National Steps Challenge - Singapore

တစ္ရက္ေျခလွမ္း ၁၀၀၀ ျပည့္ေအာင္ေလွ်ာက္ၾကစို ့

ၿပီးခဲ့တဲ့ ေသာၾကာေန့က အလုပ္လုပ္တဲ့ေနရာမွာ Roadshow လုပ္လို ့ "National Steps Challenge - Singapore" အေၾကာင္းသိခဲ့ရတယ္။

ဖုန္းမွာ Healthy 365 app ကို ေဒါင္းလုပ္ လုပ္..
365 app မွာ ကိုယ့္ အိုင္စီနံပါတ္နဲ့  အေကာင့္တစ္ခု Register လုပ္ၿပီးေနာက္မွာ
Roadshow ဆိုေတာ့ Steps Tracker ေလးတစ္ခု တစ္ခါတည္း ရခဲ့ပါတယ္။

ခုခ်ိန္ register လုပ္မယ္ဆို စကၤာပူႏိုင္ငံသားေတြနဲ့ ပီအာ ဆိုရင္ ပိုက္ဆံေပးစရာ မလိုဘူး။ တျခား pass ကိုင္ေဆာင္ထားသူေတြကေတာ့ S$5 ေပးရတယ္။ ၃၀ ႏို၀င္ဘာ ၂၀၁၅ အထိပဲဲ၊ ဒီဇင္ဘာ ၁ ရက္ေနာက္ပိုင္းမွ register လုပ္ရင္ေတာ့ ပုိက္ဆံေပး ရမယ္။ ဘယ္လို register လုပ္ရမယ္၊ ဘယ္လို rewards ေတြ claim လုပ္ရမယ္ဆိုတာေတြ နဲ ့ တျခား အခ်က္အလက္ေတြ ကို ဒီေအာက္က လင့္ေတြမွာ ဖတ္လို ့ရတယ္။

National Steps Challenge™ - Singapore

From Singapore

မေန ့က စၿပီး လမ္းေလွ်ာက္တာကို track လုပ္ပါတယ္....

From Singapore

တစ္ရက္ ေျခလွမ္းတစ္ေသာင္းျပည့္ေအာင္ေလွ်ာက္ဖို ့ဆိုတာ မခက္ပါဘူး။ ပံုမွန္ေလး လွမ္းေလွ်ာက္ရင္း rewards ေတြ ယူရေအာင္ သတင္းေပးလိုက္ပါတယ္။

Rambutan

From Nature

From Nature

လမ္းေလွ်ာက္သြားရင္ေတြ ့တဲ့ ၾကက္ေမာက္သီး စိမ္းစိမ္းေလး ေတြ။ အသီးသီးေနတဲ့ ၾကက္ေမာက္သီးပင္ကို ပထမဆံုး အျပင္မွာ ျမင္ဖူးတာပါပဲ။ လွတယ္။ မွည့္တာလဲ ျမင္ဖူးခ်င္တယ္။ အသီးမွည့္တဲ့ အခ်ိန္ဆို နီရဲၿပီး ပိုလွမယ္ထင္တယ္။ ေနာက္တစ္ေခါက္လာ ျပန္ၾကည့္အံုးမယ္ စိတ္ကူးမိတယ္။

Rose

May your day bloom with happiness ~

From Nature

Singapore’s Favourite Dessert: Ice Kachang

ဒီေန့ ညေနစာ ထမင္းစားၿပီး စားျဖစ္ခဲ့တဲ့ အခ်ိဳပြဲ။ ညေနစာ ဘာစားရင္ေကာင္းမလဲ လိုက္ၾကည့္ရင္း သူမ်ားေတြ ၀ယ္ေနတာေတြ ့ၿပီး စားခ်င္စိတ္ေပါက္သြားတာနဲ ့ ၀ယ္စားျဖစ္ခဲ့တာ။

From Singapore Food

Ice Kachang ကို စကၤာပူမွာ hawker ဆိုင္းတိုင္းမွာ ေရာင္းတာ မ်ားတယ္။ တခ်ိဳ ့ဆိုင္ေတြက စားမေကာင္းဘူး။ ဒီေန့ ၀ယ္စားတာေတာ့ စားလို ့ေကာင္းတယ္။ ၾကိဳက္တယ္။ ခုရက္ပိုင္းေတာ့ ရာသီဥတုက ပူလုိ ့လားမသိဘူး ထမင္းစားၿပီးရင္ ေအးေအးစိမ့္စိမ့္ ရွိတာမ်ိဳးေလး ထပ္စားရတာကို အရသာေတြ ့ေနတယ္။

စားလို ့ေကာင္းသလို အေရာင္စံုေလးဆိုေတာ့ ၾကည့္လို ့လည္းလွတယ္။ အစာပလာေတြ ဘာေတြပါလဲ ေသခ်ာျမင္ရေအာင္ မစားခင္မွာ ဟုိဘက္ဒီဘက္ ႏွစ္ပံုရိုက္ျဖစ္တယ္။  ေရခဲျခစ္ေပၚမွာ အခ်ိဳရည္ဆမ္းၿပီး၊ ေက်ာက္ေက်ာ နဲ့ ပဲ ပါတယ္။ ဒူရင္းသီး ဒါမွမဟုတ္ သရက္သီး ႏွစ္မ်ိဳးမွာ တစ္မ်ိဳးေရြးပါဆိုတာနဲ ့ သရက္သီးထည့့္ စားခဲ့တယ္။ SGD 3.30 ေပးရပါတယ္။

From Singapore Food

Shan Noodles

ပံုမွန္ဆို ရွမ္းေခါက္ဆြဲ စားေလ့မရွိဘူး။ မၾကိဳက္ဘူး။ မျဖစ္မေန စားရေတာင္ တစ္ဇြန္း၊ ႏွစ္ဇြန္းထက္ပို မစားျဖစ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ၿပီးခဲ့တဲ့ စေန ့ေန့ က စားခဲ့ရတဲ့ ဒီရွမ္းေခါက္ဆြဲကိုေတာ့ ၾကိဳက္တယ္။ စားလို ့ေကာင္းလို ့ တစ္ပန္းကန္လံုး ကုန္ေအာင္စားျဖစ္ခဲ့တယ္။ ခ်က္ျပဳတ္ ျပင္ဆင္ေကၽြးတဲ့သူ ေစတနာေကာင္းလို ့ စားလို ့ ပိုေကာင္းတာလည္း ျဖစ္မယ္။

From Burmese Food

ပထမဆံုးအၾကိမ္ ရွမ္းေခါက္ဆြဲကို ႏွစ္သက္စြာနဲ့ တစ္ပန္းကန္လံုးကုန္ေအာင္ စားျဖစ္ခဲ့ျခင္း အမွတ္တရ ဒီမွာလာမွတ္ထား လိုက္တယ္။

ေသခ်ာႏွံ့ေအာင္နယ္ၿပီးမွ စားရတယ္ဆိုလို ့ အားပါးတရ (တူ သံုးၿပီး) နယ္လိုက္တာ ဒီပံုထြက္သြားတယ္။ အစံုပါေအာင္ထည့္ထားေပးတာလို ့ေျပာတယ္။ ဆီတို ့ဖူးေတာ့ လံုး၀ မစားတတ္လို့ ထည့္မေပးဘူး။ ဂ်ဴးျမစ္ခ်ဥ္လည္း ပါတယ္။ ဓာတ္ပံုထဲမွာ မျမင္ရဘူး ျဖစ္ေနတယ္။

