ၿပီးခဲ့ေသာ အားလပ္ရက္

ၿပီးခဲ့တဲ့ ေသာၾကာေန ့ညေနက အလုပ္မွာရွင္းစရာေလးေတြရွင္းေနတာနဲ ့ ၈ နာရီေလာက္မွာ အလုပ္ကျပန္ျဖစ္တယ္.. သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ အျပင္မသြားပဲ အိမ္ပဲတန္းျပန္ၿပီး အိမ္မွာပဲ ထမင္းစားမယ္ဆိုလို ့ အစ္ကိုကေတာင္ တအံ့တၾသျဖစ္ေနေလရဲ့။ သူအတြက္ ထူးဆန္းေနတယ္ ထင္ပါတယ္။ ထမင္းစား၊ ခနေလာက္စကားေျပာၿပီး ေစာေစာ အိပ္ရာ ၀င္ျဖစ္ခဲ့တယ္...

12-Jan-2008 and 13-Jan-2008

စေနေန ့ ဘာမဟုတ္တဲ့ အေၾကာင္းတစ္ခုက အစျပဳလို ့ စိတ္ေတြရွဳပ္၊ ေခါင္းေတြရွဳပ္ ျဖစ္လာၿပီး ေနလယ္ပိုင္းမွာ ေခါင္းကိုက္သြားတယ္။ ဘာမွ မျဖစ္ေလာက္ပါဘူး၊ အိပ္လိုက္ရင္ သက္သာမွာေတြးၿပီး ေပကပ္အိပ္တာ မသက္သာပဲ ပိုဆိုးလာတာနဲ ့ ည ၇ နာရီေလာက္မွာ ေဆးထေသာက္လိုက္ ရတယ္။ ေဆးစြမ္းမျပမခ်င္း ေခါင္းကိုက္တဲ့ ေ၀ဒနာကို အေတာ္ေလးခံစားလိုက္ရတယ္။ ေခါင္းကိုက္တာနဲ ့ သြားကိုက္တာဟာ အေတာ္ေလးခံရခက္တဲ့ ေ၀ဒနာေတြပဲ။ ေ၀ဒနာခံစားေနရမွပဲ "က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တစ္ပါး" လို ့ ဘာလို ့ေျပာၾကလည္းဆိုတာကို ေတာ္ေတာ္ေလး နားလည္သြားတယ္။

တနဂၤေႏြေန ့မနက္ ႏိုးလာခ်ိန္မွာ ေခါင္းကိုက္တဲ့ ေ၀ဒနာ သက္သာသြားၿပီ။ အိပ္ေနတဲ့သူကို ႏွိးလုိ ့ စကားေတြ ေလွ်ာက္ေျပာ ျဖစ္တယ္။ ဒီႏိုင္ငံကို ငမိုးရိပ္စီးၿပီးလာလယ္သူ တစ္ေယာက္ကို ထမင္းလိုက္ေကၽြးမယ္ဆိုတဲ့ အစ္ကိုတစ္ေယာက္စကားကို အမွတ္ရတာနဲ ့ သြားျဖစ္လားလို ့ ေမးျဖစ္တယ္။ ေတြ ့မယ့္ေနရာနဲ ့ အခ်ိန္ကို ေျပာလာတာနဲ ့ သြားျဖစ္သြားတယ္။ ခနဆိုၿပီး ထြက္သြားသူတစ္ေယာက္ အိမ္ျပန္ေရာက္ခ်ိန္က ည ၇ နာရီထိုးေတာ့မယ္။ ဒါေတာင္ ရုပ္ရွင္ဆက္ၾကည့္မယ့္လူေတြ ေနာက္ကို မလုိက္ျဖစ္၊ ညေနဖက္ေတြ ့ဖို ့ ခ်ိန္းထားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ ့နဲ ့ သြားမေတြ ့ျဖစ္ေတာ့လို ့ပါ။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့သြားေတြ ့တာနဲ ့ ရုပ္ရွင္ ၾကည့္တာ တစ္ခုခု လုပ္ျဖစ္မယ္ဆိုုရင္ အိမ္ျပန္ေရာက္ခ်ိန္က သန္းေခါင္းနား ကပ္ေနမွာ ေသခ်ာသေလာက္ပါပဲ။ စေနေန ့က ေနမေကာင္းပဲ တနဂၤေႏြမွာ ညနက္သန္းေခါင္းအထိ အျပင္ထြက္မယ္ဆုိ အုပ္ထိန္းသူေတြက ဘယ္ၾကိဳက္ပါ့မလဲ။ အဲဒါေၾကာင့္ သိတတ္၊ နားလည္၊ လိမ္မာစြာနဲ ့ မိုးအရမ္း မခ်ဳပ္ခင္ အိမ္အေရာက္ျပန္လိုက္ပါတယ္။

