အေဖာ္ေကာင္းတာနဲ ့
Hellboy II: The Golden Army သြားၾကည့္ျဖစ္တယ္။ အေဖာ္ကလည္း ဒီရက္ပိုင္းမွ ေကာင္းၿပီး ေနပါလားလို ့ မထင္နဲ ့။ တကယ္ဆို အၿမဲေကာင္းတာ။ သိတဲ့အတိုင္း ဒီႏိုင္ငံက က်ဥ္းက်ဥ္းေလး။ အားခ်ိန္မွာ လုပ္စရာဆိုလို ့ ဆိုင္ေကာင္းေကာင္းမွာ ထမင္းသြားစားဖုိ ့၊ ရုပ္ရွင္ၾကည့္ဖို ့နဲ ့ shopping ထြက္ဖို ့ပဲရွိတယ္။ ရွိသမွ်သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း ဒါေတြလုပ္ဖို ့ပဲ ေခၚေနၾကတာပဲေလ။
တျခား သူငယ္ခ်င္းေတြလိုပဲ ကၽြန္မရဲ့ အလုပ္ကလူေတြကလည္း သူတို ့နဲ ့အျပင္အတူ ထြက္ဖို ့ အၿမဲေခၚတယ္။ ကၽြန္မက အရမ္းရင္းႏွီးတဲ့ ျမန္မာသူငယ္ခ်င္း ၂-၃ ေယာက္ေလာက္နဲ ့က လြဲရင္ အျပင္ထြက္ေလ့ မရွိေတာ့ သူတို ့ေခၚတိုင္း ျငင္းတာမ်ားတယ္။ သူတို ့ကလည္း သိပါတယ္။ ဒါေတာင္ စိတ္မပ်က္ပဲ သူတို ့ေတြ အားလံုးစုၿပီး အျပင္ထြက္တိုင္း လိုက္ဖို ့ ေခၚတယ္။ ဒီရက္ပိုင္းေတာ့ လူမွဳ့ေရးကလည္း ရွိတယ္ အၿမဲျငင္းလာရတာ ၾကာၿပီ၊ မေကာင္းပါဘူး ေတြးမိတာနဲ ့ တခ်ိဳ ့ သြားတာေတြကို လုိက္မယ္ ေျပာလိုက္တယ္။ ဒီလကုန္ပိုင္းေလာက္ အလုပ္မွာ ေန ့လယ္စာ အတူသြား စားေလ့ရွိတဲ့သူ ေတြထဲက တခ်ိဳ ့ အလုပ္ေျပာင္းၾကမွာေၾကာင့္လည္း ပါတယ္။
သူတို ့ မေျပာင္းခင္ေလး အတူတူ ေန ့လယ္စာစားရတာဆိုၿပီး ေန ့လယ္စာ စားခ်ိန္တိုင္း နီးနီးနားနား မစားၾကပဲ ေ၀းေ၀းသြား ထမင္းစား၊ window shopping လုပ္ၾကတယ္။ အရင္က သူတို ့ေတြ ေန ့လယ္စာ စားခ်ိန္ ခပ္ေ၀းေ၀းသြားမယ္ ေျပာတုိင္း ကၽြန္မ လိုက္ေလ့ မရွိဘူး။ အခုေတာ့ ကိုယ္လည္း လိုက္မယ္ေျပာထားေတာ့ အားလံုး လူညီသြားတယ္။ ၁၂ က ထြက္လိုက္ရင္ ေန ့လယ္ ၂ နာရီ ထုိးမွ အလုပ္ျပန္ၾကတယ္။ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္က ေစ်း၀ယ္တာ ၀ါသနာပါေတာ့ သူသြားတာ အကုန္လိုက္ၾကတာ Funan လည္းေရာက္ရဲ့၊ Raffle City လည္းေရာက္ရဲ့၊ Orchard လည္း အႏွံ ့ပါပဲ။ Little India မွာ ကုလားစာ သြားစားဖို ့ေတာ့ အေကာင္အထည္ မေဖာ္ျဖစ္ေသးဘူး။ အင္း.. ဒီအတိုင္းဆက္သြားရင္.. ဒီလကုန္ ေျပာင္းတဲ့့သူေတြ ေျပာင္းေျပာင္းၿပီးရင္ က်န္တဲ့သူေတြလည္း အလုပ္ျပဳတ္ကုန္ မလားမသိဘူး။ :D
