ေနာက္ဆံုးက No. 99 ခ်ိတ္တဲ့ သူကေတာ့ Anna Kournikova ပါ။
ကၽြန္မ သတိထားမိတဲ့ တျခားသူေတြကေတာ့
Jennifer Lopez (JLo) က နံပါတ္ (81) ၊
LindsayLohan က နံပါတ္ (18) ၊
Jennifer Aniston က နံပါတ္ (27) ၊
Nicole Kidman က နံပါတ္ (96) ၊
Lucy Liu က နံပါတ္( 93) ၊
Zhang Ziyi က နံပါတ္ (79)
Cameron Diaz က နံပါတ္ (91)၊

AskMen.com ဆိုတာ ေယာက္်ားေလးေတြရဲ့ ေနရာတဲ့.. အမယ္ေလး.. တစ္လ တစ္လ လာဖတ္သူ အေရအတြက္က 5 Millions ေတာင္ရွိတယ္ ေျပာထားတယ္။ ေတာ္ေတာ္ လူၾကည့္မ်ားတဲ့ WebSite ပါပဲ။ ကၽြန္မေတာ့ ဒီေန ့TOP 99 Women 2006 List ကိုပဲ ၾကည့္လိုက္ရေသးတယ္။ ၾကည့္မိသေလာက္ေတာ့ ပံုေလးေတြက မရိုင္းပဲ လွလို ့ ၾကည့္လို ့ ေကာင္းပါတယ္။ သြားၾကည့္လိုက္ၾကပါဦး။ လူဆိုတာ အလွႀကိဳက္တဲ့ သူေတြႀကီးပဲမို ့ ဒီလို ေခ်ာေခ်ာ လွလွေလး ခ်စ္စရာ ပံုေလးေတြ ၾကည့္ရရင္ အနည္းဆံုးေတာ့ စိတ္ခ်မ္းသာမွု ့ရမွာ အေသအခ်ာပဲ မဟုတ္လား။

December 27, 2006

Very Slow Internet Connection

မနက္က အလုပ္မွာ ဘယ္ဆိုဒ္မွာ ၀င္လို ့မရ ျဖစ္သြားတယ္။ ပထမေတာ့ ကၽြန္မ တို ့ အလုပ္က Server တစ္ခုခု ျဖစ္လို ့ လို ့ပဲ ထင္လိုက္တာ။ ေန ့လယ္ ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ဖုန္းေျပာျဖစ္မွ ပဲ တျခား သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း အလုပ္မွာေရာ၊ အိမ္ေတြမွာပါ အင္တာနက္ ရေတာ့ ရတယ္၊ Connection ကေတာ့ အရမ္းေႏွးေနတယ္ဆိုတာ သိလိုက္ရတယ္။ ထမင္းစားျပန္လာေတာ့ အလုပ္မွာ အင္တာနက္ေတာ့ ျပန္ရေနၿပီ၊ ဒါေပမယ့္ Website ေတြ ၀င္ရတာ အရမ္းေႏွးေနျပန္တယ္။ ခဏခဏ လည္း disconnect ျဖစ္ေနပါတယ္။ ပံုမွန္ WebSite ေတြကို သြားတာရတာ နည္းနည္း စိတ္ရွည္ရွည္နဲ ့ ေစာင့္လိုက္္ရင္ အဆင္ေျပေပမယ့္၊ ဘယ္ File မွ Upload လုပ္လို ့မရဘူး ျဖစ္ေနပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ကၽြန္မတို ့ အလုပ္မွာ Messenger မသံုးရဘူးဆိုေတာ့ အရင္ကဆို Web Messenger ေတြသံုးၿပီး ခဏ ေလာက္ေတာ့ ၀င္ၾကည့္ႏိုင္ေပမယ့္ ဒီေန ့ေတာ့ လံုး၀ ၀င္မရပါဘူး။

ဘာေၾကာင့္ ဒီလိူျဖစ္ေနရတာလည္းလို ့ သတင္းေတြလိုက္ရွာ ဖတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ ထိုင္၀မ္မွာ မေန ့က လုပ္သြားတဲ့ ငလွ်င္ေၾကာင့္ ဒီမွာ Internet Connection ေတြ အရမ္းေႏွးေနတာလို ့ သိလိုက္ရတယ္။ ဒီမွာ လူသံုးအမ်ားဆံုး Service Provider ျဖစ္တဲ့ StarHub ကေတာ့ ဒီလိုေလး ေျပာထားတယ္..

Due to an earthquake in Taiwan yesterday, the undersea cable was disrupted resulting in slow Internet access to some international sites. You can be assured that our topmost priority is to quickly restore services and we have deployed all available resources to address the situation as soon as possible.

အလုပ္မွာေတာင္ ဒီေလာက္ ေႏွးေနရင္ အိမ္က အင္တာနက္ ေတာ့ ဘယ္လို ျဖစ္ေနမလဲ မသိဘူး။ ... အိမ္ျပန္ခ်ိန္ေက်ာ္ေနေပမယ့္ သိပ္မျပန္ခ်င္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ အိမ္မွာ လုပ္စရာဆိုလို ့ အင္တာနက္သံုးတာပဲ ရွိတဲ့ဟာကို ဒီေလာက္ေႏွးတဲ့ Connection နဲ ့ဆို သိပ္စိတ္ရွည္မွာ မဟုတ္ဘူး။ အင္း .. ဒီညေတာ့ DVD ေလးၾကည့္ၿပီး ေစာေစာ အိပ္ရေတာ့မယ္နဲ ့ တူပါတယ္။

Collection of Old Pictures

အလုပ္လုပ္ရင္း စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္၊ ကိုယ္စိတ္၀င္စားတာေလးလုပ္လိုပ္ဦးမယ္ဆိုၿပီး ဟိုရွာဒီရွာလုပ္လိုက္တာ၊ စိတ္၀င္စားဖို ့ေကာင္းတဲ့ Website တစ္ခုရွာ ရွာေတြ ့လိုက္တယ္။ ဟိုေရွးေရွးတုန္းက ရိုက္ထားတဲ့ Photo အေဟာင္းေတြ ကုိ စုစည္းေပးထားတဲ့ Website တစ္ခုပါ။ ပံုေတြက အရမ္း စိတ္၀င္စားဖို ့ေကာင္းပါတယ္။

ကၽြန္မေတာ့ အလုပ္မွာ မအားတဲ့ၾကားကေနၿပီး Burma, Civil War, Castles ,Flights, England ဆိုတာေတြကို လိုက္ရွာ ၾကည့္လိုက္တယ္။ ကၽြန္မတို ့ ႏိုင္ငံ (Burma) နဲ ့ ပတ္သက္တဲ့ ပံုကေတာ့ ၃ ပံုပဲ ရွိပါတယ္။

အဲ့ဒီ site မွာ .. အပိုင္း ၃ ပိုင္းခြဲၿပီး စုစည္း ေပးထားတာေတြ ့ရတယ္။
Defining Moments
Picture Collections
Themed Collections
Site Search မွာလည္း ကိုယ္စိတ္၀င္စားတာေတြကို လုိက္ရွာၾကည့္ႏိုင္ ေသးတယ္။

ဓာတ္ပံု ေတြ၊ သမိုင္းျဖစ္ရပ္ေတြကို စိတ္၀င္စားတဲ့ သူေတြ အဖို ့ တစ္ေခါက္ေလာက္ေတာ့ သြားၾကည့္သင့္ ပါတယ္။

ဒီမွာက အဲ့ဒီ ဆိုဒ္မွာရွိေနတဲ့ Burma နဲ ့ဆိုင္တဲ့ ပံုေတြ အေၾကာင္းပါ။




The photo documents Burmah: elephant working.






It was taken in 1910 by Carpenter, Frank G. (Frank George), 1855-1924.

The image shows two uniformed and armed prison guards in Rangoon, Burma.





It was made in 1910 by Carpenter, Frank G. (Frank George), 1855-1924.
The illustration documents five male prisoners squatting with hands pressed together amidst a fibrous material in Rangoon, Burma.

26 December 2006

What If I Die Tonight ??
by Manu Kanwarpal

What if I die tonight..
Will it be a joy, sorrow or delight..

And does it really matter, whether I am or I am not..
Coz all this world, just seems to be a plot !

Would the earth stop moving and the Sun stop shining ..
Would the stars stop twinkling and the wind stop rhyming..

Would the men stop doing their daily chores..
Would the water stop splashing on sea shores..

If nothing in this world is gonna change at all..
Then why on earth are we afraid to fall .. ?

Then some would come to say good bye..
But I wont be there to see them sigh !

And some would remember in their silent tears..
In memories of those wonderful years..

For the world that night might be sad..
But deep inside I will be glad..

Coz I'm gonna meet the lord that night..
After all this wait, I'm gonna see that light !

December 26, 2006

သူ ့မွာတမ္း - မင္းသု၀ဏ္

မင္းသု၀ဏ္ ေရးသားတဲ့ "သူ ့မွာတမ္း" ဆိုတဲ့ ကဗ်ာအပိုင္းအစေလးကို စာအုပ္တစ္အုပ္မွာ ဖတ္လိုက္မိတာနဲ ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လုံးကို ဖတ္ခ်င္စိတ္ေပါက္လာလို ့ လိုက္ရွာလိုက္ေတာ့ မမြန္ရဲ့ ဘေလာခ့္မွာေတြ ့လို္က္ရတယ္။ မမြန္ကို ေက်းဇူးအရမ္းတင္သြားတယ္။ မဟုတ္ရင္ ခက္ခက္ခဲခဲ လိုက္ရွာေနရဦးမွာ။ မမြန္က ဒီကဗ်ာေလးကို ပလန္းနတ္က ကူးထားတာလို ့ေျပာထားပါတယ္။ ဒီကဗ်ာကို ၾကိဳက္ႏွစ္သက္တာနဲ ့ ကၽြန္မလည္း မမြန္စီက ထပ္ကူးၿပီး ဒီမွာ မွတ္ထားလိုက္တယ္။

သူ ့မွာတမ္း - မင္းသု၀ဏ္
သူတို ့အဆုတ္၊ ထားခဲ့ျမွဳပ္သည့္
ဗံုးငုတ္တိုက္မွား၊ ေမာင္ေျပာက္က်ားကို
ရြာသား ရြာသူ ေမးၾကျမဴသည္
အူအူယမ္းေငြ ့ ထတုန္းတည္း။

အေမာင္ေျပာက္က်ား၊ ခ်စ္သူအားကို
ဘာမ်ားမွာၾကားလိုသနည္း။
ငယ္ကၾကင္ျမတ္ မိသက္မွတ္ကို
ခြင့္လြတ္ခဲ့ေၾကာင္း ေျပာပါေလ။

အေမာင္ေျပာက္က်ား မိဘအားကို
ဘာမ်ားမွာၾကားလိုသနည္း။
ေမြးသည့္မိခင္ ေမြးဖခင္ကို
ဦးတင္ခဲ့ေၾကာင္း ေျပာပါေလ။

အေမာင္ေျပာက္က်ား တိုင္းျပည္အားကို
ဘာမ်ားမွာၾကားလိုသနည္း။
ခရီးမတ္တပ္ လမ္းခုလတ္တြင္
ကိုယ္လြတ္ေရွာင္ခြာ ခဲြရပါေရြ ့
အားနာခဲ့ေၾကာင္းေျပာပါေလ။

ယမ္းေငြအူအူ တလူလူနဲ ့ ေမးျမဴၾကတုန္း
အေနာက္ကုန္း၀ယ္ ေနလံုးကြယ္ေလျပီတကား။ ။


Source : ThuHninSee

X'mas Holidays

ေသာၾကာညေန ( 22nd Dec 2006)
ပံုမွန္အရဆို ေသာၾကာ ညေနတိုင္း အျပင္မွာ ညစာ စားျဖစ္ေပမယ့္၊ ဒီေသာၾကာညေနေတာ့ မိုးေတြကရြာၿပီး၊ ေနမေကာင္းတာနဲ ့ အိမ္ကို တန္းျပန္ ျဖစ္သြားတယ္။ ေနာက္ ၃ ရက္ဆက္တိုက္ အားလပ္ရက္ရတာဆိုေတာ့ အဲ့ဒီရက္ေတြမွာ ေနမေကာင္း ျဖစ္ေနမွာ စိုးရိမ္တာနဲ ့ ျပန္နားျဖစ္သြားခဲ့တာပါ။ တစ္ေန ့လံုး မိုးေတြရြာေနေတာ့ အလုပ္မွာ တခ်ိန္လံုး ေခ်ာင္းေတြဆိုးၿပီး လူက ပင္ပန္းေနတာေၾကာင့္ အားလပ္ရက္မွာ ၾကည့္ဖို ့ ေသာၾကာညေတာ့ Movie ေတြေဒါင္းလုတ္ လုပ္လိုက္မယ္လို ့ စိတ္ကူးရွိခဲ့ေပမယ့္၊ မလုပ္ျဖစ္ဘဲ ေစာေစာ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တယ္။

