Boring Day

တနဂၤေႏြေန ့.. ( 1st day of July) မနက္ ၇း၀၀ ထဲက ႏိုးေနတယ္.. မေန ့ညက ၂း၀၀ ေက်ာ္မွအိပ္ေပမယ့္ ေစာေစာထတာ အက်င့္တစ္ခုျဖစ္သြားတယ္ ထင္ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့စကားနည္းနည္းေျပာ.. မေန ့က လြတ္သြားတဲ့ မနက္စာ၊ ညစာေပါင္းၿပီး ဒီေန ့ ဟင္းခ်က္ျဖစ္တယ္။ ပုဇြန္ဟင္း နဲ ့ၾကက္ေတာင္ပံေၾကာ္... ဒီေန ့ ေနလို ့ သိပ္မေကာင္းဘူး. မနက္စာစားၿပီး စားဖတ္ေနရင္း ေခါင္းကိုက္လာလို ့ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ႏွိဳးမွ ႏိုးေတာ့တယ္။ နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေန ့လယ္ ၂ နာရီခြဲ။ ေခါင္းနည္းနည္း ကိုက္ေနတယ္။ သာမန္အေနအထား မဟုတ္မွန္း သိေပမယ့္ ျပန္မအိပ္ျဖစ္ေတာ့ပဲ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့စကားေျပာရင္း ရုပ္ရွင္ၾကည့္လိုက္ စာဖတ္လိုက္ သီခ်င္းနားေထာင္လိုက္ လုပ္ေနျဖစ္တယ္။ က်န္တာေတာ့ မျဖစ္မေန လုပ္ရမယ့္ အ၀တ္ေလွ်ာ္တာတို ့ ဘာတုိ ့ေလာက္ပဲ လုပ္ျဖစ္တယ္။ မထူးဆန္းတဲ့ ပ်င္းရိဖြယ္ တနဂၤေႏြေန ့တစ္ေန ့ပါပဲ။

ညဘက္ေရာက္ေတာ့ ေစာေစာ( ၁၁ နာရီေလာက္) အိပ္ရာ၀င္ျဖစ္တယ္။ တကယ္ဆို မအိပ္ခင္ ေရအခ်ိဳးသင့္ေပမယ့္ အိပ္ခါနီး ေရးခ်ိဳးၿပီးမွ အိပ္တတ္တဲ့ အက်င့္ေၾကာင့္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ဆိုၿပီး အ၀တ္ေလွ်ာ္၊ ေရခ်ိဳးလုပ္လိုက္တယ္။ ညပိုင္းမွာ အိပ္ေပ်ာ္သြားလိုက္၊ လန္ ့ႏိုးလာလိုက္နဲ ့တညလံုး ေကာင္းေကာင္း အိပ္မေပ်ာ္ဘူး။ ဖ်ားခ်င္ေနၿပီ ထင္ပါတယ္။ လည္ေခ်ာင္းေတြလည္း နာေနတယ္။ ထၿပီး ေဆးေသာက္သင့္တယ္ ဆိုေပမယ့့္ မေသာက္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ မထခ်င္သလို၊ ေဆးေသာက္ခ်င္စိတ္လည္းမရွိဘူး။ ေဆးေသာက္မယ္ဆို စားစရာတစ္ခုခု လုပ္စားရဦးမယ္။ မုန္ ့တခုခု အၿမဲ ၀ယ္ထားပါ အခါခါမွာၾကေပမယ့္ မ၀ယ္ထားျဖစ္ဘူး။ ေျပာသာေျပာတာပါ. တကယ္ ေဆး ေသာက္မယ္ဆိုေတာင္မွ ေသာက္ဖုိ ့ေဆးက မရွိဘူး။ အင္း... ေရာဂါကို ေမြးယူတယ္ဆိုၿပီး ဆူမယ္ဆိုလည္း ဆူတယ့္သူ လြန္တယ္လို ့ မေျပာႏိုင္မွန္း သိသာပါတယ္။

ဖ်ားေနသလိုလို ဘာလိုလိုနဲ ့ ေနရတာ တမ်ိဳးၾကီးပဲ။ ပူစပ္ပူေလာင္နဲ ့ လည္ေခ်ာင္းေတြနာေနသလိုလုိ။ အင္း ဖ်ားတယ္ဆိုတာ အေတာ္သိရခက္တဲ့ အရာပဲ။ ကိစၥမရွိပါဘူး။ ခုေတာ့ ငါမဖ်ားေသးဘူးလို ့ မွတ္ထားၿပီး လုပ္စရာေလးေတြ လုပ္ေနတယ္။ တကယ္ဖ်ားၿပီဆိုေတာ့ လည္း အသိသားၾကီး ေနမွာပါ။