From Burmese Food

Pay last respect to Singapore's founding father Lee Kuan Yew

Lee Kuan Yew (1923-2015)

ဒီေန ့စင္ကာပူ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ( the founding father of modern Singapore ) လီကြမ္ယု ကုိေနာက္ဆံုး အေနနဲ ့ ႏွုတ္ဆက္ ဂါရ၀ျပဳဖုိ ့ Singapore Poly နားမွာ သြားေစာင့္ျဖစ္တယ္။ Dover MRT ကို ေရာက္သြားခ်ိန္က ေန ့လည္ ၁၂ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလး။ လူေတြအေတာ္ မ်ားေနၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ကံေကာင္းတယ္ဆိုရမယ္ ကားလမ္းေဘး ျဖတ္သြားရင္ ေသခ်ာျမင္ရႏိုင္တယ့္ ေနရာမွာ ေနရာရတယ္။ ခဏေစာင့္ၿပီး သိပ္မၾကာဘူး မိုးေတြက ရြာလာေရာ။ ရပ္ေနသူအားလံုးပဲ မိုးရြာထဲ ထီးေတြ ဖြင့္ေဆာင္းၿပီး ဆက္ေစာင့္ၾကတယ္။ ေစာင့္ေနရင္းနဲ ့ "Farewell to Lee Kuan Yew" တိုက္ရုိက္ထုတ္လႊင့္ေနတာကို ဖုန္းေတြကေန ၾကည့္ၾကတယ္။ လူတိုင္း ကိုယ္စီကိုယ့္ဖုန္းကို ထုတ္ၾကည့္ေန စရာမလိုဘူး။ ေဘးနားမွာ ၾကည့္ေနသူတစ္ေယာက္က လက္ကို ခပ္ျမင့္ျမင့္ထားၿပီး အနားတစ္၀ုိက္မွာ ရွိတဲ့ လူေတြ ျမင္ႏိုင္ေအာင္ ျပေပးတယ္။ အဲ့လို ျပေပးေနတဲ့သူ လက္ေညာင္းသြားတာ၊ ဆက္ျပဖို ့ အဆင္မေျပေတာ့တာကို ျမင္ရင္ ေနာက္တစ္ေယာက္က သူ ့ဖုန္းကို ထုတ္ၿပီး ျပေပးတယ္။ အဲလို ့နဲ ့ ေစာင့္ေနတဲ့ ၁ နာရီခြဲေက်ာ္ေက်ာ္အတြင္း YouTube ကေန တိုက္ရုိက္လြင့္ေနတာကို တစ္ခ်က္မွ လြတ္မသြားပဲ ၾကည့္ခြင့္ရခဲ့တယ္။ မိုးကလည္း အဆက္မျပတ္ ရြာေနေတာ့ ထီးေတြ ဘယ္လိုထီးေဆာင္း  ထီးေတြက ထပ္ေနေတာ့ ထီးေတြအၾကားက ေရေတြက် မိုးေတြစိုၾကတာပဲ။ တစ္ေယာက္ေယာက္ေပၚ ထီးအစြန္းက က်တဲ့ေရေတြ တိုက္ရိုက္က်တာေတြ ့တယ္ဆို အဆင္ေျပေအာင္ ထီးေတြေရႊ့ၿပီး ညွိေပးၾကတယ္။ ဒီေနရာမွာ ေစာင့္ေနသူ အားလံုးဟာ ဒီႏိုင္ငံရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ လီကြမ္ယူကို ေနာက္ဆံုး ႏွုတ္ဆက္ ဂါရ၀ျပဳၾကမယ္ဆိုတဲ့ တစ္ခုတည္းေသာ တူညီတဲ့ စိတ္နဲ ့ ေရာက္ေနၾကသူေတြၾကီးပဲဆုိေတာ့ တစ္ေယာက္နဲ ့ တစ္ေယာက္ အျငင္းမပြါး၊ တြန္းတိုက္မွု ့ မရွိတာေတြ ့ရတာ စိတ္ခ်မ္းသာမိတယ္။ တစ္ျခားေနရာေတြမွာေတာ့ မသိဘူး၊ ကိုယ္ေတြ ေစာင့္တဲ့ ေနရာကလူေတြကေတာ့ လီကြမ္ယုကို သယ္ေဆာင္လာတဲ့ ကား ျဖတ္သြားဖုိ ့ နီးကပ္လာခ်ိန္မွာ ေလးစားစြာ ဂါရ၀ျပဳၾကမယ္ဆိုၿပီး တညီတညြတ္ထဲ ထီးေတြ အားလံုးပိတ္ ေစာင့္ေနခဲ့ၾကတယ္။ ေခါင္းကေန ေျခအဆံုး စိုရႊဲခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူမွ မိုးစိုလို ့ဆို မၿငီးျငဴခဲ့ၾကဘူး။ လီကြမ္ယုကို သည္ေဆာင္လာတဲ့ ကားျဖတ္သြားခ်ိန္မွာ သူ ့နာမည္ကို ထပ္ခါထပ္ခါ ေၾကြးေက်ာ္ရင္း ေနာက္ဆံုး ႏွုတ္ဆက္ၾကတယ္။ ေက်းဇူးတင္တယ္ေျပာရင္း ႏွုတ္ဆက္ၾကတယ္။ ေနာက္က ကားေတြျဖတ္သြားခ်ိန္မွာ လက္ခုပ္တီးၿပီး အားေပးႏွုတ္ဆက္ၾကတယ္။

ဒီေန ့ ျပည္သူခ်စ္တဲ့ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ရဲ့ ေနာက္ဆံုး ခရီးဟာ ဘယ္လိုလဲဆိုတာကို ပထမဆံုး ကိုယ္တိုင္ ၾကံဳေတြ ့ခံစား သိရွိခဲ့ပါတယ္။

ပံုမွန္ဆို ဓာတ္ပံုေတြ ဟိုရိုက္ဒီရိုက္လုပ္တတ္ေပမယ့္ ဒီေန ့ေတာ့ဘာပံုမွ မရိုက္ျဖစ္ပါဘူး။ ဒီေန ့ သြားတဲ့ ကိုယ့္ရဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္က လီကြမ္ယုကို ဂါရ၀ျပဳဖို ့ဆိုတဲ့ စိတ္တစ္ခုပဲရွိတယ္။ ဒီေတာ့ ျမင္သမွ်ကို စိတ္နဲ ့ပဲ ခံစား မွတ္သားရင္း၊ လီကြမ္ယုကုိ ေလးစားစြာျဖင့္ ႏွုတ္ဆက္ ဂါ၀ရျပဳျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

Art of Salad

အသုပ္သုပ္စားဖို ့ အဆင္သင့္ ျပင္ဆင္ထည့္ထားတဲ့ ဗန္းေလးက အေရာင္စံုေလးနဲ ့လွေနလို ့ ဓာတ္ပံုရိုက္ထားလိုက္မိတယ္။

From Everything

ေက်ာက္ပြင့္၊ ပဲၾကာဇံ၊ မုန္လာဥနီ၊ ဗိုလ္စားပဲ၊
ၾကက္သြန္နီ၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ၊ ငရုတ္သီးစိမ္း၊ နံနံပင္၊ သံပရာသီး၊
ပုဇြန္ နဲ ့ ကင္မြန္ ပါတယ္။

ျပင္ဆင္ထားတုန္းကပံုနဲ့ အကုန္ေရာနယ္သုပ္လိုက္တဲ့အခါ ဘာကြာသြားလည္း မွတ္တမ္းတင္တဲ့အေနနဲ့ အားလံုးေရာနယ္ၿပီးပံုေလးကိုလည္း ဆက္ရိုက္မိျပန္တယ္။