စေနေန ့ .. ( 23rd Dec 2006)
တစ္ေနကုန္ အလုပ္ေတြရွုပ္ေနခဲ့တယ္။ ညေနပိုင္းေတာ့ သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္နဲ ့ေတြဖို ့ orchard သြားျဖစ္လိုက္တယ္။ ခ်ိန္းထားတာ ၆း၃၀ ဆိုေပမယ့္၊ တကယ္ေတြ ့ေတာ့ ၇ နာရီေက်ာ္ေနၿပီ။ အဲ့ဒီသူငယ္ခ်င္းနဲ ့ ေတြ ့မယ္ ဆိုၿပီး ခ်ိန္ေနတာ ၁ ႏွစ္ေလာက္ ရွိေနခဲ့ေပမယ့္၊ အဲ့ဒီေန ့မွ တကယ္ေတြ ့ျဖစ္ေတာ့တယ္။ orchard မွာ မ်ားလိုက္ၾကတဲ့ လူေတြ၊ က်ိတ္က်ိတ္တိုးေနတာပဲ။ လူၾကားထဲမွာ လူပိၿပီး ျပားမသြားေအာင္ မနည္းကို တိုးသြားရတယ္။ ဒါလည္း မဆန္းပါဘူးေလ။ ဒီႏိုင္ငံမွာက သြားစရာဆိုလို ့ အဲ့ဒီေနရာတစ္ခုပဲရွိတာကို။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ dinner စားၿပီး ေနာက္ ရုပ္ရွင္ ၾကည့့္ျဖစ္သြားတယ္။ ၁ ႏွစ္ေက်ာ္အတြင္း ဒါ ပထမဆံုး ရုပ္ရွင္ ၾကည့္ျဖစ္တားပါပဲ။ ၂၀၀၅ ႏို၀င္ဘာက ေနာက္ဆံုးတစ္ေခါက္ၾကည့္ခဲ့တာပဲ။ ညဖက္ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ည ၁း၃၀ ေလာက္ရွိေနၿပီ။ ထံုစံအတိုင္း Taxi နဲ ့ အိမ္ျပန္ရတာေပါ့။ Taxi ရဖို ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ေစာင့္လိုက္ရတယ္။ သံုးေယာက္ဆိုေပမယ့္ ျပန္မယ့္ ေနရာက တျခားစီဆိုေတာ့ Taxi သံုးစီးျဖစ္သြားတာေပါ့။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ကိုရီးယား ဇာတ္လမ္းတြဲကို 1 to 6 အထိၾကည့္လိုက္တာ မနက္ မိုးလင္း ၅ နာရီမွပဲ အိပ္ျဖစ္ေတာ့တယ္။

တနဂၤေႏြေန ့( 24th Dec 2006)
မနက္ ၁၁ နာရီထိုးမွပဲ ႏိုးေတာ့တယ္္။ မနက္စာနဲ ့ ေနလယ္စာ ေပါင္းစားလိုက္ၿပီး ညက ၾကည့္လက္စ ကိုရီးယားဇာတ္လမ္းကို ဆက္ၾကည့္ျဖစ္တယ္။ 6 to 9 အထိၿပီးသြားတယ္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က သူ ့ေကာင္မေလး လာလည္လို ့ ဧည့္သည္ကိုမုန္ ့ ့လိုက္ေကၽြးရမယ္ ဆိုတာနဲ ့ တျခား သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ ့ပါ ခ်ိန္းၿပီး dinner သြားစားျဖစ္တယ္။ ထံုးစံအတိုင္း orchard မွာပဲေပါ့။ အျပင္ထြက္ခါနီးမွာမွ ရြာလိုက္တဲ့မိုး၊ သည္းၾကီးမဲၾကီးကို ရြာေနတာပဲ။ ေနလို ့မေကာင္းေပမယ့္ ေတြ ့မယ္ေျပာထားၿပီး မွေတာ့ ကိုယ့္ဘက္က မပ်က္ကြက္ခ်င္တာနဲ ့ အေႏြးထည္ ၀တ္ၿပီး ထြက္ရတာေပါ့။ ေတာ္ပါေသးတယ္၊ orchard ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္ၾကေတာ့ မိုးတိတ္သေလာက္ရွိသြားၿပီ။ X'mas eve ဆိုေတာ့ dinner စားဖို ့ဟာ ဆိုင္မွာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာတန္းစီၿပီး ေစာင့္လိုက္ရပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ dinner စား၊ စကားေျပာတာ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာတယ္။ အဲ့ဒီေန ့က orchard မွာ mid-night sale ရွိေပမယ့္ လူေတြ အရမ္းမ်ားေနတာရယ္၊ ေနလို ့ ့ မေကာင္းတာနဲ ့ shopping မသြားျဖစ္ေတာ့ပဲ ညစာစားၿပီးတာနဲ ့ အိမ္တန္းျပန္လာျဖစ္ လိုက္တယ္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ၁၁:၃၀ ရွိေနၿပီ။ မအိပ္ခ်င္တာနဲ ့ ကိုရီးယားဇာတ္လမ္း ဆက္ၾကည့္လိုက္တာ အတြဲ 11 အထိ ၿပီးသြားလို ့ အိပ္ရာ ၀င္တဲ့ အခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ မနက္ ၅ နာရီထိုးရွိေနၿပီ။

အဲ့ဒီေန ့က လုပ္မယ္ၾကံၿပီး မလုပ္ျဖစ္လိုက္တာက Channel 5 က လာမယ့္ Love Actually movie ကို ၾကည့္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးပါ။ အဲ့ဒီ ရုပ္ရွင္ကို ၂၀၀၃ ရံုစတင္ေတာ့ oxford မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ သြားၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ သိပ္မမွတ္မိေတာ့တာနဲ ့ ျပန္ၾကည့္ခ်င္ေနခဲ့တာပါ။ ဟိုမွာ က်န္ေနေသးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို သတိရတာလည္း ပါတာေပါ့ေလ။

တနဂၤလာေန ့ ( 25th Dec 2006)
X'mas ေန ့မွာေတာ့ ေစာေစာႏိုးေနတယ္။ မနက္ ၉ နာရီေလာက္မွာ ႏိုးလာတယ္။ မိုးေတြကလည္းရြာ၊ ေခ်ာင္းျပန္ဆိုးၿပီး ေနလို ့ မေကာင္းတာနဲ ့ ဘယ္မွ မသြားပဲ အိမ္မွာပဲ ေနေတာ့မယ္ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ ဒီေန ့ မိုးရြာထဲ အျပင္ထပ္သြားရင္ေတာ့ ဆရာ၀န္ကို ထပ္သြားေတြ ့ရဖို ့က ေသခ်ာသေလာက္ရွိသြားၿပီ။ မနက္စာစားၿပီးတာနဲ ့ ဖတ္စရာရွိတဲ့ webpage ေလးေတြ ခဏဖတ္ၿပီး၊ ကိုရီးယားကား ဆက္ၾကည့္လိုက္တာ အတြဲ 16 အထိ ၿပီးသြားတယ္။ လူလည္း ေခါင္းေတြ မူးေနာက္၊ ေခ်ာင္းက မတရားဆိုးလာတာနဲ ့ေဆးေသာက္ အိပ္လိုက္တာ ျပန္ႏိုးလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ည ၇ နာရီ ထိုးေနၿပီ။ ေရခ်ိဳးၿပီး ျမန္မာ ရုပ္ရွင္ေတြကို အြန္လိုင္းက ၾကည့္လိုက္တာ ၂ ေခြၿပီးသြားတယ္။ ေနာက္ေတာ့ မေမ နဲ ့ တျခား သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က JaJah ကေန ့ ရန္ကုန္ကို free ေခၚလို ့ရေနတယ္ ဆိုတာ အေၾကာင္းၾကားတာနဲ ့ အိမ္နဲ ့ ဖုန္းေျပာျဖစ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အိပ္ခ်င္စိတ္မရွိတာနဲ ့ ရုပ္ရွင္ ၂ ကား ေဒါင္းလုတ္ လုပ္ၿပီး ၾကည့္ျဖစ္လိုက္ေသးတယ္။ မိုးေတြ အရမ္းရြာေနတာ ဆူညံေနတာနဲ ့ တစ္ညလံုးေကာင္းေကာင္းမအိပ္လိုက္ရဘူး။ ေခါင္မိုးေပၚ မိုးစက္ ၾကသံ တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ကိုို ၾကားေနရေတာ့ ရန္ကုန္က မိုးတြင္း မွာၾကံဳေတြ ့ရတာေတြ၊ ငယ္ငယ္တုန္းက မိုးရာသီဆို အတန္းေက်ာင္း စတက္ရတာေတြ၊ မိုးရာသီမွာ ညဘက္ဆို ၾကားရတဲ့ အေကာင္ ေအာ္သံေတြကို သတိရေနခဲ့ မိတယ္။

ဒီ ၃ ရက္ရတဲ့ အားလပ္ရက္မွာ ဘာေတြ သာမန္ထက္ ထူးျခားလည္းဆိုေတာ့
  • ေရာက္ေလ့မရွိတဲ့ 0rchard မွာ ႏွစ္ရက္ဆက္တိုက္ Dinner သြားစားျဖစ္တယ္။ ( ပိုက္ဆံ ကုန္တာသြားတယ္္)
  • မၾကည့္စဖူး ကိုရီးယား ဇာတ္လမ္းတြဲနဲ ့ တျခား Movie ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ဇြဲၾကီးၾကီးနဲ ့ ၾကည့္ျဖစ္သြားတယ္။ ( မ်က္စိေညာင္းတယ္ )
  • Technical နဲ ့ ပတ္သက္တဲ့ Web Pages နည္းနည္းနဲ ့ Email Check တာရယ္က လြဲလို ့ တျခားဘယ္ Web Site မွ မေရာက္ျဖစ္၊ မဖတ္ျဖစ္ လိုက္ဘူး။ ( ဘာသတင္းမွ မသိေတာ့ဘူး )
  • ဒီ Holidays မွာ ဖတ္စရာရွိတာေတြ ကို စဖတ္မယ္ ၊ Information လိုက္ရွာစရာေတြကို အၿပီး လိုက္ရွာမယ္ စိတ္ကူးေပမယ့္.. လံုး၀ကို မလုပ္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ (ပံုမွန္ထက္ ပိုအပ်င္းထူေနတယ္)
  • လုပ္စရာ ရွိတာေတြ အားလံုးကို ေမ့ထားခဲ့တယ္။ ( စိတ္ခ်မ္းသာတယ္)

ဇာဂနာ - ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ခ်ာလီခ်က္ပလင္

လူထုစိန္၀င္းေျပာ ေသာ ဇာဂနာ အေၾကာင္း....

ဇာဂနာကို စတင္ေတြ႕ဖူးတဲ့အခ်ိန္က သူဟာ ရွက္တတ္ၿပီး စကားနည္းတဲ့ တကိုယ္ေတာ္ လူငယ္ေလးတဦး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္အတြင္း ကြၽန္ေတာ့္ စာသင္ခန္း က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ ထပ္ၿပီး ေတြ႔ဆုံတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ရွက္ရြံ႕ရြံ႕နဲ႔ စကားနည္းတဲ့ ေကာင္ေလးတေယာက္ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ သူဟာ လူသိမ်ားတဲ့ အက်ဥ္းသားေဟာင္းတဦးျဖစ္သလို အလြန္ ေက်ာ္ၾကားတဲ့ လူရႊင္ေတာ္တဦးလည္း ျဖစ္ေနပါၿပီ။

နာမည္ဆုိးနဲ႔ေက်ာ္ၾကားတဲ့ အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္က ျပန္လြတ္ၿပီး ရက္ အနည္းငယ္ အၾကာမွာ ဆရာေဟာင္းကို သူ လာေတြ႔ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ သူဟာ စကားအိုး တေယာက္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ အားရပါးရရယ္ေမာၿပီး ေဘးနားမွာရိွတဲ့ အတန္းေဖာ္ေဟာင္း ေတြနဲ႔ ျပက္လုံးေတြ တခုၿပီးတခု ထုတ္ေနပါတယ္။ အဲဒီလို ရွက္တတ္ၿပီး စကားနည္းတဲ့ ေကာင္ေလးကေန အာ၀ဇၨန္းရႊင္တဲ့ လူရႊင္ေတာ္တေယာက္ ဘယ္လိုမ်ားျဖစ္သြားပါလိမ့္။ သူ႔ျပက္လုံးေတြက ဘာေၾကာင့္မ်ား သူ႔ကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေထာင္က်ေအာင္လုပ္လိုုက္တာလဲ ဆိုတာကို ကြၽန္ေတာ္ စဥ္းစားေနမိပါတယ္။

သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ သူ ရယ္ေမာၿပီး ျပက္လုံးထုတ္ေနတာကို ကြၽန္ေတာ္ ၾကည့္ေနမိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ အမွန္တကယ္ ရယ္ေမာေန တာဟုတ္ရဲ႕လား။ သူ႔ရယ္ေမာသံမွာ ေနာက္သံစဥ္တခုကို ကြၽန္ေတာ္ ၾကားရတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ သူဟာ ႏွလုံးခုန္ လုိက္တုိင္း ငိုေႂကြးေနတာပါ။ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္တဲ့အခါ သူ႔ရဲ႕ရယ္ေမာေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြမွာ မ်က္ရည္စေတြ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕မ်က္လုံးေတြက ငိုေႂကြးေနတယ္။ နာက်င္မႈ ေ၀ဒနာေတြနဲ႔ ငိုေႂကြး ေနပါတယ္။ သူကုိယ္တုိင္အတြက္ေတာ့ မဟုတ္ပါ။ သူ႔တိုင္းျပည္အတြက္ ငိုေႂကြးေနျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။

ျမင္ျမင္သမွ် အရာရာတုိင္းကို ျပက္လုံးထုတ္တတ္တဲ့ လူရႊင္ေတာ္တေယာက္ျဖစ္လာေအာင္ အဲဒီလို ငိုေႂကြးျခင္းက ဖန္တီး လိုက္တာပါ။ သူဟာ သာမန္လူရႊင္ေတာ္ တေယာက္သာ မကပါ။ သူဟာ ျမန္မာျပည္သူေတြအတြက္ ခ်ာလီခ်က္ပလင္ ျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ လူမႈ ေ၀ဖန္ေရးသမား ျဖစ္တယ္။ ျပည္သူလူထုရဲ႕အသံ ျဖစ္တယ္။

သူ႔ျပက္လုံးေတြဟာ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ျပည္သူသန္းေပါင္းမ်ားစြာရဲ႕ ေျပာမထြက္တဲ့ စကားလုံးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနရာ တိုင္းမွာ အၿမဲ ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ “အကိုႀကီး” ကို ေၾကာက္တဲ့အတြက္ ကိုယ္တိုင္မေျပာရဲေပမယ့္ ၾကားခ်င္တဲ့စကားေတြ ျပည္သူမ်ားမွာ ရွိပါတယ္။ ဒီလို ျပည္သူေတြၾကားခ်င္တဲ့ စကားေတြကို ဇာဂနာက က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ေျပာေပးပါတယ္။

ျပည္သူေတြရဲ႕ကိုယ္စား ဇာဂနာဟာ မ်က္ရည္ျပည့္ေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြနဲ႔ ရယ္ေမာေနပါတယ္။ သူ႕ျပက္လုံးေတြဟာ ဓားသြားလို စူးရွတယ္။ ဟာသပါတဲ့ စကားေတြက ျမားတစင္းလို လ်င္ျမန္တယ္။

ဒါေပမယ့္ သူ႔ဆရာေဟာင္း ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ တမင္ဖန္တီးထားတဲ့ သူ႔ရဲ႕ရယ္ေမာျခင္းထဲမွာ နာက်င္မႈေ၀ဒနာအျပည့္နဲ႔ သံစဥ္တခုကို ၾကားေနရပါတယ္။
===============================================================
ဒီစာပုဒ္ကို ဧရာ၀တီ -၂၀၀၆ ခုႏွစ္၏ ထူးျခားထင္ရွားပုဂၢိဳလ္မ်ား မွာ ဖတ္လိုက္မိတာပါ။ အဲ့ဒီ စာရင္းမွာ ပါ၀င္သူေတြနဲ ့ အဖြဲ ့အစည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို သေဘာက်မိေပမယ့္၊ တခ်ိဳ ့ေသာသူေတြကိုေတာ့ ဘာလို ့ထည့္ထားတာလဲဆိုတာ ကၽြန္မ နားမလည္ႏိုင္ပါဘူး။

December 25, 2006

Merry Christmas

May the Love, Peace, and Joy of Christmas be yours always.

Christmas Wish

by Myra Scovel

God give you blessings at Christmas time;
Stars for your darkness, sun for your day,
Light on the path as you search for the Way,
And a mountain to climb.

God grant you courage this coming year,
Fruit for your striving, friends if you roam,
Joy in your labor, love in your home,
And a summit to clear.

December 21, 2006

အလံုးအရင္းႏွင့္ လာေနေသာ ျမန္မာ့ပို႔ကုန္

လြန္ခဲ့တဲ့ အပတ္က ဧရာ၀တီမွာ တင္လိုက္တဲ့ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ပါ အားလံုးကို ဖတ္ေစခ်င္ပါတယ္။ တခ်ိဳ ့လည္း ဒီေဆာင္းပါးကို ဖတ္ဖူး ၾကမွာပါ။ ကၽြန္မ ကေတာ့ ဒီေဆာင္းပါး ပိုစ့္လုပ္လုပ္ခ်င္း ဖတ္လိုက္မိပါတယ္။ ကၽြန္မတို ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ AIDS ေရာဂါ အေၾကာင္း တကယ့္ အမွန္တရားေတြကို ေရးသားထားတာမို ့ ကၽြန္မတို ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသားတိုင္း အနည္းဆံုး တစ္ေခါက္ေလာက္ေတာ့ ဖတ္သင့္တဲ့ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္လို ့ ထင္လိုက္မိပါတယ္။ ဒီ ေဆာင္းပါးကို PDF ေျပာင္းၿပီး သူငယ္ခ်င္း တခ်ဳိ ့စီကုိ ပို ့ဖို ့ ၾကိဳးစား လိုက္ေပမယ့္ အလုပ္နည္းနည္း ရွဳပ္သြားတာနဲ ့ မပို ့ ျဖစ္လိုက္ပါဘူး။

ဒီေန ့ေတာ့ ကၽြန္မနဲ ့ အရင္းႏွီးဆံုး လူတစ္ေယာက္က ကၽြန္မကို ဒီေဆာင္းပါးေလး ေကာင္းတယ္ ဖတ္ၾကည့္ပါလားဆိုၿပီး လင့္ေလး လာပို ့ပါတယ္။ သူ ့လို ျမန္မာသတင္းေတြကို အၿမဲဖတ္ေနတဲ့ သူတစ္ေယာက္ေတာင္ ဒီေဆာင္းပါးကို ခုမွေတြ ့တယ္ဆိုေတာ့ .. တျခားလူေတြဆို ဒီလို သတင္းေဆာင္းပါးကို ဖတ္မိခ်င္မွာ ဖတ္မိၾကမွာ၊ ေတြ ့ခ်င္မွ ေတြ ့ၾကမွာလို ေတြးမိလိုက္တာနဲ ့ အနည္းဆံုးေတာ့ ကၽြန္မရဲ့ ဘေလာခ့္ကို လာဖတ္ေလ့ရွိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဖတ္မိေအာင္ ဒီမွာ မွ်ေ၀ဖို ့ ဆံုးျဖတ္လိုက္တာပါ။

ေအ့ဒ္စ္ေရာဂါ သို႔မဟုတ္ အလံုးအရင္းႏွင့္လာေနေသာျမန္မာ့ပို႔ကုန္ - အင္ဒ႐ူးမာရွယ္
ဧရာ၀တီ : အလံုးအရင္းႏွင့္လာေနေသာျမန္မာ့ပို႔ကုန္ - အင္ဒ႐ူးမာရွယ္
PDF - Myanmar Version

Irrawaddy : AIDS:Burma’s shadowy mass export - Andrew Marshall
PDF - English Version

မသိနားမလည္ျခင္း၊ ကြၽမ္းက်င္မႈမ႐ိွျခင္းႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ၏ မသိက်ဳိးက်င္ျပဳျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ကုသ၍ရႏုိင္ေသာ ေရာဂါ တခုသည္ ျမန္မာျပည္သူတရပ္လံုးကို အမ်ိဳးတုံးေစၿပီး အေ႐ွ႕အာ႐ွကိုပါ အႏၱရာယ္ျပဳ ၿခိမ္းေျခာက္ ေနၿပီေလာ။

ကၽြန္မရဲ့ ဘေလာခ့္ကို ဖတ္ေလ့မရွိတဲ့၊ မသိၾကတဲ့ ကၽြန္မရဲ့ တျခားသူငယ္ခ်င္းေတြ၊ မိတ္ေဆြေတြ၊ မိသားစု၀င္ေတြ email က တဆင့္ ပိုမယ့္ဆိုၿပီး ဒီေဆာင္းပါးကို PDF ဖိုင္ကိုလည္း ေျပာင္းထား ပါတယ္။ Irrawaddy site ကို ေက်ာ္ခြ ၀င္လို ့မရတဲ့ ျမန္မာျပည္က သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း PDF file ကို ဖတ္လို ့ ရတာေပါ့။ ဒီ ေဆာင္းပါးေလး ဖတ္မိၾကရင္ တက္ႏိုင္သမွ် သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ မိသားစုေတြ ဖတ္မိေအာင္၊ ထပ္ဆင့္ မွ်ေ၀ ေပးၾကပါလိုု ့ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။

မွတ္ခ်က္..
ေဇာ္ဂ်ီ ယူနီကုတ္နဲ ့ ေ၇းထားတာကို PDF file ေျပာင္းလိုက္တာ စားလံုးေတြ အမွန္မေပၚပဲျဖစ္ေနတာခ့ဲ့တယ္။ ဒါနဲ ့ ကိုေမာင္လွရဲ့ MgHla ဘေလာခ့္က ZawGyi 2 Win Converter ကိုသံုးၿပီး ေဇာ္ဂ်ီကို ၀င္းကေလာဖြန္ ့ အရင္ေျပာင္း၊ ၿပီးေတာ့ English စာလံုးေတြကို အမွန္ အတိုင္း ေပၚေအာင္လုပ္ၿပီး PDF ေျပာင္းလိုက္မွ အဆင္ေျပ သြားေတာ့တယ္။ Zawgyi 2 Win Converter အတြက္ ကိုေမာင္လွကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..

IT Xmas Nite 2006

ဒီညေနက အလုပ္မွာ IT Department ရဲ့ Xmas Party ရွိလို ့သြားျဖစ္တယ္။ အရင္ကဆို အဲ့လိုမ်ိဳးပြဲေတြ သြားေလ့မရွိေပမယ့္ ခုေတာ့ အသက္ကလည္းႀကီးလာၿပီ၊ လူမွု ့ေရး၊ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးကလည္း အေရးႀကီးတယ္ဆိုတဲ့ ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းႀကီးရဲ့ စကားေတြေၾကာင့္ သြားမွျဖစ္မယ္ဆိုၿပီ သြားလိုက္တယ္။ တစ္ေယာက္တည္းဆိုေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္ေနတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္လည္း ကိစၥ မရွိပါဘူး၊ လုပ္ခ်င္ရင္ အကုန္ျဖစ္တယ္လို ့ သေဘာထားၿပီး ေတြ ့တဲ့လူေတြနဲ ့ ၿပံဳျပ၊ မိတ္ဆက္၊ အလာပ သလာပ ဟုိေျပာ ဒီေျပာ စကားေတြေျပာလိုက္တာေပါ့။ အဆင္ေျပသြားတာပါပဲ။

ပြဲကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း အုပ္စုေတြဖြဲ ့ၿပီး ကစားၾကတယ္၊ Xmas သီခ်င္းေတြ ဆိုၾကတယ္။ ဆုေတြေပးတယ္၊ ဒီေလာက္ပါပဲ။ ေနာက္ၿပီး Xmas လက္ေဆာင္ မဲေဖာက္ေပးတာ၊ မဲေတာ့ေပါက္တယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဆုၾကီး ၁၀ ဆု ထဲကေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ဆုၾကီးေတြထဲက ၀ိုင္ပုလင္းေတြ အမ်ားၾကီးပါတဲ့ ဟာကိုမဲေပါက္လို ့ကေတာ့ ဟို သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ၁ ပုလင္းေတာ့ ေပးလိုက္မယ္ဆိုၿပီး ေတြးေနခဲ့ေပမယ့္ ဆုမေပါက္တာနဲ ့ ေပးစရာမလိုဘူး ျဖစ္သြားတယ္။

