ဟန္ေဆာင္သူမ်ား

ဟန္ေဆာင္သူမ်ား

သည္ဘက္စြန္း၌
နစ္မြန္းေပ်ာ္ပါး၊ ငါ ၀ံ့စားစြ
လင္သားအိမ္ေထာင္၊ က်ပ္တည္းေႏွာင္လည္း
ဟန္ေဆာင္ႏွဳတ္မွ
ဗုဒၶ၏လမ္း၊ လြတ္ေျမာက္နန္းသို ့
ျဖတ္သန္းလိုပါ၊ တစာစာလွ်င္
မုသာ၀ါဒ၊ စကားမဆိုခ်င္။

ဟိုဘက္စြန္းသို ့
ျပတ္ရႊန္းလွမ္းခို၊ သြားေရာက္လိုဟန္
ခုိတြယ္အားထား၊ ဘုရား တရား
စကားမွ်ပင္၊ က်င္လည္သည္မွာ
လူ ့ဘာသာမွ၊ တစ္၀ါေရွာင္ရံု
တစ္ခ်ဳံကြယ္လွ်ိဳး၊ သစ္၀ါးတိုးဟန္
ျပန္လာေခါက္ေခါက္၊ ဟိုသည္ေႏွာက္၏
လြတ္ေျမာက္တကယ္၊ စြန္ ့ပယ္၀ံ့သူ
သည္မူ မဟုတ္ႏိုင္တကား။

ငါစြန္ ့ခြါလွ်င္
ျပန္မလာတတ္၊ ကင္းရွင္းျပတ္အံ့
အို..... သူျမတ္တို ့
မလြတ္ေျမာက္ခင္
ခံုမင္ျမဴးၾကြ၊ လူ ့ဘ၀ႏွင့္
ခဏျမင္ဖူး၊ အသိထူးျပား
ကူးလူးခ်င္၍
ရွင္သန္ပါရမီ၊ ျဖည့္တင္းသည္ဟု
ယံုၾကည္လိုက၊ ယံုၾကည္ၾကေစ
အရိယဟု ၊ အတၱျပတ္ဟန္
ေၾကာက္ဖြယ္ဖန္လာ
မာန္မာနသာ၊ ကင္းပေစရွင့္။ ။

ၾကည္ေအး
ရွဳ ့မ၀မဂၢဇင္း၊ ဇူလိုင္၊ ၁၉၇၁။

ဒီကဗ်ာကိုပဲ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလထုတ္ ရွဳ ့မ၀မဂၢဇင္းမွာ "စြန္ ့၀ံ့သည္" ဆိုတဲ့ အမည္ျဖင့္ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ေဖာ္ျပခဲ့တယ္လို ့ သိရတယ္။ ကဗ်ာေလး ဖတ္ၿပီး ဒီကဗ်ာဟာ မူလေပးထားတဲ့ " ဟန္ေဆာင္သူမ်ား " ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ ့ ပိုလိုက္သလား၊ " စြန္ ့၀ံ့သည္္္ " ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ ့ ပိုလိုက္သလား...... အင္း.. အေတြးပြားေန မိတယ္..