တနဂၤေႏြ မနက္ေစာေစာ ထၿပီး ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသြားျဖစ္တယ္။ စေနညက မနက္ ၄ နာရီ ေက်ာ္ေလာက္မွ အိပ္ျဖစ္ေပမယ့္ တနဂၤေႏြမနက္ ၇ နာရီေလာက္ ႏိုးလာတယ္။ ပံုမွန္ဆို ဘယ္ အဲ့ဒီအခ်ိန္ႏိုးႏိုင္ပါ့မလဲ။ မေတြ ့တာ အေတာ္ၾကာၿပီး ျဖစ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္က ဒီေန ့မွာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း သြားရေအာင္လို ့ၾကိဳမွာထားၿပီး၊ ဘယ္အခ်ိန္သြားမယ္ ေသခ်ာ မေျပာရေသးတာေၾကာင့္ စိတ္ေစာၿပီး ေစာေစာႏို္းလာတာပါ။ ဒါနဲ ့ သူငယ္ခ်င္းကို ဖုန္းဆက္ ၿပီး ေတြ ့မယ့္ေနရာ၊ အခ်ိန္ ေျပာလိုက္တယ္။ ၈း၃၀ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းအေရာက္သြားမယ္ မွန္းထားေပမယ့္ ကၽြန္မ ေနာက္က်ေနတာနဲ ့ တကယ္တန္း ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း ကို ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ၉ နာရီ ထုိးခါနီးေနပါၿပီ။
At Toa Payoh Monastery - 14 October 2007
လူေတြအမ်ားၾကီးပဲ။ အ၀င္ေလွခါးတစ္ဘက္စီမွာ ထိုင္ခံုေတြခ်ၿပီး အလွဴေငြထည့္ဖို ့ စကၠဴဘူးေတြအျပင္ လက္မွတ္ထိုးႏိုင္ရန္ စာရြက္ေတြ ထားေပးထား ပါတယ္။ တရားပြဲက စေနၿပီဆိုတာနဲ ့ ေအာက္ထပ္မွာ အေမႊးတိုင္ထြန္းၿပီး ၃ ထပ္ကို တက္သြားလိုက္ေတာ့ လူေတြ ခန္းလံုးျပည့္လွ်ံေနေအာင္ မ်ားျပားတာ ေတြ ့လိုက္ရတယ္။ ဓာတ္ပံု၊ ဗီဒီယိုရိုက္သူေတြကလည္း ရိုက္လို ့။ ပြဲကေတာ့ မစေသးဘူး။ ဒါနဲ ့ ေနာက္နား ရတဲ့ေနရာေလးမွာ ထုိင္လိုက္တယ္။ ၾသကာသ ဘုရားရွိခိုး၊ ငါးပါးသီလ ခံၿပီး ဆရာေတာ္ေတြက တရားေဟာတယ္။ ေနာက္ဘက္ၾကေနေတာ့ ဘုန္းေတာ္ၾကီးတခ်ိဳ ့ တရားေဟာတာကို ၾကားတစ္ခ်က္ မၾကားတစ္ခ်က္ပါပဲ။ ျမန္မာျပည္တြင္းမွာ ေသဆံုးသြားၾကတဲ့ ရဟန္းရွင္လူ ေက်ာင္းသားျပည္သူေတြကို ရည္စူးၿပီး ယေန ့ ျပဳလုပ္တဲ့ ေကာင္းမွဳ့ကုသိုလ္ေတြကို ေရစက္ခ် အမွ်ေပးေ၀ၾက ပါတယ္။ က်ဆံုးသြားတဲ့ အာဇာနည္ ရဟန္းရွင္လူ ေက်ာင္းသားျပည္သူေတြကို ရည္စူးၿပီး အားလံုး ၁ မိနစ္ ၿငိမ္သက္စြာ အေလးျပဳၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေမတၱာပို ့ျခင္း ျပဳလုပ္ၾကပါတယ္။ အစီအစဥ္ တစ္ခုၿပီးတိုင္း ဆရာေတာ္ေတြ တျဖည္းျဖည္းျခင္း ျပန္ၾကြသြားၾကတာကို ေတြ ့ရတယ္။