သူမ်ားေတြ သီခ်င္းဆိုေနတုန္း ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္လိုက္ၾကည့္ေနလိုက္တာ.. ဟိုဘက္ကမ္းမွာရွိေနတဲ့ Sentosa ရယ္၊ မီးထြန္းထားတဲ့ တုိက္ႀကီးေတြရယ္ကို အျမင့္ကေန ၾကည့္ရလို ့လားေတာ့မသိဘူး၊ ျမင္ရတဲ့ ရွဳ ့ခင္းက ေတာ္ေတာ္ေလး လွတယ္။ ေနာက္ၿပီး ကိုယ့္ေခါင္မိုးေပၚကေန ေက်ာ္ၿပီး Sentosa ဘက္သြားေနတဲ့ Cable Car ေတြေတြ ့ရတာလည္း မိုက္တယ္။ စားစရာ ေနရာရွားလို ့ Cable Car ေပၚေတြမွာ ဖေရာင္းတိုင္မီးေလးထြန္းၿပီး ညစာစားေနၾကသူေတြကို လည္း အံ့ျသမဆံုးျဖစ္မိတယ္။ အဲ့ဒီေနရာမွာ ငသေလာက္ေက်ာ္လို၊ ငေျပမဟင္းလို အရိုးမ်ားမ်ားဟင္း ေကၽြးရင္ ဘယ္လိုမ်ားေနမလဲမသိဘူး။ ရုပ္ရွင္ထဲကလိုမ်ိဳးဆို Cable Car ေပၚမွာ ဖေရာင္းတိုင္မီးေလးနဲ ့ romantic ဆန္ဆန္ dinner ေကၽြးၿပီး propose လုပ္တဲ့ သူေတြလည္း ရွိခ်င္ရွိေနမွာလို ့ အေတြးေၾကာင္ မိလုိက္ေသးတယ္။ မရွိဘူး မေျပာႏိုင္ဘူး၊ ရွိခ်င္ရွိေနမွာပါ။ တစ္ခ်ိဳ ့လူေတြကလည္း ဒါမ်ိဳးေတြကို သေဘာက်တာ မဟုတ္လား။

အမွတ္တရကေတာ့ ..
ဘူေဖး(လ္) ေကၽြးတာကို အ၀ စားခဲ့လိုက္တယ္။ အရင္ကဆုိ ပြဲေတြမွာ အစားအစာေတြ သြားယူူ စားရမွာ၊ ရြံ ့တြံ ့ တြံ ့ ျဖစ္ေနတာနဲ ့ ဘယ္ေတာ့မွာ ၀ေအာင္မစားရဘူး။ ခုေတာ့ “ေျသာ္ ငါမစားရင္ေတာ့၊ ငါငတ္ရံုသာ ရွိေတာ့မယ္ဟဲ့” ဆိုၿပီး ၀ေအာင္စားလိုက္တယ္။ တစ္ကိုယ္ေတာ္ က်ဲတဲ့ ပြဲလို ့ဆိုရမယ္။

ေနာက္တစ္ခုက ဒီႏိုင္ငံမွာ က်တဲ့ snow ကို ျမင္ဘူးလိုက္ရတယ္။ အစစ္ေတာ့ ဘယ္ဟုတ္မလဲ။ ထံုးစံအတိုင္း စက္နဲ ့ ဖန္တီးထားတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အမိုးေပၚကေန snow ေလးေတြက်လာတာ ကို လက္နဲ ့ လိုက္ဖမ္းရင္း ဟို အရင္က ထိခဲ့ဘူးတဲ့ snow ပြင့္ေလးေတြကို သတိရသြားတယ္။

ျပန္ဖို ့စီစဥ္ေပးထားတဲ့ ကားနဲ ့ အိမ္ျပန္လာတာ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ည ၁၁း၃၀ ရွိေနၿပီ။ ဒါ ကၽြန္မရဲ့ အလုပ္က လုပ္တဲ့ 2006 Xmas Party အေတြ ့အၾကံဳပါပဲ။ တစ္ျခားသူေတြလို Xmas Party မွာ ရင္ခုန္စရာေလးေတြ မျဖစ္ခဲ့ဘူးလား။ ခုေတာ့ ဖတ္ရတာ စိတ္၀င္စားစရာ မေကာင္းဘူးျဖစ္ေနတယ္ ေျပာရင္လည္း ခံရမွာပါပဲ။ ကၽြန္မဟာ ဒီလိုေနရာေတြမွာ တျခားသူေတြလို မေတာ္ပဲ အနည္းငယ္ ညံ့တယ္ဆိုတာကိုေတာ့ ရွက္ရွက္နဲ ့ ၀ံခံ လိုက္ပါတယ္။

December 19, 2006

1st Waxing Day of Pyatho

၂၇၄၆ ၾကိမ္ေျမာက္ ကရင္ ႏွစ္သစ္ကူးေန ့ (ျပာသိုလဆန္း ၁ ရက္ေန ့)

အိမ္ကို သတိရေနတယ္... ဒီအခ်ိန္ဆို ဆူညံ ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကမွာပဲ။
ေနာက္ဆံုး ႀကံဳေတြ ့ရတဲ့ ကရင္ႏွစ္ကူးေန ့နဲ ့ ခရစ္စမတ္ေန ့က တစ္ရက္ထဲၾကၿပီး ေပ်ာ္ဖို ့ေကာင္းတာကို သတိရမိတယ္..
ကရင္ႏွစ္ကူးတိုင္း စားေမးပြဲရွိလို ့ သူမ်ားေတြလို မေပ်ာ္ႏိုင္ပဲ စာၾကည့္ေနခဲ့ရတာေတြကို သတိရတယ္.
အိမ္ေရွ့က ပြဲေစ်းတန္းႀကီးကို သတိရတယ္..
ပြဲခင္းထဲမွာ စားခ်င္တာေတြ လိုက္၀ယ္စားရတာကိုု သတိရတယ္..
အနီေရာင္၊ အျဖဴေရာင္၊ အနက္ေရာင္ ကရင္၀တ္စံုေတြ ၀တ္ထားတဲ့ ကရင္မ ေခ်ာေခ်ာေလးေတြကုိ သတိရတယ္…
တိုင္းရင္းသား ေသြးစည္းညီညြတ္ဖို ့ ႀကိဳးစားေနၾကတဲ့ သုူငယ္ခ်င္းေတြကို သတိရတယ္..
ဆူညံ ျမဴးၾကြေနတဲ့ ကရင္ ဒံုးရိမ္းအကကိုု သတိရတယ္..
ခ်မ္းေအးလွတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေခၽြးထြက္ေအာက္ ကေနၾကတဲ့ ကရင္ဒံုးယိမ္း ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ေတြကို သတိရတယ္..
နားမလည္ေပမယ့္ နားမေထာင္ခ်င္လည္း ၾကားေနရတဲ့ ကရင္လို စကားေျပာသံေတြ၊ ကရင္လို သီခ်င္းဆိုသံေတြကို သတိရတယ္..

.. ကရင္ႏွစ္ကူးမွာ .. ကၽြန္မ အတြက္ သတိရစရာေတြကေတာ့ အမ်ားၾကီးပါပဲ..

ကရင္ႏွစ္ကူးနဲ ့ ပတ္သက္တဲ့ ပံုေတြၾကည့္ခ်င္လာလို ့လိုက္ရွာလိုက္တာ Kayin New Year Celebrations မွာ ပံုေလးေတြ ထတင္ထားတာ ေတြ ့တယ္။ အဲ့ဒီက ဓာတ္ပံုေလးေတြၾကည့္ၿပီး ရန္ကုန္က ကရင္ႏွစ္သစ္ကူးပြဲကို ပိုသတိရသြားတယ္။

ကရင္ အလံ..
The national flag of Karen (Republic of Kawtholei)

The design with a drum is attributed to the KNU (Karen National Union)

Source : Karean Flags

Unwell = Ungrateful

Blogger is on MC for 2 Days
(18 Dec 2006 & 19 Dec 2006)

December 17, 2006

Interview Your Next Boss

အလုပ္အသစ္ရွာဖို ့ဆို ကၽြန္မတို ့ Interview ေတြသြားၾကရတယ္...
ၿပီးေတာ့ Interviewer ေတြ ေမးသမွ် ေမးခြန္းေတြကို ကၽြန္မတို ့ ႀကိဳးစားေျဖၾကရတယ္..
အဲလို Interview ေတြသြားရာမွာ Interviewer ေတြကို ျပန္ေမးခြန္းေတြ ျပန္ထုတ္ၿပီး သူတို ့ ေျဖတာေလးေတြကို နားေထာင္ခ်င္စိတ္ေလးမ်ား တစ္ခါမွ မျဖစ္မိၾကဘူးလားရွင္...

သူမ်ားေတြေတာ့ မသိဘူး၊ ကၽြန္မ အေနနဲ ့ ကေတာ့ Interviewer ေတြက ေခ်ာင္ပိတ္ေမးခြန္းေတြ အရမ္းေမးလာၿပီဆို ေျဖေနရရင္းက သိပ္စိတ္မရွည္ေတာ့ပဲ၊ အလုပ္ရတာ မရတာ အသာထားေရာ သူတို ့ ေတြကို ေမးခြန္းေတြ ျပန္ထုတ္ခ်င္စိတ္ေပါက္မိတယ္..
ေနာက္ၿပီး ကၽြန္မ အေနနဲ ့က လုပ္သက္ကလည္း သိပ္မရွိေသး၊ Interview သြားဖူးတဲ့ အႀကိမ္အေရ အတြက္ကလည္း မမ်ားေသးေတာ့.. ( Interviewပါး မ၀ေသးဘူး ဆိုရမလားပဲ) သူတို ့ ဘက္က ေမးခြန္းေတြ ေမးၿပီးလို ့ ကၽြန္မဘက္က ဘာမ်ားေမးခ်င္ပါေသးလဲ ေမးလာရင္ ဘာေမးရမွန္း မသိျဖစ္သြား တတ္ေသးတယ္...

အဲလို ျဖစ္တတ္တဲ့ ကၽြန္မ အေၾကာင္းေတြကို သိေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က၊ လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ လ၊ ကၽြန္မ အလုပ္အသစ္ရွာေနတဲ့ အခ်ိန္တုန္းက ဒီ "Interview Your Next Boss" ဆိုတာေလးကို ရွာၿပီး email နဲ ့ပို ့ ေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီထဲက တခ်ိဳ ့ေမးခြန္းေတြကို ကၽြန္မ လက္ေတြ ့ အသံုးခ်ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

Following are a few sample questions you might consider posing to a hiring manager:
  • Why is this position open? Why did the last person leave?
  • If a project is not on schedule, what does the company do to make the deadlines?
  • How does the review process work? How often does it occur?
  • How big is the engineering team?
  • How does the manager share credit/recognition for joint ideas?
  • How long has the manager worked there?
  • Is it possible to get a patent while you work there, or does all intellectual property belong to the company?
  • Can you tell me about your best employees and how you like to work with them?
  • Can you tell me about your least favorite employees?
အဲ့ဒီ article ထဲမွာပါတဲ့ "Always remember that the interview process is a two-way street. And even a bad interview was well worth your time. " ဆုိတာေလးကို သေဘာက်မိတယ္။

Thanks to STAung..

December 16, 2006

God Grant Me The Serenity


God grant me the serenity
to accept the things I cannot change,
the courage to change the things I can
and the wisdom to know the difference.

ငယ္ငယ္ထဲက ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အၿမဲ ျမင္ေတြ ့ေနခဲ့ၿပီး မွတ္္မိေနတဲ့ စာသားေတြပါ။ ဒီလုိ စာသားမ်ိဳးေတြကို ခရစ္ယာန္ အိမ္ေတြရဲ့ အ၀င္၀မွာ ဒါမွမဟုတ္ ဧည့္ခန္းနံရံ ေတြမွာ ခ်ိတ္ထားေလ့ရွိၾကတယ္။ ကၽြန္မ ႏွစ္သက္မိလို ့ ကၽြန္မ ရဲ့ အင္တာနက္ေပၚက ေနရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဒါေလးကို ေရးထားေလ့ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ပံုမွန္ဆို အဲ့လို စာသားေလးေတြမွာ ေရးသူဘယ္သူ ဒါမွ မဟုတ္ ဘယ္စာအုပ္၊ ဘယ္က်မ္းစာက ဆိုတာပါေပမယ့္ ဒီဆုေတာင္းစကား မွာ ေရးသူေနရာမွာ ( Anonymous ) လို ့ပဲ ေတြ ့ ေနခဲ့တယ္။ ဒီေန ့ ကိုယ့္ရဲ့ webpage ေတြကို လုိက္ၾကည့္မိရင္း ဒါေလးျပန္ဖတ္မိေတာ့ ဘယ္သူ ေရးတာလည္း၊ ဘယ္ကလည္း သိခ်င္သြားတာနဲ ့လိုက္ရွာၾကည့္လိုက္တာ ဒီ Prayer အေၾကာင္းေရးထာတာကို AAHistory ေတြ ့ မိတယ္။

ကၽြန္မ အေနနဲ ့ သူတို ့ ခရစ္ယာန္ေတြလို ဘုရားသခင္စီမွာ ဆုေတာင္းတာ မဟုတ္ေပမယ့္..
ရႏိုင္မယ္ဆိုရင္....

၁. မေျပာင္းလဲႏိုင္ေသာ အရာမ်ားကို လက္ခံရန္ တည္ၿငိမ္ေအးေဆးေသာ စိတ္ဓာတ္ရယ္..
၂. ေျပာင္းလဲႏိုင္ေသာ အရာမ်ားကို ေျပာင္းလဲရန္ ရဲရင့္ေသာ သတိၱ နဲ ့...
၃. အဲဒီ အရာႏွစ္မ်ိဳးရဲ့ ျခားနားမွု ့ကို သိႏိုင္ေသာ ဥာဏ္ပညာ ..

