Pages

July 09, 2007

Recover after the flu!

မေန ့ညေနက အိမ္ကိုဖုန္းဆက္ၿပီး ေမေမေရ.. သမီးေတာ့ မနက္ျဖန္အလုပ္သြားႏိုင္ၿပီ ထင္တယ္လို ့ ေျပာႏိုင္သြားပါတယ္။ ကၽြန္မ ဖ်ားေနတာကို အိမ္ကိုမသိေစခ်င္ေပမယ့္ အခ်ိန္ေကာင္းေလးမွာမွ ဖုန္းဆက္လာတဲ့ Cousin တစ္ေယာက္ေၾကာင့္ အိမ္က သိသြားခဲ့တယ္။ ဒါနဲ ့ ေဆးခန္းက ျပန္ေရာက္တာနဲ ့ အိမ္ကိုဖုန္းဆက္ ေနမေကာင္းတဲ့ အေၾကာင္းေျပာ၊ စိုးရိမ္စရာမရွိေၾကာင္း၊ ခုပဲ ေဆးခန္းက ျပန္လာတာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေဆးခြင့္ႏွစ္ရက္ရၿပီး၊ ေဆးေတြမွန္မွန္ ေသာက္ပါ့မယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း၊ ဒီရက္ပိုင္း အိမ္မွာပဲ ရွိေနမယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း၊ ဘာမွ စိုးရိမ္စရာ မရွိေၾကာင္းကိုသာ အဓိက ေျပာလိုက္ၿပီးထဲက ေနာက္ထပ္ ဆက္မယ့္ ဖုန္းကို ေမွ်ာ္ေနမယ္မွန္းသိေပမယ့္ ဖုန္းထပ္မဆက္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ အေမဆိုတာ သားသမီး အသံၾကားရံုနဲ ့့ ဘာျဖစ္ေနမယ္ဆိုတာ အနည္းနဲ ့ အမ်ားေတာ့ မွန္းခန္ ့ႏိုင္ၾကတာပဲ၊ ၿပီးေတာ့ တစ္ခုခုကို သူတို ့ မသိေစခ်င္တာကိုဆုိ မေျပာပဲသာေနလိုက္မယ္၊ ညာၿပီးေတာ့့ မေျပာခ်င္ဘူးေလ။ သားသမီးနဲ ့ မိဘ အၾကားမွာေတာင္မွ ယံုၾကည္မွုဆိုတာ တည္ေဆာက္ရတာ လြယ္ကူတာ မဟုတ္ဘူး။