From Everything

ပထမပံုထဲက အစာပလာ အကုန္လံုးဆို စားလို ့မကုန္မွာ စိုးရိမ္ၾကတာနဲ့ ၾကာဇံနဲ ့ ေက်ာက္ပြင့္နည္းနည္း ဖယ္ထားၿပီး က်န္တာေတြေတာ့ အကုန္ေရာနယ္သုပ္လိုက္တာ ဒီလို တစ္ပန္းကန္ ရတယ္။

From Everything

မေန့ က ေန့လည္စာပါ။
ခ်ဥ္ခ်ဥ္စပ္စပ္ေလးနဲ ့ စားလို ့ေကာင္းတယ္။ က်န္းမာေရးနဲ့ ညီညြတ္ေအာင္ဆိုေတာ့ ဆီဆားမပါ သုပ္တယ္လို ့ ထင္တာပဲ။
ကိုယ္တင္သုပ္စားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူမ်ားေကၽြးတာကို သြားစားတာ။ ျပင္ဆင္ရာမွာေတာ့ နည္းနည္းပါးပါး ေတာက္တိုမယ္ရ ကူညီေပးပါတယ္။ ဒီတိုင္းဘာမွ မလုပ္ပဲ သူမ်ားခ်က္ေကၽြးတာ စားလို ့မေကာင္းဘူးေလ။ :D

ေကၽြးတဲ့သူက ေစတနာ အလြန္ေကာင္းတယ္။ ဒီတစ္မ်ိဳးထဲ ခ်က္ေလ့မရွိဘူး။ ေက်ာက္ပြင့္သုပ္အျပင္ ေအာက္ပံုထဲက ဟင္းလည္းခ်က္တယ္။

From Everything

Fruits Party

လက္ရွိအလုပ္မွာ တစ္ႏွစ္မွာ တစ္ပတ္ကို Healthy Lifestyle Week လုိ ့သတ္မွတ္ေပးၿပီး က်န္းမာေရးနဲ့ သက္ဆိုင္တဲ့ အစီအစဥ္ေတြ ျပဳလုပ္ေပးေလ့ ရွိတယ္။ အဲ့ဒီ ရက္သတၱပတ္မွာ တနလၤာေန ့ကေနၿပီး ၾကာသပေတးအထိက တစ္ေန ့ကို အသီးတစ္မ်ိဳးေ၀ေပးေလ့ရွိတယ္။ ေနာက္ဆံုး အလုပ္လုပ္ရက္ျဖစ္တဲ့ ေသာၾကာေန့ မွာေတာ့ Fruits Party ဆိုၿပီး သစ္သီးစံုကို ခင္းက်င္း ေကြၽးေမြးေလ့ရွိပါတယ္။

ဒီႏွစ္ Fruits Party မွာ ေကၽြးေမြးဖုိ ့ခင္းက်င္းထားတဲ့ သစ္သီးဗန္းေတြကို ဓာတ္ပံုရိုက္ျဖစ္တာ။ ေကၽြးတဲ့ေနရာက ကိုယ္ေတြရဲ့အလုပ္ခန္းနဲ ့ဆို နည္းနည္းေလးဆိုေတာ့ တျခားသူေတြ မေရာက္ခင္ ေစာေရာက္သြားတာနဲ ့ ဗန္းေတြကို ကူၿပီးဖြင့္ေပးရင္ ဓာတ္ပံုေတြ ရိုက္ျဖစ္တာ။ ေကၽြးတဲ့ သစ္သီးေတြက အစံုပါပဲ။

From Everything

စေတာ္ဘယ္ရီ (Strawberry)၊ မင္းဂြတ္သီး (Mangosteen)၊ ႏွင္းသီး (Rose Apple)၊ စပ်စ္သီး (Grapes)
သရက္သီး (Mango)၊ နာနတ္သီး (Pineapple) ၊ တည္သီး (Persimmon)၊ လံုငန္းသီး (Longan)
နဂါးေမာက္သီး (Dragon Fruit)၊ ငွက္ေပ်ာသီး (Banana)၊ ဗလူးဘယ္ရီ (Blueberry)၊ ဆီးသီး (Plum)

Longan Fuirt ကို ျမန္မာလို ဘယ္လိုေခၚမွန္းမသိဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ အဲဒီသစ္သီးကို မစားဖူးဘူး။ အသီးကရွိမွာပါ၊ ကိုယ္က မသိတာ ျဖစ္မွာဆိုၿပီး လိုက္ရွာၾကည့္ေတာ့ Longan = လံုငန္းသီး (နဂါးမ်က္ေစ့သီး) လို ့ေတြ ့မိတယ္။

ေနာက္တစ္မ်ိဳး မသိတာက Blueberry။ ဗလူးဘယ္ရီ ကလည္း ျမန္မာနာမည္ သီးသန္ ့မရွိဘူး ထင္တယ္။ စေတာ္ဘယ္ရီလိုပဲ သူ ့အသံအတိုင္း ျမန္မာမွဳ့ျပဳေခၚလိုက္ၾကတယ္ထင္ပါတယ္။

From Everything

From Everything

From Everything

P.S : ဒီေန ့ အလုပ္မသြားဘူး။ ေနလို ့သိပ္မေကာင္းတာနဲ ့ ခြင့္ယူၿပီး အိမ္မွာေနတယ္။

Singapore Daisy

မိုးရြာအၿပီးမွာ.. ေတြ ့လိုက္ရတဲ့ စကၤာပူ ေဒစီ...

From Nature

From Nature

ဒီလို ပန္းေလးေတြျမင္ရင္ လက္ထဲမွာရွိေနတဲ့ ဖုန္းကို အသံုးမခ်ပဲ မေနႏိုင္ဘူး။

[Wiki] Sphagneticola trilobata, commonly known as the Singapore Daisy, Creeping-oxeye, Trailing Daisy, and Wedelia.

Rainy day in Singapore

စကၤာပူမွာလည္း ဒါမ်ိဳးေတြ ၾကံဳရတယ္။

From Singapore

ဒီမနက္ အလုပ္ အလာလမ္းမွာ ႀကံဳလိုက္ရတာ။ ေအာခ်က္လမ္းမွာ ေရႀကီးတယ္ဆိုတဲ့ ဓာတ္ပံုေတြ ျမင္ဖူးေပမယ့္ ကိုယ္ေနတဲ့ ေနရာ၊ အလုပ္အသြားလမ္းမွာ ဒီလိုမ်ိဳး တစ္ခါမွ မႀကံဳဖူးဘူး။ ဒါပထမဆံုးပဲ။

Haze In Singapore Hits New High - "hazardous"

အလုပ္ကအျပန္ ၈ နာရီေက်ာ္က PSI  190 ရွိရာကေန ည ၉ နာရီမွာ PSI 290၊ အခု ည ၁၁ နာရီမွာ PSI 321 ေရာက္သြားၿပီ။

