In New YouTube Video Hollywood Star Urges People to Join US Campaign for Burma and Human Rights Action Center
Source : uscampaignforburma.org
August 29, 2007
Adobe Photoshop Tutorials
ဒီေန ့ Website ေတြမွာ သတင္းေတြ လုိက္ဖတ္ရင္းနဲ ့ Photoshop နဲ ့ ပတ္သက္တဲ့ Tutorial အမ်ားအျပားကို စုေပးထားတဲ့ ေနရာတစ္ခုကို ေတြ ့ရတယ္။ Advanced Adobe Photoshop Tutorials ေတြလို ့ ေျပာထားပါတယ္။ Adobe Photoshop ကို အသံုးျပဳေနသူေတြ၊ အသံုးျပဳတတ္သူေတြ အတြက္ အဲ့ဒီက Tutorial Links ေတြက အသံုး၀င္မယ္ ထင္ပါတယ္။
တကယ္ဆို Graphic Design လုပ္တာေတြမေျပာနဲ ့ Photo Editing လုပ္တယ္ ဆိုတာေတာင္ ကၽြန္မနဲ ့ အေတာ့္ကို အလွမ္းေ၀းတဲ့ အရာလို ့ ေျပာလို ့ရပါတယ္။ Photoshop Software ကို Beginner User Level အဆင့္ေတာင္ မသံုးတတ္ပါဘူး။ ဟိုအရင္ကေတာ့ Photoshop ကို ကြန္ျပဴတာထဲမွာ သြင္းထား ျဖစ္ေသးတယ္။ Photo ေတြကို ျပင္ရမယ္ဆို Resize လုပ္တာရယ္၊ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ အပိုင္းေလးကို Crop လုပ္ယူတာရယ္၊ Colour ေတြကို ေလွ်ာက္ေျပာင္းတာရယ္ကလြဲရင္ က်န္တာ ဘာမွမတတ္တဲ့ ကၽြန္မအဖို ့ Photoshop Software က မလိုအပ္ဘဲ၊ အပိုျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ Install ေတာင္ မလုပ္္ထားျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ကၽြန္မ တတ္တာေတြလုပ္ဖို ့ ကလည္း Paint တို ့၊ Microsoft Photo Editor တို ့ Free ရတဲ့ Google က Picasa တို ့ေလာက္ကို သံုးၿပီးလည္း လုပ္လို ့ရေနတယ္ေလ။ ကိုယ္ကသာ ဘာမွ မလုပ္တတ္တာ၊ တျခားသူေတြ လုပ္ထားတဲ့ Design လွလွေလးေတြနဲ ့ လွေနတဲ့ ပံုေလးေတြကိုေတာ့ သေဘာက်၊ ႏွစ္သက္တတ္ပါတယ္။
Photoshop Software ကို စမ္းသံုးၾကည့္မယ္၊ ပံုေလးေတြ ျပင္ၾကည့္မယ္ စိတ္ကူးတာ အေတာ္ၾကာၿပီျဖစ္ေပမယ့္ ခုထိေတာ့ တစ္ခါမွာကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ၿပီး အလုပ္ျဖစ္ေသးဘူး။ တစ္ေန ့ေန ့ေတာ့ အသံုး၀င္လာမယ္ ထင္တာတဲ့ ဒီ Tutorlas ေတြစုထားတဲ့ Link ကို မွတ္ထားလိုက္တယ္။
Credit to http://www.dennisplucinik.com/
Photoshop Software ကို စမ္းသံုးၾကည့္မယ္၊ ပံုေလးေတြ ျပင္ၾကည့္မယ္ စိတ္ကူးတာ အေတာ္ၾကာၿပီျဖစ္ေပမယ့္ ခုထိေတာ့ တစ္ခါမွာကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ၿပီး အလုပ္ျဖစ္ေသးဘူး။ တစ္ေန ့ေန ့ေတာ့ အသံုး၀င္လာမယ္ ထင္တာတဲ့ ဒီ Tutorlas ေတြစုထားတဲ့ Link ကို မွတ္ထားလိုက္တယ္။
Credit to http://www.dennisplucinik.com/
Busy Days
ခုရက္ပိုင္း အလုပ္ေတြ ရွဳပ္ေနတယ္။
အလုပ္မွာလည္း ရွဳပ္ေနသလို၊ က်န္တဲ့အခ်ိန္ၾကေတာ့လည္း အသက္ရွင္ဖို ့ မရွိမျဖစ္ လိုိအပ္တဲ့ ေနထိုင္၊ စားေသာက္ျခင္း ဆိုင္ရာ ကိစၥေတြနဲ ့ ကိုယ္ဟာကိုယ္ ရွဳပ္ရွက္ခက္ေနတယ္ ဆိုရမယ္။ အလုပ္မွာ နည္းနည္း အားတဲ့ အခ်ိန္ေတြၾကေတာ့ အင္တာနက္ေပၚက ျမန္မာျပည္အေၾကာင္း သတင္းေတြကို လိုက္ရွာ ဖတ္ေနရတာနဲ ့ တျခားဟာေတြ လုပ္ဖို ့ အခ်ိန္ မရွိေတာ့ ပါဘူး။ အလုပ္ေတြ အားလံုးၿပီးလို ့ အိမ္ကုိ ျပန္ေရာက္ခ်ိန္ၾကေတာ့ တေနကုန္ စိတ္ပင္ပန္း၊ လူပင္ပန္း ျဖစ္လာလို ့ထင္ပါတယ္၊ တျခား ကိစၥေတြကို လုပ္ဖို ့ စိတ္မပါေတာ့ဘူး။ ဒီရက္ပိုင္း အရင္ ပံုမွန္လုပ္ေနၾက အလုပ္ေတြထဲက လုပ္ျဖစ္ေနတာဆိုလို ့့... အလုပ္လုပ္ရင္း သီခ်င္းနားေထာင္၊ လမ္းသြားရင္း စာအုပ္တခ်ိဳ ့ဖတ္တာေလာက္ပဲ ရွိေတာ့တယ္။
အလုပ္ရွဳပ္၊ လူပင္ပန္း၊ စိတ္ပင္ပန္း ျဖစ္ေနရတဲ့့ ေန ့ေတြ ပါပဲ။
August 25, 2007
Solitude
Solitude
Ella Wheeler Wilcox
Laugh, and the world laughs with you;
Weep, and you weep alone.
For the sad old earth must borrow it's mirth,
But has trouble enough of it's own.
Sing, and the hills will answer;
Sigh, it is lost on the air.
The echoes bound to a joyful sound,
But shrink from voicing care.
Rejoice, and men will seek you;
Grieve, and they turn and go.
They want full measure of all your pleasure,
But they do not need your woe.
Be glad, and your friends are many;
Be sad, and you lose them all.
There are none to decline your nectared wine,
But alone you must drink life's gall.
Feast, and your halls are crowded;
Fast, and the world goes by.
Succeed and give, and it helps you live,
But no man can help you die.
There is room in the halls of pleasure
For a long and lordly train,
But one by one we must all file on
Through the narrow aisles of pain.
Ella Wheeler Wilcox
Laugh, and the world laughs with you;
Weep, and you weep alone.
For the sad old earth must borrow it's mirth,
But has trouble enough of it's own.
Sing, and the hills will answer;
Sigh, it is lost on the air.
The echoes bound to a joyful sound,
But shrink from voicing care.
Rejoice, and men will seek you;
Grieve, and they turn and go.
They want full measure of all your pleasure,
But they do not need your woe.
Be glad, and your friends are many;
Be sad, and you lose them all.
There are none to decline your nectared wine,
But alone you must drink life's gall.
Feast, and your halls are crowded;
Fast, and the world goes by.
Succeed and give, and it helps you live,
But no man can help you die.
There is room in the halls of pleasure
For a long and lordly train,
But one by one we must all file on
Through the narrow aisles of pain.
August 23, 2007
ေျပာင္းလဲျခင္း..
ကုိယ္ ေျပာင္းလဲႏိုင္တဲ့ အရာေတြကို ေျပာင္းလဲပစ္လိုက္ႏိုင္ျခင္းနဲ ့.....
ေျပာင္းလဲလို ့ မရတဲ့အရာေတြအတြက္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေျပာင္းလဲလိုက္ရျခင္း ...
ကၽြန္မ အေတြ ့အၾကံဳအရေတာ့ ဒီႏွစ္ခုစလံုးဟာ လုပ္ဖို ့ အေတာ္ခက္ခဲတယ္..
ဘယ္ေလာက္ခက္ခဲပါေစ... တကယ္ လိုအပ္လာရင္ေတာ့ ေျပာင္းလဲလိုက္ႏိုင္ရမွာေပါ့....
August 22, 2007
မလိုခ်င္ဘူး ဒီဧည့္ဆိုး
ဒီေန ့ အင္တာနက္ေပၚက ျမန္မာျပည္နဲ ့ ပတ္သက္တဲ့ သတင္းတခ်ိဳ ့ကို ဖတ္ရင္း၊ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသလို၊ တခ်ိန္တည္းမွာ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို တိုးတိုးေလး ၾကားေယာင္လာသလိုပဲ။ ဒီလိုေတြ မျဖစ္လာပါေစနဲ ့လို ့ စိတ္က တိတ္တခိုး ဆုေတာင္းေနမိေပမယ့္ ဒီလိုပဲျဖစ္လာမယ္ဆိုတာကို သိေနခဲ့တယ္။ ဒီစစ္အစိုးရက ဟိုးအရင္ အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာမွာလည္း ဒီလိုနည္းကိုသံုးလို ့ ေျဖရွင္းေနက်ပဲ။
ကိုမင္းကိုႏိုင္ ၊ ကိုေဌးၾကြယ္၊ ကိုမင္းေဇယ်ာ၊ ကိုၿပံဳးခ်ိဳ၊ ကုိၿပံဳးခ်ဳိ၊ ကုိျမေအး၊ ကုိဂ်င္မီ၊ ကိုအံ့ဘြယ္ေက်ာ္ တို ့နဲ ့ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ တခ်ိဳ ့ကေတာ့ အဲဒီဧည့္ဆိုးေတြေခၚေဆာင္ခ်င္းကို ခံလိုက္ရၿပီတဲ့။ ကိုထင္ေက်ာ္နဲ ့ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ တခ်ိုဳ ့ကေတာ့ ဒီဧည့္ဆိုးေတြ လက္က ေရွာင္တိမ္း ေနႏိုင္တုန္းပဲတဲ့။ Mizzima (Breaking News) ကသတင္းအရကေတာ့ ကိုကိုၾကီး ကိုလည္း ဧည့္ဆိုးေတြ လာေခၚသြားတာမွာ ပါသြားတယ္ ဆိုထားေပမယ့္၊ DVB သတင္းမွာေတာ့ ကိုကိုၾကီး က ဧည့္ဆိုးေတြလက္က ေရွာင္တိမ္းေနႏိုင္ၿပီး ကိုထင္ေက်ာ္တို ့နဲ ့ ပူေပါင္းလုပ္ေဆာင္ေနတယ္တဲ့။ ေခၚေဆာင္ရာ လိုက္ပါသြားရတဲ့ သူေတြကို ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ ျပန္လႊတ္မယ္ ဆိုတာ ဘယ္သူ သိႏိုင္မွာလဲ။ ဟင္း.. ကိုကိုၾကီး လြတ္ေျမာက္ေနတုန္းပဲဆိုတဲ့ သတင္းမွန္ပါေစလို ့ဆုေတာင္းၿပီး .. ေနာက္ထပ္ ဘယ္သူမွ ထပ္ၿပီး သူတို ့ေခၚရာ လုိက္မသြားရပါေစနဲ ့လို ့ ဆုေတာင္းေနပါတယ္။
အိမ္ေရွ ့မွာ ကားတစ္စီးရပ္ကာ တံခါးကို ဖြဖြေခါက္ကာ လမိုက္ညရဲ့ အို ဧည့္သည္
မျမင္ဖူးတဲ့ မ်က္ႏွာစိမ္းရယ္ ငါ့ကို စကားစၾကတယ္ ခနေလာက္ လိုက္ခဲ့ပါအံုးတဲ့...
လူ ...လူ... ဧည့္ဆိုး.. မၾကံဳခ်င္တဲ့ ဧည့္ဆိုး
လူ....လူ... ဧည့္ဆိုး.. မၾကံဳခ်င္တဲ့ ဧည့္ဆိုး
ေႏြရက္ေတြ ေႏွာင္းခဲ့ေပါ့ကြယ္ ၀ႆန္တစ္ညရဲ့ မိုးဖြဲနဲ ့အတူ ေဆာင္းတြင္းရက္နဲ ့ ဆံုခဲ့တယ္
ခ်စ္ဇနီးကို တမ္းတရင္းနဲ ့ ရင္ေသြးရဲ့ ခ်စ္စရာ ့မ်က္ႏွာ ငါ့မ်က္စိထဲေပၚခဲ့တယ္
လူ....လူ.... ဧည့္ဆိုး...
လူ....လူ... ဧည့္ဆိုးရဲ့ အက်ဥ္းအိမ္ထဲ
[ Update: ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကုိမင္းကိုႏိုင္၊ ကိုကိုႀကီး၊ ကိုၿပံဳးခ်ဳိ၊ ကိုမင္းေဇယ်၊ ကိုျမေအး၊ ကိုဂ်င္မီ၊ ကိုေဇယ်၊ ေက်ာ္ေက်ာ္ေထြး၊ ကိုအံ့ဘြယ္ေက်ာ္၊ ကိုပဏၰိထြန္း၊ ကိုေဇာ္ေဇာ္မင္း၊ ကိုသက္ေဇာ္ႏွင့္ ကိုဥာဏ္လင္းထြန္း တို႔ကို ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္း ခဲ့ေၾကာင္း ယေန႔ထုတ္ ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာ၌ ေဖာ္ျပသည္။]
Related Links:
ကိုမင္းကိုႏိုင္အပါအ၀င္ ေက်ာင္းသာလူငယ္ (၂၀) ခန္ ့အဖမ္းခံရ- ဒီဗီြဘီသတင္း
၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား ထိန္းသိမ္းခံရ - ေခတ္ၿပိဳင္သတင္း
၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား အဖမ္းခံရ - ဧရာ၀တီသတင္း
ကိုမင္းကိုႏိုင္ ၊ ကိုေဌးၾကြယ္၊ ကိုမင္းေဇယ်ာ၊ ကိုၿပံဳးခ်ိဳ၊ ကုိၿပံဳးခ်ဳိ၊ ကုိျမေအး၊ ကုိဂ်င္မီ၊ ကိုအံ့ဘြယ္ေက်ာ္ တို ့နဲ ့ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ တခ်ိဳ ့ကေတာ့ အဲဒီဧည့္ဆိုးေတြေခၚေဆာင္ခ်င္းကို ခံလိုက္ရၿပီတဲ့။ ကိုထင္ေက်ာ္နဲ ့ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ တခ်ိုဳ ့ကေတာ့ ဒီဧည့္ဆိုးေတြ လက္က ေရွာင္တိမ္း ေနႏိုင္တုန္းပဲတဲ့။ Mizzima (Breaking News) ကသတင္းအရကေတာ့ ကိုကိုၾကီး ကိုလည္း ဧည့္ဆိုးေတြ လာေခၚသြားတာမွာ ပါသြားတယ္ ဆိုထားေပမယ့္၊ DVB သတင္းမွာေတာ့ ကိုကိုၾကီး က ဧည့္ဆိုးေတြလက္က ေရွာင္တိမ္းေနႏိုင္ၿပီး ကိုထင္ေက်ာ္တို ့နဲ ့ ပူေပါင္းလုပ္ေဆာင္ေနတယ္တဲ့။ ေခၚေဆာင္ရာ လိုက္ပါသြားရတဲ့ သူေတြကို ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ ျပန္လႊတ္မယ္ ဆိုတာ ဘယ္သူ သိႏိုင္မွာလဲ။ ဟင္း.. ကိုကိုၾကီး လြတ္ေျမာက္ေနတုန္းပဲဆိုတဲ့ သတင္းမွန္ပါေစလို ့ဆုေတာင္းၿပီး .. ေနာက္ထပ္ ဘယ္သူမွ ထပ္ၿပီး သူတို ့ေခၚရာ လုိက္မသြားရပါေစနဲ ့လို ့ ဆုေတာင္းေနပါတယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပည္သူေတြ ေလွ်ာက္စရာရွိတဲ့ လမ္းကို ဆက္ေလွွ်ာက္ႏိုင္ၾကပါေစ။
မြန္းေအာင္ - ဧည့္ဆိုးအိမ္ေရွ ့မွာ ကားတစ္စီးရပ္ကာ တံခါးကို ဖြဖြေခါက္ကာ လမိုက္ညရဲ့ အို ဧည့္သည္
မျမင္ဖူးတဲ့ မ်က္ႏွာစိမ္းရယ္ ငါ့ကို စကားစၾကတယ္ ခနေလာက္ လိုက္ခဲ့ပါအံုးတဲ့...
လူ ...လူ... ဧည့္ဆိုး.. မၾကံဳခ်င္တဲ့ ဧည့္ဆိုး
လူ....လူ... ဧည့္ဆိုး.. မၾကံဳခ်င္တဲ့ ဧည့္ဆိုး
ေႏြရက္ေတြ ေႏွာင္းခဲ့ေပါ့ကြယ္ ၀ႆန္တစ္ညရဲ့ မိုးဖြဲနဲ ့အတူ ေဆာင္းတြင္းရက္နဲ ့ ဆံုခဲ့တယ္
ခ်စ္ဇနီးကို တမ္းတရင္းနဲ ့ ရင္ေသြးရဲ့ ခ်စ္စရာ ့မ်က္ႏွာ ငါ့မ်က္စိထဲေပၚခဲ့တယ္
လူ....လူ.... ဧည့္ဆိုး...
လူ....လူ... ဧည့္ဆိုးရဲ့ အက်ဥ္းအိမ္ထဲ
[ Update: ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကုိမင္းကိုႏိုင္၊ ကိုကိုႀကီး၊ ကိုၿပံဳးခ်ဳိ၊ ကိုမင္းေဇယ်၊ ကိုျမေအး၊ ကိုဂ်င္မီ၊ ကိုေဇယ်၊ ေက်ာ္ေက်ာ္ေထြး၊ ကိုအံ့ဘြယ္ေက်ာ္၊ ကိုပဏၰိထြန္း၊ ကိုေဇာ္ေဇာ္မင္း၊ ကိုသက္ေဇာ္ႏွင့္ ကိုဥာဏ္လင္းထြန္း တို႔ကို ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္း ခဲ့ေၾကာင္း ယေန႔ထုတ္ ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာ၌ ေဖာ္ျပသည္။]
Related Links:
ကိုမင္းကိုႏိုင္အပါအ၀င္ ေက်ာင္းသာလူငယ္ (၂၀) ခန္ ့အဖမ္းခံရ- ဒီဗီြဘီသတင္း
၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား ထိန္းသိမ္းခံရ - ေခတ္ၿပိဳင္သတင္း
၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား အဖမ္းခံရ - ဧရာ၀တီသတင္း
August 21, 2007
You Can Do It !!!!
ဘာေတြ ဘာေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါေစ...
အားမေလွ်ာ့နဲ ့ ... ေနာက္မဆုတ္နဲ ့... အရွံဳးမေပးနဲ ့ ...
ယံုၾကည္စမ္းပါ ...
You've a long way.....
You sitll have a long way to go!!
And I'm sure you can achieve whatever you want!
You Go, Girl!!
Let the sky be your limit !!!
အားမေလွ်ာ့နဲ ့ ... ေနာက္မဆုတ္နဲ ့... အရွံဳးမေပးနဲ ့ ...
ယံုၾကည္စမ္းပါ ...
You've a long way.....
You sitll have a long way to go!!