ကၽြန္မ ေနမေကာင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေရးလိုက္တဲ့ ပိုစ့္မွာ ဂရုတစုိက္ Comment ထားသြားေပးတဲ့ သူေတြအားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ေနးတစ္ဖိုရမ္က PM ပို ့၊ SMS ပို ့ၿပီး သတင္းေမးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ Gtalk ကေန လွမ္းၿပီး သတင္းေမးထားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဒါနဲ ့ ၾကားထဲမွာ တခ်ိဳ ့SMS ေတြကို ကၽြန္မခ်က္ခ်င္း Reply မလုပ္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ တကယ္ဆို ဖ်ားတယ္ဆိုတာ ေဆးေသာက္မွ ေပ်ာက္မယ္ ဆိုေပမယ့္ အဲ့ဒီ အားေပးစကားေတြ မိသားစုရဲ့ အေ၀းမွာ တစ္ေယာက္တည္း ေနရတဲ့ ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ အားအင္ေတြ ျဖစ္ေစပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး အနီးမွ မရွိႏိုင္ေပမယ့္ အေ၀းကေန တကူးတက ဂရုတစိုက္နဲ ့ ဖုန္းဆက္ အားေပး၊ သတင္းေမးၾကတဲ့ အဂၤလန္က သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ ယူအက္စ္က သူငယ္ခ်င္းေတြကို အထူး ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ကၽြန္မကိုသိတဲ့ သူတခ်ိဳ ့က အဂၤလန္မွာနဲ ့ စကၤာပူ ဘယ္မွေနရတာကိုု ပိုၾကိဳက္လည္းလို ့ ေမးတိုင္း အဂၤလန္မွာ ေနရတာကို ပိုၿပီးႏွစ္သက္တယ္လို ့ အၿမဲေျဖေလ့ရွိတာ တျခား ဘာအေၾကာင္း ေတြေၾကာင့္မွ မဟုတ္ပါဘူး၊ အဲ့ဒီႏိုင္ငံေတြမွာ ရွိေနတဲ့ ကၽြန္မနဲ ့ ရင္းႏွီးတဲ့ အသိုင္းအ၀ိုင္း ပတ္၀န္းက်င္ေတြရဲ့ ကြာျခားမွု ေၾကာင့္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မရဲ့ တစ္ခုခုဆို အကူအညီေတာင္းစကားကို ေျပာဖို ့ ေျပာမထြက္၊ မပြင့္လင္းေၾကာင္းကို နားလည္ သိေနၿပီး၊ လုိအပ္တာေတြဆို လိုအပ္တဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ ထုတ္ေျပာေနစရာမလုိပဲ သူတို ့ လုပ္ႏိုင္သမွ် လုပ္ကိုင္ေပး သြားတတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက အဲ့ဒီမွာ ရွိေနတယ္ေလ။ မိသားစုနဲ ့ေ၀းေနေပမယ့္ ကိုုယ္ကို ဂရုတစိုက္ရွိေနၿပီး၊ သက္ေသာက္သက္သာ ျဖစ္ေနေစမယ့္ ပတ္၀င္းက်င္မွာပဲ ေနထိုင္ခ်င္ၾကတာ သဘာ၀ပါပဲ။ ခုေတာ့ ေနလုိ ့ေကာင္းသြားၿပီ။ ဒီတခါ အေတာ္ခံလိုက္ရတယ္။ ၾကာသာပေတးနဲ ့ ေသာၾကာေန ့ေတြမွာ ရာသီဥတုကလည္း တအားပူ၊ အဲယားကြန္းကိုလည္း ဖြင့္လို ့မျဖစ္၊ ေဆးေတြက ျပင္းေတာ့ လူက မလွဳပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ေတာ္ပါေသးတယ္၊ စေနေန့ မနက္ မိုးေတြရြာမွပဲ နဲနဲ ေအးလာေတာ့ ေခါင္းကိုက္သက္သာ၊ ေနလို ့ေကာင္းၿပီး စားဖို ့ေသာက္ဖို ့ ကိုယ္တိုင္ ထလုပ္ႏုိင္ေတာ့တယ္။ ထူးျခားတာက ေနမေကာင္းလို ့ MC 2 ရက္ပါဆိုမွ အိမ္မွာေနၿပီး အေတာ္ေလး ေပ်ာ္ေနမွာေပါ့ေနာ္လို ့ အေမးခံလိုက္ရေသးတယ္။ MC 1 ရက္ဆို ဒီမွာ ဒီလိုပဲယူေနၾကမို ့ အဲ့လိုေမးရင္ ေတာ္ပါေသးတယ္။ ခုေတာ့ ႏွစ္ရက္ ပါဆို၊ ဆရာ၀န္ကလည္း လိုအပ္လို ့ ေပးလိုက္တာလို ့ ထင္ပါတယ္။ ၾကာသပေတးေန ့က အဖ်ားဟာ စေနေန ့ညမွပဲ သက္သာပါေတာ့တယ္။ အင္း.. အေမးခံရတုန္းက ေခါင္းကလည္းကိုက္၊ ေဆးေသာက္ဖို ့ အစားစားဖို ့ မနည္းထလုပ္ေနရလို ့ စိတ္မၾကည္လင္ ျဖစ္ေနတဲ့ကၽြန္မ စိတ္တိုမိေပမယ့္ ေနာက္ေတာ့လည္း ငါ့ကို အေတာ္ေလး ဟန္ေဆာင္ေကာင္းတဲ့ သူလို ့၊ အထင္တၾကီး ျဖစ္ေနၾကတာပဲလို ့သာ ေျဖေတြးေလးေတြး လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ခက္ပါတယ္။ ရွိပါေသးတယ္။ ၾကာသာပေတးေန ့ ညေနက အသိတစ္ေယာက္က ဖုန္းဆက္တယ္။ ကၽြန္မ ေနမေကာင္းလို ့ အိမ္မွာ နားေနပါတယ္။ သက္သာရင္ ျပန္ဆက္ေပးပါမယ္ အေသအခ်ာ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ဒါကို ေနာက္ေန ့မွာ ဖုန္းအခါခါ ထပ္ဆက္ေနတယ္။ လူက မထႏိုင္ေတာ့ အရမ္းရင္ႏွီးသူေတြစီက ဖုန္းေတြကလြဲရင္ တျခားဖုန္းေတြလည္း မကိုင္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္ေန ့ မနက္ေစာေစာ ဖုန္း၀င္လာတာနဲ ့ ဟုိေန ့ေတြက ေနမေကာင္းလို ့ ဖုန္းမကိုင္ႏိုင္လို ့ ေျပာလိုက္ေတာ့မွ၊ တကယ္ဖ်ား ေနတာလားတဲ့ေလ။ သူက တကယ္ ဖ်ားေနတယ္လို ့ မထင္ခဲ့ဘူးတဲ့၊ ဒီတိုင္း MC ယူထားတယ္ ထင္လို ့ ဖုန္းေတြ ဆက္ေနတာျဖစ္လို ့ ေတာင္းပန္ပါတယ္တဲ့ေလ။ ေၾသာ္.. ဒီႏိုင္ငံေရာက္မွပဲ ေနမေကာင္းပါဘူးတာကို တကယ္ၾကီးကို ေနထိုင္မေကာင္း ျဖစ္ေနတာလားလို ့ အခါခါ အေမးခံေနရပါလား။
ဒီရက္ပိုင္းဖ်ားတာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ေတြ ့ဖို ့ အခြင့္ေရးေတြ အေတာ္ေလး ဆံုးရွံဳးသြားရမယ္။ အလုပ္က လုပ္တဲ့ IT Night ကိုလည္း မသြားလိုက္ႏိုင္ဘူး။ အင္း.. ဒီႏွစ္စထဲက လူက အေတာ္ေလး ခ်ဴခ်ာေနသလိုပဲ။ လူက ပိန္ေပမယ့္ ေတာ္ရံုဆို ဖ်ားတာနာတာ ျဖစ္ေလ့မရွိတဲ့ ကၽြန္မ ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ကုန္က တခါ ဖ်ားလိုက္ေသးတယ္။ ဒီၾကားထဲမွာလည္း မအီမသာ ေနမေကာင္းျဖစ္တာေတြ ခနခန ရွိေနတယ္။ သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ ့ေျပာသလိုဆို အသက္က စကားေျပာလာတယ္ဆိုတာ မွန္ေနၿပီ ဆိုရမယ္။ ေခ်ာင္းဆိုး၊ ဗိုက္နာ၊ ေခါင္းကိုက္ ေပ်ာက္ေဆးေလး ဘာေလးေတြေလာက္ေတာ့ ေဆာင္ထားမွ ျဖစ္ေတာ့မယ္။ အရင္ကဆို ဖ်ားေလ့မရွိေတာ့ တခုခုျဖစ္ၿပီဆို ေသာက္ဖို ့ဘာေဆးမွ မရွိဘူး။ အိမ္ကိုလည္း ဘာျဖစ္ရင္ ဘာေဆးေသာက္ရမယ္ ဆိုတာ အေသအခ်ာ ေမးထားဦးမွ၊ ေဆးေတြဘာေတြလည္း လိုအပ္တယ္ထင္ရင္ ပို ့ေပး ပါဦးလို ့ ေျပာရဦးမယ္။ အင္း ဟို ကြန္မန္ ့ေရးထားေပးခဲ့တဲ့ Peti ေျပာသလို နုိင္ငံျခားမွာ မိေ၀းဖေ၀း ေနရေတာ့ ေနမေကာင္းျဖစ္လဲ ကိုယ့္အား ကိုယ္ကိုးမွသာ ျဖစ္မွာမို ့ ေနာက္ဆို ေပကပ္ကပ္ေနတတ္တဲ့ အက်င့္ကို ေဖ်ာက္၊ ေနမေကာင္းခ်င္သလို စျဖစ္တာနဲ ့ ေဆးေလးဘာေလး ၾကိဳတင္ ေသာက္သင့္ရင္ ေသာက္ၿပီး လိမ္လိမ္မာမာနဲ ့ ေနတတ္ေအာင္ ၾကိဳးစားလိုက္ဦးမယ္။

3 comments:

TKLinn said...

Good to hear that you're recover
:D
pls take care

MELODYMAUNG said...

တုပ္ေကြးလား ျမန္ျမန္ေနေကာင္းျပီး တုပ္ဆန္႕ ျဖစ္ပါေစလို႕ ေနာ္ :)

Angel Thitsa said...

Thank you :)

bar yae ma hote.. 10 q win tin tar ;)