အခန္းထဲမွာ တံခါးေတြ ျပဴတင္းေပါက္ေတြ အလံုပိတ္ အဲယာကြန္းဖြင့္ထားလို ့ရလို ခံသာေသးေပမယ့္ အဲယားကြန္း မရွိတဲ့ အိမ္ေတြ၊ အခန္းေတြမွာ ဘယ္လိုေနၾကမလဲ မသိဘူး။ ခုနက မီဖိုေခ်ာင္ထဲ ခဏသြားတာ လည္ေခ်ာင္းေတြ ခ်က္ခ်င္းယားတတ္လာၿပီ မရပ္မနား ေခ်ာင္းဆက္တိုက္ဆိုးတာနဲ ့ ခ်က္ခ်င္း အျမန္ အခန္းထဲ ျပန္၀င္လာရတယ္။ ရင္ၾကပ္အခံ နည္းနည္းရွိေတာ့ မီးခိုးနံ့ရတာနဲ ့ ေခ်ာင္းဆိုးေတာ့တာပါပဲ။

ဒီမနက္ အလုပ္သြားခ်ိန္တုန္းက အဲ့ေလာက္ မဟုတ္ေသးဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေန ့လည္စာ စားခ်ိန္ေလာက္ကတည္းက PSI 170 ေလာက္ ေရာက္ေနၿပီ။ ဒီရက္ေတြမွာ ေန့လည္  ့ အျပင္မထြက္ရေအာင္ ထမင္းဘူးယူသြားေတာ့ အဲ့ဒီ ပူတယ္၊ ေနရ အေတာ္ခက္ေနၿပီ ဆိုတာကို  သူမ်ားအေျပာနဲ ့ပဲ သိလိုက္တာ။

အလုပ္မွာ တေနကုန္ အဲယာကြန္းေတြနဲ ့မို ့ မသိသာဘူး။  ဒီညေန အလုပ္အျပန္ ကားဂိတ္မွာ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ ကားေစာင့္လိုက္ရေတာ့မွ အေတာ္ အီစိမ့္သြားတယ္။ ကိုယ္တိုင္ခံစားရမွ အရမ္းဆိုးပါလား သိေတာ့တယ္။ မီးခိုးေတြတင္မကဘူး ပူကလည္း အရမ္းပူတယ္။ ဆိုးတယ္။ မီးဖိုေဘးက ေနရသလို ပူစပ္ပူေလာင္ၾကီနဲ ့ ပူတာ။ ဒါေတာင္ အဲဒီအခ်ိန္က 190 ပဲရွိေသးတယ္။ ခုလို ၃၀၀ ေက်ာ္ ဆို ဘယ္လို ပိုဆိုးမယ္။

ခု ဒီတိုင္း ထိုင္ေနရင္းေတာင္ လည္ေခ်ာင္းေတြယားလာတယ္။ အိပ္မွ ျဖစ္မယ္။  အေျခအေန ဒီထက္ပို ဆိုးမလာပါေစနဲ ့လို ့ပဲ ဆုေတာင္းရေတာ့မွာပါပဲ။

---
ဒီညေန အျပင္သြားစရာရွိတာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ အကူအညီေပးလို ့ သြားဖို ့မလိုပဲ အိမ္တန္းျပန္လာလို ့ရသြားတယ္။ သူသာ မကူညီရင္ မလြယ္ဘူး။ ရာသီဥတု အေျခအေနက ဆိုးရတဲ့အထဲ ညေနအလုပ္ျပန္ခ်ိန္မွာ ရထား MRT (NEL) ခရမ္းေရာင္လိုင္းကပ်က္ေတာ့ လူေတြအကုန္ လမ္းေပၚေရာက္ၿပီး ကားလမ္းေတြ ေတာ္ေတာ္ ပိတ္သြားတယ္လို ့ေျပာတယ္။ ဒီလို မီးခိုး အေျခအေနနဲ ့ အျပင္မွာ ၃-၄ နာရီေနလိုက္ရမယ္ဆို အေတာ္ခံလိုက္ရမွာ။ သူငယ္ခ်င္းႀကီးကို  ေက်းဇူးအထူးတင္ပါေၾကာင္း. SINGAPORE'S air is now "hazardous" as the Pollutant Standards Index soared to 321 at 10pm, the worst reading in its history.

Air becomes "hazardous" when the index passes 300. The previous worst reading was 226, in 1997. (StraitsTimes)

Burmese Salad (အသုတ္စံု)

Chinese New Year Long Holiday ရဲ့ ပထမဆံုးေန ့ (စေနေန ့)က အိမ္မွာ အသုတ္စံုလုပ္စားၾကတယ္။ မိုးေလး တစိမ့္စိမ့္မွာ အသုတ္စံုစပ္စပ္ကို ဟင္းခါးပူပူေလးနဲ ့ တြဲဖက္စားရတာ အေတာ္ေလး လိုက္ဖက္တယ္။

From BurmeseSalad

From BurmeseSalad

From BurmeseSalad

From BurmeseSalad

From BurmeseSalad

From BurmeseSalad

From BurmeseSalad

From BurmeseSalad

From BurmeseSalad

From BurmeseSalad

From BurmeseSalad

From BurmeseSalad

From BurmeseSalad

ပံုေတြက ဟိုတခါ သုတ္စားတုန္းက ပုံေတြပါ။ စေနေန ့တုန္းကေတာ့ အစားအေသာက္ကို စားဖို ့ပဲ စိတ္၀င္စားေနတာနဲ ့ ဓာတ္ပံု မရိုက္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ဓာတ္ပံုရိုက္ျဖစ္တုန္းက အသုတ္မွာ တို ့ဖူး ပါတယ္။ မေန့ က အသုန္မွာေတာ့ ေက်ာက္ပြင့္ပါတယ္။ ဒီႏွစ္ခုကြာတာကလြဲရင္ က်န္တာ အကုန္ အတူတူပဲ။  အသုတ္ဆို ၾကက္သြန္စိမ္းနဲ ့ နံနံပင္ မပါဘူးဆို ဘယ္လို သုတ္သုတ္ ႀကိဳက္တာမ်ားတယ္။ ခ်ဥ္ခ်ဥ္စပ္စပ္ေလး ဆိုရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။

အသုတ္စားရင္ ဟင္းခါးပါမွ။ အသုတ္က ခပ္ေအးေအး အစားအေသာက္ဆိုေတာ့ ဟင္းခါးပူပူေလးပါမွသာ စားလို ့ေကာင္းတယ္။ ဟင္းခါးမွာလည္း ခုလို ပုဇြန္ေျခာက္၊ ၾကြက္နားရြက္မွိ၊ ပဲပင္ေပါက္ နဲ ့ ဗူးသီးကို ငရုတ္ေကာင္း ေမႊးေမႊးေလး ခပ္ထားတဲ့ ဟင္းခါးမ်ိဳးဆို အႀကိုက္ဆံုးပဲ။

တစ္ပန္ကန္းျခင္း သုတ္စားရတာ အားမရလို ့ခုလို ၃-၄ ပန္ကန္စာ တခါးတည္း သုတ္စားၾကတယ္။

From BurmeseSalad

Eat With Your Family Day 2011 (27-May-2011)

Eat With Your Family Day 2011 (27-May-2011)

- Get off work earlier on Eat With Your Family Day
- Cook a scrumptious meal for your family, or treat them to a meal.

If your company doesn’t know about Eat With Your Family Day, point out the day to your bosses. Who knows, you may just be supportive of the cause, and you’ll get to leave work early and spend more time with your family! ...

♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦

Yes! Our Organisation supports
Eat With Your Family Day 2011.
♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦

ဒီေန ့မနက္ HR ကေန "Early Release on 27 May 2011 at 5 pm for Eat with Family Day" ဆိုၿပီး အီးေမးပို ့တာေတြ ့တယ္။ subject to exigencies of service ဆိုတာေလးလည္း ပါတာေပါ့။

အလုပ္တိုင္းကေတာ့ ေစာျပန္ခြင့္ျပဳတယ္ မထင္ဘူး။ လိုက္ရွာၾကည့္တာ List ေတြ ့တယ္။ ကိုယ္ေတြလုပ္ေနတဲ့ Company အဲ့ဒီ မွာ မေတြ ့မိဘူး။ နာမည္မပါလည္း အေၾကာင္း မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီေန ့မွာ ေစာျပန္ခြင့္ရွိဖို ့၊ ေစာျပန္ရဖို ့ က အဓိက။

http://www.fatheringmatters.com/sg/EWYFD

ဟိုးအရင္လို ေသာၾကာေန ့ညေန အလုပ္ၿပီးခ်ိန္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ေတြ ့ အျပင္သြား ထမင္းစား၊ စကားေျပာတာမ်ိဳး မလုပ္ျဖစ္တာ အေတာ္ၾကာၿပီ။ အလုပ္ အရမ္းမ်ားတယ္၊ အိမ္ျပန္ခ်ိန္ ေနာက္က်တယ္။ ေန ့တိုင္း နီးပါးပဲ။ ေသာၾကာေန ့ဆို ပိုၿပီး အလုပ္မ်ားတတ္တယ္။

Good Food To Eat

Camera ယူမသြား ျဖစ္ဘူး။ အျပင္ထြက္ရင္ ကိုယ္နဲ ့ အၿမဲမကြာပါတတ္တဲ့ ဖုန္းနဲ ့ပဲ ရိုက္လိုက္ရတယ္။ အဲဒီေနရာကို မၾကာခဏလို ေရာက္ျဖစ္တတ္ေပမယ့္ ဓာတ္ပံု တစ္ခါမွ မရိုက္ျဖစ္ဘူး။ ၿပီးခဲ့တဲ့လ အဲဒီေနရာကို ေရာက္ျဖစ္ခ်ိန္မွာ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကိုျပဖို ့ ပံုတခ်ိဳ ့ ရိုက္ျဖစ္သြားတယ္။

ႀကိဳက္သေလာက္ယူပါ။

From Everything

Durian Pengat!

ဒီေလာက္ပဲ (တစ္ဇြန္း) စားႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

From Everything

ႀကိုက္တဲ့သူေတြအတြက္ စားေကာင္းၿပီး၊ မႀကိဳက္တဲ့သူေတြအတြက္ေတာ့ စားလို ့ ေကာင္းမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

Literary Talk in Singapore - 2010

ၿပီးခဲ့တဲ့ တနဂၤေႏြက စာေပေဟာေျပာပြဲသြားျဖစ္ခဲ့တယ္။ ပထမအႀကိမ္တုန္းက မသြားျဖစ္ဘူး၊ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ ေရာက္ျဖစ္တယ္၊ စာေရးဆရာမ်ားရဲ့ ေျပာတာခ်က္ေတြ နားေထာင္ျဖစ္ခဲ့တယ္။

From Literary Talk in Singapore - 2010

စာေရးဆရာ - လယ္တြင္းသားေစာခ်စ္

From Literary Talk in Singapore - 2010

စာေရးဆရာ/ကဗ်ာဆရာ - ေမာင္စိန္၀င္း(ပုုတီးကုုန္း)

From Literary Talk in Singapore - 2010

စာေရးဆရာ ေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း) ေဟာေျပာေနစဥ္မွာ ကၽြန္မ အသံသြင္းယူျဖစ္ခဲ့တဲ့ ေဟာေျပာခ်က္ အပိုင္းေတြပါ။
လူငယ္ေတြအတြက္ ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ ( အာရံုႀကိဳ )…

Download

အေျခအေန မေကာင္းရင္၊ မၿငိမ္းခ်မ္းရင္......... ကေလးေတြလည္း မေပ်ာ္ႏိုင္ပါဘူး။ ကေလးမ်ားအားလံုး ေပ်ာ္ႏိုင္ၾကပါေစ။

ရသစာေပအေၾကာင္း.... ေရွးေဟာင္းကဗ်ာတစ္ပုုဒ္ ရြတ္ဆိုုရင္း ရွင္းလင္းျပခဲ့တယ္။

Download

နာဂစ္မွာ ေရးသားခဲ့တဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုုဒ္ကိုုလည္း အခုလို…..

Download

ေတာ္တဲ့ၾကယ္ေတြမွာ နာမည္ရွိတယ္တဲ့…
လူသိထင္ရွား သူရဲေကာင္းေတြရွိသလို၊ ကၽြန္မတို ့ရဲ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာ လူမသိ သူမသိ သူရဲေကာင္းမ်ားစြာလည္း ရွိေၾကာင္း ေျပာၾကားရင္း၊ ၂၀၀၉ ဖိလစ္ပိုုင္ႏိုုင္ငံ မုုန္တိုုင္းတစ္ခုုအတြင္းမွာ လူေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္ရဲ့ အသက္ကိုု ကယ္တင္ရင္း အသက္စြန္ ့သြားတဲ့ ၁၈ အရြယ္ လူငယ္ Muelmar Magallanes အေၾကာင္းနဲ ့ ျမန္မာျပည္ေတာ္လွန္ေရးသမိုုင္းမွ လူမသိသူမသိ ၾကယ္တစ္ပြင့္ မာရီလွေတာ အေၾကာင္းကိုု ခုုလိုု… ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။

Download

အမွန္တရားကိုု ငယ္စဥ္ကတည္းက ခ်စ္ျမတ္ႏိုုးခဲ့တဲ့ ဗိုုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အေၾကာင္းနဲ ့ သူရဲေကာင္းဆုိတာ ဘယ္လိုုလူမ်ိဳး၊ သူရဲေကာင္းဆိုုတာ အဲဒါပါပဲဆိုုတဲ့ အေၾကာင္းအရာ ေဟာေျပာၾကားခ်က္ေတြကိုု အသံမဖမ္းလိုုက္မိတာ အတြက္ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။

ေနာက္ဆံုုးပိတ္. အႏွစ္ခ်ဳပ္စကားေတြနဲ ့အတူ… ပန္းတိုင္ရွိရာ နဲ ့ ငွက္တိုု ့ေတး ကဗ်ာ ႏွစ္ပုုဒ္ ကိုု အခုုလိုု….

Download

တိုက္ဆိုင္တယ္ဆိုရမလား၊ ကၽြန္မ အသံသြင္းယူမထားျဖစ္တဲ့ ေဟာေျပာခ်က္အပိုင္းေတြကို ညီညီသံလြင္က သူ ့ရဲ့ Facebook က Notes မွာ ခုလိုေရးသားထားပါတယ္။

* * * ဒုတိယအႀကိမ္ စကၤာပူစာေပေဟာေျပာပြဲ (အပိုင္း ၁)- ညီညီသံလြင္

ကာတြန္းဆရာေအာ္ပီက်ယ္

From Literary Talk in Singapore - 2010

သေဘာက်မိတဲ့ ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္မလုပ္တဲ့ "ၾကြက္ခုတ္တဲ့ ႏြား" အေၾကာင္း ဆရာေအာ္ပီက်ယ္ ေဟာေျပာေနပံုပါ။