And I'm sure you can achieve whatever you want!
You Go, Girl!!
Let the sky be your limit !!!
What type of car do you drive?
Weekend တုန္းက Digg.com ကေနတဆင့္ ဖတ္ျဖစ္လိုက္တာေလးပါ။ Programming Languages ေတြဟာ Cars ေတြအေနနဲ ့ ေရးသားထားတာပါ။ တခ်ိဳ ့ဟာေလးေတြကို ဖတ္ၿပီး အေတာ္ သေဘာက်မိတယ္။ ဒါေလးဖတ္ၿပီး ကၽြန္မ စီးဖူးတဲ့ ကားအေတာ္မ်ားမ်ား အေၾကာင္း နဲ ့ အဲဒီထဲက အတိုင္းဆို ကၽြန္မ လက္ရွိ အဓိက ေမာင္းႏွင္ေနရတဲ့ ကားက family station wagon ေလးျဖစ္ေနပါလားဆိုတာ သိလိုက္ရတယ္။
C , C++, Java, C#, Ocaml, Haskell, Lisp, Prolog, Perl, Python, Smalltalk, Ruby, Erlang, Fortran, Cobol, Forth, Assembly Language, Eiffel, Mathematica ေတြကို ေရးသားထားတာ ဖတ္ရတယ္။
ကၽြန္မနဲ ့ရင္းႏွီးတဲ့ Programming Languages တစ္ခ်ိဳ ့နဲ ့ ႏွစ္သက္တာ တခ်ိဳ ့ကိုသာ ျပန္ေဖာ္ျပလိုက္တာပါ။ ေရးထားသမွ် Programming Languages ေတြ အေၾကာင္းအကုန္လံုးကို ဖတ္ၾကည့္ခ်င္ရင္ေတာ့ ဒီမွာ (If programming languages were cars...) ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီေန ့ ထပ္သြားၾကည့္ေတာ့ အဲဒီ ပိုစ့္ကိုေရးသားသူဟာ သူရဲ့ Link ကို Digg မွာ ေဖာ္ျပတာခံလိုက္ရၿပီးေနာက္ အၾကံဥာဏ္ေပးခ်က္ အမ်ားအျပားရရွိတဲ့အတြက္ ထပ္ထည့္ ျပင္ဆင္မွုေတြလုပ္ဦးမယ္လို ့ ေရးထားတာေတြ ့ရပါတယ္။
Source:
Digg.com
If programming languages were cars...
- C is a racing car that goes incredibly fast but breaks down every fifty miles.
- C++ is a souped-up racing car with dozens of extra features that only breaks down every 250 miles, but when it does, nobody can figure out what went wrong.
- C# is a competing model of family station wagons. Once you use this, you're never allowed to use the competitors' products again.
- Java is a family station wagon. It's easy to drive, it's not too fast, and you can't hurt yourself.
- Forth is a car you build yourself from a kit. Your car doesn't have to look or behave like anyone else's car. However, a Forth car will only go backwards.
- Fortran is a pretty primitive car; it'll go very quickly as long as you are only going along roads that are perfectly straight. It is believed that learning to drive a Fortran car makes it impossible to learn to drive any other model.
- Ruby is a car that was formed when the Perl, Python and Smalltalk cars were involved in a three-way collision. A Japanese mechanic found the pieces and put together a car which many people think was better than the sum of the parts.
ကၽြန္မနဲ ့ရင္းႏွီးတဲ့ Programming Languages တစ္ခ်ိဳ ့နဲ ့ ႏွစ္သက္တာ တခ်ိဳ ့ကိုသာ ျပန္ေဖာ္ျပလိုက္တာပါ။ ေရးထားသမွ် Programming Languages ေတြ အေၾကာင္းအကုန္လံုးကို ဖတ္ၾကည့္ခ်င္ရင္ေတာ့ ဒီမွာ (If programming languages were cars...) ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီေန ့ ထပ္သြားၾကည့္ေတာ့ အဲဒီ ပိုစ့္ကိုေရးသားသူဟာ သူရဲ့ Link ကို Digg မွာ ေဖာ္ျပတာခံလိုက္ရၿပီးေနာက္ အၾကံဥာဏ္ေပးခ်က္ အမ်ားအျပားရရွိတဲ့အတြက္ ထပ္ထည့္ ျပင္ဆင္မွုေတြလုပ္ဦးမယ္လို ့ ေရးထားတာေတြ ့ရပါတယ္။Source:
Digg.com
If programming languages were cars...
August 19, 2007
The Sound Of Silence
-1964-
And in the naked light I saw
Ten thousand people, maybe more.
People talking without speaking,
People hearing without listening,
People writing songs that voices never share
And no one dare
Disturb the sound of silence.
Related Links:Ten thousand people, maybe more.
People talking without speaking,
People hearing without listening,
People writing songs that voices never share
And no one dare
Disturb the sound of silence.
The Sound Of Silence, Lyrics, Lyrics Analysis
August 17, 2007
Windows Live ID Web Authentication Release
Windows Live(TM) ID Web Authentication final version (1.0) ကုိ Release လုပ္လိုက္ေၾကာင္း ဖတ္လိုက္ရတယ္။ ASP.NET, Ruby, Java, Perl, Python, PHP Programming Language ေတြမွာ အလြယ္တကူ အသံုးျပဳႏိုင္ေၾကာင္း ေရးသားထားပါတယ္။ [Window Live ID, Window Live ID Team's Blog]
အရင္ကေတာ့ Microsoft Live ID တစ္ခုကို သံုးၿပီး Microsoft ရဲ့ Websites နဲ ့ Services အေတာ္မ်ားမ်ားကို ၀င္လို ့ရတယ္။ ခုလို Live ID Authentication System ကို ထုတ္လုပ္ၿပီဆိုေတာ့ ေနာက္ဆို အဲဒီ System ကို သံုးၿပီး ေရးထားတဲ့ Website တိုင္းကို Live ID သံုးၿပီး ၀င္လို ့ရေတာ့မယ္ေပါ့။ ဟိုတေလာကတင္ Google ကလည္း သူ ့ရဲ့ Gmail Account ကို သံုးၿပီး Online Website အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေစ်း၀ယ္ႏိုင္ေအာင္ "Google CheckOut" ဆိုၿပီး လုပ္ခဲ့ေသးတယ္။ Microsoft ကလည္း အားက်မခံ သူ ့ရဲ့ Live ID ကိုသံုးၿပီး တျခား Website ေတြမွာ ၀င္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားလာျပန္တယ္။ သူတို ့နဲ ့အၿပိဳင္ နာမည္ၾကီးတဲ့ Yahoo ကေရာ တျခား ထူးထူးျခားျခား ဘာလုပ္အံုးမလဲ မသိဘူး။ စိတ္၀င္စားစရာပဲ။
ေနာက္ဆို IPhone က "IPhone is everything" ဆိုၿပီး ေၾကာ္ျငာခဲ့သလို ပံုစံလိုမ်ိဳး .... ဒီ Free Email ID တစ္ခုရွိတာနဲ ့ အင္တာနက္ေပၚမွာ အရာရာလုပ္လို ့ရေနပါၿပီ လုိ ့ ေၾကာ္ျငာႏိုင္ေအာင္မ်ား အၿပိဳင္အဆိုင္ လုပ္လာၾကသလား ထင္ရတယ္။
ေနာက္ဆို IPhone က "IPhone is everything" ဆိုၿပီး ေၾကာ္ျငာခဲ့သလို ပံုစံလိုမ်ိဳး .... ဒီ Free Email ID တစ္ခုရွိတာနဲ ့ အင္တာနက္ေပၚမွာ အရာရာလုပ္လို ့ရေနပါၿပီ လုိ ့ ေၾကာ္ျငာႏိုင္ေအာင္မ်ား အၿပိဳင္အဆိုင္ လုပ္လာၾကသလား ထင္ရတယ္။
ဒီေန ့ဖတ္မိသမွ် - 16 August 2007
ေယာကၤ်ားစိတ္
"ေယာကၤ်ားစိတ္ဆိုတာ အခက္သား။ ကိုယ့္ဘက္က တရားတယ္လို ့ထင္တဲ့ ကိစၥမ်ိဳးကို သူမ်ား ဘယ္ေလာက္တားတား လုပ္ပစ္လိုက္ရမွ ။ ၿပီးမွ မွားသြားရင္ တိတ္တိတ္ၾကိတ္ခံတတ္တာမ်ိဳး"
ပါရမီဖက္
"ေယာကၤ်ား တစ္ေယာက္စီက စည္းစိမ္ခ်မ္းသာ နဲ ့ သုခကို မွ်ေ၀ခံစားၿပီးတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ဟာ အဲ့ဒီ ေယာကၤ်ားရဲ့ ဒုကၡဆင္းရဲေတြကိုလည္း မွ်ေ၀ခံစားႏိုင္ရမွာေပါ့။ လူတစ္ေယာက္ကို စံုမက္ၿပီး ေပါင္းသင္းတဲ့အခါ သူ ့ရဲ့အေကာင္းေတြကို ကိုယ္ယူရသလို သူ ့ရဲ့ အဆိုးေတြကိုလည္း ကိုယ္ယူရမယ္ မဟုတ္လား။ တစ္ဖက္သတ္ၾကီး ဘယ္ရပါ့မလဲ။ "
ဂ်ဴး - ကၽြန္မခ်စ္ေသာေယာက္်ားမ်ား ၀တၳဳတိုမွ..
"ေယာကၤ်ားစိတ္ဆိုတာ အခက္သား။ ကိုယ့္ဘက္က တရားတယ္လို ့ထင္တဲ့ ကိစၥမ်ိဳးကို သူမ်ား ဘယ္ေလာက္တားတား လုပ္ပစ္လိုက္ရမွ ။ ၿပီးမွ မွားသြားရင္ တိတ္တိတ္ၾကိတ္ခံတတ္တာမ်ိဳး"
ပါရမီဖက္
"ေယာကၤ်ား တစ္ေယာက္စီက စည္းစိမ္ခ်မ္းသာ နဲ ့ သုခကို မွ်ေ၀ခံစားၿပီးတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ဟာ အဲ့ဒီ ေယာကၤ်ားရဲ့ ဒုကၡဆင္းရဲေတြကိုလည္း မွ်ေ၀ခံစားႏိုင္ရမွာေပါ့။ လူတစ္ေယာက္ကို စံုမက္ၿပီး ေပါင္းသင္းတဲ့အခါ သူ ့ရဲ့အေကာင္းေတြကို ကိုယ္ယူရသလို သူ ့ရဲ့ အဆိုးေတြကိုလည္း ကိုယ္ယူရမယ္ မဟုတ္လား။ တစ္ဖက္သတ္ၾကီး ဘယ္ရပါ့မလဲ။ "
ဂ်ဴး - ကၽြန္မခ်စ္ေသာေယာက္်ားမ်ား ၀တၳဳတိုမွ..
August 16, 2007
Avril Lavigne - Girlfriend
ဒီသီခ်င္းကို စၿပီး ထြက္ကတည္းက သူငယ္ခ်င္းေတြ ပို ့ေပးလို ့ နားေထာင္ျဖစ္တဲ့။ Avril Lavigne ကေခ်ာတယ္၊ ဒီသီခ်င္းေလးက ျမဴးတယ္ ဆိုတာေလာက္ကလြဲရင္ အရမ္းၾကိဳက္တယ္လည္း ၊ လံုး၀ မၾကိဳက္ဘူး ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္မ်ိဳးေတြ မရွိခဲ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မ သိတဲ့သူေတြထဲမွာ ဒီသီခ်င္းကို နားေထာင္ၿပီးတာနဲ ့ အရမ္းၾကိဳက္တယ္ဆိုသူေတြ ရွိသလို၊ လံုး၀မၾကိဳက္ဘူး၊ အရမ္းအျမင္ကပ္တယ္ ဆိုလာသူေတြလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။
ဒီသီခ်င္းကို ၾကိဳက္တယ္ေျပာသူ အမ်ားစုဟာ ေယာက္်ားေလးေတြ၊ မႏွစ္သက္သူေတြ အမ်ားစုဟာ မိန္းကေလးေတြ ျဖစ္မယ္ဆိုတာ အထူးေျပာစရာ လိုမယ္ မထင္ပါဘူး။ ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္ကေတာ့ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္က "Avril Lavigne - Girlfriend"သီခ်င္းေလး လိုခ်င္တယ္ ေျပာတာနဲ ့ mp3 ကိုျပန္ရွာ၊ ပို ့ေပးရင္ ထပ္နားေထာင္ျဖစ္ရံုမက၊ MTV ကိုပါ YouTube မွာ ေသေသခ်ာခ်ာ ျပန္ၾကည့္ျဖစ္သြားတယ္။
ဒီသီခ်င္းထဲက ေကာင္မေလးလို ... သူတပါးမွာ ခ်စ္သူရည္းစား၊ သက္ဆိုင္သူရွိမွန္း သိရဲ့နဲ ့ ေရွ ့ဆက္တိုးၿပီး ကိုယ့္ဘက္ ပါလာေအာင္ လုပ္တဲ့ လူမ်ိဳးေတြထက္စာရင္ အဲ့ဒီထဲက သရုပ္ေဆာင္ ေကာင္ေလးပံုစံမ်ိဳး ကိုယ့္မွာ သက္ဆိုင္သူ ရွိရဲ့နဲ ့ တျခားသူတစ္ေယာက္ရဲ့ စြဲေဆာင္ ဖ်ားေယာင္းမွုေၾကာင့္ အလြယ္တကူ ေဖာက္ျပန္သြားတဲ့ လူစားေတြကို ပိုၿပီး စိတ္ကုန္မိတယ္။ (ကိုယ္ဟာကို ေဖာက္ျပန္ခ်င္လို ့ အေၾကာင္းရွာ ေဖာက္ျပန္ထက္ လူမ်ိဳးထက္စာရင္ ခုလို စိတ္မခိုင္လို ့ ေဖာက္ျပန္တတ္တဲ့ သူေတြက ပိုၿပီး စိတ္ပ်က္ဖို ့ေကာင္းပါတယ္)
ကိုယ္လိုခ်င္တာ တစ္ခုကို ဘာအတားအဆီးပဲ ရွိရွိ ရေအာင္္ ၾကိဳးစားတယ္ဆိုတာမ်ိဳးေတြကိုေတာ့ ဘာမွ မေျပာလိုပါဘူး။ လူတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ့ လြတ္လပ္ခြင့္ပဲေလ။ မသိလို ့လုပ္တဲ့သူေတြမွ မဟုတ္တာ၊ သိလ်က္နဲ ့ လုပ္ေနၾကတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ရဲ့ ဖ်ားေယာင္း ေသြးေဆာင္မွုေၾကာင့္ လက္ရွိ တည္ရွိေနတဲ့ Relationship တစ္ခုကို အလြယ္တကူဖ်က္ၿပီး ကိုယ့္ဘက္ ပါလာသူေတြကို စိုးရိမ္ပူပန္မွုမရွိ လက္တြဲသြားႏိုင္ၾကတာကို အံ့ၾသမိပါတယ္။ ကိုယ့္လိုပဲ တျခားတစ္ေယာက္က ဖ်ားေယာင္ ေသြးေဆာင္လာရင္လည္း ခုလုိပဲ အလြယ္တကူ ေဖာက္ျပန္သြားမွာ မ်ိဳးေတြကို မေတြးမိ၊ မစိုးရိမ္မိ၊ မေၾကာက္မိၾကဖူးလား မသိဘူး။
တျခားသူေတြ အတြက္ေတာ့မသိဘူး၊ ကၽြန္မ အတြက္ကေတာ့ တခုခုဆို အလြယ္တကူနဲ ့ စိတ္အေျပာင္းအလဲ ျမန္တတ္သူေတြကို ယံုၾကည္မွုထားဖို ့ဆိုမ်ိဳးဟာ အေတြးထဲမွာေတာင္ အေတာ္ခက္ခဲတဲ့ ကိစၥတစ္ခုပါပဲ။
ဒီသီခ်င္းကို ၾကိဳက္တယ္ေျပာသူ အမ်ားစုဟာ ေယာက္်ားေလးေတြ၊ မႏွစ္သက္သူေတြ အမ်ားစုဟာ မိန္းကေလးေတြ ျဖစ္မယ္ဆိုတာ အထူးေျပာစရာ လိုမယ္ မထင္ပါဘူး။ ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္ကေတာ့ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္က "Avril Lavigne - Girlfriend"သီခ်င္းေလး လိုခ်င္တယ္ ေျပာတာနဲ ့ mp3 ကိုျပန္ရွာ၊ ပို ့ေပးရင္ ထပ္နားေထာင္ျဖစ္ရံုမက၊ MTV ကိုပါ YouTube မွာ ေသေသခ်ာခ်ာ ျပန္ၾကည့္ျဖစ္သြားတယ္။
ဒီသီခ်င္းထဲက ေကာင္မေလးလို ... သူတပါးမွာ ခ်စ္သူရည္းစား၊ သက္ဆိုင္သူရွိမွန္း သိရဲ့နဲ ့ ေရွ ့ဆက္တိုးၿပီး ကိုယ့္ဘက္ ပါလာေအာင္ လုပ္တဲ့ လူမ်ိဳးေတြထက္စာရင္ အဲ့ဒီထဲက သရုပ္ေဆာင္ ေကာင္ေလးပံုစံမ်ိဳး ကိုယ့္မွာ သက္ဆိုင္သူ ရွိရဲ့နဲ ့ တျခားသူတစ္ေယာက္ရဲ့ စြဲေဆာင္ ဖ်ားေယာင္းမွုေၾကာင့္ အလြယ္တကူ ေဖာက္ျပန္သြားတဲ့ လူစားေတြကို ပိုၿပီး စိတ္ကုန္မိတယ္။ (ကိုယ္ဟာကို ေဖာက္ျပန္ခ်င္လို ့ အေၾကာင္းရွာ ေဖာက္ျပန္ထက္ လူမ်ိဳးထက္စာရင္ ခုလို စိတ္မခိုင္လို ့ ေဖာက္ျပန္တတ္တဲ့ သူေတြက ပိုၿပီး စိတ္ပ်က္ဖို ့ေကာင္းပါတယ္)
ကိုယ္လိုခ်င္တာ တစ္ခုကို ဘာအတားအဆီးပဲ ရွိရွိ ရေအာင္္ ၾကိဳးစားတယ္ဆိုတာမ်ိဳးေတြကိုေတာ့ ဘာမွ မေျပာလိုပါဘူး။ လူတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ့ လြတ္လပ္ခြင့္ပဲေလ။ မသိလို ့လုပ္တဲ့သူေတြမွ မဟုတ္တာ၊ သိလ်က္နဲ ့ လုပ္ေနၾကတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ရဲ့ ဖ်ားေယာင္း ေသြးေဆာင္မွုေၾကာင့္ လက္ရွိ တည္ရွိေနတဲ့ Relationship တစ္ခုကို အလြယ္တကူဖ်က္ၿပီး ကိုယ့္ဘက္ ပါလာသူေတြကို စိုးရိမ္ပူပန္မွုမရွိ လက္တြဲသြားႏိုင္ၾကတာကို အံ့ၾသမိပါတယ္။ ကိုယ့္လိုပဲ တျခားတစ္ေယာက္က ဖ်ားေယာင္ ေသြးေဆာင္လာရင္လည္း ခုလုိပဲ အလြယ္တကူ ေဖာက္ျပန္သြားမွာ မ်ိဳးေတြကို မေတြးမိ၊ မစိုးရိမ္မိ၊ မေၾကာက္မိၾကဖူးလား မသိဘူး။
တျခားသူေတြ အတြက္ေတာ့မသိဘူး၊ ကၽြန္မ အတြက္ကေတာ့ တခုခုဆို အလြယ္တကူနဲ ့ စိတ္အေျပာင္းအလဲ ျမန္တတ္သူေတြကို ယံုၾကည္မွုထားဖို ့ဆိုမ်ိဳးဟာ အေတြးထဲမွာေတာင္ အေတာ္ခက္ခဲတဲ့ ကိစၥတစ္ခုပါပဲ။
August 14, 2007
Ode on Solitude
ကၽြန္မ ၾကိဳက္တဲ့ ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ပါ။ ဒီကဗ်ာကို လိုက္ရွာၾကည့္ေတာ့ Version ႏွစ္ခု ရွိေနတာ ေတြ ့ရတယ္။ ပထမဆံုး အပိုဒ္မွာ ကြဲလြဲတာပါ။ ( How happy he, who free from care .. The rage of courts, and noise of towns; ..Contented breathes his native air, ..In his own grounds.) နဲ ့ (Happy the man, whose wish and care ..A few paternal acres bound, Content to breathe his native air, In his own ground) ဘာေၾကာင့္လဲ၊ ဘယ္ဟာ မွန္သလဲ ေတာ့ မသိဘူး။ ကၽြန္မ ၾကိဳက္တဲ့ Version ကို အျပည့္အစံု ေဖာ္ျပ လိုက္ပါတယ္။
Ode on Solitude
Alexander Pope (1688 - 1744)
Alexander Pope (1688 - 1744)
How happy he, who free from care
The rage of courts, and noise of towns;
Contented breathes his native air,
In his own grounds.