ဒီသံုးခု ကၽြန္မမွာ အၿမဲ ရွိေစခ်င္တယ္။

December 15, 2006

ထိပ္ဆံုးသို ့

ငယ္ငယ္ကေလးဘ၀တည္းကေန ခုခ်ိန္ထိ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္မိေနတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါ။ ကၽြန္မ့ဘ၀မွာ ခုခ်ိန္ထိေတာ့ သူမ်ားတိုက္တြန္းလို ့ လုပ္ခဲ့ရတယ္ဆိုတဲ့ အရာေတြ အလြန္နည္းပါးခဲ့ၿပီး၊ ကိုယ့္ဆႏၵ အရ လုပ္ခ်င္စိတ္ရွိလို ့ လုပ္ခဲ့တာေတြက အေတာ္မ်ားပါတယ္။ ကၽြန္မ ဆႏၵနဲ ့ကၽြန္မ လုပ္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ အလယ္မွာ ၾကိဳးစားေနပါလွ်က္နဲ ့ အဆင္မေျပမွု ့ေတြ ႀကံဳလာၿပီး စိတ္ေတြရွဳပ္လာ၊ အားေလွ်ာ့လာၿပီး ေရွ့ဆက္ လုပ္ခ်င္စိတ္ မရွိတာေတြ ျဖစ္လာတာမ်ိဳး အၾကိမ္ေပါင္းမ်ား ျဖစ္ခ့ဲဘူးတယ္။ အဲ့ဒီလို စိတ္ဓာတ္က်လာၿပီဆို ကၽြန္မ၊ ဒီကဗ်ာေလးကို သတိတရနဲ ့ စိတ္ထဲကေန အႀကိမ္ေပါင္း မ်ားစြာ ရြတ္ဆိုၿပီး အားတင္း၊ အားယူ ခဲ့ဘူးပါတယ္။ ကၽြန္မ အတြက္ အမွတ္တရပါပဲ။ ဒီကဗ်ာေလးကို ကၽြန္မ ေနာက္ထပ္လည္း အႀကိမ္ေပါင္း မ်ားစြာ ရြတ္ဆိုေနဦးမွာပါ။

ထိပ္ဆံုးသို ့

တစ္ေတာင္ေပၚ တစ္ေတာင္ဆင့္
ေတာင္အျမင့္ ပတ္ၿခံရံ
တစ္ေတာင္ဆံုးျပန္ေတာ့
တစ္လံုးက်န္ျပန္ေသးသမို ့
ဖန္ဖန္ေလ အားအင္ႏွိဳးလို ့ရယ္
ၾကိဳးေလွ်ာက္ရျပန္။

ခါတေလ ပင္္ပန္းတာေၾကာင့္
ေတာ္ပါၿပီ ဆက္မလွမ္းခ်င္ဘု
ရပ္တန္းက ရပ္မယ္ႀကံ
အမွန္ေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္မလား။

စခဲ့မိဟာေပါ့
တစ္ေန ့မွာ ဆံုးရာေရာက္ပါလိမ့္
အားေလွ်ာ့ကာ ဆုတ္ခ်င္စမ္းပါနဲ ့
စိတ္ႏြမ္း အသာေျဖဦး
မာလာေငြ ကန္ေရေအးရယ္ႏွင့္
ငွက္ေတးကို အာရံုဆင္လို ့
မူတသြင္ အားသင္သစ္လိုက္ပါ့
ခ်စ္ဖြယ့္လူသား။

ေငြတာရီ

Thanks to khwunn and THKZ.

December 13, 2006

Joke Of The Month

ဒီေန ့ ေခတ္ၿပိဳင္က သတင္းတစ္ခုဖတ္ၿပီး ရယ္ခ်င္ သြားတယ္။ Joke of the Month လို ့ ေျပာရမလား။ ဒီသတင္း ဖတ္ၿပီးမွ ေနာက္ဆံုးလုပ္ခဲ့တဲ့ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ ျပန္ၾကားေရး၀န္ၾကီး ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေက်ာ္ဆန္း ဘာလို ့ မပါတာလဲဆုိတာ သေဘာေပါက္ေတာ့တယ္။ ျပန္ၾကားေရး၀န္ၾကီးက မွန္တာေတြေျပာလို ့၊ လိမ္တာကို သဘာ၀က်က် မလိမ္တတ္လို ့ ဆိုၿပီး ေျပာေရးဆိုေရး အပိတ္ခံရတယ္ ဆိုတာမ်ိဳး ကၽြန္မတို ့ ႏိုင္ငံတစ္ခုတည္းမွာ ရွိမယ္ထင္တယ္။

ျပန္ၾကားေရး၀န္ၾကီး ေျပာေရးဆိုေရးပိတ္ပင္ခံရျခင္း - ေခတ္ၿပိဳင္

ျပန္ၾကားေရး ၀န္ၾကီးဆိုတာ ကၽြန္မနားလည္တာေတာ့ ျပန္ၾကားေရးနဲ ့ ပတ္သက္ရင္ အႀကီးဆံုး၊ တာ၀န္ အရွိဆံုးသူ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးရဲ့ ေျပာေရးဆိုခြင့္ အပိတ္ခံရတယ္ဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကို ရယ္ရပါတယ္။ သူ ့အစား ဘယ္သူက ျပန္ၾကားေပးရမလဲ မသိဘူး။ စဥ္းစားေလ ရယ္ဖို ့ေကာင္းေလပဲ။

စစ္အစိုးရ လက္ထက္မွာ ကေမာင္ကမ ရွိပံုမ်ား.. ရွက္မ်ားရွက္တက္လို ့့ကေတာ့ … …
ဒါေပမယ့္ သူတို ့က ဒါကို ရွက္ရေကာင္းမွန္းလဲ သိမယ့္ပံုမေပၚပါဘူး။
ဥပမာ ေပးရရင္.. လူတခ်ိဳ ့က ရန္ျဖစ္ရင္၊ လမ္းမေပၚထြက္ၿပီး လံုခ်ည္လွန္၊ ေအာ္ဆဲနဲ ့ ရန္ျဖစ္တက္ၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူဒီလို လုပ္လိုက္လို ့ တဖက္လူက ဘာမွ ျပန္မေျပာရဲ၊ သူတို ့နဲ ့ျပန္ရန္မျဖစ္ရဲဖူးဆိုၿပီး ဂုဏ္ယူတတ္ၾကတယ္။ လူတခ်ိဳ ့ကေတာ့ ဒီလိုလုပ္တာဟာ ေသေလာက္ေအာင္ ရွက္ဖို ့ေကာင္းတဲ့ ကိစၥလို ့ ျမင္တတ္ၾကတယ္။ ဒီသေဘာပါပဲ။

မင္းကိုႏိုင္တုိ ့ ကိစၥ တုန္းကလည္း ေဆြးေႏြးဖို ့ ခဏေခၚတာဘာဆိုၿပီး၊ ေနာက္က်ေတာ့ ထိန္းသိမ္းထားတယ္ ျဖစ္သြားျပန္ေရာ…။ ဒါ cabinet-level officer ေျပာတဲ့ စကားပါ။ ဒီ အစိုးရ စကား ဘယ္ေလာက္မ်ား ယံုၾကည္စိတ္ခ် ရပါသလဲ။

ကၽြန္မ ဖတ္ခဲ့ မွတ္ခဲ့ မိတာေလး တစ္ခုပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း က ဒုတိယ ကမာၻစစ္တုန္းက British နဲ ့ မဟာမိတ္ျပန္ယူၿပီး ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး ဆင္ႏႊဲဖို ့ British စစ္တပ္က အရာရွိနဲ ့ လွ်ိဳ ့၀ွက္ေဆြးေႏြးဖို ့ သြားခဲ့ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က British ေတြရဲ့ နယ္ေျမမွာ သြားေတြ ့ခဲ့တာပါ။ အဲ့လို ေတြ ့ဆံုၾကေတာ့ British အရာရွိက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို မင္းကို ငါတို ့ လွည့္ဖ်ားေခၚၿပီး ဖမ္းလိုက္မွာ မေၾကာက္ဘူးလားလို ့ ေမးပါတယ္တဲ့။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း က ခင္ဗ်ားက British Officer တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနတဲ့ အတြက္၊ စိတ္မပူပါဘူးလို ့ ျပန္ေျဖခဲ့ပါတယ္။ စဥ္းစားၾကည့္ အဲ့ဒီတုန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဟာ ရန္သူကိုေတာင္ ယံုၾကည့္ထိုက္လို ့ ယံုၾကည္ခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီတုန္းက ဗုိလ္ခ်ဳပ္နဲ ့ ေတြ ့ခဲ့တာ နာမည္ၾကီး British Officer တစ္ေယာက္ပါပဲ။ ကၽြန္မ နာမည္ေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။

ဒီဘက္ မင္းကိုႏိုင္တို ့ေခတ္မွာေတာ့ အမ်ိဳးသားျပန္လည္ စည္းလံုးေရးအတြက္ Burmese Officer နဲ ့ ေတြ ့မွသာ ခံလိုက္ရေတာ့တာပါပဲ။ ကၽြန္မတို ့ လက္ရွိ အစိုးရရဲ့ ယံုၾကည္စရာ မေကာင္းလိုက္ပံုေတြက ေျပာ မကုန္ႏိုင္ေအာင္ပါပဲ။

December 12, 2006

12 December 2006

ဒီေန ့ ကၽြန္မအတြက္ အလုပ္ schedule ထြက္လာပါတယ္။ 11 December 2006 က ကၽြန္မလုပ္လို ့ ၿပီးသြားတဲ့ အလုပ္ေတြ အတြက္ Item တစ္ခုကို Development Time ဆိုၿပီး 1 day ရပါတယ္။ Analyst လုပ္ဖို ့ဆိုၿပီး ၂ ရက္ ထပ္ေပးထားပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကၽြန္မရဲ့ Time Schedule က 29 December 2006 အထိ ျပည့္သြား ပါတယ္။ ဒါ Development သတ္သတ္ အတြက္ပါပဲ။ SIT and UAT testing က January 2007 မွ လုပ္မွာပါတဲ့။ ရက္သတ္သတ္ ထပ္ရပါေသးတယ္။ အင္း………….. ဒီ ၁ လလံုး ဘာမွ လုပ္စရာမရွိေတာ့ဘူး။

ဒီေန ့ပဲ PM က User က Changing Request တစ္ခု လုပ္တာကို ကၽြန္မကို Assign လုပ္မယ္ဆို ရႏိုင္မလားတဲ့ လာေမးတယ္။ ရပါတယ္ လုပ္ေပးမယ္ ေျပာလိုက္တာ.. ဒါဆို အဲ့ဒီ ဟာကို ဘယ္ေလာက္ၾကာမလဲတဲ့။ Analyst လုပ္ဦးမယ္၊ 1 day ေပးပါ၊ ဒါေပမယ့္ development က 2 to 3 days ေပါ့လို ့ ေျပာလိုက္ေတာ့၊ development အတြက္ 1 week ယူတဲ့။ ဟုတ္ၿပီ.. အီးေမးပို ့ေပးလိုက္လို ့ ေျပာလိုက္ေတာ့ ကၽြန္မက 29 December အထိ အားမွာ မဟုတ္ေတာ့ ဒီ Item ကို 1st and 2nd week of Jan မွာ လုပ္ဖို ့ Assign လုပ္လိုက္မယ္တဲ့ရွင္။ ျဖစ္ႏိုင္မလား ထပ္ေမးေသးတယ္။ ဟိုေရွ ့ကဟာက Testing ဆိုေတာ့ ဒီဟာ development နဲ ့ တစ္ခ်ိန္ထဲ ႏွစ္ခုလုပ္ရမွာ အဆင္ေျပပါ့မလားတဲ့ေလ။ စိတ္ေလတယ္။ သူလုပ္ခိုင္းတာက ၁ ရက္နဲ ့ေတာင္ ၿပီးႏိုင္ေနတယ္။ ကိုယ္က ပိုပိုလိုလို 2 or 3 days Development လို ့ေျပာလုိက္တာပါ။

ဒီအလုပ္မွာ ဒီပံုအတိုင္းသာသြားရင္ ၾကာရင္ ကၽြန္မ ပ်င္းၿပီး ရူးေလာက္တယ္္။ ေအာ္..အရင္ အလုပ္ေတြမွာ အ မလုပ္ရွဳပ္တုန္းကေတာ့ အလုပ္မရွဳပ္တဲ့ အလုပ္ေလးရရင္ ေကာင္းမွာလို ့ ဆုေတာင္းတယ္၊ ခုအလုပ္မွာ အလုပ္မရွဳပ္၊ အားေနျပန္ေတာ့ လုပ္စရာေလးေတြ ေပၚလာၿပီး အလုပ္ရယ္ ရွဳပ္စမ္းပါလို ့ ဆုေတာင္းေနရတယ္။ လူေတြမ်ား အမ်ိဳးမ်ိဳးပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ လူ ့အလို နတ္မလိုက္ႏိုင္လို ့ ေျပာေနၾကတာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

Just The Way You Are

One should love you, the way you are
Not the way she wants you to be ...
If someone tries to change you then it is not love but a compromise
And love needs no compromise ...

from Mohabbatein

( Thanks To sylatt From NativeMyanmar)

December 11, 2006

Busy Day At Work - 11 December 2006

ဒီေန ့ ထူးထူးျခားျခား တစ္ေနကုန္အလုပ္ရွဳပ္ေနတယ္။ မနက္ ၉ နာရီက ညေန ၆ နာရီအထိ အလုပ္ရွဳပ္ေနတယ္ ဆိုတာ တစ္ျခားအလုပ္ေတြ တုန္းက စကားထဲ ထည့္ေျပာေနစရာမလိုေပမယ့္ ဒီအလုပ္မွာ ေတာ့ ၁လခြဲ အတြင္းမွာ ပထမဆံုး အလုပ္ရွဳပ္တဲ့ ေန ့ပါပဲ။

ကၽြန္မ နဲ ့ ေနာက္ တစ္ေယာက္ကို တာ၀န္ယူၿပီး ရွင္းလိုက္ပါဆိုၿပီး Items 13 ပါတဲ့ Task List တစ္ခု ကို ၿပီးခဲ့ တဲ့ အပတ္က PM က email ပို ့ေပးခဲ့တယ္။ ကၽြန္မက ခုမွ စ၀င္တာ မၾကာေသးဘူဆုိေတာ့ ခက္တာေတြ မလုပ္ပါနဲ ့ လြယ္လြယ္ေလးေတြပဲ လုပ္ပါတဲ့။ Task List ကို ၾကည့္လိုက္တာ လြယ္လြယ္ေလးေတြ။ ၿပီးေတာ့ Rollout date က February 2007 တဲ့။ ဒါနဲ ့ ၿပီးခဲ့တဲ့ ေသာၾကာေန ့က Business Analyst ၊ တစ္ျခားတစ္ေယာက္ နဲ ့ ကၽြန္မ ရယ္ meeting လုပ္ၿပီး သိပ္မရွင္းတာေလးေတြ ေမးျဖစ္ခဲ့တယ္။ တစ္ကယ္ေတာ့ Requirement Email မွာထဲက 99% ေလာက္ အေသးစိတ္ရွင္းၿပီးသားပါ။ ကၽြန္မကို 8 out of 13 Items assign လုပ္မယ္တဲ့။ Ok ရဲ့လားတဲ့။ ခက္တာ 5 ခုကို တစ္ျခားတစ္ေယာက္လုပ္ခိုင္းမယ္တဲ့။ ဘာေျပာရမွန္းေတာင္မသိဘူး။ :D

ဒီေန ့ အဲ့ဒီ Item 8 ခုကို လုပ္လိုက္တာ အကုန္ၿပီးသြားပါၿပီ။ တစ္ခုၿပီးတစ္ခါ application server ကို restart လုပ္ၿပီး test လုပ္ရတာဆိုေတာ့ နည္းနည္း အခ်ိန္ကုန္တယ္။ SIT and UAT မွာ Testing schedule က ဘယ္ေတာ့လဲ ေမးေတာ့ Development & Testing Schedules မၿပီးေသးလို ့ ေနာက္ေန ့မွ ေျပာမယ္ ေျပာတာပဲ။ ဘယ္ေတာ့ Testing လုပ္လုပ္ ကိစၥမရွိပါဘူး၊ ကိုယ္နဲ ့ ဆိုင္တာက ကိုယ့္အလုပ္ၿပီးဖို ့ပါပဲ။
ကၽြန္မအေနနဲ ့ေတာ့ အလုပ္ဆိုတာ အလုပ္နဲ ့တူမွ ေကာင္းတယ္ ထင္တယ္။ အခ်ိန္ပိုေတြ အရမ္းလုပ္ေနရတာကို မၾကိဳက္ေပမယ့္၊ အလုပ္မွာ ပံုမွန္ အလုပ္ခ်ိန္ 9 AM to 6 PM အတြင္းမွာေတာ့ လုပ္စရာေလးေတြနဲ ့ အလုပ္ရွဳပ္ေနမွ။ မဟုတ္ရင္ ပ်င္းတာနဲ ့ ေသေလာက္တယ္။ အလုပ္မရွိရင္၊ တျခား ကိုယ္လုပ္စရာရွိတာေတြ လုပ္ေပါ့ဆိုေတာ့လဲ အလုပ္မွာဆို အလုပ္နဲ ့ ဆိုင္တာေတြပဲဲ လုပ္ရတာ ၾကိဳက္တယ္။ တခါတေလ အလုပ္ေတြရွဳပ္ေနတဲ့ ၾကားကမွ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာေလးေတြကို မရမက အခ်ိန္ ယူ လုပ္ရတာကလည္း ေပ်ာ္စရာ တစ္မ်ိဳးပဲေလ။

December 10, 2006

Present From Best Friend

မေန ့က သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ေပးတဲ့ လက္ေဆာင္..
ဒီလို စာလံုးေလးေတြနဲ ့ နာမည္ေဖၚတာကို ဟို တစ္ခါ အရုပ္ဆိုင္ေရာက္ထဲက လိုခ်င္ေနတာပါ။ ဘာလို ့မွန္ မသိဘူး အဲ့လို စာလံုးေလးေတြ အရုပ္ေလးေတြကို သေဘာအရမ္းက်မိတယ္။ ကိုယ့္ဟာကို ၀ယ္ဖို ့ဆိုတာ နည္းနည္းမ်ား ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ႏိုင္မလားဆိုၿပီး.. မ၀ယ္ပဲေနလိုက္တာ.. ကိုယ္ဘာၾကိဳက္တတ္လဲ သူပဲသိေနတာလား၊ သူၾကိဳက္တာနဲ ့ ကိုယ္ၾကိဳက္တာ ဒီေနရာမွာ တူသြားတာလားေတာ့မသိဘူး။ ခုေတာ့ ၀ယ္စရာမလိုပဲ လုိခ်င္တာရလုိက္တယ္။
ေက်းဇူးပါပဲ။

ကၽြန္မကေတာ့ သူ ့ေမြးေန ့ဆို သတိရေတာင္ ေမြးေန ့လက္ေဆာင္ေပးဖို ့ ေမ့ေနတတ္တယ္..
အေမ့ေကာင္း လို ့ပဲ ေျပာရမလား။ မွတ္မွတ္ယယ မႏွစ္ကေတာ့ သံုးႏွစ္စာေပါင္းၿပီး လက္ေဆာင္ေပးျဖစ္ခဲ့တယ္. :D ဒါေတာင္ ေမ့ေတာ့မလို ့။

ကၽြန္မ ပထမဆံုးေပးရခဲ့တဲ့ ေမြးေန ့လက္ေဆာင္ က ၂၁ ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန ့မွာ….. ၂၁ ႏွစ္ကေန ခုထိဆိုု ႏွစ္ေပါင္းမနည္းေတာ့ဘူး။ ႏွစ္စဥ္ ေမြးေန ့ ေရာက္တိုင္း မေမ့မေလွ်ာ့၊ သတိတရ ရွိခဲ့တာေတြ အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခုလိုပဲ မွတ္မိ၊ သတိရ၊ ဆုေတာင္း၊ လက္ေဆာင္ေတြ ေပးႏိုင္ေနပါေစ။

December 09, 2006

Dinner and Shopping at Friday Evening

ဒီေန ့ ေသာၾကာေနဆိုေတာ့ City Hall မွာ ျမန္မာအစားအစာေတြကို ညစာအေနနဲ ့ သြားစားမလို ့ဟာ ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းၾကီးရဲ့ ေကာင္းမွု ့နဲ ့ Orchard မွာ စားျဖစ္သြားတယ္။ ႏွစ္ေခါက္ရွိမွ မွတ္မိမယ္ထင္လို ့နဲ ့တူတယ္ ဒီႏွစ္ေတာ့ ႏွစ္ခါေတာင္စားလိုက္ရတယ္။ ေနာက္ ႏွစ္ေတြေရာက္ရင္လဲ ဒီရက္ေတြေရာက္တိုင္း သတိရေနမွာပါ။

ႏို၀င္ဘာေရာက္တိုင္း ရာထူးေတြတိုး ၊ လခ ေတြတိုးၿပီး ငါ့ကို ေမြးေန ့လက္ေဆာင္ ေကာင္းေကာင္းေပးႏိုင္၊ ဒီဇင္ဘာေရာက္တိုင္း Bonus ေတြရၿပီး မုန္ ့ေတြမ်ားမ်ား လိုက္ေကၽြးႏိုင္ပါေစ လို ့ ဆုေတာင္းေပးလိုက္တယ္။
ဒီေန ့စားတာေတြက ပိုမ်ားေပမယ့္ ဘာဓာတ္ပံုမွ မရိုက္ထားမိေတာ့ အရင္ 3rd December က ရိုက္ထားတဲ့ ပံုေလးပဲ တင္လိုက္ေတာ့မယ္
ထံုးစံအတိုင္း စာၿပီးဗိုက္၀ေတာ့ Shopping သြားၾကည့္ ျဖစ္ၾကတယ္။ ဒီေန ့ Takashimaya မွာ သူရဲ့ Credit Card နဲ ့၀ယ္ရင္ 10% discount ေပးတာေတြ ့တယ္။ ကၽြန္မမွာက Takashimaya က Credit Card မရွိေတာ့ ၀ယ္တဲ့ ပစၥည္းအတြက္ discount မရခဲ့ဘူး။ Credit Card တစ္ကတ္ရွိရင္ လံုေလာက္တယ္ဆိုၿပီး ေနာက္ထပ္ဘာမွ မေလွ်ာက္ပဲေနတာ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ဒီလို discount ေတြရေအာင္ ေနာက္ဆို Credit Card ေတြ မ်ားမ်ားေလွ်ာက္ထားမွ ေကာင္းမယ္နဲ ့တူတယ္။

ဘာေတြ၀ယ္ျဖစ္လဲဆိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းကို ေမြးေန ့လက္ေဆာင္ ၀ယ္ေပးျဖစ္တယ္။ မေပးရင္ ဘေလာခ့္မွာ ေရးမယ္ဆိုၿပီး ခ်ိန္းေျခာက္ေနေသးတယ္။ ဒါမ်ိဳးခ်ိန္းေျခာက္ရင္ ကၽြန္မက ေၾကာက္မယ္ထင္ေန သလား မသိပါဘူး။ :P ကၽြန္မက သူငယ္ခ်င္း ဆိုတဲ့ သံေယာစဥ္ကို ဘာနဲ ့မွ တန္ဖိုးမျဖတ္ခ်င္လို ့ ဘာမွ ၀ယ္မေပးပဲေနတာကို အတင္းၾကီး တန္ဖိုးျဖတ္ခိုင္းေနေတာ့ စိတ္မေကာင္းစြားနဲ ့ တန္ဖိုးျဖတ္ လိုက္ရေတာ့တယ္။ ဘာ၀ယ္ေပးခဲ့လဲ? ... ကၽြန္မရဲ့ သူငယ္ခ်င္းၾကီး အတြက္ အမွန္တကယ္ လိုအပ္ေနတဲ့ အရာကိုပဲ ၀ယ္ေပးခဲ့တာပါ။

Gap က အကၤ်ီေလးတစ္ထည္ ၾကည့္ခဲ့ေသးတယ္။ ၾကည့္ရံုၾကည့္တာပါ၊ ေစ်းက S$ 579 ဆိုလို ့မ ၀ယ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ အင္း.. ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုးက ေမြးေန ့လက္ေဆာင္ေပးၿပီး ကုန္လို ့ေပါ့။ မဟုတ္ရင္ ေပးဖို ့ က်န္ေနတဲ့သူကို ေမြးေန ့လက္ေဆာင္အျဖစ္ ၀ယ္ခိုင္းလိုက္ပါတယ္။ ပါလာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကလည္း မိုက္တယ္၊ လိုက္ေလာက္တယ္ဆိုၿပီး ေခ်ာက္တြန္းစကားသာ ဆိုေနတာ၊ ဘာမွ မသိတတ္ဘူး။ တကယ္ဆို ၀ယ္ေပးလုိက္ၿပီးတာပဲဟာကို ၀ယ္ေတာ့ ၀ယ္မေပးဘူး။ ဒီႏွစ္ေတာ့ ထားလိုက္ပါေတာ့ ... ေနာက္ ႏွစ္မွပဲ.. ႏို၀င္ဘာဆို Shopping ေလးၾကိဳသြားထား... လိုခ်င္တာေလးေတြ စာရင္းလုပ္ၿပီး ေတာင္းေတာ့မယ္။