ဆရာေအာ္ပီက်ယ္ ေဟာေျပာတဲ့အခါမွာ သူ ့ရဲ့ ကာတြန္းေတြကိုပါ Projector နဲ႔ ျပသရင္း ရွင္းျပ ေဟာေျပာသြားတာျဖစ္လို ့ သူတပါးကို ျပန္လည္မွ်ေ၀မယ္ဆို အသံသပ္္သပ္၊ ရုပ္သပ္သပ္ ထက္စာရင္ ရုပ္ေရာအသံပါ ပါေအာင္ video ရိုက္ကူးထားပါမွ ပိုၿပီးသင့္ေတာ္တယ္ ထင္မိခဲ့တယ္။ တခ်ိဳ ့ေနရာေလးေတြမွာ ႀကိဳးစားၾကည့္ ပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ မိနစ္ပိုင္းနဲ ့အမွ် လွုပ္ရွားေရြ့လ်ားေနတဲ့ ဦးေခါင္းႏွစ္ခုကို လြတ္ေအာင္ေရွာင္ရိုက္ယူဖို ့ဆိုတာ မလြယ္ကူလို ့ လက္ေလွ်ာ့လိုက္ပါတယ္။ ဓာတ္ပံုတခ်ိဳ ့ပဲ ရိုက္ျဖစ္တယ္။

From Literary Talk in Singapore - 2010

ဆရာေအာ္ပီက်ယ္ရဲ့ ေဟာေျပာခ်က္မ်ားကိုလည္း ညီညီသံလြင္က အခုလို ေရးသားထားတာ ေတြ ့ရပါတယ္။
* * * ဒုတိယအႀကိမ္ စာေပေဟာေျပာပြဲ (အပိုင္း ၂) - ညီညီသံလြင္

ခုလို ျပန္လည္မွ်ေ၀ခြင့္ေပးတာ ေက်ဴးဇူးအထူးတင္ပါတယ္။

ထံုးစံအတိုင္း (စာေရးဆရာေတြ ေဟာေျပာတာမပါ) တျခားျမင္တာ၊ ၾကားတာ၊ ေတြးမိသြားတာသာ ေရးမယ္ဆို ေရးစရာေတြရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခုရက္ပိုင္း လူပင္ပန္း၊ စိတ္ပင္ပန္းနဲ ့မို ့ သြားျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဒီစာေပေဟာေျပာပြဲအေၾကာင္း ျပန္ေရးဖို ့စိတ္ကူး မရွိခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ "အသံသြင္းထားတာ မွ်ပါဦးဗ်ာ" ဆိုတဲ့ Mr.DBA စကားေၾကာင့္ Audio File ေလးေတြမွ်ေ၀ျဖစ္ေအာင္လို့သာ နည္းနည္းေရးလိုက္တာပါ။ တျခားကိစၥေတြေတာ့ သူမ်ားေရးတာေတြပဲ လိုက္ဖတ္ေတာ့မယ္။

Lighting

အခုုနက လူသံေတြဆူညံ ေညွာ္နံ ့ေတြရလိုု ့ ၾကည့္လိုုက္ေတာ့ တိုုက္ေအာက္မွာ လူငယ္ေတြ ဖေယာင္းတိုုင္းေတြနဲ ့ မီးထြန္းေနၿပီး၊ ကေလးေတြ မီးပန္းေတြနဲ ့ ေဆာ့ေနတာ ေတြ ့ မိတယ္။ သူတုုိ ့ေတြ မီးထြန္းေနၾကတာ ခနပါပဲ၊ သိပ္မၾကာဘူး။

From Singapore

From Singapore

ပုုဇြန္မ ွ်ားတဲ့အေၾကာင္းအတြက္ ဓာတ္ပံုုေတြမလုုပ္ရေသးဘူး။ သူတိုု ့ေတြ မီးထြန္းေနၾကတာေတြ ့ၿပီး သီတင္းကၽြတ္ မွာ ေဆာ့ရတာ ျပန္ေအာင့္ေမ့သြားမိပါေသးတယ္။

Weekend Activities (2010-09-11)

ခုလေတြမွာ ပံုမွန္ဆို ၾကားရက္ေတြဆို အလုပ္နဲ ့ အိမ္၊ ပိတ္ရက္ဆို အိမ္မွာေန။ ဒါကေတာ့ အျပင္ထြက္ျဖစ္တဲ့ ပိတ္ရက္တစ္ခု။ အဲဒီအပတ္ ေသာၾကာေန ့က Hari Raya Puasa မို ့ ရံုးေတြ ပိတ္တယ္။ Weekend နဲ ့ဆက္သြားေတာ့ ၃ ရက္ပိတ္ရက္ေတာ့ Long Weekend လို ့ေခၚမလား၊ တကယ္ဆို ၃ရက္တည္းပိတ္တာ နည္းလြန္းပါတယ္။ စေန၊တနဂၤေႏြကို ၾကားမွာထား ေရွ ့ႏွစ္ရက္ပိတ္၊ ေနာက္ႏွစ္ရက္ပိတ္တဲ့ Long Weekend မ်ိဳး တစ္လ တစ္ခါေလာက္ရမယ္ လိုခ်င္တယ္။

အဲဒီပိတ္ရက္ ေသာၾကာေန ့မွာ အိမ္မွာပဲေနျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ စေနေန ့မွာ တစ္ေနကုန္ အျပင္ထြက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ပထမဆံုးသြားတာ တိရစာၦန္ရံု။ IBM Day @ Zoo ဆိုၿပီး အခမဲ့ ၀င္ခြင့္လက္မွတ္ရလို ့သြားျဖစ္တာပါ။ ကၽြန္မကေတာ့ IBM မွာအလုပ္လုပ္တာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္
IBM မွာ အလုပ္လုပ္တဲ့ အသိတစ္ေယာက္ လိုက္မယ္ဆို Tickets ေတြယူထားမယ္ဆိုတာနဲ ့ တျခားသူငယ္ခ်င္းေတြ နဲ ့အတူ သြားျဖစ္ခ့ဲတာ။ ဒါကေတာ့ သံုးေခါက္ခ်ိဳးထားတဲ့ ၀င္ခြင့္လက္မွတ္။ ဒီဓာတ္ပံုကိုက Bus ေပၚမွာ ရိုက္ထားတာ။ သေဘာေကာင္းရုပ္ေခ်ာအေျပာခ်ိဳတဲ့ ညီမငယ္တစ္ဦးက လက္မွတ္ကို ဓာတ္ပံုရိုက္ဖို ့အဆင္ေျပေအာင္ ကိုင္ထားေပးခဲ့တယ္။ (မုန္ ့၀ယ္ေကၽြးသင့္ၿပီ)

IBM Day @ The Zoo (Saturday - 2010-09-11)

From IBMDay @ The Zoo

အခုလို လို ႀကိဳတင္မွာထားတာေတြလည္း ရွိတယ္။ ဒီမွာ No 6. က အခ်က္ဖတ္ၿပီး ကိုယ္ေတြက က်င့္သားရေနၿပီလို ့ေတာင္ေျပာမိၾကေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲလို ႀကိဳသတိေပးတာမလဲ မမွားပါဘူး။ လာမယ့္သူေတြက လူမ်ိဳးစံု။ မိသားစုေန့ ဆိုေတာ့ ကေလးေတြပါ ပါလာေခၚလာၾကမွာ။ ေတာ္ၾကာ ဟိုမွ ျခင္ကိုက္လို ့ ဟိုကျပန္လာၿပီးေနာက္ ဖ်ားၾကၿပီး ေဆးကုရပါတယ္ ဆိုၿပီး တရားစြဲေနရင္ မလြယ္ဘူး။ တခ်ိဳ ့ ႏိုင္ငံက လူေတြက ဘာျဖစ္ျဖစ္ တရားစြဲလိုက္မယ္ဆိုတာႀကီးပဲ။ ဒီမွာ ၾကည့္။