Whose heards with milk, whose fields with bread,
Whose flocks supply him with attire,
Whose trees in summer yield him shade,
In winter fire.
Blest! who can unconcern'dly find
Hours, days, and years slide soft away,
In health of body, peace of mind,
Quiet by day,
Sound sleep by night; study and ease
Together mix'd; sweet recreation,
And innocence, which most does please,
With meditation.
Thus let me live, unseen, unknown;
Thus unlamented let me dye;
Steal from the world, and not a stone
Tell where I lye.
The rage of courts, and noise of towns;
Contented breathes his native air,
In his own grounds.
Whose heards with milk, whose fields with bread,
Whose flocks supply him with attire,
Whose trees in summer yield him shade,
In winter fire.
Blest! who can unconcern'dly find
Hours, days, and years slide soft away,
In health of body, peace of mind,
Quiet by day,
Sound sleep by night; study and ease
Together mix'd; sweet recreation,
And innocence, which most does please,
With meditation.
Thus let me live, unseen, unknown;
Thus unlamented let me dye;
Steal from the world, and not a stone
Tell where I lye.
What a Busy Day!
တနလၤာေန ့ ... (13 August 2007)
အလုပ္အားတဲ့ ရက္ေတြမွာ တျခား အလုပ္ရွုပ္၊ စိတ္ေတြရွုပ္၊ အိပ္ေရးပ်က္တာမ်ားေနေတာ့ မနက္ႏိုးလာတဲ့ အခ်္ိန္မွာ မၾကည္လင္ဘူးျဖစ္ေနခဲ့တယ္။အလုပ္အသြား အမ္အာတီေရာက္မွ အိမ္မွ ဖုန္းက်န္ခဲ့တာ သိလိုက္ရတယ္။ယူရမယ့္ ပစၥည္းေတြ ေတာ္ရံုနဲ ့က်န္တယ္ဆိုတာ ျဖစ္ေလ့မရွိဘူး။ဒီတခါေမ့တာ ႏွစ္ႏွစ္ အတြင္းဆို ဒုတိယအၾကိမ္လို ့ ေျပာရမယ္။
အလုပ္ေရာက္ေတာ့ လုပ္စရာေတြ အရမ္းမ်ားေနတယ္။ အားလပ္ရက္မ်ားမ်ားရတာ မေကာင္းပါလားလို ့ေတြးမိပါတယ္။ မနက္ပိုင္း အလုပ္ေၾကြးေတြ ၿပီးေအာင္လုပ္မယ္ စိတ္ကူးၿပီး လုပ္ေနလိုက္ေတာ့ မနက္ပိုင္း ရေနက် အင္တာနက္ေပၚ ေလွ်ာက္ၾကည့္ခ်ိန္ေလးေတာင္ မရလိုက္ဘူး။ ၁၂ နာရီ ထမင္းစားခ်ိန္မွာေတာ့ အလုပ္ေတြ အေတာ္ရွင္းသြားတယ္။
ေန ့လယ္ ၂း၃၀ နာရီမွာ Urgent UAT Deployment ရွိတယ္ဆိုတာေၾကာင့္ ထမင္းအျမန္စားၿပီး ျပင္ဆင္စရာေတြ အျမန္ျပင္ဆင္လိုက္ရတယ္။ အခ်ိန္မွီ ပုိ ့စရာရွိတဲ့ Document ေတြ ပို ့ၿပီး ညေန SIT Deployment အတြက္ အလုပ္ျပန္စလုပ္ေနခဲ့တယ္။ ကၽြန္မတို ့အဖြဲ ့ရဲ့ Share Document ေတြထားတဲ့ Server တစ္လံုးကို Restart လုပ္မယ္ အဲဒီ Server ကို Access လုပ္တာ ရပ္ထားပါဆိုတဲ့ Instruction ၀င္လာတယ္။ အခ်ိန္မွီေအာင္ အသည္းအသန္ လုပ္ေနရတဲ့ အထဲ ဘယ္ေလာက္ၾကာမွာလဲ ေမးၾကည့္ေတာ့ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ပဲ ၾကာမယ္လို ့ေျပာတယ္။ဒါနဲ ့ တျခား လုပ္စရာေတြ လုပ္ရင္း ေစာင့္ေနတာ Server က ျပန္တတ္ မလာေတာ့ပါဘူး။ သူလည္း ဆက္တိုက္ အလုပ္လုပ္ေနရတာ ပင္ပန္းလို ့ အနားယူသြားတယ္ ထင္ပါတယ္။ ဒါနဲ ့ SIT ကို Document ေတြမရွိပဲ ရွိတာေတြနဲ ့ အဆင္ေျပေအာင္ လုပ္လိုက္တယ္။
၁ နာရီေက်ာ္ၾကာတဲ့ အထိ Server ကို Access လုပ္မရလို ့ ဖုန္းဆက္ေမးမွ HD Crash ျဖစ္သြားတယ္တဲ့။ Share Document ေတြ အားလံုးက အဲဒီမွာ။ ခုနက Release လုပ္လုိက္တဲ့ UAT ကို Deploy လုပ္ၿပီးၿပီဆိုတာ အေၾကာင္းၾကားတဲ့ အီးေမး ၀င္လာလို ့ စိတ္ညစ္တာေတြ ေမ့ထားၿပီး UAT Tester ေတြစီ Announcment မလုပ္ခင္ တခါစမ္းၾကည့္ဖုိ ့လိုေတာ့ ၀င္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ UAT Site က Login ေတာင္လုပ္မရပဲ၊ Error တတ္ေနတာေတြ ့လိုက္ ရတယ္.. ဒါနဲ ့ Urgent Announcement ဆိုၿပီး ဘယ္သူမွ UAT Site ကို မသံုးပါနဲ ့ Software ေတြကို Update မလုပ္ပါနဲ ့ အီးေမးအျမန္ပို ့ၿပီး အေၾကာင္းၾကား။ Deployment Error လား။ File ေတြ က်န္လို ့ Error တတ္တာလား၊ တျခား Security Checking လုပ္တာေၾကာင့္ေတြလား၊ ကိုယ္က ၾကားခံလို ျဖစ္ေနေတာ့ ဘယ္သူ ့ေၾကာင့္ ဒီလို ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ေသခ်ာသိမွ ေျဖရွင္းခိုင္းလို ့ရမွာမို ့လို Log Files ေတြ လိုက္ဖတ္ရ၊ ဖုန္းေတြ ဆက္ေမးလုပ္ရတယ္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ Module တစ္ခုမွာ File ေတြ က်န္တာမွန္း သိလိုက္ရပါတယ္။ အဲဒီအပိုင္း Developement လုပ္တဲ့သူေတြစီ အျမန္ဖုန္းဆက္ၿပီး Confirm လုပ္ခုိင္းလုိက္ရတယ္။ ခုလ ၁ လစာနဲ ့မလံုေလာက္ဘူး၊ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၇ လပိုင္းက သူတို ့ File ေတြကို အစီအစဥ္ အတိုင္းျပန္ၿပီး Deploy လုပ္ေပးပါလို ့ ေတာင္းဆိုတယ္။ အဲဒီလို လုပ္ရင္ Ok သြားႏိုင္ပါမယ္တဲ့ေလ။ ေျပာေတာ့သာ လြယ္တာ ကၽြန္မမွာ အရင္ Document ေတြျပန္ရွာရမွာ မလြယ္ဘူး။
သူတို ့အမွားကို အျပစ္တင္ေနဖို ့အခ်ိန္မဟုတ္တာေၾကာင့္ ( ကၽြန္မေျပာစရာမလိုေအာင္ သူတို ့ရဲ့ ေျဖရွင္းခ်က္ကို နားေထာင္မယ့္သူေတြက ေစာင့္ေနၿပီေလ) ခုတက္ေနတဲ့ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းဖုိ ့ေနာက္ထပ္ UAT Package တစ္ခု ပို ့ဖို ့ၾကိဳးစားရတယ္။ ပံုမွန္ဆို Documentation Server HD Crash ဆိုေတာ့ ဘာလုပ္ရမယ္မွန္းမသိေတာ့ဘူး။ Backup ရွိလား လိုက္ေမးေတာ့ ဒီႏွစ္လ မအားလို ့ Backup မလုပ္ထားၾကဘူးတဲ့။ Project Manager ကို Report လုပ္ၿပီး၊ ကၽြန္မ ကြန္ျပဴတာမွာ ရွာၾကည့္ေတာ့ တခ်ိဳ ့ Doucment ေတြရွိေနတယ္။ ဒါေတြသံုးၿပီး Data Server က File ေတြကို ျပန္ရွာၿပီး ျပင္ဆင္ အျမန္ပို ့ရတယ္။ Documentation Share Serverပဲ မရတာျဖစ္ၿပီ၊ တျခား Share Server ေတြအကုန္သံုးလို ့ ရေနလို ့ ေတာ္ေသးတယ္ ဆိုရမယ္။
UAT ကို ၅း၃၀ ေက်ာ္ရင္ မလုပ္ေပးႏိုင္ေတာ့ဘူးလို ့ TNS Department က ဖုန္းဆက္တယ္။ ဒါနဲ ့ အျမန္လုပ္တာ ၅း၁၅ မွာၿပီးသြားတယ္။ UAT Deployment လုပ္ခိုင္းရင္ Package ကို dimensions မွာအရင္ Upload လုပ္ၿပီးမွ၊ Upload လုပ္ထားတဲ့ ေနရာရယ္၊ ဘယ္လိုေတြလုပ္ရမယ္ဆိုတဲ့ Instruction ေတြကို RSA Tracking System သံုးပို ့ရမွာမို ့ Dimensions ကို၀င္ေတာ့ ကၽြန္မ User Name နဲ ့ Password က၀င္မရဘူး။ ခုနက တခါလုပ္တုန္းက ရတယ္၊ ခုမရေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ ရွိသမွ်လူ ေတြ လုိက္စမ္းခိုင္းေတာ့ သူတို ့လည္း ၀င္လို ့မရဘူးတဲ့။ ဒီေန ့ မရွင္းရင္ မၿပီးတာနဲ ့ Package ကို Thumb Drive ထဲထည့္ၿပီး၊ TNS Department ကို ေျပးရတယ္။ ဟိုကိုေရာက္ေတာ့ ၅း၃၀ ရွိေနၿပီ။ ကၽြန္မကိုျမင္ေတာ့ စိတ္ဆိုးေနတဲ့ပံုေတြနဲ ့။ သူတို ့အလြန္လို ့လည္း ေျပာလို ့မရဘူး၊ သူတို ့မွာလည္း လုပ္စရာေတြက အမ်ားၾကီးကို။ ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ၊ ကၽြန္မကလည္း ကိုယ္လိုခ်င္တာ အတြက္ မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြး ၿပံဳးျပရေတာ့တာေပါ့။ သူတို ့ကို Dimensions သံုးမရလို ့ ပို ့လို ့ မရဘူး ဆုိေတာ့ မယံုဘူး။ ၀င္ၾကည့္ပါဆိုမွ သူ ့User Account နဲ ့၀င္တယ္။ ၀င္မရေတာ့ ဒါဆို သူတို ့ ဘယ္က File ေတြသြားယူရမွာလည္း၊ လုပ္ေပးလို ့မရပါဘူးတဲ့။ ရတယ္။ ငါ ဒီမွာ Copy ကူးလာတယ္၊ ဒါကို သံုးၿပီး လုပ္ေပးပါလို ့ေျပာလိုက္ရတယ္။ :D အေတာ္ေလး စိတ္ဆိုးသြားပံု ရပါတယ္ပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မေရွ့မွာတင္ Deployment လုပ္ေပးပါတယ္။ ကၽြန္မ ကြန္ျပဴတာကေန သူတို ့ကို လုပ္ခိုင္းတာေတြ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ လုပ္လိုက္ႏိုင္ေပမယ့္ UAT ကို TNS Department ကသာ လုပ္ရမယ္ဆုိတဲ့ Rules ေၾကာင့္ ခုလို လုပ္ခိုင္းေနရတာပါ။
ေနာက္ဆံုး ၆ နာရီမွာ UAT အဆင္ေျပသြားပါတယ္။ ဒါနဲ ့UAT user ေတြကို အီးေမးပို ့၊ ဖုန္းေတြဆက္ၿပီး Testing လုပ္ႏိုင္ပါၿပီးဆိုတာ ေျပာတယ္။ အိမ္ျပန္လို ့မရေသးပါဘူး။ တျခား သူေတြ Release လုပ္ထားတာေတြကို SIT မွာ Deploy လုပ္ေပးရဦးမယ္။ မနက္ျဖန္အတြက္ UAT package ျပင္ဆင္ေပးရပါဦးမယ္။ ကၽြန္မကို တာ၀န္ေပးထားတဲ့့ RSA တစ္ခုကို ရွင္းဖို ့ Program ေရးရဦးမယ္။ SIT Deployment နဲ ့ UAT Package ျပင္ဆင္ၿပီးခ်ိန္မွာ ည ၈ နာရီထုိးၿပီး။ ညဘက္ အခန္းၾကည့္ဖို ့ ခ်ိန္းထားတာတစ္ခုကလည္းရွိတာကို Cancel လုပ္လိုက္ရတယ္။ အရမ္းပင္ပန္းေနလို ့ Coding ေရးစရာကို ေနာက္ေန ့အားမွလုပ္မယ္စိတ္ကူးၿပီး အိမ္ျပန္ဖို ့ျပင္ဆင္ၿပီးထြက္လာေတာ့ ည ၉ နာရီထိုးေတာ့မယ္။
ထမင္းလည္းမစားခ်င္၊ အိမ္ေရာက္ရင္လည္း ခ်က္စားဖို ့စိတ္မရွိတာေၾကာင့္ ထမင္း၀ယ္ၿပီး အိမ္ကို တန္းျပန္လာ လိုက္တယ္။ အိမ္ေအာက္ေရာက္ေတာ့ မီးေလာင္တာက်ေနတာပဲ မီးခိုးေတြ အမ်ားၾကီးေတြ ့ရတယ္။ အသီးေတြ၊ စားစရာေတြနဲ ့ ဖေယာင္းတိုင္ေတြ၊ စကၠဴေတြကို မီးေတြရွိဳ ့ထားတာေတြ ့အမ်ားၾကီးပါပဲ။ ဒီေတာ့မွ တရုတ္ေတြရဲ့ တေစၾကီးလ၊ တမလြန္ဘ၀က လူေတြစီ ပစၥည္းေတြကို မီးရွိဳ ့ၿပီး ဟြန္ဒီလႊဲတဲ့လ ေရာက္ၿပီဆိုတာ သတိထားမိ လိုက္တယ္။ ဓာတ္ေလွကားနား ေရာက္ေတာ့ ပိုၿပီး ၾကီးမားတဲ့ စားပြဲၾကီးတစ္ခုကိုေတြ ့လိုက္ရတယ္။ စားပြဲေပၚမွာ ဘဲေကာင္လံုးကင္ေတြ၊ အစားအစာမ်ိဳးစံု၊ အသီးမ်ိဳးစံုနဲ ့ ဖေယာင္းတိုင္ အၾကီးၾကီးေတြ ထြန္းထားတာ၊ ရွိဳ ့ထားတဲ့ စကၠဴေတြကလည္းအမ်ားၾကီးပဲ... နေမ်ာစရာၾကီးလို ့ေတြးမိတယ္။ ေညွာ္နံ ့ေတြကလည္း ဆိုးရြားလိုက္တာ။ အိမ္ထဲေရာက္တဲ့ အထိ ေညွာ္နံ ့ေတြရေနတုန္းပဲ။
အင္း... တကယ္ကို အဆင္မေျပတာေတြမ်ားတဲ့ေန ့တစ္ေန ့ပါပဲ။
အလုပ္ေရာက္ေတာ့ လုပ္စရာေတြ အရမ္းမ်ားေနတယ္။ အားလပ္ရက္မ်ားမ်ားရတာ မေကာင္းပါလားလို ့ေတြးမိပါတယ္။ မနက္ပိုင္း အလုပ္ေၾကြးေတြ ၿပီးေအာင္လုပ္မယ္ စိတ္ကူးၿပီး လုပ္ေနလိုက္ေတာ့ မနက္ပိုင္း ရေနက် အင္တာနက္ေပၚ ေလွ်ာက္ၾကည့္ခ်ိန္ေလးေတာင္ မရလိုက္ဘူး။ ၁၂ နာရီ ထမင္းစားခ်ိန္မွာေတာ့ အလုပ္ေတြ အေတာ္ရွင္းသြားတယ္။
ေန ့လယ္ ၂း၃၀ နာရီမွာ Urgent UAT Deployment ရွိတယ္ဆိုတာေၾကာင့္ ထမင္းအျမန္စားၿပီး ျပင္ဆင္စရာေတြ အျမန္ျပင္ဆင္လိုက္ရတယ္။ အခ်ိန္မွီ ပုိ ့စရာရွိတဲ့ Document ေတြ ပို ့ၿပီး ညေန SIT Deployment အတြက္ အလုပ္ျပန္စလုပ္ေနခဲ့တယ္။ ကၽြန္မတို ့အဖြဲ ့ရဲ့ Share Document ေတြထားတဲ့ Server တစ္လံုးကို Restart လုပ္မယ္ အဲဒီ Server ကို Access လုပ္တာ ရပ္ထားပါဆိုတဲ့ Instruction ၀င္လာတယ္။ အခ်ိန္မွီေအာင္ အသည္းအသန္ လုပ္ေနရတဲ့ အထဲ ဘယ္ေလာက္ၾကာမွာလဲ ေမးၾကည့္ေတာ့ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ပဲ ၾကာမယ္လို ့ေျပာတယ္။ဒါနဲ ့ တျခား လုပ္စရာေတြ လုပ္ရင္း ေစာင့္ေနတာ Server က ျပန္တတ္ မလာေတာ့ပါဘူး။ သူလည္း ဆက္တိုက္ အလုပ္လုပ္ေနရတာ ပင္ပန္းလို ့ အနားယူသြားတယ္ ထင္ပါတယ္။ ဒါနဲ ့ SIT ကို Document ေတြမရွိပဲ ရွိတာေတြနဲ ့ အဆင္ေျပေအာင္ လုပ္လိုက္တယ္။