December 07, 2006

My Working Place

ၿပီးခဲ့တဲ့ တနဂၤလာေန ့က Desktop ကြန္ျပဴတာတစ္လံုးလာေပးလို ့ လိုအပ္တဲ့ Install လုပ္ေနရတာနဲ ့ ဒီရက္ပိုင္း မအားဘူး ျဖစ္ေနတာပါ။ သူတို ့ အသစ္လာေပးတဲ့ စက္ထဲမွာက Window ၊ Office ၊ WinZip နဲ ့ LoutsNote ပဲ သြင္းေပးထားတာဆိုေတာ့ ကိုယ့္အတြက္လိုအပ္တာ အကုန္သြင္းၿပီး configuration ေတြလုပ္ေနရတာ အလုပ္ရွဳပ္၊ စိတ္ရွဳပ္ ျဖစ္ေနတာပါဲ။ အရင္ေပးထားတဲ့ Laptop တုန္းက အကုန္ Install လုပ္ၿပီးသားဆိုေတာ့ ကၽြန္မလိုတဲ့ ZawGyi Font ေလာက္ပဲ Install လုပ္ခဲ့ရတာ။ Development လုပ္တာေတြက Laptop မွာ အဆင္မေျပတာနဲ ့ Project Manager က ေနာက္ Desktop တစ္လံုး ထပ္ေတာင္းေပးတာပါ။ မေန ့ကေတာ့ Desktop မွာ လိုတာေတြ အကုန္နီ္းပါး Install လုပ္ၿပီးသြားတယ္။ ဒီေန ့ ေတာ့ အလုပ္မွာ တျခား လုပ္စရေလးေတြ လုပ္လို ့ရမလား ေအာင္ေမ့ခဲ့ပါတယ္ ဒီမနက္ အလုပ္လည္းေရာက္ေရာ Supervisor ကေျပာတယ္၊ ဒီေန ့ မနက္ပိုင္း 0ffice ျပန္ေရႊ့ ရမယ့္တဲ့ရွင္။

ကၽြန္မ ဒီအလုပ္ကို စ၀င္တုန္းက ေနရတာ ၁၂ ထပ္မွာ။ ေရာက္ၿပီး ၂ ပတ္ေလာက္လဲေနေရာ ၉ ထပ္ကို ခဏ ေျပာင္းရမယ္တဲ့။ ဘာလိုလဲ ေျပာင္းရမလဲဆိုတာကို Senior တစ္ေယာက္က ေျပာျပတယ္။ ဒီေနရာမွ ျပန္ျပီး ျပင္ဆင္စရာရွိတာေတြ ျပင္ဆင္ဖို ့ပါတဲ့။ ကၽြန္မ စိတ္ထဲ နည္းနည္း အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္သြားတယ္။ ၾကည့္ရတာ ေနရထိုင္ခင္း အကုန္ အဆင္ေျပေနရဲ့နဲ ့ ဘာလို လုပ္မွာလဲေပါ့။ ခဏေနေတာ့ Project Manager က တိုးတိုးေလး လာေျပာတယ္။ သူတို ့Hotdesking System လုပ္မလို ့ဒီလို ျပင္ဆင္မွု ့ေတြ လုပ္ရမွာပါ။ ေတြ ့တဲ့ အတုိင္းပဲ ခု တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ ရထားတဲ့ ေနရာေတြက အက်ယ္ၾကီးေတြ၊ ေနာက္ အားလံုးျပင္ဆင္ၿပီးရင္ေတာ့ လူ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီကို ေနရာ သတ္သတ္ မွတ္မွတ္္ မေပးေတာ့ဘူးတဲ့။ လူတိုင္းကုိ Desktop Computer ေတြအစား Laptop ေတြေပးမယ္၊ ရိုးရိုးဖုန္းေတြအစား IP Phone ေတြတပ္ေပးမယ္၊ ၿပီးေတာ့ ေနရာေတြက က်ဥ္းသြားမွာမို ့ ကိုယ္ပိုင္ ပစၥည္းေတြ သိမ္းဖို ့ Swimming Pool Locker ေပးမယ္တဲ့။ ေဘးမွာ နားေထာင္ေနတဲ့ တစ္ေယာက္က Swimming Pool Locker ဆိုတာ မသိဘူး၊ ဘာလဲလို ့ ေမးေတာ့ အဲ့ဒီ ေျပာတဲ့ သူက Swimming Pool ေတြမွာ ေတြ ့ရတဲ့ Locker မ်ိဳးမို ့ သူကေတာ့ အဲ့လုိ ေခၚတယ္၊ ဘယ္လိုဟာလဲ သိခ်င္ရင္ ေခါင္းမိုးေပၚက Swimming Pool နားမွာ ရွိတယ္။ ကိုယ့္ဟာကိုသာ တက္ၾကည့္တဲ့ေလ။ ေနာက္ဆံုး သူအဓိက က ေျပာခ်င္တာက ဒီလို ေျပာင္းတာဟာ ေနရာ အမ်ားၾကီးမယူပဲ လူမ်ားမ်ားဆန္ ့ေအာင္လို ေျပာင္းရတာလို ့ပဲ ကၽြန္မနားလည္ခဲ့တယ္။ သူတို ့ အဲ့လို ေျပာင္းရတာကို သိပ္ၾကိဳက္ၾကပံု မေပၚဘူး။ အင္း ... ကိုယ္နဂို ရထားတဲ့ ေနရထက္စာရင္ အမ်ားၾကီးက်ဥ္းသြားမယ့္ ေနရာကို ေျပာင္းရမွာကို ဘယ္လို လူမ်ိဳးေတြမွ ၾကိဳက္ၾကမယ္ မထင္ပါဘူး။

အင္း ဒီေန ့ေတာ့ အဲ့ဒီ Hotdesking System နဲ ့ စမိတ္ဆက္ရ ေတာ့တယ္္။ ဒါေၾကာင့္မို ့ မေန ့က User Training ဆိုၿပီး IP ဖုန္းေတြ ဘယ္လို သံုးရသလဲဆိုတာကို နာရီ ၀က္ေလာက္သြား နားေထာင္၊ စမ္းၾကည့္ လုပ္လိုက္ရတာ ျဖစ္မယ္။ IP ဖုန္းက ရိုးရိုးဖုန္းေတြလိုပါပဲ။ ထူးတာက ဖုန္းသံုးမယ္ဆို User Account နဲ ့ ကိုယ္ပိုင္ Password သံုးၿပီး Login ၀င္ရတယ္။ ဘယ္ေနရာ ကိုယ္က ထုိင္ထိုင္၊ ဘယ္ဖုန္းကို မဆို ကိုယ္ Login လုပ္ထားရင္ ကိုယ္ရဲ့ ဖုန္းနံပါတ္ နဲ ့ ကိုယ့္ဖုန္းေပါ့။ သူတို ့ေျပာတာေတာ့ အလုပ္ေရာက္ရင္ ထိုင္ခ်င္တဲ့ေနရာထိုင္၊ Laptop ေလး နဲ ့ Internet connect လုပ္၊ ဖုန္းေလးမွာ Login ၀င္၊ လိုအပ္ရင္ တစ္ျခားသြားမယ္၊ Meeting သြားမယ္ ဆိုရင္၊ ကိုယ့္ရဲ့ HP ကို Call Forward လုပ္ရတယ္၊ HandPhone No. ေပးစရာမလိုဘူးတဲ့၊ ျပန္ရင္ ဖုန္းကို Logout ျပန္လုပ္။ ဟင္း….. ေတာ္ေတာ္ ရွဳပ္တယ္။ ဖုန္းကို Login ၀င္ဖို ့ ေမ့ေနရင္၊ ဘယ္သူမွ ကိုယ့္ကို ေခၚလို ့ရေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ အင္း…. တစ္ေန ့ေလာက္ေတာ့ ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး Phone ကို Login မလုပ္ပဲ ထားၾကည့္ဦးမွနဲ ့ တူတယ္။

ဒီေန ့ ေျပာင္းရတဲ့ အေတြ ့အၾကံဳအရေတာ့ ေနရေတြက ေတာ္ေတာ္က်ဥ္းသြားတယ္။ ၁၂ ထပ္က Main Room ထဲမွာ အားလံုး ေနရာေလးေတြ လူ ၂၀၀ စာေလာက္ရွိမယ္ ထင္တယ္။ လိုက္ေတာ့ ေသခ်ာမၾကည့္မိဘူး။ လူေတြမ်ားေတာ့ ကိုယ္ေစာေစာျပန္ရင္ လူသိတယ္၊ ဒါ မေကာင္းဘူး။ သူမ်ားေတြ ဘယ္နားထိုင္လဲ လုိက္ရွာမွ သိရေပမယ့္ ကၽြန္မက Desktop ကြန္ျပဴတာပါရွိေနေတာ့ ဟိုေရႊ ့ ဒီေရႊ ့ သိပ္လုပ္ႏိုင္မယ္ မထင္ဘူး။ ခုေတာ့ ေရွ့မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ လူတစ္ေယာက္ရွိေနတယ္။ အဲ့ဒီေနရာမွာ BA တစ္ေယာက္ထိုင္ေနတယ္၊ ေဘးတစ္ဘက္ မွာေတာ့ Project Lead က လာထုိင္တယ္။ ေနာက္တစ္ဘက္မွာ Senior တစ္ေယာက္ လာထုိင္တယ္၊ ဆိုးတာက ေနာက္ဘက္ မ်က္ေစာင္းထိုးမွာ Project Manager က လာထိုင္ေနတယ္။ Lead နဲ ့ PM က ကၽြန္မရဲ့ Desktop ရဲ့ ကြန္ျပဴတာ Screen ကုိ ျမင္ႏိုင္ေနတယ္။ Laptop သံုးေနရင္ေတာ့ ျမင္ရမယ္ မထင္ဘူး။ ေနာက္ဆို ဘေလာခ့္ေတြ ဖတ္ရင္ Laptop သံုးၿပီး ဖတ္မွ နဲ ့တူတယ္။

ေနာက္ဆိုးတာ တစ္ခုက ဒီေနရာမွာ ဘာ ရွဳ ့ခင္းမွ မျမင္ရဘူး။ ဒါဆို မ်က္စိေညာင္းရင္ ဟိုေငး ဒီေငး လုပ္လို ့ မရေတာ့ဘူး။ အရင္ေနရာ ၁၂ ထပ္က ေနရာတုနး္က တိုက္ၾကီေတြ ျမင္ရတယ္။ ၉ ထပ္မွာ ၁ လေလာက္ ေနရတဲ့ ေနရာတေတြတုန္းက စိမ္းစိမ္းစိုစိုနဲ ့ ရွဳခင္း ေကာင္းေကာင္းျမင္ရတယ္။ အရင္ ေနရာေတြတုန္းက ဖုန္းနဲ့ လက္ေဆာ့ၿပီး ရိုက္ထားတဲ့ ပံုေတြ ရွိတယ္။ အဲ့ဒီတုန္းကေတာ့ ပ်င္းလို ့ ရိုက္ထားတာ၊ ခုေတာ့ အမွတ္တရေပါ့။ ဒီမွာ

၉ ထပ္မွာ ဘယ္ဘက္ကို လွမ္းၾကည့္ရင္ ျမင္ရတဲ့ ျမင္ကြင္း...
၉ ထပ္မွာ မွန္နားကပ္ ငံု ့ၾကည့္ရင္ ျမင္ရတဲ့ ျမင္ကြင္း
Temp-OfficeDesk at 9th Floorဒါက အရင္ ၁၂ ထပ္ကေန လွမ္းျမင္ရတဲ့ ျမင္ကြင္း.. ( ခုေတာ့ ဘာမွ မျမင္ရေတာ့ဘူး)

December 06, 2006

06 December 2006

06 December 2006

Algorithams

Algorithms
Sanjoy Dasgupta, University of California - San Diego
Christos Papadimitriou, University of California at Berkeley
Umesh Vazirani, University of California at Berkeley

Contents:
instructor view
Chapter 0: Prologue
Chapter 1: Algorithms with numbers
Chapter 2: Divide-and-conquer algorithms
Chapter 3: Decompositions of graphs
Chapter 4: Paths in graphs
Chapter 5: Greedy algorithms
Chapter 6: Dynamic programming
Chapter 7: Linear programming
Chapter 8: NP-complete problems
Chapter 9: Coping with NP-completeness
Chapter 10: Quantum algorithms
Download : Algorithms
Source: http://www.cse.ucsd.edu/

December 03, 2006

3rd December- Birthday Star!

Happy Birthday Kyal!
၃-ဒီဇင္ဘာ-၂၀၀၆
ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ေမြးေန ့ျဖစ္ပါေစ သူငယ္ခ်င္းၾကီး...
စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္က်န္းမာၿပီး၊ လိုအင္ဆႏၵ အာလံုး အျမန္ဆံုးျပည့္၀ပါေစ..