ေနာက္ပိုင္းမွာ ဒီပြဲကို ဦးစီးလုပ္ေဆာင္တဲ့ "ျပည္ပေရာက္ မ်ိဳးခ်စ္ျမန္မာမ်ား" အဖြဲ ့ကလူေတြ စကားေျပာတာေတြ ့ရတယ္။ ေ၀ေပးတဲ့ စာရြက္မွာ ေရးထားတာကေတာ့ အဲ့ဒီအဖြဲ ့ရဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ၊ ဦးတည္ခ်က္နဲ ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို ရွင္းလင္းေျပာၾကားၿပီး သူတို ့နဲ ့ပတ္သက္တဲ့ ေမျမန္းခ်က္ေတြ ရွိရင္ ေျဖၾကားမယ္လိ္ု ့ ေရးထားတာေတြ ့ရပါတယ္။ လူေတြဟာ တရားနာေနတုန္းကနဲ ့မတူ တိတ္ဆိတ္မေနပဲ၊ အသံေတြဆူညံလာတာနဲ ့ ေရွ ့က ဘာေတြေျပာေနမွန္း ေသခ်ာမၾကားေတာ့လို ့ ေအာက္ထပ္ဆင္း ဘုရားရွိခိုးၿပီး ျပန္ခဲ့လိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို ့ျပန္တဲ့အခ်ိန္အထိ တျခားသူေတြ လာေနတုန္းပဲရွိၾကပါေသးတယ္။
ဒီမွာကေတာ့ အဲ့ဒီပြဲမွာ ေနာက္ဆံုး ေၾကြးေၾကာ္ရြက္ဆိုမယ္ဆိုတဲ့ သစၥာျပဳ ေၾကြးေၾကာ္သံ ပါ။
ငါတည္းတစ္ေယာက္ ခ်မ္းသာေရာက္ဖို ့
အခုေလာက္ ၾကိဳးကုတ္ အားမထုတ္ဘူး၊
ဗုဒၶျမတ္စြာ သာသနာ အတြက္မို ့၊
ငါပါ အသက္ဆံုးေစမည္
ေနာက္မဆုတ္ေပါင္ အခုလိုေတြးလို ့
ကုသိုလ္ေရးမို ့ ၾကိဳးစားမည္။
တုိ ့လည္း ၾကိဳးစားမည္။
ေမတၱာပို ့ရြက္ဆိုေနတုန္းက အခုလိုရြက္ဆိုေနခ်ိန္မွာ ငါတကယ္ေရာ ေမတၱာတရား ပြါးမ်ားႏိုင္ရဲ့လားလို ့ ေတြးမိလိုက္တယ္။ လူတိုင္းအေပၚ ေမတၱာတရားပြါးမ်ားဖို ့ဆိုတာ လြယ္ကူတဲ့ အရာတစ္ခုမွ မဟုတ္တာ။ စိတ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖို ့ဆိုတာ ပိုမလြယ္ကူပါဘူး။ အင္း.. ေမတၱာပို ့ကို လူအမ်ားနဲ ့ရြက္ဆိုရတာထက္စာရင္ တစ္ေယာက္တည္း တုိးတုိးတိတ္တိတ္ စိတ္ညြတ္ၿပီး ေမတၱာပို ့အမွ်ေ၀ရတာကို ပိုသေဘာက်မိတယ္။
လူအခ်င္းခ်င္း လွည့္ပတ္ျခင္း ကင္းရွင္းၾကပါေစ
လူအခ်င္းခ်င္း ဖိႏွိပ္ျခင္း ကင္းရွင္းၾကပါေစ
လူအခ်င္းခ်င္း ႏွိပ္စက္ျခင္း ကင္းရွင္းၾကပါေစ
လူအခ်င္းခ်င္း သတ္ျဖတ္ျခင္း ကင္းရွင္းၾကပါေစ
ဥပါဒ္ရန္ေ၀း ကင္းစင္ေ၀း ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ
တို ့ေမတၱာစြမ္း ကမာၻလႊမ္း ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ
တို ့ေမတၱာစြမ္း ကမာၻလႊမ္း ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ
တို ့ေမတၱာစြမ္း ကမာၻလႊမ္း ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ
လူသားအားလံုး အခ်င္းခ်င္း လွည့္ပတ္ျခင္း၊ ဖိႏွိပ္ျခင္း ၊ႏွိပ္စက္ျခင္း၊ သတ္ျဖတ္ျခင္းမွ ကင္းရွင္းၾကလို ့ ေဘးဥပါဒ္ ရန္အေပါင္းမွ ေ၀းကြာကာ ကိုယ္စိတ္ႏွလံုး ၿငိမ္းခ်မ္းမွဳ့ရၾကပါေစ။
No comments:
Post a Comment