၁ နာရီေက်ာ္ၾကာတဲ့ အထိ Server ကို Access လုပ္မရလို ့ ဖုန္းဆက္ေမးမွ HD Crash ျဖစ္သြားတယ္တဲ့။ Share Document ေတြ အားလံုးက အဲဒီမွာ။ ခုနက Release လုပ္လုိက္တဲ့ UAT ကို Deploy လုပ္ၿပီးၿပီဆိုတာ အေၾကာင္းၾကားတဲ့ အီးေမး ၀င္လာလို ့ စိတ္ညစ္တာေတြ ေမ့ထားၿပီး UAT Tester ေတြစီ Announcment မလုပ္ခင္ တခါစမ္းၾကည့္ဖုိ ့လိုေတာ့ ၀င္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ UAT Site က Login ေတာင္လုပ္မရပဲ၊ Error တတ္ေနတာေတြ ့လိုက္ ရတယ္.. ဒါနဲ ့ Urgent Announcement ဆိုၿပီး ဘယ္သူမွ UAT Site ကို မသံုးပါနဲ ့ Software ေတြကို Update မလုပ္ပါနဲ ့ အီးေမးအျမန္ပို ့ၿပီး အေၾကာင္းၾကား။ Deployment Error လား။ File ေတြ က်န္လို ့ Error တတ္တာလား၊ တျခား Security Checking လုပ္တာေၾကာင့္ေတြလား၊ ကိုယ္က ၾကားခံလို ျဖစ္ေနေတာ့ ဘယ္သူ ့ေၾကာင့္ ဒီလို ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ေသခ်ာသိမွ ေျဖရွင္းခိုင္းလို ့ရမွာမို ့လို Log Files ေတြ လိုက္ဖတ္ရ၊ ဖုန္းေတြ ဆက္ေမးလုပ္ရတယ္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ Module တစ္ခုမွာ File ေတြ က်န္တာမွန္း သိလိုက္ရပါတယ္။ အဲဒီအပိုင္း Developement လုပ္တဲ့သူေတြစီ အျမန္ဖုန္းဆက္ၿပီး Confirm လုပ္ခုိင္းလုိက္ရတယ္။ ခုလ ၁ လစာနဲ ့မလံုေလာက္ဘူး၊ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၇ လပိုင္းက သူတို ့ File ေတြကို အစီအစဥ္ အတိုင္းျပန္ၿပီး Deploy လုပ္ေပးပါလို ့ ေတာင္းဆိုတယ္။ အဲဒီလို လုပ္ရင္ Ok သြားႏိုင္ပါမယ္တဲ့ေလ။ ေျပာေတာ့သာ လြယ္တာ ကၽြန္မမွာ အရင္ Document ေတြျပန္ရွာရမွာ မလြယ္ဘူး။
သူတို ့အမွားကို အျပစ္တင္ေနဖို ့အခ်ိန္မဟုတ္တာေၾကာင့္ ( ကၽြန္မေျပာစရာမလိုေအာင္ သူတို ့ရဲ့ ေျဖရွင္းခ်က္ကို နားေထာင္မယ့္သူေတြက ေစာင့္ေနၿပီေလ) ခုတက္ေနတဲ့ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းဖုိ ့ေနာက္ထပ္ UAT Package တစ္ခု ပို ့ဖို ့ၾကိဳးစားရတယ္။ ပံုမွန္ဆို Documentation Server HD Crash ဆိုေတာ့ ဘာလုပ္ရမယ္မွန္းမသိေတာ့ဘူး။ Backup ရွိလား လိုက္ေမးေတာ့ ဒီႏွစ္လ မအားလို ့ Backup မလုပ္ထားၾကဘူးတဲ့။ Project Manager ကို Report လုပ္ၿပီး၊ ကၽြန္မ ကြန္ျပဴတာမွာ ရွာၾကည့္ေတာ့ တခ်ိဳ ့ Doucment ေတြရွိေနတယ္။ ဒါေတြသံုးၿပီး Data Server က File ေတြကို ျပန္ရွာၿပီး ျပင္ဆင္ အျမန္ပို ့ရတယ္။ Documentation Share Serverပဲ မရတာျဖစ္ၿပီ၊ တျခား Share Server ေတြအကုန္သံုးလို ့ ရေနလို ့ ေတာ္ေသးတယ္ ဆိုရမယ္။
UAT ကို ၅း၃၀ ေက်ာ္ရင္ မလုပ္ေပးႏိုင္ေတာ့ဘူးလို ့ TNS Department က ဖုန္းဆက္တယ္။ ဒါနဲ ့ အျမန္လုပ္တာ ၅း၁၅ မွာၿပီးသြားတယ္။ UAT Deployment လုပ္ခိုင္းရင္ Package ကို dimensions မွာအရင္ Upload လုပ္ၿပီးမွ၊ Upload လုပ္ထားတဲ့ ေနရာရယ္၊ ဘယ္လိုေတြလုပ္ရမယ္ဆိုတဲ့ Instruction ေတြကို RSA Tracking System သံုးပို ့ရမွာမို ့ Dimensions ကို၀င္ေတာ့ ကၽြန္မ User Name နဲ ့ Password က၀င္မရဘူး။ ခုနက တခါလုပ္တုန္းက ရတယ္၊ ခုမရေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ ရွိသမွ်လူ ေတြ လုိက္စမ္းခိုင္းေတာ့ သူတို ့လည္း ၀င္လို ့မရဘူးတဲ့။ ဒီေန ့ မရွင္းရင္ မၿပီးတာနဲ ့ Package ကို Thumb Drive ထဲထည့္ၿပီး၊ TNS Department ကို ေျပးရတယ္။ ဟိုကိုေရာက္ေတာ့ ၅း၃၀ ရွိေနၿပီ။ ကၽြန္မကိုျမင္ေတာ့ စိတ္ဆိုးေနတဲ့ပံုေတြနဲ ့။ သူတို ့အလြန္လို ့လည္း ေျပာလို ့မရဘူး၊ သူတို ့မွာလည္း လုပ္စရာေတြက အမ်ားၾကီးကို။ ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ၊ ကၽြန္မကလည္း ကိုယ္လိုခ်င္တာ အတြက္ မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြး ၿပံဳးျပရေတာ့တာေပါ့။ သူတို ့ကို Dimensions သံုးမရလို ့ ပို ့လို ့ မရဘူး ဆုိေတာ့ မယံုဘူး။ ၀င္ၾကည့္ပါဆိုမွ သူ ့User Account နဲ ့၀င္တယ္။ ၀င္မရေတာ့ ဒါဆို သူတို ့ ဘယ္က File ေတြသြားယူရမွာလည္း၊ လုပ္ေပးလို ့မရပါဘူးတဲ့။ ရတယ္။ ငါ ဒီမွာ Copy ကူးလာတယ္၊ ဒါကို သံုးၿပီး လုပ္ေပးပါလို ့ေျပာလိုက္ရတယ္။ :D အေတာ္ေလး စိတ္ဆိုးသြားပံု ရပါတယ္ပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မေရွ့မွာတင္ Deployment လုပ္ေပးပါတယ္။ ကၽြန္မ ကြန္ျပဴတာကေန သူတို ့ကို လုပ္ခိုင္းတာေတြ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ လုပ္လိုက္ႏိုင္ေပမယ့္ UAT ကို TNS Department ကသာ လုပ္ရမယ္ဆုိတဲ့ Rules ေၾကာင့္ ခုလို လုပ္ခိုင္းေနရတာပါ။
ေနာက္ဆံုး ၆ နာရီမွာ UAT အဆင္ေျပသြားပါတယ္။ ဒါနဲ ့UAT user ေတြကို အီးေမးပို ့၊ ဖုန္းေတြဆက္ၿပီး Testing လုပ္ႏိုင္ပါၿပီးဆိုတာ ေျပာတယ္။ အိမ္ျပန္လို ့မရေသးပါဘူး။ တျခား သူေတြ Release လုပ္ထားတာေတြကို SIT မွာ Deploy လုပ္ေပးရဦးမယ္။ မနက္ျဖန္အတြက္ UAT package ျပင္ဆင္ေပးရပါဦးမယ္။ ကၽြန္မကို တာ၀န္ေပးထားတဲ့့ RSA တစ္ခုကို ရွင္းဖို ့ Program ေရးရဦးမယ္။ SIT Deployment နဲ ့ UAT Package ျပင္ဆင္ၿပီးခ်ိန္မွာ ည ၈ နာရီထုိးၿပီး။ ညဘက္ အခန္းၾကည့္ဖို ့ ခ်ိန္းထားတာတစ္ခုကလည္းရွိတာကို Cancel လုပ္လိုက္ရတယ္။ အရမ္းပင္ပန္းေနလို ့ Coding ေရးစရာကို ေနာက္ေန ့အားမွလုပ္မယ္စိတ္ကူးၿပီး အိမ္ျပန္ဖို ့ျပင္ဆင္ၿပီးထြက္လာေတာ့ ည ၉ နာရီထိုးေတာ့မယ္။
ထမင္းလည္းမစားခ်င္၊ အိမ္ေရာက္ရင္လည္း ခ်က္စားဖို ့စိတ္မရွိတာေၾကာင့္ ထမင္း၀ယ္ၿပီး အိမ္ကို တန္းျပန္လာ လိုက္တယ္။ အိမ္ေအာက္ေရာက္ေတာ့ မီးေလာင္တာက်ေနတာပဲ မီးခိုးေတြ အမ်ားၾကီးေတြ ့ရတယ္။ အသီးေတြ၊ စားစရာေတြနဲ ့ ဖေယာင္းတိုင္ေတြ၊ စကၠဴေတြကို မီးေတြရွိဳ ့ထားတာေတြ ့အမ်ားၾကီးပါပဲ။ ဒီေတာ့မွ တရုတ္ေတြရဲ့ တေစၾကီးလ၊ တမလြန္ဘ၀က လူေတြစီ ပစၥည္းေတြကို မီးရွိဳ ့ၿပီး ဟြန္ဒီလႊဲတဲ့လ ေရာက္ၿပီဆိုတာ သတိထားမိ လိုက္တယ္။ ဓာတ္ေလွကားနား ေရာက္ေတာ့ ပိုၿပီး ၾကီးမားတဲ့ စားပြဲၾကီးတစ္ခုကိုေတြ ့လိုက္ရတယ္။ စားပြဲေပၚမွာ ဘဲေကာင္လံုးကင္ေတြ၊ အစားအစာမ်ိဳးစံု၊ အသီးမ်ိဳးစံုနဲ ့ ဖေယာင္းတိုင္ အၾကီးၾကီးေတြ ထြန္းထားတာ၊ ရွိဳ ့ထားတဲ့ စကၠဴေတြကလည္းအမ်ားၾကီးပဲ... နေမ်ာစရာၾကီးလို ့ေတြးမိတယ္။ ေညွာ္နံ ့ေတြကလည္း ဆိုးရြားလိုက္တာ။ အိမ္ထဲေရာက္တဲ့ အထိ ေညွာ္နံ ့ေတြရေနတုန္းပဲ။
အင္း... တကယ္ကို အဆင္မေျပတာေတြမ်ားတဲ့ေန ့တစ္ေန ့ပါပဲ။
August 13, 2007
ဦးသန္ ့အေရးအခင္း၏ သမိုင္းတပိုင္းတစ
ဟုိရက္ပိုင္းက ဦးသန္ ့အေၾကာင္းေရးထားတဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ကို ငွါးဖတ္ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ထုတ္ေ၀တဲ့ စာအုပ္ဆိုေတာ့ ဦးသန္ ့အေရးအခင္းေၾကာင္းေတာ့ မပါ၀င္ဘူူးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီစာအုပ္ကို ဖတ္ၿပီး အရင္တုန္းက ကၽြန္မ မသိေသးတဲ့ ဦးသန္ ့အၾကာင္းေတြ ပိုသိၿပီး၊ ပုိၿပီး ေလးစားမိတယ္။ ဒီေန ့ ဦးသန္ ့အေရးအခင္းနဲ ့ ပတ္သတ္တဲ့ စာတစ္ပုဒ္ကို အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ ဖတ္မိပါတယ္။
Credit to THKZ
Credit to THKZ
August 11, 2007
Papaya and I
ခုတေလာ ခ်ဴခ်ာတာမ်ားေနတယ္။ က်န္းမာေရးနဲ ့ ညီညြတ္ေအာင္ အသီးအႏွံမ်ားမ်ား စားရမယ္၊ ဒီႏိုင္ငံမွာ လြယ္လြယ္ရတဲ့ သေဘၤာသီးေလး စားပါလားဆို တဲ့ ေမေမ့စကားေၾကာင့္ ခုတေလာ သေဘၤာသီးစားျဖစ္ပါတယ္။ ေန ့လယ္စား စားၿပီးတိုင္း သေဘၤာသီး တစ္စိတ္နဲ ့ နာနတ္သီး တစ္စိတ္ေလာက္ အနည္းဆံုး စားျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားၿပီး စားေနရပါတယ္။
ရန္ကုန္ အိမ္မွာေနတုန္းကဆို ကၽြန္မ လံုး၀နီးပါး မစားတဲ့ အသီးေတြထဲမွာ သေဘၤာသီးလည္း ပါတယ္။ ကၽြန္မ တစ္ေယာက္ကလြဲရင္ တစ္အိမ္သားလံုး သေဘၤာသီး စားၾကတယ္။ တျခားအသီးအႏွံေတြလည္း စားၾကပါတယ္။ ကၽြန္မကို ေမေမက နည္းနည္းေလာက္ စားၾကည့္လိုက္ပါ၊ တစိတ္ေလာက္ေလး စားၾကည့္ပါ၊ အရမ္း ခ်ိဳတယ္၊ က်န္းမာေရးအတြက္ ေကာင္းတယ္၊ ဘာေတြ ဘယ္ေလာက္ ေျပာေျပာ သေဘၤာသီး စားဖို ့ကို အၿမဲျငင္းေနခဲ့တယ္။ တခါတေလ ေဘးနားလာၿပီး တတြတ္တြတ္ေျပာလြန္း၊ အတင္းလာခြံေကၽြးေနမွသာ ေမေမ စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ နည္းနည္းေလာက္ စားျဖစ္တတ္တယ္။ ကၽြန္မ ဘာေၾကာင့္ သေဘၤာသီး မစားတာလဲ၊ အရသာ မၾကိဳက္လို ့ မစားတာလား ဆိုေတာ့လည္း မဟုတ္ျပန္ဘူး။ ဘာရယ္မဟုတ္၊ စားခ်င္စိတ္မရွိလို ့ မစား ျဖစ္ခဲ့တာပါ။
အခု ဒီမွာ စားျဖစ္ေတာ့မွ၊ ဒီက သေဘၤာသီးေတြ အရသာမရွိမွန္း သိလိုက္ရတယ္။ အသီးေတြကေတာ့ ၾကီးပါရဲ့၊ လွပါရဲ့ ဒါေပမယ့္ အရသာ မရွိတာက မ်ားေနတယ္။ ဒီက အရသာသိပ္မရွိတဲ့ သေဘၤာသီး လွလွၾကီးေတြကို ၾကည့္ရင္း၊ ရန္ကုန္အိမ္မွာ သေဘၤာသီး၀ယ္တိုင္း အသီးလွလွ အလံုးၾကီးၾကီး ဓာတ္ေျမၾသဇာနဲ ့စိုက္ထားတဲ ့ ႏိုင္ငံျခားမ်ိဳး ဆိုတာေတြထက္ စာရင္၊ အလံုးေသးေသး ပိန္ေညာင္ေညာင္ သဘာ၀အတိုင္း သီးတာပါလို ့ေျပာေရာင္းတဲ့ ျမန္မာမ်ိဳးဆိုတဲ့ အသီးေတြကို ေမေမလိုက္ရွာၿပီး ၀ယ္တတ္တာကို သတိရမိတယ္။ ကၽြန္မတို ့အေမက ဘယ္ကုိပဲသြားသြား လမ္းမွာ သူလိုခ်င္တဲ့ သစ္သီးေရာင္းေနတဲ့ ဆိုင္ေတြေတြ ့ရင္ ကားရပ္ခိုင္းၿပီး ဆင္း၀ယ္တတ္တယ္။ အဲ့ဒီလို ၀ယ္တဲ့အခါတိုင္းမွာ ကၽြန္မတို ့ေတြက အၿမဲပူညံပူညံ လုပ္တတ္ပါတယ္။ ပူညံပူညံသာ လုပ္ၾကတာပါ၊ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့လည္း အေမ၀ယ္လာတဲ့ သစ္သီးေတြကို အားလံုး ၀ိုင္းၿပီး ကုန္ေအာင္ စားၾကတာပါပဲ။
ကၽြန္မတို ့ ၿခံထဲမွာလည္း စိုက္ေလ့ရွိတဲ့ အပင္ေတြထဲမွာ သေဘၤာသီးပင္ေတြ လည္းပါတယ္။ ၿခံထဲမွာ အနည္းဆံုး သေဘၤာသီးပင္ ၃၊ ၄ ပင္ေတာ့ ရွိေန တတ္တယ္။ အိမ္မွာ သီးတဲ့ အသီးေတြက အသီးသိပ္မၾကီးေပမယ့္ အရမ္းခ်ိဳတယ္လို ့ အေမေျပာတာ အၿမဲၾကားေနခဲ့ဖူးတယ္။ အသီးေတြကို အပင္မွာပဲ အမွည့္ခံၿပီး စားေလ့ရွိတာေၾကာင့္ ပင္မွည့္သီးမုိ ့မ်ား သာမန္ထက္ ပိုခ်ိဳေနတာလားေတာ့ ကၽြန္မ မေျပာတတ္ဘူး။ ကၽြန္မတို ့အိမ္မွာ စိုက္ထားတဲ့ တခ်ိဳ ့အပင္ေတြဆို တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ျပြတ္သိပ္ေနေအာင္ သီးေလ့ရွိတာကို ျပန္ၿပီး ျမင္ေရာင္မိတယ္္။ အေမက ေႏြရာသီမွာ သီးတဲ့အသီးေတြက မိုးရာသီမွာသီးတဲ့ အသီးေတြနဲ ့ ႏွိဳင္းယွဥ္ရင္ အလံုးေသးေပမယ့္ ပိုခ်ိဳတတ္တယ္လို ့ေျပာတယ္။ မိုးရာသီမွာ ေရမ်ားမ်ာရလို ့ အသီးေတြ အခ်ိဳေပါ့တာ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ တခါတေလ မိုးတြင္းဆို မိုးအရမ္းမ်ားရင္ သေဘၤာပင္ေတြ ပုတ္တတ္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး မိုးတြင္းဆို ခရုေတြတတ္ၿပီး အသီးေတြသာမက အပင္ေတြပါ ပုတ္ကုန္တတ္လို ့ အၿမဲသတိထားၿပီး ခြါခ်ရတယ္။ မိုးရာသီဆို ရန္ကုန္မွာ အရမ္းေပါတဲ့ ၊ တိုင္ေတြ အပင္ေတြေပၚမွာ တတ္ေနတတ္တဲ့ အဲ့ဒီ ခရုၾကီးေတြကို အရမ္းရြံပါတယ္။
သေဘၤာသီးပင္မွာ အဖိုပင္နဲ ့ အမပင္ဆိုၿပီး ႏွစ္မ်ိဳးရွိတာကို အမွတ္ရမိတယ္။ တကယ္ဆို သေဘၤာအမပင္ကသာ အပြင့္ၾကီးၾကီးနဲ ့တစ္ပြင့္ျခင္း ပင္စည္မွာကပ္ပြင့္ၿပီး အသီးသီးတာပါ။ အဖိုပင္က အပြင့္ေသးေသးနဲ ့ အခိုင္လိုက္ ပြင့္ၿပီး အသီးေတာ့ မတင္ပါဘူး။ ကၽြန္မတုိ ့နဲ ့ ရင္းႏွီးသူ တခ်ိဳ ့ရဲ့ ့အိမ္ေတြမွာဆို ေပါက္လာတဲ့ သေဘၤာပင္က အဖိုပင္ဆိုရင္ ၾကီးလာတဲ့အထိ မထားဘူး၊ ႏွဳတ္ပစ္တတ္ၾကတယ္။ တခ်ိဳ ့ကလည္း အဖိုကို အသီးသီးတဲ့ အမပင္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္လို ့ ရတယ္ဆိုလား၊ ေျပာတာၾကားဖူးတယ္။ ကၽြန္မ စိတ္၀င္စားတဲ့ အရာမဟုတ္လို ့ ဘယ္လို လုပ္တာလည္း ဆိုတာကိုေတာ့ မွတ္မထားမိဘူး။ ကၽြန္မတို ့အိမ္မွာေတာ့ ေဖေဖက သေဘၤာပင္က အရြက္ႏုေလးေတြကို လက္ဖက္နဲ ့စားေလ့ရွိတာေၾကာင့္ အဖိုပင္ဆိုလည္း ႏွဳတ္မပစ္ပဲ စိုက္ထားေလ့ ရွိပါတယ္။ ေဖေဖစားသလို ကၽြန္မလည္း တခါလိုက္ စားၾကည့္ဖူးပါတယ္။ တခါပါပဲ၊ သေဘၤာရြက္ဟာ ခါးတဲ့အရာသာရွိၿပီး့ ကၽြန္မကလည္း အခါး မၾကိဳက္တာေၾကာင့္ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ လံုး၀ မစားျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး အိမ္က တခ်ိဳ ့လူေတြက သေဘၤာအဖိုပင္က အပြင့္ေတြကို ျပဳတ္ၿပီး သုတ္စား၊ အတို ့ အျမွဳတ္ အျဖစ္ စားတာ ေတြးဖူးတယ္။ အဲ့ဒီလိုမ်ိဳးေတြေတာ့ ကၽြန္မ တခါမွ စားမၾကည့္ဖူးဘူး။