December 02, 2006

I don't know.. I don't know..

ဒီေန ့ နားေထာင္၊ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္မိတဲ့ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္.. ဒီသီခ်င္းထဲက အၾကိဳက္ဆံုး စားသားက
" ေတြးရင္းရူး...ငါေတာ့ ေတြးရင္းရူးေနလို ့...
I don't know .. I don't know .. ငါမသိဘူး .... "

ရဲေလး - ငါမသိဘူး

ဒီမွာ သီခ်င္းထဲက စာသား အကုန္လံုးကို ေရးဖို ့ေတာ့ စိတ္မရွည္ဘူး ျဖစ္သြားတယ္.. စိတ္ရွည္သေလာက္ေလးေတာ့ ေရးထားတာ တခ်ဳိ ့က.. ဒီမွာ...

အိုး.. ၀ိုး..
ေနမိခဲ့ေတာ့လည္း ေတြ ့ခြင့္ရဖို ့မလြယ္
အမွန္တရား ရွိႏိုင္မယ္ ငါဘယ္သူ မွ မခ်စ္ခဲ့ဘူး...
တန္ဖိုးအနမ္းေတြကို ငါ့ဘက္ကလြမ္းေနလို ့
တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ စာနာေပးဦးမလား ေမွ်ာ္လင့္..
အမွတ္တရ နဲ ့ သိမ္းထားခဲတဲ့ ပန္းစည္းမ်ားစြာ ႏြမ္းေျခာက္ၿပီး
ငါေနခ်င္ပါတယ္.. မင္းေလးအနားအၿမဲတမ္း..
ဒီလိုခြဲၿပီးေတာ့.. ငါလိုခ်င္တာ မင္းမသိေတာ့..
ခိုး.. ခိုးၿပီး.. ကိုယ့္မွာေလ မင္းကို..
...
...
cho: I dont know.. ငါမသိဘူး အခ်စ္ေရ...
မင္းရဲ့ အနား ငါလံုး၀ မရွိခဲ့
အိပ္မရႏိုင္ပါ မင္းအေၾကာင္းေတြသာ
ေတြးရင္းရူး...ငါေတာ့ ေတြးရင္းရူး ေနလို ့...
I don't know.. ငါမသိခဲ့ပါဘူး...
ေတြ ့ခ်င္တယ္..
မင္းေလးနား ေဘးသို ့....
အိပ္မရႏိုင္ပါ..
မင္းေၾကာင္းေတြသာ..
ေတြးရင္းရူး .. ငါေတာ့ ေတြးရင္းရူး.. အခ်စ္ေလး..
....
....
ပထမဆံုးေတြ ့ခြင့္ရတဲ့ မင္းရဲ့ အၿပံဳးေလးပဲ
မေမ့ရက္ခဲ့ႏိုင္ပါ .. ဒီအခ်ိန္ထိ ေမ့လို ့မရ...
သူငယ္ခ်င္းမ်ားအလယ္မွာ.. ငါ အေဖၚမဲ့ ခဲ့ၿပီလား..
ေလွာင္ရည္သံေတြၾကား ငါေလ ရူး.. မင္းေၾကာင့္...
...
မင္းပဲ.. မင္းပဲ.. သိမ္းပိုက္ပါ အကုန္လံုး
မင္းပဲ.. မင္းပဲ.. ငါဘ၀မွာ အခ်စ္ဆံုး
ရက္စက္ခဲ့ရင္ လည္း မမုန္းဘူး..
၀မ္းမနည္းပါ မမုန္းဘူး...
အားလံုးက ၀ိုင္းတားၾကၿပီး...
မင္း ... သူ ့ကိုမခ်စ္နဲ ့ေတာ့..
I don't know.. ငါမသိဘူး အခ်စ္ေရ...
...
...
ဒီလို အသက္မဲ့တဲ့ ေန ့မွာ မင္းရွိမွ ျပည့္စံုမွာ
ဒီလုိပဲ ညနက္တုိင္းမွာ အိမ္မက္ထဲေရာက္လာပါ
အခ်ိန္ေတြအၿမဲ ေစာင့္စားခဲ့တာ
ေႏြ၊ မိုး၊ ေဆာင္း လည္း ေျပာင္းၿပီကြာ...
ငါမသိဘူး.. ငါမသိဘူး..
မင္း.. မင္းကို ခ်စ္မွာပဲ..
I don't know.. ငါမသိဘူး အခ်စ္ေရ..
....
....
I don't know.. I don't know.. ငါမသိဘူး
ဆန္ ့က်င္ဘက္ေတြနဲ ့ အခ်စ္ေရ. အခ်စ္ေရ..
ဟိုးး... မင္းနဲ ့ငါ ဘယ္ခ်ိန္နီးမလဲ မသိေတာ့
I don't know.. I don't know.. ငါမသိဘူး
...
...

ဒီသီခ်င္းကို NativeMyanmar မွာ တင္ေပးခဲ့တဲ့ ToMMyGiRL ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...

December 01, 2006

Sweet December!

World AIDS Day - 2006

FRIDAY, DECEMBER 1st IS WORLD AIDS DAY
သီတင္းေတြလိုက္ဖတ္ရင္းနဲ ့ Google က တဆင့္ ဒီေန ့ဟာ WORLD AIDS DAY ျဖစ္တယ္သိလိုက္ရတယ္။
လူသားအားလံုးကို ေခ်ာက္လန္ ့ေနတဲ့ ဒီေရာဂါဆိုးၾကီး၊
ကာကြယ္ရန္ နည္းလမ္းပဲ ရွိၿပီး၊ ကုသရန္နည္းလမ္း ရွာေဖြမေတြ ့ေသးတဲ့ ဒီေရာဂါဆိုးၾကီး၊
လူငယ္ နဲ ့ လူလတ္ပိုင္း အရြယ္ေကာင္းေတြမွာ အျဖစ္မ်ားေနတဲ့ ဒီေရာဂါဆိုးၾကီး။

ခုခ်ိန္မွာ ဒီေရာဂါၾကီးက ကၽြန္မတို ့ ပတ္၀န္းက်င္ကို ေခ်ာက္လွန္ ့ေနပါၿပီ…
ကၽြန္မ ရန္ကုန္ျပန္တုန္းက ၾကားရ၊ ျမင္ရတာေတြအရလည္း ရန္ကုန္က ရပ္ကြက္ေတြမွာ AIDS ကူစက္ခံထားရသူေတြ အမ်ားအျပား ရွိေနပါတယ္.. တိက်တဲ့ စာရင္း ေကာက္ခံမွု ့၊ သတင္း ထုတ္ျပန္မွု ့ မရွိေလေတာ့့ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ျပန္ ့ပြါး ေနၿပီလည္း အတိအက် မသိရေပမယ့္၊ သတင္းေတြ အရေတာ့ လူ ၁၀၀ မွ ၂ ေယာက္ဟာ AIDS ကူးဆက္ခံေနရပါတယ္တဲ့….

STOP AIDS: Keep The Promise
က်န္းမာေရး အသိပညာ ဖြင့္ျဖိဳးမွု ့မရွိလိို ့
က်န္းမားေရး ေစာင့္ေရွာက္မွု ့မရွိလုိ ့
ေရာဂါ ကူးစက္ခံခဲ ့ရတဲ့ သူေတြြ….
ေရာဂါရွင္ မိဘမ်ားထံမွ တဆင့္ကူးစက္ၿပီး
ဒီေရာဂါ နဲ ့ အတူ ေမြးဖြါးလာရတဲ့ ကေလးငယ္မ်ား…..
ေရာဂါရွင္မိဘမ်ား ေသဆံုးသြားလို ့
က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ မိဘမဲ့ ကေလးငယ္မ်ား....
လိုအပ္တဲ့ ကုသမွု ့မရရွိတဲ့
ေရာဂါ ကူးစက္ခံေနရတဲ့ ဒီေရာဂါရွင္ေတြ…

ျမန္မာျပည္မွာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ားေနသလဲ…..

ဒီေရာဂါဆိုးၾကီး မျပန္ ့ပြါးေအာင္
ပညာေပးၾကပါ။
ကာကြယ္ၾကပါ။

ေရာဂါကူးစက္ခံေနရသူေတြကို
အားေပးၾကပါ။
ကူညီၾကပါ။

ဒီေရာဂါေၾကာင့္ မိဘမဲ့ ျဖစ္ေနရတဲ့ ကေလးေတြကို
စာနာၾကပါ။
ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါ။

JaJah - Free Your Voice

JaJahUS က သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္က သူ ဒီ Service သံုးၿပီး ရန္ကုန္ကို ဖုန္းေခၚတာ အဆင္ေျပတယ္ ေျပာထဲ က ဒီ JaJah အေၾကာင္း ေရးမယ္ စဥ္းစားေနတယ္။ ဟိုတစ္ခါ မမြန္ကိုေတြ ့တုန္းကလည္း ဒီ Site နဲ ့ သူတို ့ေပးတဲ ့Service အေၾကာင္း ေရးမယ္ ေျပာခဲ့ေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ဟာကို ရွဳပ္ေနတာနဲ ့ ဒီ Website ကို ေသခ်ာ မစမ္းျဖစ္ေသးလို ့ မေရးျဖစ္ဘူး ျဖစ္ေနခဲ့တာပါ။ လုပ္မယ္ေျပာၿပီး မလုပ္ျဖစ္တာ အတြက္ စိတ္ထဲမွာ အားနာမိတယ္။

ဒီ JaJah က အရင္တစ္ခါေရးခဲ့တဲ့ FuturePhone လိုပဲ အင္တာနက္ကေန ကိုယ္ေခၚခ်င္တဲ့ ေခၚလို ့ရတဲ့ Service ေပးပါတယ္။ ဟို FuturePhone က US က လူေတြပဲ သံုးလို ့ရတာျဖစ္ေပမယ့္ ဒီ JaJah ကေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သံုးလို ့ရပါတယ္။ ကၽြန္မတို ့အတြက္ အသံုး၀င္တာေပါ့။ ကိုယ့့္ဟာကို အရင္ တစ္ပတ္က register လုပ္လိုက္တယ္။ ဒီ JaJah က ကိုယ္ေခၚခ်င္တဲ့ Phone No က သူ က Free ပါလို ့ ေျပာထားတဲ့ ႏိုင္ငံက ျဖစ္ေနဦးေတာ့ Phone တိုင္းကုိ Free ေျပာလို ့မရပါဘူး။ သူ ့Service မွာ Register လုပ္ထားတဲ့ Phone No ေတြကိုေခၚမွ သာ Free ေျပာလို ့ရတာပါ။ ဒီေတာ့ Register User အခ်င္းခ်င္း စမ္းၾကည့္ဖို ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို register လုပ္ပါေျပာတာ ဘယ္သူမွ မလုပ္ၾကဘူး ။ ကၽြန္မက သူတို ့ ကိုယ္စား register လုပ္ေပးလို ့ကလည္း မရဘူးေလ။ ဘာလို ့လည္းဆိုေတာ့ ဒီ site က IP address ကို ဖတ္ၿပီး Country Code ကို auto ထည့္ေပးတာဆိုေတာ့ ကၽြန္မ register လုပ္ရင္ ကၽြန္မေနတဲ့ Country ကလြဲလို ့ တျခား ႏိုင္ငံကို ေရြးလို ့မရျဖစ္ေနတာကို... တစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္၊ JaJah က သူတို ့ Service ကို Register လူတိုင္း စမ္းၾကည့္လို ့ ရေအာင္ သူတို ့စီမွာ Account ဖြင့္လိုက္တာနဲ ့ Account Balance မွာ ၀.၆၅ $ တည့္ေပးတယ္။ ကၽြန္မလဲ အဲ့ဒီ ပိုက္ဆံနဲ ့ တစ္ခ်ိဳ ့ဖုန္းေတြကို စမ္းေခၚၾကည့္တာေတာ့ အသံၾကားရတာ ၾကည္ၾကည္လင္လင္ပါပဲ။

ေနာက္မွ ထပ္စမ္းၿပီး ေရးမယ္ စိတ္ကူးတာ ခုေတာ့ ေရးစရာ မလိုေတာ့ဘူး.. ကံေကာင္းပံုမ်ား.. မေန ့က ကို TZA က သူ ့ရဲ့ ဘေလာခ့္မွာ ဒီအေၾကာင္းေလး ေရးတင္လိုက္တာေတြ ့လိုက္ရတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကို TZA ရွင့္...

ခုဆို ဒီ Servie အေၾကာင္း အေသးစိတ္သိလိုသူေတြ ကို TZA ဘေလာခ့္မွာ သြားဖတ္ၾကည့္ႏိုင္ၾကပါတယ္။ မမြန္လည္း အဲ့ဒီမွာပဲ သြားၾကည့္လိုက္ပါေနာ္..