အလုပ္မွာ လဆန္းပိုင္းထဲက စၿပီး ေန ့စဥ္ ရက္ဆက္ အလုပ္ရွုပ္ေနခဲ့တယ္။
Special Promotion Product တစ္ခု Launch လုပ္တာ ရွိေနလို ့ အလုပ္ ရွုပ္ေနခဲ့တာပါ။ အဲဒီ Product က ကိုယ္ေတြ အေနနဲ ့ ၾကည့္တာေတာ့ ဘာမွ ဒီေလာက္ၾကီး ကြာတာမဟုတ္ဘဲနဲ ့ ဘယ္လို ဘယ့္ႏွယ့္ေၾကာင့္ အေရာင္း အရမ္း တက္သြားရသလဲ မသိဘူး။ ကိုယ္နားမလည္တဲ့ အက်ဳိးအျမတ္ေတြမ်ား ရဖို ့ရွိေနလို ့လား။ ေရာင္းတဲ့သူေတြပဲ အေျပာေကာင္းလို ့လား။ Limited Product ဆိုလို ့ အ၀ယ္မ်ားတာလားေတာ့ မသိပါဘူး။ ၀ယ္သူ အရမ္းမ်ားလြန္းလို ့ လဆန္းကေန ဒီလ ကုန္အထိ ေရာင္းမယ္ ေၾကာ္ျငာ ထားခဲ့ေပမယ့္ ၁ ပတ္ေစာၿပီး အေရာင္းပိတ္ လိုက္တယ္။ ဒီေန ့ မနက္ ၁၁ နာရီမွာ ေနာက္ဆံုး။ ဒီေန ့ မနက္ပိုင္းက စလို ့ Online System ကို currently under maintenance ဆိုၿပီး ပိတ္ထားတယ္။ Mobile Offline က ေနၿပီးပဲ Submit လုပ္ခြင့္ေပးထားတယ္။ ဒါေတာင္ Traffic က အရမ္းမ်ား ေနတုန္းပဲ။ ဒီႏိုင္ငံက လူေတြ ၀င္ေငြေကာင္းၿပီး ဘာလုပ္ရမယ္ မွန္းမသိ၊ ပိုက္ဆံေတြ အေတာ္ေလး ပိုေနၾကတယ္ ထင္ပါတယ္။ အခု Product ကို ဒီေန ့ မနက္ပိုင္း အေရာင္းပိတ္ လိုက္ေပမယ့္ လက္က်န္ေတြ submit လုပ္ခြင့္ကို လာမယ့္ Sunday အထိ ခြင့္ျပဳလိုက္တယ္ ဆိုေတာ့ ဒီတစ္ပတ္ အလုပ္နည္းနည္း ဆက္ရွုပ္အံုးမယ္ ထင္တယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အရင္ရက္ေတြလိုေတာ့ အလုပ္ရွုပ္ေတာ့ဘူး ေမွ်ာ္လင့္ရတာပဲ။
ဒီေန ့ အလုပ္အရမ္း မရွဳပ္တာ ကံေကာင္းတယ္။ အခု လန္းလန္းဆန္းဆန္း မရွိဘူး။ လန္းဆန္းေနဖုိ ့လဲ အေၾကာင္း မရွိဘူးေလ။ မေန ့ ညက တစ္ညလံုး နီးပါး မအိပ္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ မိုးလင္းခါနီးမွ ခဏ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။ ဒီေန ့ အလုပ္ကို ၈ နာရီ ၃၀ အေရာက္လာဖို ့ မွာထားတာ မေရာက္ဘူး။ ၉ နာရီထိုးခါနီးမွ ေရာက္တယ္။ ကိုယ္ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ တျခားသူေတြ အကုန္နီးပါး ေရာက္ေနၿပီ။ လူက ဘယ္လိုပံုေပါက္ေနလဲ မသိဘူး၊ ေနာက္က်ၿပီးလာတာေတာင္ PM က ဘာမွမေျပာပဲ Computer ဖြင့္ေနတဲ့ ကိုယ့္နားလာၿပီး ေနေကာင္းၿပီလား၊ အဆင္ေျပရဲ့လား၊ ဒီတစ္ပတ္ အရမ္းအလုပ္ရွဳပ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး လာေျပာတယ္။ ေနလို ့ သိပ္မေကာင္းဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ကိစၥမရွိပါဘူး ပဲျပန္ေျပာလို္က္တယ္။ တကယ္ဆို PM အနားလာရပ္ေတာ့ လန္ ့သြားတာပဲ။ တစ္ခုခု အပစ္တင္စကား ေျပာေတာ့မယ္ ထင္တာ။ ေျပာရင္လဲ ခံရေတာ့မွာေလ၊ ကိုယ္က မနက္ေစာေစာ လုပ္စရာ ရွိရဲ့နဲ ့ ေနာက္က်တာကို။ တစ္ခုခုဆို သူမ်ားေျပာတာ မခံခ်င္လို ့၊ ကိုယ့္တာ၀န္ေက်ေအာင္ေတာ့ အျမဲ ၾကိဳးစားလုပ္တယ္၊။ ကိုယ့္တာ၀န္ေက်ရဲ့နဲ ့ မတရားသျဖင့္ အပစ္တင္စကားလာေျပာရင္ ကိုယ္မွန္တယ္ထင္ရင္ ျပန္ေျပာမိတာ မ်ားတယ္။ အရင္ကဆို ကိုယ္ကမွန္ တာေသခ်ာေနေတာင္မွ ၿငိမ္ခံေနတတ္တယ္၊ ေနာက္ပိုင္းမွာ ပထမဆံုး လုပ္တဲ့ အလုပ္မွာ အတူတူလုပ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း ေျမွာက္ေပးတာက အစျပဳၿပီး ေျပာရဲလာခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီအလုပ္တုန္းကေတာ့ အေတာ္ေလး အလုပ္ရွင္ကလည္း အေတာ္ေလး ဆိုးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုလက္ရွိ အလုပ္က ေကာင္းတယ္ေျပာလို ့ရမယ္။ ကိုယ့္တာ၀န္ ကိုယ္ေက်တယ္၊ အလုပ္ေတြ အခ်ိန္မွီၿပီးတယ္ဆို ျပႆနာရွာတာမ်ိဳး မရွိသေလာက္ကို ရွားပါတယ္။ မႏိုင္တာလဲ အတင္း မခိုင္းဘူး။ ဘယ္အရာမဆို ေကာင္းတာရွိသလို ဆိုးတာေလးေတြလဲ ရွိတာေပါ့ေလ။
မေန ့ညက စိတ္ညစ္ေနတုန္း အားေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ အဲဒီလို နားလည္ေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြရွိလို ့ ေတာ္ေသးတာေပါ့။ မဟုတ္ရင္ မလြယ္ဘူး။ သူတို ့ေျပာသလိုပဲ စိတ္အမွတ္ၾကီးတယ္ဆိုတာ ေနရာတကာ ေကာင္းတာ မဟုတ္ပါဘူးေလ။ စိတ္ကို ထားတတ္ေအာင္ ထားၿပီးေနမွ ျဖစ္မယ္။ ေျပာတာပဲ၊ တကယ္ၾကံဳလာျပီဆို စိတ္က ေလွ်ာ့လို ့မရ။ အင္း.. အခ်ိန္ေလး ရေအာင္ယူၿပီး တရားမွတ္တာေလး ျပန္လုပ္အံုးမွ ျဖစ္ေတာ့မယ္။ ခုလိုေတြေရးလို ့ .. မၾကာခင္မွာ ေလာကီကို စိတ္ကုန္လို ့ ဘုရားရိပ္ တရားရိပ္မွာပဲ ေမြ ့ေပ်ာ္ေတာ့မယ္ ေျပာလာမွာ တိတ္တခိုး စိုးရိမ္ေနသူမ်ား ရွိေနမလား။ ရွိမယ္ေတာ့ မထင္။ :D တကယ္ၾကီးလား.... ပါရမီ ျဖည့္ပါရေစ.. ဘာကူညီရမလဲ .. လိုတာသာေျပာပါ ဆိုတဲ့သူေတြ မ်ားမွာ...