သေဘၤာပင္နဲ ့ သေဘၤာသီး အေၾကာင္းေရးေနရင္းကမွ စဥ္းစားမိတယ္။ ကၽြန္မတို ့အိမ္မွာ တျခားအိမ္ေတြမွာလို သေဘၤာသီး အစိမ္းသုတ္တို ့၊ သေဘၤာသီးေထာင္းတို ့လုပ္စားေလ့မရွိၾကဘဲ သေဘၤာသီး အမွည့္ကိုသာ စားေလ့ရွိေၾကာင္း သတိထားမိလိုက္တယ္။ အိမ္မွာစားေလ့သာ မရွိတာ၊ ေဖေဖကေတာ့ သူငယ္ငယ္က စားေလ့ရွိတဲ့၊ စားခဲ့ရတဲ့ ေတာင္တြင္းၾကီးက သေဘၤာသီးသုတ္ဟာ အရမ္းေကာင္းေၾကာင္းကို တိုက္ဆိုင္တိုင္း ေျပာေနတတ္တယ္။ ေဖေဖေျပာသလို တကယ္မ်ား ေကာင္းေနမလားဆိုၿပီး ေတာင္တြင္းၾကီးေရာက္တိုင္း စားၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီက သေဘၤာသီးသုတ္ကုိ တစ္ဇြန္း၊ ႏွစ္ဇြန္းထက္ပိုၿပီး မစားႏိုင္ပါဘူး။ ဒီႏိုင္ငံကို ေရာက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ အတူ ထိုင္းအစားအစာ သြားစားျဖစ္တဲ့ အခါေတြမွာ သေဘၤာသီးသုတ္နဲ ့ တုန္ ့ ရမ္းဟင္းကို တခါတေလ မွာစားေလ့ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စားက်င့္မရွိလို ့ျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္၊ လူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ၾကိဳက္တယ္ဆိုတဲ့ ခ်ိဳသလိုလို၊ စပ္သလိုလို ထုိင္းသေဘၤာသီးသုတ္ကို ၾကံဳရင္ စားလိုက္ေပမယ့္ အရမ္း စားခ်င္လိုက္တာဆိုၿပီး တမ္းတမ္းတတ ျဖစ္ေနရေလာက္ေအာင္ေတာ့ မၾကိဳက္မိဘူး။
အခု ဒီမွာ စားျဖစ္ေတာ့မွ၊ ဒီက သေဘၤာသီးေတြ အရသာမရွိမွန္း သိလိုက္ရတယ္။ အသီးေတြကေတာ့ ၾကီးပါရဲ့၊ လွပါရဲ့ ဒါေပမယ့္ အရသာ မရွိတာက မ်ားေနတယ္။ ဒီက အရသာသိပ္မရွိတဲ့ သေဘၤာသီး လွလွၾကီးေတြကို ၾကည့္ရင္း၊ ရန္ကုန္အိမ္မွာ သေဘၤာသီး၀ယ္တိုင္း အသီးလွလွ အလံုးၾကီးၾကီး ဓာတ္ေျမၾသဇာနဲ ့စိုက္ထားတဲ ့ ႏိုင္ငံျခားမ်ိဳး ဆိုတာေတြထက္ စာရင္၊ အလံုးေသးေသး ပိန္ေညာင္ေညာင္ သဘာ၀အတိုင္း သီးတာပါလို ့ေျပာေရာင္းတဲ့ ျမန္မာမ်ိဳးဆိုတဲ့ အသီးေတြကို ေမေမလိုက္ရွာၿပီး ၀ယ္တတ္တာကို သတိရမိတယ္။ ကၽြန္မတို ့အေမက ဘယ္ကုိပဲသြားသြား လမ္းမွာ သူလိုခ်င္တဲ့ သစ္သီးေရာင္းေနတဲ့ ဆိုင္ေတြေတြ ့ရင္ ကားရပ္ခိုင္းၿပီး ဆင္း၀ယ္တတ္တယ္။ အဲ့ဒီလို ၀ယ္တဲ့အခါတိုင္းမွာ ကၽြန္မတို ့ေတြက အၿမဲပူညံပူညံ လုပ္တတ္ပါတယ္။ ပူညံပူညံသာ လုပ္ၾကတာပါ၊ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့လည္း အေမ၀ယ္လာတဲ့ သစ္သီးေတြကို အားလံုး ၀ိုင္းၿပီး ကုန္ေအာင္ စားၾကတာပါပဲ။
August 10, 2007
Mary Win - Music
ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ေမြးဖြားၿပီး အေမရိကားမွာ ၾကီးျပင္းလာခဲ့တဲ့ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးငယ္ တစ္ဦး။ သူ ့ရဲ့ ဂီတ၊ သူ ့ရဲ့ သတင္း နဲ ့ သူအေၾကာင္းေတြကို [MaryWinMusic.com] မွာ ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။
Mary Win - BlackBerry Honey
Mary Win - Pretty Man
Mary Win - Highway
Mary Win - Little Thing
Credit to : TeKong
Mary Win - BlackBerry Honey
Mary Win - Pretty Man
Mary Win - Highway
Mary Win - Little Thing
Credit to : TeKong
August 08, 2007
Happy Birthday Thiha Kyaw Zaw
ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ေမြးေန ့ ျဖစ္ပါေစ ခ်စ္သူ။
ယေန ့ ေမြးေန ့မွသည္ ဘ၀ တသက္တာ တေလွ်ာက္လံုး........
ေမတၱာတရားမ်ား တည္တ့ံပါေစ
သစၥာတရားမ်ား ခိုင္ၿမဲပါေစ
ၿငိမ္ခ်မ္းမွဳမ်ား အတူရွိပါေစ
ေပ်ာ္ရႊင္မွဳမ်ား ေ၀မွ်ႏိုင္ပါေစ
ေအာင္ျမင္မွဳမ်ား အစဥ္တည္ေဆာက္ႏုိင္ပါေစ။
ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္
ေနေန
August 07, 2007
ေရႊဘုန္းလူ၏ ကဗ်ာမ်ား
ၿပီးခဲ့တဲ့ တနဂၤေႏြေန ့ညေနေစာင္းမွာ သတင္းေတြလိုက္ဖတ္ရင္း အဲ့ဒီေန ့မနက္က စာေရးဆရာ တာရာမင္းေ၀ ဘ၀တပါး ကူးေျပာင္းသြားေၾကာင္း သတင္းကို ဖတ္လိုက္ရတယ္။ ေနာက္ပိုင္းေခတ္ေပၚစာေရးဆရာေတြထဲမွာ ရွားရွားပါးပါး ႏွစ္သက္မိတဲ့၊ ဖတ္ေလ့ရွိတဲ့ စာေရးဆရာ တစ္ေယာက္မို ့ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိပါတယ္။ အင္တာနက္ေပၚမွာ သူ ့အေၾကာင္း သတင္းေတြနဲ ့ ၀မ္းနည္းစကားသံေတြကို ေရးသားၾကသလို၊ တာရာမင္းေ၀ေရးသားခဲ့တဲ့ စာအုပ္ေတြ၊ ကဗ်ာေတြကို ေနရာအႏွံ ့မွာ မွ်ေ၀ေနၾကတာကို ေတြ ့ရတယ္။ တာရာမင္းေ၀ရဲ့ ၀တၳဳေတြကို ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ပါတယ္။
တာရာမင္းေ၀ ဘ၀နဲ ့ ေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေတြကိုလည္း ၾကိဳက္ေပမယ့္ ဒီေန ့ မိုးမခမွာ အမွတ္တရ တင္ထားတဲ့ ေရႊဘုန္းလူ အမည္နဲ ့ေရးခဲ့တဲ့ ဒီကဗ်ာ ႏွစ္ပုဒ္ကို အၾကိဳက္ဆံုးပါပဲ။ ဒီလုိကဗ်ာေတြကို စာေတြကို သူ ဘယ္ေတာ့မွ ထပ္ေရးႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ မိုးမခနဲ ့ ဒီကဗ်ာေတြ မွ်ေ၀တဲ့သူေတြကို ေက်းဇူးတင္မိတယ္။ တျခား ေရႊဘုန္းလူရဲ့ ကဗ်ာေတြ ကို ဖတ္ခ်င္ပါေသးတယ္။
ဒီ ကဗ်ာတင္ထားေၾကာင္း သတင္းေပးၿပီး၊ ကဗ်ာရြတ္ဆိုျပသူတစ္ေယာက္ရဲ့ အသံတစ္ခုကို နားေထာင္ၿပီးတဲ့ အခါ၊ ကဗ်ာရြက္သံရဲ့ အေရးပါမွုကို သတိထားမိလိုက္ၿပီးလိုက္တယ္။ ဒီလို မာန္ပါတဲ့ ကဗ်ာေတြကို စာေတြနဲ ့ေရးသား မွ်ေ၀ေနၾကသလို၊ ကဗ်ာရြက္သံေတြကို နားဆင္ႏိုင္ေအာင္ ထန္ကရိုင္းက်က် ပီသရွင္းလင္းတဲ့ အသံရွင္ေတြနဲ ့ ရြက္ဆို မွ်ေ၀သူေတြရွိရင္ ေကာင္းမွာပဲ တမ္းတမိတယ္။
ေနာက္မိုးမခမွာ တင္ေပးထားတဲ့ ေရႊဘုန္းလူရဲ့ ကဗ်ာရွည္ တစ္ပုဒ္ပါ။ "ေက်ာင္းဖြင့္ခ်ိန္" လို ့အမည္ရတယ္။ လက္ေရးကဗ်ာကို Scan လုပ္ၿပီး Picture ဖိုင္ေတြနဲ ့ မွ်ေ၀ထားတာမို ့ သိမ္းထားခ်င္တာနဲ ့ ကၽြန္မ ေဒါင္းလုတ္လုပ္ယူထားလိုက္တယ္။ ဒီလိုလုပ္ယူလိုက္တာကို မိုးမခက တာ၀န္ရွိသူေတြ နားလည္ခြင့္ျပဳႏိုင္မယ္လို ့ ထင္ပါတယ္။ [ ေရႊဘုန္းလူ - ေက်ာင္းဖြင့္ခ်ိန္]
Poem Credit to MoeMaKha.com
တာရာမင္းေ၀ ရဲ့ မိုးေရစက္မ်ား သို ့
တာရာမင္းေ၀ သို ့အမွတ္တရ ကဗ်ာ
ေရႊဘုန္းလူး - ေက်ာင္းဖြင့္ခ်ိန္ (PDF) - Credit to Ma May
တာရာမင္းေ၀ ဘ၀နဲ ့ ေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေတြကိုလည္း ၾကိဳက္ေပမယ့္ ဒီေန ့ မိုးမခမွာ အမွတ္တရ တင္ထားတဲ့ ေရႊဘုန္းလူ အမည္နဲ ့ေရးခဲ့တဲ့ ဒီကဗ်ာ ႏွစ္ပုဒ္ကို အၾကိဳက္ဆံုးပါပဲ။ ဒီလုိကဗ်ာေတြကို စာေတြကို သူ ဘယ္ေတာ့မွ ထပ္ေရးႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ မိုးမခနဲ ့ ဒီကဗ်ာေတြ မွ်ေ၀တဲ့သူေတြကို ေက်းဇူးတင္မိတယ္။ တျခား ေရႊဘုန္းလူရဲ့ ကဗ်ာေတြ ကို ဖတ္ခ်င္ပါေသးတယ္။
ေမွ်ာ္
ျမန္မာျပည္ ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ
ေသြးစေတြ စိုလူး
အလံဦးမွာ ကိုယ့္အမည္ခ်ိတ္လို ့
ၾကိဳးစင္ရိပ္၀ယ္
က်ေနာ္တို ့တိုက္ပြဲ၀င္ေနပါတယ္။
ပိတ္မထားရေသးတဲ့
သားၾကီးတို ့ရဲ့ ေက်ာင္းစာအုပ္မွာ
ေဒါင္းရုပ္ေလးေတြ သားငယ္ဆြဲေတာ့
ေမေမ မ်က္ရည္၀ဲေရာ့မယ္။
ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ခုႏွစ္ရဲ့
လက္နက္နဲ ့ လြယ္အိတ္တိုက္ပြဲမ်ား
မွုန္၀ါးျပာေ၀
ကမာၻမေၾကဘူး
ဘီလူးတေခတ္၊ ေဒါင္းတေခတ္။
တေန ့ေန ့ေလ
မေသေသးရင္ ျပန္လာခ်င္တယ္
ရင္ခြင္မွာ ေထြးလို ့ၾကိဳပါေမေမရယ္။
ျမန္မာျပည္ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ
ေသြးစေတြ စိုလူး
အလံဦးမွာ ကိုယ့္ အမည္ခ်ိတ္လို ့
ၾကိဳးစင္ရိပ္၀ယ္
က်ေနာ္တို ့ တိုက္ပြဲ၀င္ေနပါတယ္။ ။
ျမန္မာျပည္ ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ
ေသြးစေတြ စိုလူး
အလံဦးမွာ ကိုယ့္အမည္ခ်ိတ္လို ့
ၾကိဳးစင္ရိပ္၀ယ္
က်ေနာ္တို ့တိုက္ပြဲ၀င္ေနပါတယ္။
ပိတ္မထားရေသးတဲ့
သားၾကီးတို ့ရဲ့ ေက်ာင္းစာအုပ္မွာ
ေဒါင္းရုပ္ေလးေတြ သားငယ္ဆြဲေတာ့
ေမေမ မ်က္ရည္၀ဲေရာ့မယ္။
ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ခုႏွစ္ရဲ့
လက္နက္နဲ ့ လြယ္အိတ္တိုက္ပြဲမ်ား
မွုန္၀ါးျပာေ၀
ကမာၻမေၾကဘူး
ဘီလူးတေခတ္၊ ေဒါင္းတေခတ္။
တေန ့ေန ့ေလ
မေသေသးရင္ ျပန္လာခ်င္တယ္
ရင္ခြင္မွာ ေထြးလို ့ၾကိဳပါေမေမရယ္။
ျမန္မာျပည္ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ
ေသြးစေတြ စိုလူး
အလံဦးမွာ ကိုယ့္ အမည္ခ်ိတ္လို ့
ၾကိဳးစင္ရိပ္၀ယ္
က်ေနာ္တို ့ တိုက္ပြဲ၀င္ေနပါတယ္။ ။
ဥဒါန္း
ျပာ၀င္း၀ိုး၀ါးတဲ့
ေဆာင္းႏွင္းမ်ားကသာ
သမိုင္းရဲ့ ဘာသာစကားျဖစ္မယ္ဆိုရင္
တလိမ့္လိမ့္ ခယြင္းတဲ့
ေသြးႏွင္းစက္ေတြ
တို ့ေျမမွာ မွိုင္းမွိုင္းေ၀ေရာ့မယ္။
ေသသူရဲ့ အရိုးေတြက
ရွင္သူကို ဘာလုပ္ရ မယ္လို ့
အံ့ခ်ီးဖြဖြ ရည္ညႊန္းၾကတာ
သမိုင္းလို ့ဆိုရမယ္။
ရာဇ၀င္ဆုိးရဲ့
အရိုးတြန္သံ
ဘယ္သူ ့ထံပါး
သယ္ေဆာင္သြားမလဲ ႏွင္းတို ့ရယ္။
ဒီဘက္ ကမာၻေခတ္ရဲ ့
ရဲရင့္တဲ့ သမိုင္းေၾကာင္းဟာ
တုိ ့ျပည္က ေက်ာင္းသားအေလာင္းေတြဆီမွာ ရွိိတယ္။
သားေပ်ာက္ရွာေနတဲ့ အေမကို
သူ ့ေအာက္က ေျမက
"ေမေမ"လုိ ့ တုိးတိုးေလးေခၚေနတယ္
ေမေမရယ္ ေမေမရယ္ ေမေမရယ္ ။
ဇာဘုရင္ရဲ့ စနစ္ဆုိးေၾကာင့္
ျပည့္တန္ဆာျဖစ္ရတဲ့
ရုရွားမေလးဟာ
အိပ္ရာထဲမွာ ငိုေနတယ္၊
ေန၀င္းရဲ့ စနစ္ေၾကာင့္
သူပုန္ျဖစ္ရတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ
လမ္းမေပၚမွာ တုိက္ပြဲ၀င္ေနတယ္။
ဒီေန ့ပြဲဟာ
ရွံဳးရွံဳး ႏုိင္ႏိုင္
ယွဥ္ျပိဳင္ျခင္းသာ အဓိက ဆုိတ့ဲ ပြဲမဟုတ္ဘူး
သူေသကိုယ္ေသ အၿပိဳင္ႏႊဲ
၀ိညာဥ္ခ်င္း ရိုက္ခြဲတဲ့ ပြဲ ျဖစ္တယ္။
"ေဟ့ ၾကိဳးစင္"
ငါ ရင္ေကာ့ၿပီး လာခဲ့မယ္။ ။
ျပာ၀င္း၀ိုး၀ါးတဲ့
ေဆာင္းႏွင္းမ်ားကသာ
သမိုင္းရဲ့ ဘာသာစကားျဖစ္မယ္ဆိုရင္
တလိမ့္လိမ့္ ခယြင္းတဲ့
ေသြးႏွင္းစက္ေတြ
တို ့ေျမမွာ မွိုင္းမွိုင္းေ၀ေရာ့မယ္။
ေသသူရဲ့ အရိုးေတြက
ရွင္သူကို ဘာလုပ္ရ မယ္လို ့
အံ့ခ်ီးဖြဖြ ရည္ညႊန္းၾကတာ
သမိုင္းလို ့ဆိုရမယ္။
ရာဇ၀င္ဆုိးရဲ့
အရိုးတြန္သံ
ဘယ္သူ ့ထံပါး
သယ္ေဆာင္သြားမလဲ ႏွင္းတို ့ရယ္။
ဒီဘက္ ကမာၻေခတ္ရဲ ့
ရဲရင့္တဲ့ သမိုင္းေၾကာင္းဟာ
တုိ ့ျပည္က ေက်ာင္းသားအေလာင္းေတြဆီမွာ ရွိိတယ္။
သားေပ်ာက္ရွာေနတဲ့ အေမကို
သူ ့ေအာက္က ေျမက
"ေမေမ"လုိ ့ တုိးတိုးေလးေခၚေနတယ္
ေမေမရယ္ ေမေမရယ္ ေမေမရယ္ ။
ဇာဘုရင္ရဲ့ စနစ္ဆုိးေၾကာင့္
ျပည့္တန္ဆာျဖစ္ရတဲ့
ရုရွားမေလးဟာ
အိပ္ရာထဲမွာ ငိုေနတယ္၊
ေန၀င္းရဲ့ စနစ္ေၾကာင့္
သူပုန္ျဖစ္ရတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ
လမ္းမေပၚမွာ တုိက္ပြဲ၀င္ေနတယ္။
ဒီေန ့ပြဲဟာ
ရွံဳးရွံဳး ႏုိင္ႏိုင္
ယွဥ္ျပိဳင္ျခင္းသာ အဓိက ဆုိတ့ဲ ပြဲမဟုတ္ဘူး
သူေသကိုယ္ေသ အၿပိဳင္ႏႊဲ
၀ိညာဥ္ခ်င္း ရိုက္ခြဲတဲ့ ပြဲ ျဖစ္တယ္။
"ေဟ့ ၾကိဳးစင္"
ငါ ရင္ေကာ့ၿပီး လာခဲ့မယ္။ ။
ဒီ ကဗ်ာတင္ထားေၾကာင္း သတင္းေပးၿပီး၊ ကဗ်ာရြတ္ဆိုျပသူတစ္ေယာက္ရဲ့ အသံတစ္ခုကို နားေထာင္ၿပီးတဲ့ အခါ၊ ကဗ်ာရြက္သံရဲ့ အေရးပါမွုကို သတိထားမိလိုက္ၿပီးလိုက္တယ္။ ဒီလို မာန္ပါတဲ့ ကဗ်ာေတြကို စာေတြနဲ ့ေရးသား မွ်ေ၀ေနၾကသလို၊ ကဗ်ာရြက္သံေတြကို နားဆင္ႏိုင္ေအာင္ ထန္ကရိုင္းက်က် ပီသရွင္းလင္းတဲ့ အသံရွင္ေတြနဲ ့ ရြက္ဆို မွ်ေ၀သူေတြရွိရင္ ေကာင္းမွာပဲ တမ္းတမိတယ္။
ေနာက္မိုးမခမွာ တင္ေပးထားတဲ့ ေရႊဘုန္းလူရဲ့ ကဗ်ာရွည္ တစ္ပုဒ္ပါ။ "ေက်ာင္းဖြင့္ခ်ိန္" လို ့အမည္ရတယ္။ လက္ေရးကဗ်ာကို Scan လုပ္ၿပီး Picture ဖိုင္ေတြနဲ ့ မွ်ေ၀ထားတာမို ့ သိမ္းထားခ်င္တာနဲ ့ ကၽြန္မ ေဒါင္းလုတ္လုပ္ယူထားလိုက္တယ္။ ဒီလိုလုပ္ယူလိုက္တာကို မိုးမခက တာ၀န္ရွိသူေတြ နားလည္ခြင့္ျပဳႏိုင္မယ္လို ့ ထင္ပါတယ္။ [ ေရႊဘုန္းလူ - ေက်ာင္းဖြင့္ခ်ိန္]
Poem Credit to MoeMaKha.com
တာရာမင္းေ၀ ရဲ့ မိုးေရစက္မ်ား သို ့
တာရာမင္းေ၀ သို ့အမွတ္တရ ကဗ်ာ
ေရႊဘုန္းလူး - ေက်ာင္းဖြင့္ခ်ိန္ (PDF) - Credit to Ma May
August 05, 2007
Poems By Aung San Su Kyi
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေရးတဲ့ ကဗ်ာေတြ လိုက္ရွာျဖစ္တယ္။ အဂၤလိပ္လို ေရးထားတဲ့ ကဗ်ာ ၃ ပုဒ္ေတြ ့လို ့ မွတ္ထားလိုက္တယ္။
"Freedom From Fear"
Aung San Suu Kyi, 1991
"Emerald cool we may be
As water in cupped hands
But oh that we might be
As splinters of glass
In cupped hands. "
လက္ခုပ္ထဲက
ေရဘ၀မို ့
ငါတို ့ ေအးျမရေသာ္လည္း..