From IBMDay @ The Zoo

Kranji ထိရထားစီးသြားၿပီး အဲဒီကမွာ IBM က စီစဥ္ေပးထားတဲ့ Shuttle Bus စီးသြားတာပါ။ Zoo မေရာက္ခင္ အေတာ္ေ၀းေ၀းကတင္ ကားလမ္းမေဘးမွာ ရပ္ထားတဲ့ ကားေတြၾကည့္ၿပီး အေတာ္လူမ်ားမယ္ဆိုတာ သိသာေနၿပီ။ ပိတ္ရက္ ၃ ရက္၊ Hari Raya ၊ IBM Day ဆိုေတာ့ လူအရမ္းမ်ားတာ မဆန္းဘူးဆိုရမယ္။

Ticket ၀ယ္တဲ့ေနရာမွာ လူတန္းက အေတာ္ရွည္တယ္။ ေတာ္ေသးတယ္ IBM Ticket နဲ ့ဆိုေတာ့ တန္းစရာမလိုဘူး။ ေဘးေပါက္ကေန ၀င္ရတယ္။ မ၀င္ခင္ တစ္ေယာက္ ေရးဘူးတစ္ဘူးစီလည္းေပးတယ္။ ကားေပၚမတက္ခင္ ၀ယ္လာတဲ့ ေရဗူးဖိုးေတာင္ ႏွေမ်ာသြားရတယ္။ ေရာက္တဲ့အခ်ိန္က ၁၁ နာရီေက်ာ္ၿပီဆိုေတာ့ တျခား ဘာညာၾကည့္ဖုိ ့ထက္စာရင္ ေန ့လည္စာ သြားစားဖို ့ပဲ စိတ္သန္ေနၾကၿပီ။ ဗိုက္ဆာေနၿပီ။ ေရခဲမုန္ ့ Popcorn လည္းရမယ္တဲ့။ Ticket ထဲမွာပါတဲ့ Pavilion by the Lake ဆိုတဲ့ေနရာ အျမန္သြားၾကတယ္။ ဒါေတာင္မွ လမ္းမွာ ဓာတ္ပံု ၁၄-၅ ပံု ရိုက္ျဖစ္ေအာင္ ရိုက္ၾကေသးတယ္။ လာတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္က လည္း တရိစာၦန္ၾကည့္ဖို ့မဟုတ္ဘူး၊ ဓာတ္ပံုရိုက္ဖို ့ တဲ့။ တကယ္လည္း ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ၾကပါေပတယ္။

အဲဒီေန ့က တိရစာၦန္ရံုကို ေရာက္ခဲ့ေၾကာင္း သက္ေသတစ္ခု။

From IBMDay @ The Zoo

တျခားသူေတြ အသာထား IBM ကလူေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားလဲဆုိ ဒီေအာက္ကပံုမွာၾကည့္ရင္သိႏို္င္တယ္။ တကယ့္ကို ေအးေအးေဆးေဆး အခင္းေတြယူလာၿပီ ထိုင္ေနၾကတာ။ မိသားစုေတြ အမ်ားႀကီး၊ ကေလးေတြလည္းအမ်ားႀကီး။ ကေလးေတြအတြက္ သီးသန္ ့အစီအစဥ္ေတြလည္း ပါတယ္။ ကၽြန္မတို ့ေတာင္ ေန ့လည္စာစားရင္ ခဏတျဖဳတ္ထိုင္ ၾကည့္ခဲ့တယ္။ မိဘေတြ၊ကေလးေတြ အသံေတြဆူညံေနေပမယ့္ သူတို ့ေတြက ၾကည့္ရတာ ေပ်ာ္စရာႀကီးပါ။

From IBMDay @ The Zoo

From IBMDay @ The Zoo

ဘာေတြစားခဲ့လဲဆို.. ပထမဆံုး Ticket ထဲမွာပါတဲ့ လက္မွတ္ေလးျဖတ္ၿပီး Popcorn ယူ စားတယ္္။ ခ်ိဳတယ္၊ ပံုမွန္ဆို စားျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ပါးစပ္ထဲ ထည့္ရင္းထည့္ရင္း ဘယ္လိုကုန္သြားလဲေတာင္ မသိလိုက္ဘူး။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေန ့လည္စာ သြားယူစားတယ္။ ေန့လည္စာက KFC။ တစ္ေယာက္ တစ္ဗူး။ ဒါလည္း ဗိုက္ဆာလို ့လားမသိဘူး အကုန္ ကုန္သြားတာပဲ။ ေလွ်ာက္မၾကည့္ခင္ အားျဖည့္ရမယ္ေလ။ ၿပီးေတာ့ Coke ေသာက္၊ ေရေသာက္။ အားအင္အျပည့္နဲ ့ ေလွ်ာက္သြားဖို ့ အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီ။

အဲဒီေန ့က ရာသီဥတုက သာယာတယ္။ မိုးမရြာဘူး။ ေနပူလို ့ေတာင္ အိုက္စပ္စပ္ျဖစ္ေသးတယ္။ အိုက္ေနမယ္ ဆိုၿပီး ၀ါသနာရွင္ ညီမငယ္တစ္ေယာက္က ဆံပင္ေတြကို ဖြတ္ၿမီးေခၚလား၊ ၾကက္ဆံၿမီးေခၚလား အဲဒါလာ က်စ္ေပးတယ္။ အင္း.. ဆံပင္သြားညွပ္ရ အံုးမယ္။ ကဲ အားလံုးၿပီးေတာ့ သြားၾကမယ္ဆို.. မသြားရေသးဘူး၊ ေရခဲမုန္ ့စားရင္ ထိုင္ၿပီးအနားအရင္ ထပ္ယူၾကတယ္္။ ရပ္ေနရင္း ဘယ္ကစၾကည့္မွာလဲ ေမးမိေတာ့ အေပၚမွာေျပာသလို ဘာေကာင္မွ ၾကည့္ဖုိ့ စိတ္မ၀င္စားၾကဘူးတဲ့။

တိရစာၦန္ရံုလာၿပီး တိရစာၦန္ေတြ မၾကည့္ရဘူးဆိုေတာ့ စိတ္ဆိုးခ်င္စရာ။ ဒါေပမယ့္လည္း ကိစၥေတာ့ မရွိပါဘူး။ ဒီေနရာကို ဒါပထမ ဆံုးအႀကိ္မ္ေရာက္ဖူးတာမွ မဟုတ္တာ။ အခုအႀကိမ္နဲ ့ဆို ၃ ႀကိမ္ေျမာက္။ ပထမ နဲ ့ ဒုတိယအႀကိမ္ေတြက အေကာင္ေတြက ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ထားတယ္။ Singapore Zoo ဘယ္ေလာက္ အရြယ္အစားရွိတယ္ဆိုတာကို ေရာက္ဖူးတဲ့သူေတြ သိမွာပါ။ ဒီလိုေနရာကို ၃ ေခါက္ေျမာက္ဆိုေတာ့ အဲဒီမွာရွိတဲ့ အေကာင္ေတြဟာ မွတ္ဥာဏ္ေကာင္းတဲ့ တိရစာၦန္ေတြသာ ျဖစ္မယ္ဆို သူတို ့ေတြလည္း ကိုယ့္ကို မွတ္မိေနေလာက္တယ္။ စိတ္ဒံုးဒံုးခ် လိုက္ပါတယ္။ ဘာေကာင္မွ မၾကည့္ေတာ့ဘူး၊ ဓာတ္ပံုေတြပဲ လိုက္ရိုက္ေပးေတာ့မယ္။