အလုပ္လုပ္ေနၾကရင္း ကြန္းဖရန္ ့ခ်က္မွာ တစ္ေယာက္က ညေနရုပ္ရွင္ၾကည့္မယ္ သြားမလားလို ့ စၿပီး အဆိုျပဳလိုက္တာ အကုန္လံုးက ျငင္းသူမရွိ ေထာက္ခံတာနဲ ့သြားျဖစ္သြားတယ္။ အရင္ ကၽြန္မ မလိုက္တဲ့ အခါေတြတုန္းကလည္း သူတို ့ေတြ အဲဒီလို အျမဲသြားေနၾကပဲေလ။ သြားဖို စီစဥ္တာ အားလံုး ၈ ေယာက္။ ညေနပိုင္းေရာက္မွ ၂ ေယာက္က အလုပ္မွာ အေရးၾကီးတာလုပ္ဖို ့မျပတ္လို ့ မလုိက္ႏိုင္တာနဲ ့ ၆ ေယာက္ပဲ သြားျဖစ္တယ္။ သြားၾကည့္တဲ့သူေတြ ထဲမွာ ဒီႏိုင္ငံမွာ အတြယ္အတာရွိတာ တစ္ေယာက္ပဲ ပါတယ္။ သူ ့ေကာင္မေလးကလည္း လာ Join မယ္ ေျပာတာနဲ ့ အားလံုး ၇ ေယာက္ အတူၾကည့္ျဖစ္သြားတယ္။
ရုပ္ရွင္အၿပီး အိမ္တန္းမျပန္ပဲ ညစာ တေနရာရာမွာ သြားစားမယ္ စီစဥ္ေနၾကတယ္။ ကၽြန္မကေတာ့ အရမ္းမိုးခ်ဳပ္မွာ ညစာစားဖို ့ မလုိက္ေတာ့ပဲ အိမ္ျပန္ခဲ့လုိက္တယ္။ အဲဒီ သူငယ္ခ်င္းေတြ အကုန္ ေပါင္းလို ့ ေကာင္းပါတယ္။ သူတို ့ ကိုယ္တိုင္လည္း အတတ္ပညာပိုင္းနဲ ့ ပတ္သက္ၿပီး အျမဲတိုးတက္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ ့ တစ္ေယာက္ လွ်ိဳတာ မရွိ၊ လိုတာရွိရင္ အကုန္ အကူအညီေပးၾကတယ္။ တျခား အားလပ္ခ်ိန္ေတြဆို စားမယ္၊ ၾကည့္မယ္၊ ေဆာ့မယ္ ဆိုတာေတြပဲ။ တစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္ ပိုက္ဆံကုန္ၿပီး မတန္ဘူး ထင္တာကို သူတို ့မလုပ္ဘူးတဲ့။ သူတို ့အေျပာအရဆို Club ေတြဘာေတြ သြားတာက မတန္ဘူးဆိုပဲ။ အားလပ္ရက္ေတြ သူတို ့ေတြနဲ ့သာ လိုက္ခဲ့ ေပ်ာ္ယံုမက ပိုၿပီး က်န္းမာလာ ေစရမယ္တဲ့ေလ။
Hellboy II ရုပ္ရွင္လား။ အတူသြားၾကည့္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြမွာ ၾကိဳက္တဲ့သူလည္းရွိရဲ့၊ မၾကိဳက္တဲ့သူလည္း ရွိပါရဲ့။ တစ္ေယာက္ကေတာ့ ဒီရုပ္ရွင္ကို ၾကိဳက္လို ့ HellBoy I ကို မၾကည့္ဖူးတာနဲ ့ အခု ျပန္ရွာၾကည့္အံုးမယ္ ဆိုပဲ။ ကၽြန္မ အေနနဲ ့ ကေတာ့ ဒီရုပ္ရွင္ မဆိုးဘူးလို ့ ေျပာခ်င္တယ္။ ဇာတ္လမ္းကေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ ဇာတ္လမ္းပဲေပါ့။ Super Heroes ေတြပဲ။ ရုပ္ရွင္ထဲက တစ္ခ်ိဳ ့အခန္းေတြဆို မျပခင္ထဲက ဒါေတြျဖစ္လာမယ္ ဆိုတာ ၾကိဳမွန္းလို ့ရတယ္။ တခ်ိဳ ့အခန္းေတြက ရီရတယ္။ အပန္းေျဖဖို ့ ၾကည့္တာပဲဆို ၾကည့္လို ့ အဆင္ေျပပါတယ္။ အရင္အပတ္က ၾကည့္ျဖစ္တဲ့ Hancock ထက္ စာရင္ ဒီဟာပိုၾကည့္ရတာ ပိုတန္တယ္ ထင္တယ္။
No comments:
Post a Comment