လက္ခုပ္ထဲက
ဖန္ကြဲစေတြ
ငါတို ့ ျဖစ္လိုက္ခ်င္ပါဘိ..
(ေမာင္သာယာ၏ "ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ" မွ)
Aung San Suu Kyi, 1991
"Emerald cool we may be
As water in cupped hands
But oh that we might be
As splinters of glass
In cupped hands. "
လက္ခုပ္ထဲက
ေရဘ၀မို ့
ငါတို ့ ေအးျမရေသာ္လည္း..
လက္ခုပ္ထဲက
ဖန္ကြဲစေတြ
ငါတို ့ ျဖစ္လိုက္ခ်င္ပါဘိ..
(ေမာင္သာယာ၏ "ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ" မွ)
In the Quiet Land
In The Quiet Land
(By Daw Aung San Suu Kyi)
(By Daw Aung San Suu Kyi)
In the Quiet Land, no one can tell
if there's someone who's listening
for secrets they can sell.
The informers are paid in the blood of the land
and no one dares speak what the tyrants won't stand.
In the quiet land of Burma,
no one laughs and no one thinks out loud.
In the quiet land of Burma,
you can hear it in the silence of the crowd
In the Quiet Land, no one can say
when the soldiers are coming
to carry them away.
The Chinese want a road; the French want the oil;
the Thais take the timber; and SLORC takes the spoils...
In the Quiet Land....
In the Quiet Land, no one can hear
what is silenced by murder
and covered up with fear.
But, despite what is forced, freedom's a sound
that liars can't fake and no shouting can drown.
Free bird towards a free Burma
Free bird towards a free Burma
(By Daw Aung San Suu Kyi)
My home...
where I was born and raised
used to be warm and lovely
now filled with darkness and horror.
Free bird towards a free Burma
(By Daw Aung San Suu Kyi)
My home...
where I was born and raised
used to be warm and lovely
now filled with darkness and horror.
My family...
whom I had grown with
used to be cheerful and lively
now living with fear and terror.
My friends...
whom I shared my life with
used to be pure and merry
now living with wounded heart.
A free bird...
which is just freed
used to be caged
now flying with an olive branch
for the place it loves.
A free bird towards a Free Burma.
(By Daw Aung San Suu Kyi)
My home...
where I was born and raised
used to be warm and lovely
now filled with darkness and horror.
Free bird towards a free Burma
(By Daw Aung San Suu Kyi)
My home...
where I was born and raised
used to be warm and lovely
now filled with darkness and horror.
My family...
whom I had grown with
used to be cheerful and lively
now living with fear and terror.
My friends...
whom I shared my life with
used to be pure and merry
now living with wounded heart.
A free bird...
which is just freed
used to be caged
now flying with an olive branch
for the place it loves.
A free bird towards a Free Burma.
Why do I have to fight?
Why do I have to fight???
(By Daw Aung San Su Kyi)
They killed my father a year ago,
And they burnt my hut after that
I asked the city men "why me?" they ignored
"I don't know, mind your business," the men said.
One day from elementary school I came home,
Saw my sister was lifeless, lying in blood.
I looked around to ask what happened, if somebody'd known,
Found no one but living room as a flood.
Running away by myself on the village road,
Not knowing where to go but heading for my teacher
Realizing she's the only one who could help to clear my throat,
But this time she gave up, telling me strange things in fear.
Why, teacher, why.. why.. why?
I have no dad nor a sister left.
To teach me and to care for me you said, was that a lie?
This time with tearful eyes she, again, said...
"Be a grown one, young man,
Can't you see we all are dying?
And stop this with your might as soon as you can,
For we all are suffering."
(By Daw Aung San Su Kyi)
They killed my father a year ago,
And they burnt my hut after that
I asked the city men "why me?" they ignored
"I don't know, mind your business," the men said.
One day from elementary school I came home,
Saw my sister was lifeless, lying in blood.
I looked around to ask what happened, if somebody'd known,
Found no one but living room as a flood.
Running away by myself on the village road,
Not knowing where to go but heading for my teacher
Realizing she's the only one who could help to clear my throat,
But this time she gave up, telling me strange things in fear.
Why, teacher, why.. why.. why?
I have no dad nor a sister left.
To teach me and to care for me you said, was that a lie?
This time with tearful eyes she, again, said...
"Be a grown one, young man,
Can't you see we all are dying?
And stop this with your might as soon as you can,
For we all are suffering."
05 August 2007
စေနေန ့ မနက္ေစာေစာ ႏိုးလာတယ္။ အလုပ္ပိတ္ရက္မွ ေနာက္က်မွထမယ္ စိတ္ကူးေပမယ့္ အက်င့္ပါေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြကရယ္ ၊ ဆူညံလွတဲ့ ငွက္သံေတြရယ္က ကၽြန္မကို ေစာေစာႏိုးေစခဲ့တယ္။ ထံုးစံအတိုင္း အိပ္ရာႏိုးႏိုးခ်င္း စလုပ္တဲ့ အက်င့္က Idle ျဖစ္ေနတဲ့ ကြန္ျပဴတာေရွ ့သြားထိုင္မိတာပါပဲ။ အလုပ္သြားရတဲ့ ရက္ေတြမွာ မဖတ္ျဖစ္တဲ့ သတင္းေတြကို ေသာၾကာေန ့ညဆို အေတာ္ေလး ညနက္တဲ့အထိဖတ္ေလ့ရွိေပမယ့္ စေနေန ့မနက္အထိ ဖတ္စရာတခ်ိဳ ့က က်န္ေနတတ္တုန္းပါပဲ။ စာဖတ္ရင္း အခ်ိန္ေတြကုန္သြားတာကို လူက သတိမထားမိေပမယ့္ ခုတေလ မနက္ေစာေစာ အလုပ္သြားတိုင္ မနက္စာစားျဖစ္လို ့ အက်င့္ပ်က္ေနတဲ့ ဗိုက္က ဆာလာတယ္။ ဘာစားစရာရွိလည္း စဥ္းစားေတာ့ ဘာမွမရွိဘူး။ အဲ့ဒီေတာ့မွ သတိထားမိတယ္၊ အိမ္မွာ ကၽြန္မ ဘာမွမခ်က္ပဲ အျပင္မွာပဲ ၀ယ္စားျဖစ္ေနတာ သတင္း ၃ ပတ္ မကေတာ့ဘူး။ နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ မနက္ ၁၀း၃၀။ ဒီအခ်ိန္ဆို ေစ်းသြားမယ္ဆို မွီေသးတယ္။ ခ်က္စားမလား၊ ၀ယ္စားမလား အျမန္ေတြးလိုက္တယ္။ အိမ္မွာပဲ ဟင္းခ်က္စားဖို ့စိတ္ကူးရတာနဲ ့ အ၀တ္လည္းၿပီး ကၽြန္မတို ့အိမ္နားက Market ကိုသြားျဖစ္တယ္။ ဒီေစ်းမွာ ေစ်း၀ယ္တာ ဒီႏွစ္အတြင္းဆို ဒီအၾကိမ္ဟာ ဒုတိယေျမာက္လို ့ေျပာရမယ္။ အရင္တုန္းကဆို ညေန အလုပ္အျပန္ MRT နားက NTUC မွာပဲ ေစ်း၀ယ္လာေလ့ရွိတာ။ Market မွာ ပစၥည္းေတြ ေစ်းပိုေပါတယ္ ေျပာၾကေပမယ့္ ေတာ္ရံုမသြားျဖစ္ဘူး။
ေစ်းအသြား လမ္းမွာ ဘာေတြ၀ယ္ရင္ေကာင္းမလည္း ေတြးေနမိေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း စားေနၾကတာေတြပဲ ၀ယ္ျဖစ္မယ္ဆိုတာ သိေနခဲ့ပါတယ္။ အသားဆိုင္ေတြေရွ့့က ျမန္ျမန္ျဖတ္ၿပီး ပင္လယ္ထြက္ ပစၥည္းေတြ ေရာင္းတဲ့ဆိုင္မွာ ကၽြန္မလိုတာ ရွိမရွိကိုပဲ လိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ေတြ ့ပါတယ္။ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္၊ အေကာင္ၾကီးေတြ။ 1KG ကို S$ 9 လို ့ ေရးထားတဲ့အတြက္ ေစ်းေမးေနစရာ မလိုေတာ့ဘူးေပါ့။ မဟုတ္ရင္ သူတို ့က တရုတ္လို ေျပာတာလည္း ကိုယ္ကနားမလည္၊ ကိုယ္ျပန္ေျပာတာလည္း သူတို ့ကနားမလည္ျဖစ္တဲ့ဒုကၡ ကင္းသြားၿပီ။ ေနာက္တစ္ဆိုင္မွာ ေစ်းပိုေပါတယ္၊ 1KG ကို S$7 ဆိုေပမယ့္ S$9 တန္ အေကာင္ေတြက အေတာ္ၾကီးလို ့ အဲ့ဒီဆိုင္ကိုပဲ ျပန္သြား၀ယ္ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဆိုင္ေရွ့ရပ္ၿပီး လုိခ်င္တာကို လက္ညွိဳးထိုးျပလိုက္ေတာ့ 1KG လားတဲ့။ No လို ့ေျပာေတာ့ Half လားဆိုမွ Yes လုပ္လုိ ျပန္ေျပာလိုက္ရတယ္။ အဲ့ဒီလိုေတြေၾကာင့္ Market မွာဆို ၀က္သား၊ ၾကက္သားနဲ ့ တစ္ေကာင္လံုး၀ယ္လို ့မရတဲ့ ငါးေတြကို ကၽြန္မ ၀ယ္ေလ့မရွိတာပါ။
ေနာက္အသီးအရြက္ေတြ ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္တန္းေတြဘက္သြားၿပီး လိုခ်င္တာေတြရွိမရွိ ေလွ်ာက္ၾကည့္မိတယ္။ ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ အရြက္ေတြ လတ္ဆတ္တာနဲ ့လိုခ်င္တဲ့ အသီးအရြက္ ၃ မ်ိဳးေလာက္၀ယ္ၿပီး ေပးလိုက္ေတာ့ ဘယ္ေလာက္ၾကလည္း ဆိုတာကို တရုတ္လိုေျပာတယ္။ သူေျပာတာ ကၽြန္မ နားမလည္ပါဘူး။ ကိစၥမရွိဘူး၊ အသင့္ၾကိဳထုတ္ထားတဲ့ S$10 တစ္ရြက္ ထုတ္ေပးလိုက္တယ္။ ေသခ်ာပါတယ္။ ကၽြန္မ ၀ယ္တာ 10$ ဖိုးမေက်ာ္ဘူးေလ။ ျပန္အမ္းတဲ့ေငြေလးယူၿပီး တြက္ၾကည့္မွ ကၽြန္မ၀ယ္တာ 3$ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလးပဲက်တယ္။ ေနာက္တစ္ဆိုင္မွာ ၾကက္သြန္သြား၀ယ္တယ္။ ဟင္းခ်က္မယ္ဆိုေတာ့ ၾကက္သြန္လိုတယ္ေလ။ ဒါကေတာ့ ၀ယ္ရလြယ္ပါတယ္။ Market ထဲကဆိုင္ေတြက ၾကက္သြန္တုိ ့၊ အားလူးတို ့ကို အထုတ္ေလးေတြ ထုတ္ၿပီးေရာင္းတတ္တယ္။ တစ္ထုတ္ကို 1$ ေပးရတယ္။ အားလူးတစ္ထုတ္နဲ ၾကက္သြန္တစ္ထုတ္ ၀ယ္ခဲ့လိုက္တယ္။
ထမင္းစားၿပီး တစ္ခုခုစားမယ္ စိတ္ကူးလို ့ Market ရဲ့ေနာက္မွာရွိတဲ့ Chinese Shop ကိုသြားျဖစ္တယ္။ သေဘၤာသီး စားရမလား၊ မင္းဂြတ္သီးစားရင္ ေကာင္းမလား၊ ၾကက္ေမာက္သီး စားရင္ေကာင္းမလား အေတာ္ၾကာၾကာ ေလွ်ာက္ၾကည့္ ျဖစ္တယ္။ အစိမ္းေရာင္ ကၽြဲေကာသီးၾကီးေတြကို ျမင္ေတာ့ အေမ့ကို သတိရမ ိလိုက္ေသးတယ္။ အခ်ဥ္မၾကိဳက္တဲ့ အေမ့ကို ဆရာ၀န္က အခ်ဥ္ဓာတ္လိုတဲ့ ေျပာတိုင္း ကၽြဲေကာသီးေတြ တစ္ေန ့တစ္လံုး အၿမဲခြါေကၽြးခဲ့ရတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဘာသီးမွ စားခ်င္စိတ္မရွိတာေၾကာင့္ ဆိုင္ထဲ၀င္ၿပီး S$ 2:70 ေပးရတဲ့ Peach ဗူးၾကီးတစ္ဗူး တစ္ဗူးပဲ၀ယ္ျဖစ္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ဆိုင္ထဲ၀င္သြားတုန္းက ပူတင္းပဲစားေတာ့မယ္ စိတ္ကူးၿပီး ၀င္သြားတာပါ၊ ဒါေပမယ့္ အာေစာင့္နတ္ ခရီးလြန္ေနတယ္ ထင္ပါတယ္၊ ကၽြန္မစားေနၾကပူတင္းက ကုန္ေနတယ္တဲ့ေလ။
အိမ္ျပန္လာၿပီး ထမင္းခ်က္၊ ၀ယ္လာတာေတြ တ၀စားၿပီး၊ စာဖတ္အုန္းမယ္ဆိုၿပီး စာအုပ္ေလးကိုင္ ကုတင္ေပၚတက္ စာဖတ္လိုက္တာ ဘယ္လို အိပ္ေပ်ာ္သြားမွန္းေတာင္မသိလိုက္ဘူး။ ကၽြန္မ ျပန္ႏိုးလာခ်ိန္ၾကေတာ့ ညေန ၅ နာရီေက်ာ္ေနၿပီ။ ၀တၳဳစာအုပ္မဟုတ္တဲ့ စာအုပ္ေတြဟာ အိပ္ေဆးတမ်ိဳး ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ စကား တကယ္မွန္တာပဲ။ ဒီေန ့ အျပင္သြားမယ္ စိတ္ကူးရွိေနခဲ့ေတာ့ အျမန္ထ၊ ေရးခ်ိဳး ေခါင္းေလွ်ာ္ၿပီး CityHall ဘက္သြားျဖစ္တယ္။ စာအုပ္အပ္၊ အသစ္ငွါးၿပီးေနာက္ အိမ္ျပန္ခ်င္စိတ္ မရွိေသးတာေၾကာင့္ ေစ်းဆိုင္ေတြ ေလွ်ာက္ၾကည့္ုျဖစ္တယ္။ CityHall မွာလည္း မ်ားလိုက္တဲ့ ျမန္မာေတြ။ အေရွ ့မွာ ထိုင္ေနတဲ့ သူေတြကလည္း အမ်ားၾကီးပဲ။ အင္း အဲ့ဒီထဲက တခ်ိဳ ့က ျမန္မာမွာလုပ္ေနၾက ပံုစံတခ်ိဳ ့ကို က်င့္သံုးၾကတာေတြ ့ရတယ္။ ဒါေတြေၾကာင့္ တခ်ိဳ ့ေကာင္မေလးေတြ စေန၊တနဂၤေႏြဆို အဲ့ဒီကို တစ္ေယာက္တည္း မသြားခ်င္ၾကတာျဖစ္မယ္လို ့ ေတြးမိေသးတယ္။ ကၽြန္မကေတာ့ ဒီလိုပါပဲ။ ကိစၥရွိရင္ ဘယ္သူမွ မပါလည္း သြားလိုက္တာပါပဲ။ ဖိနပ္၀ယ္ရင္ေကာင္းမယ္ စိတ္ကူးၿပီး ေလွ်ာက္ၾကည့္ခဲ့ေပမယ့္ ၾကိဳက္တာ မေတြ ့လို ့ ဘာမွမ၀ယ္ျဖစ္ဘူး။