ဒီေန ့ အလုပ္အရမ္း မရွဳပ္တာ ကံေကာင္းတယ္။ အခု လန္းလန္းဆန္းဆန္း မရွိဘူး။ လန္းဆန္းေနဖုိ ့လဲ အေၾကာင္း မရွိဘူးေလ။ မေန ့ ညက တစ္ညလံုး နီးပါး မအိပ္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ မိုးလင္းခါနီးမွ ခဏ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။ ဒီေန ့ အလုပ္ကို ၈ နာရီ ၃၀ အေရာက္လာဖို ့ မွာထားတာ မေရာက္ဘူး။ ၉ နာရီထိုးခါနီးမွ ေရာက္တယ္။ ကိုယ္ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ တျခားသူေတြ အကုန္နီးပါး ေရာက္ေနၿပီ။ လူက ဘယ္လိုပံုေပါက္ေနလဲ မသိဘူး၊ ေနာက္က်ၿပီးလာတာေတာင္ PM က ဘာမွမေျပာပဲ Computer ဖြင့္ေနတဲ့ ကိုယ့္နားလာၿပီး ေနေကာင္းၿပီလား၊ အဆင္ေျပရဲ့လား၊ ဒီတစ္ပတ္ အရမ္းအလုပ္ရွဳပ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး လာေျပာတယ္။ ေနလို ့ သိပ္မေကာင္းဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ကိစၥမရွိပါဘူး ပဲျပန္ေျပာလို္က္တယ္။ တကယ္ဆို PM အနားလာရပ္ေတာ့ လန္ ့သြားတာပဲ။ တစ္ခုခု အပစ္တင္စကား ေျပာေတာ့မယ္ ထင္တာ။ ေျပာရင္လဲ ခံရေတာ့မွာေလ၊ ကိုယ္က မနက္ေစာေစာ လုပ္စရာ ရွိရဲ့နဲ ့ ေနာက္က်တာကို။ တစ္ခုခုဆို သူမ်ားေျပာတာ မခံခ်င္လို ့၊ ကိုယ့္တာ၀န္ေက်ေအာင္ေတာ့ အျမဲ ၾကိဳးစားလုပ္တယ္၊။ ကိုယ့္တာ၀န္ေက်ရဲ့နဲ ့ မတရားသျဖင့္ အပစ္တင္စကားလာေျပာရင္ ကိုယ္မွန္တယ္ထင္ရင္ ျပန္ေျပာမိတာ မ်ားတယ္။ အရင္ကဆို ကိုယ္ကမွန္ တာေသခ်ာေနေတာင္မွ ၿငိမ္ခံေနတတ္တယ္၊ ေနာက္ပိုင္းမွာ ပထမဆံုး လုပ္တဲ့ အလုပ္မွာ အတူတူလုပ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း ေျမွာက္ေပးတာက အစျပဳၿပီး ေျပာရဲလာခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီအလုပ္တုန္းကေတာ့ အေတာ္ေလး အလုပ္ရွင္ကလည္း အေတာ္ေလး ဆိုးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုလက္ရွိ အလုပ္က ေကာင္းတယ္ေျပာလို ့ရမယ္။ ကိုယ့္တာ၀န္ ကိုယ္ေက်တယ္၊ အလုပ္ေတြ အခ်ိန္မွီၿပီးတယ္ဆို ျပႆနာရွာတာမ်ိဳး မရွိသေလာက္ကို ရွားပါတယ္။ မႏိုင္တာလဲ အတင္း မခိုင္းဘူး။ ဘယ္အရာမဆို ေကာင္းတာရွိသလို ဆိုးတာေလးေတြလဲ ရွိတာေပါ့ေလ။
မေန ့ညက စိတ္ညစ္ေနတုန္း အားေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ အဲဒီလို နားလည္ေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြရွိလို ့ ေတာ္ေသးတာေပါ့။ မဟုတ္ရင္ မလြယ္ဘူး။ သူတို ့ေျပာသလိုပဲ စိတ္အမွတ္ၾကီးတယ္ဆိုတာ ေနရာတကာ ေကာင္းတာ မဟုတ္ပါဘူးေလ။ စိတ္ကို ထားတတ္ေအာင္ ထားၿပီးေနမွ ျဖစ္မယ္။ ေျပာတာပဲ၊ တကယ္ၾကံဳလာျပီဆို စိတ္က ေလွ်ာ့လို ့မရ။ အင္း.. အခ်ိန္ေလး ရေအာင္ယူၿပီး တရားမွတ္တာေလး ျပန္လုပ္အံုးမွ ျဖစ္ေတာ့မယ္။ ခုလိုေတြေရးလို ့ .. မၾကာခင္မွာ ေလာကီကို စိတ္ကုန္လို ့ ဘုရားရိပ္ တရားရိပ္မွာပဲ ေမြ ့ေပ်ာ္ေတာ့မယ္ ေျပာလာမွာ တိတ္တခိုး စိုးရိမ္ေနသူမ်ား ရွိေနမလား။ ရွိမယ္ေတာ့ မထင္။ :D တကယ္ၾကီးလား.... ပါရမီ ျဖည့္ပါရေစ.. ဘာကူညီရမလဲ .. လိုတာသာေျပာပါ ဆိုတဲ့သူေတြ မ်ားမွာ...
2 comments:
မေတြ႔တာႀကာၿပီ..ဘယ္ေပ်ာက္ေနလဲ။
မမြန္... ေနေန အခုတေလာ အလုပ္ရွဳပ္.. စိတ္ရွဳပ္လို ့ လူျမင္ကြင္းက ပုန္းေနတာပါ..
Post a Comment