ဒီေနရာမွာ ပိုစ့္ေပးေကာင္းတဲ့ ညီမငယ္ကို မွတ္တမ္းတင္ပါတယ္။ Camera ခ်ိန္လိုက္တာနဲ ့ လာထား၊ ပံုစံမထပ္တဲ့ အိုက္တင္မ်ိဳးစံု ေပးၿပီး သားပဲ။ ရိုက္သမွ်ပံုေတြမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြ ပံုပါေနေတာ့ ဒီမွာ မတင္ေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီေန ့က ကၽြန္မ camera မွာ အားလံုးရိုက္တာ ၂၅၀ နီးပါ။ ကိုယ့္လူေတြ မပါတာ ၁၀ ပံုေလာက္ပဲ ရွိတယ္။ စိတ္လက္ေပါ့ပါး ျမဴးေနတဲ့ ေမာ္ဒယ္မမေလးေတြကို လိုက္ရို္က္ေနရေတာ့.. ဟိုးအရင္လို လူမပါပဲ တျခားစိတ္ကူးထဲ မ်က္စိထဲတည့္တာေလးေတြ လိုက္ရိုက္ဖို ့ လက္က ထပ္မလွဳပ္ခ်င္ေတာ့ဘူးေလ။

ဒါကေတာ့ ဓာတ္ပံုရိုက္ေနတဲ့ ကၽြန္မတို ့အနားကပ္လာတဲ့ ကေလးေလးပါ။ ရိုက္ကြင္းထဲ ၀င္လာလို ့ သူ ့ပံုပါ ရိုက္ယူထားလိုက္တယ္။ ေခါင္းေပၚက ဦးထုပ္မွာ ေရးထားတယ္။ Holidays!!..

From IBMDay @ The Zoo

ဒါကေတာ့ လွမ္းျမင္လိုက္တဲ့ အေ၀းက အရာတစ္ခု။ Boat Rides @ the Zoo ဆိုတာ ထင္တာပဲ။ ေသခ်ာ မသိဘူး။ တခါမွ မစီးဖူးဘူး။

From IBMDay @ The Zoo

တကယ္ပါ။ အဲဒီေန ့က တိရစာၦန္ရံုမွာ ေမ်ာက္ ၄-၅ ေကာင္၊ ဆင္ ၂ ေကာင္၊ သားပိုက္ေကာင္ေတြကို အေ၀းကေန၊ ဘာငွက္မွန္းမသိတာ ၂ ေကာင္ ဒါလားပဲ ေသခ်ာေတြ ့ခဲ့ရပါတယ္။ ျခေသၤ့ မျမင္ခဲ့ရဘူး။ က်ားကိုေတာ့ ေက်ာက္ရုပ္က်ားႀကီးနဲ ့ ကတ္ထူးျပားက်ားျဖဴ အရုပ္ႀကီး ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ အေကာင္ေတြေရွ ့မွာ လူေတြက က်ိတ္က်ိတ္တိုးဆိုေတာ့ လူေတြကို တိုးေခြ ့၀င္ၾကည့္ဖို ့လည္း စိတ္မ၀င္စားေတာ့ဘူး။

ဒါေတြက ဒီတစ္ေခါက္ တိရစာၦန္ရံုမွာ ကၽြန္မ ျမင္ခဲ့တဲ့ အေကာင္ေတြ။

From IBMDay @ The Zoo

From IBMDay @ The Zoo

From IBMDay @ The Zoo

အဲဒီေန ့က တရိစာၦန္ရံုမွာ အၾကာႀကီး မေနျဖစ္ဘူး။ လမ္းေလွ်ာက္တာလည္း ၀ါသနာမပါၾက၊ အေကာင္ေတြၾကည့္ဖုိ့ လည္း စိတ္မ၀င္စား၊ ခ်ိန္းထားတာေလးေတြ ရွိၾကတယ္ဆိုေတာ့ ျပန္ဖို ့စီစဥ္ေပးတဲ့ ပထမဆံုး ထြက္တဲ့ Bus (3:30 PM) နဲ ့ျပန္လိုက္ခဲ့တယ္။ ခ်ိန္းတဲ့သူက ျပန္တာဖို ့စိတ္ကူးတာ၊ ဘာမွမခ်ိန္းထားတဲ့ ကၽြန္မတို ့ကေတာ့ ျပန္ဖို ့စိတ္မကူးေသးပဲ Bugis ဘက္သြားျဖစ္တယ္။ Bugis Street Market လည္း ေရာက္တယ္။ Bugis Street အေၾကာင္းသိခ်င္ရင္ Mr.DBA - Singapore 93 (ဘူးဂစ္လမ္းၾကားေဈး) မွာ ဖတ္ပါ။

Bugis Street ကို အရင္က ေရာက္ဖူးတယ္။ အဲဒီအနားမွာ အလုပ္လုပ္ခဲ့ ဖူးတယ္။ အဲဒီတုန္းကေရာက္တာလဲ ျဖတ္သြားျဖတ္လာ ့ေရာက္တာပါ။ အခုတစ္ေခါက္ေတာ့ အသစ္ဖြင့္တယ္ဆိုတဲ့ အေပၚကဆိုင္ေတြ သြားၾကည့္ခဲ့တယ္။ ပထမဆံုးအႀကိမ္ အဲဒီေစ်းတန္းထဲဆိုင္ေတြ႕ို ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ ေသခ်ာ ေလွ်ာက္ၾကည့္ျဖစ္လို ့လည္းေျပာႏိုင္တယ္။ တစ္ခုသတိထားမိတာ အဲဒီမွာ ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ေတြက လူအခ်ိဳ ့ အေတာ္ရိုင္းတယ္။ စကားေျပာတဲ့ ေလယူေလသိမ္းနားေထာင္ရတာ ျပည္ႀကီးက တရုတ္ေတြ ထင္တာပါပဲ။ ကိုယ္ကပဲ ရိုင္းတဲ့သူေတြနဲ ့ေတြ ့ခဲ့တာလားေတာ့ မသိဘူး။

Bugis Street ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ နည္းနည္း လုပ္ၾကၿပီး Golden Miles ကို ညစာစားဖို ့ ဆက္သြားၾကတယ္။ အစားအေသာက္ပံုေတြလည္း ဓာတ္ပံု မရိုက္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ ဗုိက္ဆာေနေတာ့ စားဖို ့ပဲ စိတ္ထဲရွိတယ္။ စားတာေတြကလည္း အထူးအဆန္းေတြမွ မဟုတ္တာ။ စားေလ့ရွိတာေတြပဲ စားျဖစ္ခဲ့တာပါ။ ၿပီးေတာ့ မစားျဖစ္တာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ သရက္သီး ၀ယ္စားတယ္။ အားလံုးလည္းၿပီးေရာ ဗိုက္လည္းျပည့္၊ မိုးလဲခ်ဳပ္ေနတာမိုိ ့ ရထားႀကီးစီးၿပီး အိမ္ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။

Weekdays ဆိုအလုပ္သြား၊ Weekend ဆို အခန္းတြင္းေအာင္းေနတာ အေတာ္ၾကာၿပီ။ အခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ အိမ္မွာပဲ မေနပါနဲ ့ အျပင္ေလးဘာေလး ထြက္ပါအံုးဆိုတဲ့ စကား နားေထာင္ဖို ့ ႀကိဳးစားရပါအံုးမယ္။