ေနာက္ေတာ့ ဆိုင္ေတြၾကည့္ရတာ ပ်င္းလာၿပီး၊ ဗိုက္လည္းသိပ္မဆာေသးတာနဲ ့ Esplanade ဘက္ကို လမ္းေလွ်ာက္ ျဖစ္တယ္။ အို.. မ်ားလိုက္တဲ့လူေတြ။ ညေနပိုင္းဆို အဲ့ဒီေနရာမွာ လူစည္ေလ့ရွိတာသိေပမယ့္ ၊ လူသိပ္မမ်ားဘူး ထင္လို ့ လမ္းေလွ်ာက္မယ္ စိတ္ကူးၿပီး သြားလိုက္တာ။ ေနာက္မွ Singapore ရဲ့ National Day နီးလို ့ ပြဲတစ္ခုခု ရွိေနလို ့လူမ်ားေနတာ ျဖစ္မယ္ဆိုတာ ေတြးလိုက္မိတယ္။ ဒီႏိုင္ငံမွာက အဲ့ဒီလိုပါပဲ။ ပြဲေလးတစ္ပြဲ ရွိတာနဲ ့ ရွိတဲ့ေနရာကို လူေတြစုၿပံဳအံုခဲၿပီး သြားၾကေတာ့တာပဲ။ အခုဟာက National Day ဆိုေတာ့ ပိုဆိုးေတာ့မယ္ေပါ့။ Stage Show စင္တခုကိုလည္း ေတြ ့လိုက္ ရတယ္။ ဆူညံေနတဲ့ သီခ်င္းသံေတြၾကားမွာ ျမဴးတူးခုန္ေပါက္ေနသူေတြကိုလည္း ေတြ ့ရတယ္။ လံုျခံဳေရး ေတြလည္း အမ်ားအျပား ရွိေနတာေၾကာင့္ မထူးပါဘူးဆိုၿပီး လူၾကားထဲတိုးၿပီး ေရွ ့ဆက္သြားျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဘာမွ မရွိေသးတဲ့ ေကာင္းကင္ကို ေမာ့ၾကည့္ေနတဲ့ လူေတြေၾကာင့္ ခနေန Fireworks လႊတ္မွာမို ့လို ့လား ထင္လိုက္မိေသးတယ္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို ဖုန္းဆက္ေမးေတာ့ မသိဘူးတဲ့။ (ကၽြန္မ ျပန္လာတဲ့အထိလည္း ဘာ Fireworks မွာ မေတြ ့ရပါဘူး။) ကၽြန္မလည္း လူေတြၾကားထဲ အေရွ ့အေနာက္ ေလွ်ာက္သြားၾကည့္ ျဖစ္တယ္။ ကိုယ့္ကို မသိတဲ့ လူေတြၾကားထဲ ေလွ်ာက္သြားေနရတာ တမ်ိဳးေတာ့ ေပ်ာ္စရာ အေကာင္းသား။
ေနာက္ဆံုး လမ္းေလွ်ာက္ရတာ ေျခေထာက္ေညာင္းလာမွ CityHall ဘက္ျပန္ၿပီး KFC မွာ ဟာ၀ိုင္အီ ပီဇာ နဲ ့ ၾကက္ေၾကာ္ စားျဖစ္တယ္။ အစကေတာ့ တမ်ိဳးပဲ စားမလို ့ပါဲ။ ေနာက္ေတာ့ ႏွစ္ခုလံုးစားခ်င္တာနဲ ့ ႏွစ္မ်ိဳးလံုးကို မွာၿပီး စားျဖစ္သြားတယ္။ အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္က ည ၁၀ နာရီေက်ာ္ေနခဲ့ၿပီ။ ဘာရယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ စိတ္၀င္စားစရာ မရွိေပမယ့္၊ ဒီတစ္ပတ္ စေနေန ့ကို ဘယ္လို ကုန္ဆံုးခဲ့လည္းဆိုတာ ခ်ေရးၾကည့္လိုက္တာပါ။
ေမ့သြားတယ္။ ဒီေန ့ကၽြန္မ အိမ္မွာ ခ်က္စားျဖစ္တာေလးေတြလည္း ထည့္ေရးဦးမွ ျဖစ္မယ္။ ဘာေတြ ခ်က္စားျဖစ္လည္း ဆိုတာကို ထည့္မေရးမိရင္ ကၽြန္မရဲ့ ဟိုအေ၀းက သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေနမွာကို ႀကိဳသိေနတယ္။ ဒီေန ့လည္စာကို ပုဇြန္ဆီျပန္ဟင္း၊ အားလူေၾကာ္၊ ေဘဘီကိုက္လန္ေၾကာ္ တစ္ပန္းကန္ နဲ ့ပဲ စားျဖစ္ခဲ့တာပါ။ ေန ့လည္စာ စားၿပီး အစားပိတ္အေနနဲ ့ Peach 4 ျခမ္း ေလာက္ပဲ ထပ္စားျဖစ္ပါတယ္။
ေစ်းအသြား လမ္းမွာ ဘာေတြ၀ယ္ရင္ေကာင္းမလည္း ေတြးေနမိေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း စားေနၾကတာေတြပဲ ၀ယ္ျဖစ္မယ္ဆိုတာ သိေနခဲ့ပါတယ္။ အသားဆိုင္ေတြေရွ့့က ျမန္ျမန္ျဖတ္ၿပီး ပင္လယ္ထြက္ ပစၥည္းေတြ ေရာင္းတဲ့ဆိုင္မွာ ကၽြန္မလိုတာ ရွိမရွိကိုပဲ လိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ေတြ ့ပါတယ္။ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္၊ အေကာင္ၾကီးေတြ။ 1KG ကို S$ 9 လို ့ ေရးထားတဲ့အတြက္ ေစ်းေမးေနစရာ မလိုေတာ့ဘူးေပါ့။ မဟုတ္ရင္ သူတို ့က တရုတ္လို ေျပာတာလည္း ကိုယ္ကနားမလည္၊ ကိုယ္ျပန္ေျပာတာလည္း သူတို ့ကနားမလည္ျဖစ္တဲ့ဒုကၡ ကင္းသြားၿပီ။ ေနာက္တစ္ဆိုင္မွာ ေစ်းပိုေပါတယ္၊ 1KG ကို S$7 ဆိုေပမယ့္ S$9 တန္ အေကာင္ေတြက အေတာ္ၾကီးလို ့ အဲ့ဒီဆိုင္ကိုပဲ ျပန္သြား၀ယ္ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဆိုင္ေရွ့ရပ္ၿပီး လုိခ်င္တာကို လက္ညွိဳးထိုးျပလိုက္ေတာ့ 1KG လားတဲ့။ No လို ့ေျပာေတာ့ Half လားဆိုမွ Yes လုပ္လုိ ျပန္ေျပာလိုက္ရတယ္။ အဲ့ဒီလိုေတြေၾကာင့္ Market မွာဆို ၀က္သား၊ ၾကက္သားနဲ ့ တစ္ေကာင္လံုး၀ယ္လို ့မရတဲ့ ငါးေတြကို ကၽြန္မ ၀ယ္ေလ့မရွိတာပါ။
ေနာက္အသီးအရြက္ေတြ ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္တန္းေတြဘက္သြားၿပီး လိုခ်င္တာေတြရွိမရွိ ေလွ်ာက္ၾကည့္မိတယ္။ ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ အရြက္ေတြ လတ္ဆတ္တာနဲ ့လိုခ်င္တဲ့ အသီးအရြက္ ၃ မ်ိဳးေလာက္၀ယ္ၿပီး ေပးလိုက္ေတာ့ ဘယ္ေလာက္ၾကလည္း ဆိုတာကို တရုတ္လိုေျပာတယ္။ သူေျပာတာ ကၽြန္မ နားမလည္ပါဘူး။ ကိစၥမရွိဘူး၊ အသင့္ၾကိဳထုတ္ထားတဲ့ S$10 တစ္ရြက္ ထုတ္ေပးလိုက္တယ္။ ေသခ်ာပါတယ္။ ကၽြန္မ ၀ယ္တာ 10$ ဖိုးမေက်ာ္ဘူးေလ။ ျပန္အမ္းတဲ့ေငြေလးယူၿပီး တြက္ၾကည့္မွ ကၽြန္မ၀ယ္တာ 3$ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလးပဲက်တယ္။ ေနာက္တစ္ဆိုင္မွာ ၾကက္သြန္သြား၀ယ္တယ္။ ဟင္းခ်က္မယ္ဆိုေတာ့ ၾကက္သြန္လိုတယ္ေလ။ ဒါကေတာ့ ၀ယ္ရလြယ္ပါတယ္။ Market ထဲကဆိုင္ေတြက ၾကက္သြန္တုိ ့၊ အားလူးတို ့ကို အထုတ္ေလးေတြ ထုတ္ၿပီးေရာင္းတတ္တယ္။ တစ္ထုတ္ကို 1$ ေပးရတယ္။ အားလူးတစ္ထုတ္နဲ ၾကက္သြန္တစ္ထုတ္ ၀ယ္ခဲ့လိုက္တယ္။
ထမင္းစားၿပီး တစ္ခုခုစားမယ္ စိတ္ကူးလို ့ Market ရဲ့ေနာက္မွာရွိတဲ့ Chinese Shop ကိုသြားျဖစ္တယ္။ သေဘၤာသီး စားရမလား၊ မင္းဂြတ္သီးစားရင္ ေကာင္းမလား၊ ၾကက္ေမာက္သီး စားရင္ေကာင္းမလား အေတာ္ၾကာၾကာ ေလွ်ာက္ၾကည့္ ျဖစ္တယ္။ အစိမ္းေရာင္ ကၽြဲေကာသီးၾကီးေတြကို ျမင္ေတာ့ အေမ့ကို သတိရမ ိလိုက္ေသးတယ္။ အခ်ဥ္မၾကိဳက္တဲ့ အေမ့ကို ဆရာ၀န္က အခ်ဥ္ဓာတ္လိုတဲ့ ေျပာတိုင္း ကၽြဲေကာသီးေတြ တစ္ေန ့တစ္လံုး အၿမဲခြါေကၽြးခဲ့ရတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဘာသီးမွ စားခ်င္စိတ္မရွိတာေၾကာင့္ ဆိုင္ထဲ၀င္ၿပီး S$ 2:70 ေပးရတဲ့ Peach ဗူးၾကီးတစ္ဗူး တစ္ဗူးပဲ၀ယ္ျဖစ္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ဆိုင္ထဲ၀င္သြားတုန္းက ပူတင္းပဲစားေတာ့မယ္ စိတ္ကူးၿပီး ၀င္သြားတာပါ၊ ဒါေပမယ့္ အာေစာင့္နတ္ ခရီးလြန္ေနတယ္ ထင္ပါတယ္၊ ကၽြန္မစားေနၾကပူတင္းက ကုန္ေနတယ္တဲ့ေလ။
အိမ္ျပန္လာၿပီး ထမင္းခ်က္၊ ၀ယ္လာတာေတြ တ၀စားၿပီး၊ စာဖတ္အုန္းမယ္ဆိုၿပီး စာအုပ္ေလးကိုင္ ကုတင္ေပၚတက္ စာဖတ္လိုက္တာ ဘယ္လို အိပ္ေပ်ာ္သြားမွန္းေတာင္မသိလိုက္ဘူး။ ကၽြန္မ ျပန္ႏိုးလာခ်ိန္ၾကေတာ့ ညေန ၅ နာရီေက်ာ္ေနၿပီ။ ၀တၳဳစာအုပ္မဟုတ္တဲ့ စာအုပ္ေတြဟာ အိပ္ေဆးတမ်ိဳး ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ စကား တကယ္မွန္တာပဲ။ ဒီေန ့ အျပင္သြားမယ္ စိတ္ကူးရွိေနခဲ့ေတာ့ အျမန္ထ၊ ေရးခ်ိဳး ေခါင္းေလွ်ာ္ၿပီး CityHall ဘက္သြားျဖစ္တယ္။ စာအုပ္အပ္၊ အသစ္ငွါးၿပီးေနာက္ အိမ္ျပန္ခ်င္စိတ္ မရွိေသးတာေၾကာင့္ ေစ်းဆိုင္ေတြ ေလွ်ာက္ၾကည့္ုျဖစ္တယ္။ CityHall မွာလည္း မ်ားလိုက္တဲ့ ျမန္မာေတြ။ အေရွ ့မွာ ထိုင္ေနတဲ့ သူေတြကလည္း အမ်ားၾကီးပဲ။ အင္း အဲ့ဒီထဲက တခ်ိဳ ့က ျမန္မာမွာလုပ္ေနၾက ပံုစံတခ်ိဳ ့ကို က်င့္သံုးၾကတာေတြ ့ရတယ္။ ဒါေတြေၾကာင့္ တခ်ိဳ ့ေကာင္မေလးေတြ စေန၊တနဂၤေႏြဆို အဲ့ဒီကို တစ္ေယာက္တည္း မသြားခ်င္ၾကတာျဖစ္မယ္လို ့ ေတြးမိေသးတယ္။ ကၽြန္မကေတာ့ ဒီလိုပါပဲ။ ကိစၥရွိရင္ ဘယ္သူမွ မပါလည္း သြားလိုက္တာပါပဲ။ ဖိနပ္၀ယ္ရင္ေကာင္းမယ္ စိတ္ကူးၿပီး ေလွ်ာက္ၾကည့္ခဲ့ေပမယ့္ ၾကိဳက္တာ မေတြ ့လို ့ ဘာမွမ၀ယ္ျဖစ္ဘူး။
ေနာက္ေတာ့ ဆိုင္ေတြၾကည့္ရတာ ပ်င္းလာၿပီး၊ ဗိုက္လည္းသိပ္မဆာေသးတာနဲ ့ Esplanade ဘက္ကို လမ္းေလွ်ာက္ ျဖစ္တယ္။ အို.. မ်ားလိုက္တဲ့လူေတြ။ ညေနပိုင္းဆို အဲ့ဒီေနရာမွာ လူစည္ေလ့ရွိတာသိေပမယ့္ ၊ လူသိပ္မမ်ားဘူး ထင္လို ့ လမ္းေလွ်ာက္မယ္ စိတ္ကူးၿပီး သြားလိုက္တာ။ ေနာက္မွ Singapore ရဲ့ National Day နီးလို ့ ပြဲတစ္ခုခု ရွိေနလို ့လူမ်ားေနတာ ျဖစ္မယ္ဆိုတာ ေတြးလိုက္မိတယ္။ ဒီႏိုင္ငံမွာက အဲ့ဒီလိုပါပဲ။ ပြဲေလးတစ္ပြဲ ရွိတာနဲ ့ ရွိတဲ့ေနရာကို လူေတြစုၿပံဳအံုခဲၿပီး သြားၾကေတာ့တာပဲ။ အခုဟာက National Day ဆိုေတာ့ ပိုဆိုးေတာ့မယ္ေပါ့။ Stage Show စင္တခုကိုလည္း ေတြ ့လိုက္ ရတယ္။ ဆူညံေနတဲ့ သီခ်င္းသံေတြၾကားမွာ ျမဴးတူးခုန္ေပါက္ေနသူေတြကိုလည္း ေတြ ့ရတယ္။ လံုျခံဳေရး ေတြလည္း အမ်ားအျပား ရွိေနတာေၾကာင့္ မထူးပါဘူးဆိုၿပီး လူၾကားထဲတိုးၿပီး ေရွ ့ဆက္သြားျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဘာမွ မရွိေသးတဲ့ ေကာင္းကင္ကို ေမာ့ၾကည့္ေနတဲ့ လူေတြေၾကာင့္ ခနေန Fireworks လႊတ္မွာမို ့လို ့လား ထင္လိုက္မိေသးတယ္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို ဖုန္းဆက္ေမးေတာ့ မသိဘူးတဲ့။ (ကၽြန္မ ျပန္လာတဲ့အထိလည္း ဘာ Fireworks မွာ မေတြ ့ရပါဘူး။) ကၽြန္မလည္း လူေတြၾကားထဲ အေရွ ့အေနာက္ ေလွ်ာက္သြားၾကည့္ ျဖစ္တယ္။ ကိုယ့္ကို မသိတဲ့ လူေတြၾကားထဲ ေလွ်ာက္သြားေနရတာ တမ်ိဳးေတာ့ ေပ်ာ္စရာ အေကာင္းသား။
ေနာက္ဆံုး လမ္းေလွ်ာက္ရတာ ေျခေထာက္ေညာင္းလာမွ CityHall ဘက္ျပန္ၿပီး KFC မွာ ဟာ၀ိုင္အီ ပီဇာ နဲ ့ ၾကက္ေၾကာ္ စားျဖစ္တယ္။ အစကေတာ့ တမ်ိဳးပဲ စားမလို ့ပါဲ။ ေနာက္ေတာ့ ႏွစ္ခုလံုးစားခ်င္တာနဲ ့ ႏွစ္မ်ိဳးလံုးကို မွာၿပီး စားျဖစ္သြားတယ္။ အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္က ည ၁၀ နာရီေက်ာ္ေနခဲ့ၿပီ။ ဘာရယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ စိတ္၀င္စားစရာ မရွိေပမယ့္၊ ဒီတစ္ပတ္ စေနေန ့ကို ဘယ္လို ကုန္ဆံုးခဲ့လည္းဆိုတာ ခ်ေရးၾကည့္လိုက္တာပါ။
ေမ့သြားတယ္။ ဒီေန ့ကၽြန္မ အိမ္မွာ ခ်က္စားျဖစ္တာေလးေတြလည္း ထည့္ေရးဦးမွ ျဖစ္မယ္။ ဘာေတြ ခ်က္စားျဖစ္လည္း ဆိုတာကို ထည့္မေရးမိရင္ ကၽြန္မရဲ့ ဟိုအေ၀းက သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေနမွာကို ႀကိဳသိေနတယ္။ ဒီေန ့လည္စာကို ပုဇြန္ဆီျပန္ဟင္း၊ အားလူေၾကာ္၊ ေဘဘီကိုက္လန္ေၾကာ္ တစ္ပန္းကန္ နဲ ့ပဲ စားျဖစ္ခဲ့တာပါ။ ေန ့လည္စာ စားၿပီး အစားပိတ္အေနနဲ ့ Peach 4 ျခမ္း ေလာက္ပဲ ထပ္စားျဖစ္ပါတယ္။
August 03, 2007
Mac's new OS X gets UNIX 03 certification
Mac OS X Version 10.5 Leopard ဟာ Unix 03 Certification ရရွိတယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း သတင္းေတြမွာ ဖတ္လိုက္ရတယ္။ သတင္းေကာင္း တစ္ခုလို ့ ထင္ပါတယ္။ Solaris 10 , HP-UX , IBM z/OS ေတြဟာလည္း Unix Compliant ျဖစ္တယ္ဆိုတာ သိရပါတယ္။ Unix 03 ( Single UNIX Specification Version 3) ဆိုတာ ဘာလဲ။ [UNIX® 03]
The Single UNIX Specification (SUS) is the collective name of a family of standards for computer operating systems to qualify for the name "Unix". The SUS is developed and maintained by the Austin Group, based on earlier work by the IEEE and The Open Group. [Wiki]
Unix Complaint ျဖစ္သြားတယ္ဆိုေတာ့ Platform တစ္ခုမွာ ေရးထားတဲ့ Application ေတြဟာ ေနာက္ Platform တစ္ခုမွာ သံုးလို ့ရေအာင္ဆုိ ျပင္ဆင္ေရးစရာ မလုိေတာ့ဘူးေပါ့။ SUS လုပ္ရတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကကို အဲ့ဒီလို ေရးသားထား ပါတယ္။ "The need for standardization arose because enterprises using computers wanted to be able to develop programs that could be used on the computer systems of different manufacturers without reimplementing the programs."
ဒီေတာ့ Mac OS X Leopard ဟာ Unix Platform ကို စိတ္၀င္စားသူေတြ အားလံုးရဲ့ အာရံုစိုက္မွုကို ပိုရလာလိမ့္မယ္လို ့ ထင္တယ္။ ေက်ာင္းက Database Prof; တစ္ေယာက္ဆို Mac ကိုပဲ အဓိကထားၿပီး သံုးတာကို သတိထားမိခဲ့တယ္။ Rails Core team members ေတြအားလံုးဟာ TextMate ကိုသံုးၿပီး Mac OS X ေပၚမွာ develop လုပ္ၾကတာပါ။ ေနာက္ၿပီး Java သမားေတြ အမ်ားစုကလည္း Mac ကို အဓိက သံုးၾကတယ္လို ့ ၾကားဖူးတယ္။ Java အတြက္ လိုအပ္တာေတြ အကုန္လံုးကို Mac ေပၚမွာ ရေနတယ္ေလ။
ကၽြန္မလည္း Mac ကိုစိတ္၀င္စားတယ္။ ၀ယ္မယ္လို ့ စိတ္ကူးေနတာလည္း ၾကာပါၿပီ။ ခုထိေတာ့ မ၀ယ္ျဖစ္ေသးဘူးေပါ့။ ကၽြန္မ Unix-Like Platform ကို သေဘာက်တာကလည္း Mac OS ေတြကို စိတ္၀င္စားေစတဲ့ အခ်က္ တစ္ခ်က္ပါပဲ။ ၿပီးေတာ့ Mac ေတြက လွလည္း လွတယ္ေလ။ Mac is so sexy!!! မၾကိဳက္တဲ့ အခ်က္ကေတာ့ Mac က Windows ထက္ေတာင္ ပိုၿပီး proprietary ျဖစ္ေသးတယ္။
Source : Leopard gets UNIX 03 certification - InfoWord
Related Links: Unix 03, Max OS X Leopad
Unix Complaint ျဖစ္သြားတယ္ဆိုေတာ့ Platform တစ္ခုမွာ ေရးထားတဲ့ Application ေတြဟာ ေနာက္ Platform တစ္ခုမွာ သံုးလို ့ရေအာင္ဆုိ ျပင္ဆင္ေရးစရာ မလုိေတာ့ဘူးေပါ့။ SUS လုပ္ရတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကကို အဲ့ဒီလို ေရးသားထား ပါတယ္။ "The need for standardization arose because enterprises using computers wanted to be able to develop programs that could be used on the computer systems of different manufacturers without reimplementing the programs."ဒီေတာ့ Mac OS X Leopard ဟာ Unix Platform ကို စိတ္၀င္စားသူေတြ အားလံုးရဲ့ အာရံုစိုက္မွုကို ပိုရလာလိမ့္မယ္လို ့ ထင္တယ္။ ေက်ာင္းက Database Prof; တစ္ေယာက္ဆို Mac ကိုပဲ အဓိကထားၿပီး သံုးတာကို သတိထားမိခဲ့တယ္။ Rails Core team members ေတြအားလံုးဟာ TextMate ကိုသံုးၿပီး Mac OS X ေပၚမွာ develop လုပ္ၾကတာပါ။ ေနာက္ၿပီး Java သမားေတြ အမ်ားစုကလည္း Mac ကို အဓိက သံုးၾကတယ္လို ့ ၾကားဖူးတယ္။ Java အတြက္ လိုအပ္တာေတြ အကုန္လံုးကို Mac ေပၚမွာ ရေနတယ္ေလ။
ကၽြန္မလည္း Mac ကိုစိတ္၀င္စားတယ္။ ၀ယ္မယ္လို ့ စိတ္ကူးေနတာလည္း ၾကာပါၿပီ။ ခုထိေတာ့ မ၀ယ္ျဖစ္ေသးဘူးေပါ့။ ကၽြန္မ Unix-Like Platform ကို သေဘာက်တာကလည္း Mac OS ေတြကို စိတ္၀င္စားေစတဲ့ အခ်က္ တစ္ခ်က္ပါပဲ။ ၿပီးေတာ့ Mac ေတြက လွလည္း လွတယ္ေလ။ Mac is so sexy!!! မၾကိဳက္တဲ့ အခ်က္ကေတာ့ Mac က Windows ထက္ေတာင္ ပိုၿပီး proprietary ျဖစ္ေသးတယ္။
Source : Leopard gets UNIX 03 certification - InfoWord
Related Links: Unix 03, Max OS X Leopad
Teen Arrested for Recording 20 Second Movie Clip
မယံုၾကည္ႏိုင္စရာေကာင္းတဲ့ သတင္းတစ္ပုဒ္ဖတ္မိတယ္။ အားလံုးပဲ ေယာင္လို ့ေတာင္မွ US က ရုပ္ရွင္ရံုေတြထဲမွာ ဇာတ္လမ္းေလး ေကာင္းလို ့ဆိုၿပီး ပါလာတဲ့ Camera ေတြနဲ ့ Recording မလုပ္လိုက္ၾကပါနဲ ့။ တခါတေလ ကိုယ္ကေတာ့ ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး၊ ကိုယ္ အသစ္၀ယ္ထားတဲ့ ဖုန္းက Camera ေလး ေကာင္းေၾကာင္း သူမ်ားေတြကို ျပခ်င္တာနဲ ့ ရုပ္ရွင္ရံုထဲမွာ Recording လုပ္လိုက္တာမ်ိဳးေတြ မလုပ္သင့္ဘူး။ ဗမာေတြ အထူး သတိထားသင့္ပါတယ္။
Jhannet Sejas, a 19 year old girl was immediately arrested by the police after she recorded a 20 second clip from the movie “Transformers” that she wanted to show to her little brother. She now faces up to a year in jail and a $2,500 fine. [Full Story Here ]
ၾကည့္ခ်င္ရင္ သူမ်ား တင္ေပးထားတာေတြ ေဒါင္းလုတ္ယူၿပီး ၾကည့္ၾကေပါ့။ :D.. ဒါလည္း အဖမ္းခံရႏိုင္ေပမယ့္ အခြင့္အလမ္း ပိုနည္းမယ္ ထင္တယ္။ ရုပ္ရွင္ရံုမွာ သြားၾကည့္တာနဲ ့ DVD အေခြထြက္မွာ ၀ယ္ၾကည့္၊ ငွါးၾကည့္တာ ကေတာ့ ပိုက္ဆံကုန္ေပမယ့္ စိတ္အခ်ရဆံုး၊ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္မယ္။ ဒါေတာင္ DVD ၀ယ္တဲ့အခါ Pirated ေတြ ၀ယ္မိရင္ အဖမ္းခံရႏိုင္ေသးတယ္။
Jhannet Sejas, a 19 year old girl was immediately arrested by the police after she recorded a 20 second clip from the movie “Transformers” that she wanted to show to her little brother. She now faces up to a year in jail and a $2,500 fine. [Full Story Here ]
ၾကည့္ခ်င္ရင္ သူမ်ား တင္ေပးထားတာေတြ ေဒါင္းလုတ္ယူၿပီး ၾကည့္ၾကေပါ့။ :D.. ဒါလည္း အဖမ္းခံရႏိုင္ေပမယ့္ အခြင့္အလမ္း ပိုနည္းမယ္ ထင္တယ္။ ရုပ္ရွင္ရံုမွာ သြားၾကည့္တာနဲ ့ DVD အေခြထြက္မွာ ၀ယ္ၾကည့္၊ ငွါးၾကည့္တာ ကေတာ့ ပိုက္ဆံကုန္ေပမယ့္ စိတ္အခ်ရဆံုး၊ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္မယ္။ ဒါေတာင္ DVD ၀ယ္တဲ့အခါ Pirated ေတြ ၀ယ္မိရင္ အဖမ္းခံရႏိုင္ေသးတယ္။
August 02, 2007
Ajax Rain
အသံုး၀င္မယ့္ Website တစ္ခုပါ။ AJAX Rain မွာ Latest AJAX JavaScript ေတြကို အလြယ္တကူ ရွာႏိုင္ပါတယ္။ AJAX Script ေတြသာ မကပါဘူး JavaScript ၊ DHTML code ေတြရဲ့ Examples နဲ ့ Demo ေတြလည္း အမ်ားအျပားရွိေနတဲ့အတြက္ Web Application ေတြေရးေနရတဲ့ ကၽြန္မတို ့ေတြအတြက္ အလြန္အသံုး၀င္ပါတယ္။ စုတုၿပီး ကိုယ့္လိုခ်င္တဲ့ ပုံစံရေအာင္ ျပဳျပင္ေရးသားရတယ္ မဟုတ္လား။ ကိုယ့္ရဲ့့ Bookmark မွာ မွတ္ထားသင့္၊ Good Reader တစ္ေယာက္ဆိုရင္ေတာ့ RSS Feed ယူထားသင့္တဲ့ Sites တစ္ခုလို ့ထင္ပါတယ္။
August 01, 2007
၈လပိုင္း ၁ရက္ေန ့
ဒီေန ့ ၁ ရက္ ၈ လ ..
၈ လပိုင္းရဲ့ ပထမဆံုးေန ့မွာ မၾကာခင္မွာ က်ေရာက္ေတာ့မယ့္ ၈ ေလးလံုး ႏွစ္ပတ္လည္ေန ့အေၾကာင္း ေတြးမိရင္း ၈၈ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ မင္းကိုႏိုင္ ေရးတဲ့ "သစၥာ" ဆိုတဲ့ ကဗ်ာကို ျပန္ဖတ္မိတယ္။
၈၈ အေရးေတာ္ပံုနဲ ့ပတ္သက္လို ့ ဗမာျပည္ သတင္းဆိုဒ္ေတြမွာ ဖတ္လာရတာ အေတာ္ၾကာၿပီ။ ဒီႏွစ္ဆို ဘေလာ့ေတြမွာပါ အဲ့ဒီ အေၾကာင္းေရးတာေတြ ဖတ္ေနရပါၿပီ။ သတင္းေတြ၊ အေၾကာင္းအရာေတြ၊ ခံစားခ်က္ေတြကေတာ့ အစံုပါပဲ။ ၈ ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုဟာ ၈၈ ခုႏွစ္က ျဖစ္ပြါးခဲ့တာဆိုေတာ့ ခုလာမည့္ ၈ ရက္ေန ့ဆို ၁၉ ႏွစ္ရွိၿပီေပါ့ ။ ၁၉ ႏွစ္ဆိုတာ ဘာမွ မၾကာလိုက္သလိုပါလားလို ့ ထင္ရေပမယ့္၊ တကယ္ဆို ၁၉ ႏွစ္ဆိုတဲ့ သက္တန္းဟာ အေတာ္ၾကီးကို ၾကာရွည္ေနၿပီ လို ့ ေျပာရမယ္။ ဒီလာမယ့္ ၁၉ ႏွစ္ျပည့္ ႏွစ္ပတ္လည္ဟာလည္း သူ ့အရင္ ႏွစ္ေတြကလုိပဲ ၿပီးဆံုးသြားမွာလား။ ကိုယ္တိုင္ေတာ့ ဘာမွလဲ ဘာမွလည္း ပါ၀င္လုပ္ကိုင္ျခင္းမရွိ၊ ၾကိဳးစားျခင္းမရွိေပမယ့္၊ ေအာင္ျမင္မွုေတြရတာကိုေတာ့ ျမင္ခ်င္သား..
တို ့ႏိုင္ငံမွာလည္း ကိုယ့္လိုလူေတြၾကီးပဲ မ်ားေနတယ္ ထင္ပါတယ္။
ကဗ်ာေလးဖတ္ၿပီး အမ်ားအတြက္ အသက္ေပးလွဴသြားသူေတြနဲ ့ ဒီ ကဗ်ာထဲကလို သစၥာဆို၀င့္သူေတြကို အားက်၊ အထင္ၾကီး၊ ေလးစားမိပါတယ္။
Poem Credit to THKZ
၈ လပိုင္းရဲ့ ပထမဆံုးေန ့မွာ မၾကာခင္မွာ က်ေရာက္ေတာ့မယ့္ ၈ ေလးလံုး ႏွစ္ပတ္လည္ေန ့အေၾကာင္း ေတြးမိရင္း ၈၈ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ မင္းကိုႏိုင္ ေရးတဲ့ "သစၥာ" ဆိုတဲ့ ကဗ်ာကို ျပန္ဖတ္မိတယ္။
၈၈ အေရးေတာ္ပံုနဲ ့ပတ္သက္လို ့ ဗမာျပည္ သတင္းဆိုဒ္ေတြမွာ ဖတ္လာရတာ အေတာ္ၾကာၿပီ။ ဒီႏွစ္ဆို ဘေလာ့ေတြမွာပါ အဲ့ဒီ အေၾကာင္းေရးတာေတြ ဖတ္ေနရပါၿပီ။ သတင္းေတြ၊ အေၾကာင္းအရာေတြ၊ ခံစားခ်က္ေတြကေတာ့ အစံုပါပဲ။ ၈ ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုဟာ ၈၈ ခုႏွစ္က ျဖစ္ပြါးခဲ့တာဆိုေတာ့ ခုလာမည့္ ၈ ရက္ေန ့ဆို ၁၉ ႏွစ္ရွိၿပီေပါ့ ။ ၁၉ ႏွစ္ဆိုတာ ဘာမွ မၾကာလိုက္သလိုပါလားလို ့ ထင္ရေပမယ့္၊ တကယ္ဆို ၁၉ ႏွစ္ဆိုတဲ့ သက္တန္းဟာ အေတာ္ၾကီးကို ၾကာရွည္ေနၿပီ လို ့ ေျပာရမယ္။ ဒီလာမယ့္ ၁၉ ႏွစ္ျပည့္ ႏွစ္ပတ္လည္ဟာလည္း သူ ့အရင္ ႏွစ္ေတြကလုိပဲ ၿပီးဆံုးသြားမွာလား။ ကိုယ္တိုင္ေတာ့ ဘာမွလဲ ဘာမွလည္း ပါ၀င္လုပ္ကိုင္ျခင္းမရွိ၊ ၾကိဳးစားျခင္းမရွိေပမယ့္၊ ေအာင္ျမင္မွုေတြရတာကိုေတာ့ ျမင္ခ်င္သား..
တို ့ႏိုင္ငံမွာလည္း ကိုယ့္လိုလူေတြၾကီးပဲ မ်ားေနတယ္ ထင္ပါတယ္။
ကဗ်ာေလးဖတ္ၿပီး အမ်ားအတြက္ အသက္ေပးလွဴသြားသူေတြနဲ ့ ဒီ ကဗ်ာထဲကလို သစၥာဆို၀င့္သူေတြကို အားက်၊ အထင္ၾကီး၊ ေလးစားမိပါတယ္။
သစၥာ
အမ်ိဳးသားေရးအတြက္
အသက္ေပးသြားေသာ ရဲေဘာ္မ်ားအား
တိုင္တည္သစၥာ ျပဳပါ၏။
မၿပီးျပတ္ေသး ေတာ္လွန္ေရးတြင္
ကြၽႏု္ပ္၏ေသြး မနီေသးလွ်င္
အသင္တုိ ့ေသြးပက္ျဖန္းေပး၍
ရဲေဆးတင္ေပးၾကပါေလ။
မၿပီးျပတ္ေသးေတာ္လွန္ေရးတြင္
ကြၽႏု္ပ္၀ိညာဥ္ ေၾကာက္စိတ္၀င္၍
မခ်င့္မရဲ သတၱိနည္းလွ်င္
သင္တို ့၀ိညာဥ္ပူးကပ္၀င္၍
ကြၽႏု္ပ္အားထိန္းခ်ဳပ္သြားပါေလ။
မၿပီးျပတ္ေသး ေတာ္လွန္ေရးတြင္
ကြၽႏု္ပ္သည္ကား အမ်ိဳးဂုဏ္ေမာက္ သစၥာေဖာက္ဟု
မေထာက္မညွာ ျပဳမိပါလွ်င္
အသင္တို ့၏ မညြတ္ေျပာင္းေသာ
ခြပ္ေဒါင္းလက္ျဖင့္
၀ိုင္းညွပ္အျပစ္ ေပးၾကပါေလ။
မၿပီးျပတ္ေသး ေတာ္လွန္ေရးအတြက္
ကြၽႏု္ပ္အသက္လမ္းတ၀က္မွ ေပးဆပ္ရလည္း
လူဘံုလမ္းခြဲ ၀မ္းမနည္းဘဲ
တာ၀န္တရပ္ေကြၽပြန္မွတ္၍
ထပ္ဆင့္ေပ်ာ္၀င္ ကြၽႏု္ပ္၀ိညာဥ္သည္
ေဒါင္းအလံကိုဆြဲ ေလတြင္၀ဲ၍
သင္တို ့ရွိရာ ကြၽႏ္ုပ္လာမည္
ရင္ဖြင့္ ႀကိဳၾကပါေလ။
မင္းကိုႏိုင္
အမ်ိဳးသားေရးအတြက္
အသက္ေပးသြားေသာ ရဲေဘာ္မ်ားအား
တိုင္တည္သစၥာ ျပဳပါ၏။
မၿပီးျပတ္ေသး ေတာ္လွန္ေရးတြင္
ကြၽႏု္ပ္၏ေသြး မနီေသးလွ်င္
အသင္တုိ ့ေသြးပက္ျဖန္းေပး၍
ရဲေဆးတင္ေပးၾကပါေလ။
မၿပီးျပတ္ေသးေတာ္လွန္ေရးတြင္
ကြၽႏု္ပ္၀ိညာဥ္ ေၾကာက္စိတ္၀င္၍
မခ်င့္မရဲ သတၱိနည္းလွ်င္
သင္တို ့၀ိညာဥ္ပူးကပ္၀င္၍
ကြၽႏု္ပ္အားထိန္းခ်ဳပ္သြားပါေလ။
မၿပီးျပတ္ေသး ေတာ္လွန္ေရးတြင္
ကြၽႏု္ပ္သည္ကား အမ်ိဳးဂုဏ္ေမာက္ သစၥာေဖာက္ဟု
မေထာက္မညွာ ျပဳမိပါလွ်င္
အသင္တို ့၏ မညြတ္ေျပာင္းေသာ
ခြပ္ေဒါင္းလက္ျဖင့္
၀ိုင္းညွပ္အျပစ္ ေပးၾကပါေလ။
မၿပီးျပတ္ေသး ေတာ္လွန္ေရးအတြက္
ကြၽႏု္ပ္အသက္လမ္းတ၀က္မွ ေပးဆပ္ရလည္း
လူဘံုလမ္းခြဲ ၀မ္းမနည္းဘဲ
တာ၀န္တရပ္ေကြၽပြန္မွတ္၍
ထပ္ဆင့္ေပ်ာ္၀င္ ကြၽႏု္ပ္၀ိညာဥ္သည္
ေဒါင္းအလံကိုဆြဲ ေလတြင္၀ဲ၍
သင္တို ့ရွိရာ ကြၽႏ္ုပ္လာမည္
ရင္ဖြင့္ ႀကိဳၾကပါေလ။
မင္းကိုႏိုင္
Poem Credit to THKZ
Subscribe to:
Posts (Atom)