တနဂၤေႏြေန ့က Golden Mile Complex မွာ ေန ့လယ္စာ စားျဖစ္တယ္။ Golden Mile မွာ ေန ့လယ္စာ စားတယ္ ဆိုေတာ့ ထိုင္းအစားအစာေတြ ပဲေပါ့။ လာမယ္ထင္ထားၿပီး ေတြ ့ခ်င္ေနတဲ့ သူတစ္ေယာက္က ေနမေကာင္းလို ့ မလားျဖစ္ဘူးဆိုတာနဲ ့ အေတြ ့လိုက္ရ၊ စကားမေျပာလိုက္ရတာကလြဲရင္ အားလံုးအဆင္ေျပပါတယ္။ အတူ ထမင္းစားတဲ့သူေတြက စကားနည္းက်တာေၾကာင့္ ကိုယ္ဟာကို စကားနည္းနည္းေျပာၿပီး အစားအေသာက္ကို မ်ားမ်ား စားျဖစ္တယ္။ စားလို ့ ေသာက္လို ့လည္း ေကာင္းတယ္။ ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း အဲ့ဒီေနရာမွာ ၃ ၾကိမ္ေျမာက္ သြားစားျဖစ္တာပါ။ ဒီႏိုင္ငံေရာက္ၿပီးမွဆို ၄ ၾကိမ္ေျမာက္ေပါ့။ ပထမဆံုး သြားစားျဖစ္တာ ဒီေရာက္ခါစက ဆိုေတာ့ အေတာ္ေလး ၾကာေနၿပီ။ အခုရက္ပိုင္းမွ ဆက္တိုက္နီးပါး သြားစားျဖစ္တဲ့ ၃ ၾကိမ္လံုးက သူမ်ား ေကၽြးတာၾကီးပဲ ဆိုေတာ့ စားရတာ အားေတာင္နာလာတယ္။ အားနာလို ့ မစားဘူးလားဆိုေတာ့လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ အားနာနာနဲ ့ ဒါနရွင္ၾကီး ၾကံတိုင္းေအာင္လို ့ ေဆာင္တိုင္းေျမာက္ပါေစ၊ လိုရာခရီးျမန္ျမန္ ေရာက္ပါေစ၊ ေနာက္ကားေတြ ေက်ာ္တတ္ႏိုင္ေအာင္ လမ္းေဘးဆင္းရပ္ရတဲ့ ကားမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ၊ ေရွ ့က အင္ဂ်င္အား ေကာင္းေကာင္းနဲ ့ ျမန္ျမန္ေမာင္းေနတဲ့ ကားတစ္စင္းျဖစ္ပါေစ ဆုေတာင္းရင္း ေကၽြးသမွ်ေတြ ကုန္ေအာင္ စားလိုက္ပါတယ္။ ဒါကေတာ့ စားျဖစ္တဲ့ အစားအစာေတြေပါ့။ ငါးေပါင္းက ေနာက္မွ ေရာက္လာလို ့ ဓာတ္ပံု မရိုက္ျဖစ္လိုက္ဘူး။ ဟိုအရင္ကဆို ထိုင္းအစားအေသာက္ေတြကို မၾကိဳက္လို ့ လံုး၀မစားျဖစ္သေလာက္ ပါပဲ။ ခုေတာ့ နည္းနည္း ၾကိဳက္တတ္လာၿပီ။ ထိုင္း သေဘၤာသီးေထာင္းကိုလည္း စားတတ္လာၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ငါးေပါင္းကိုေတာ့ လံုး၀ မစားႏိုင္ေသးဘူး။ ဒါလည္း တျဖည္းျဖည္းခ်င္းနဲ ့ စားတတ္ေအာင္ အက်င့္လုပ္ၿပီး စားဖို ့စိတ္ကူးရွိေနပါတယ္။ ဘယ္အရာမဆို က်င့္ယူရင္ ရတယ္ မဟုတ္လား။

ၿပီးခဲ့တဲ့ တနဂၤေႏြက Golden Mile မွာ စားျဖစ္တဲ့ ထို္င္းအစားအေသာက္ပံု တခ်ိဳ ့ပါ။

ပင္လယ္စာ အသုပ္ (မစားတတ္လို ့နည္းနည္း ျမည္းၾကည္ရံုေလာက္ပဲ စားျဖစ္ခဲ့တယ္။)

ဖားသားေၾကာ္ (အရိုးမ်ားတာကလြဲရင္ စားလို ့ေကာင္းပါတယ္။)

သေဘၤာသီးေထာင္း(စပ္စပ္ေလးနဲ ့စားလို ့ေကာင္းတယ္။)

ၾကက္အေရခြံေၾကာ္ (ေကာင္းမေကာင္းေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး၊ လူ ၄ ေယာက္ စားတာ ၃ ပြဲေတာင္ ကုန္သြားပါတယ္)

တုံယန္ ့ခ်ဥ္စပ္ဟင္းနဲ ့တျခားဟင္ပြဲေတြ( ငါးေပါင္းက လြဲရင္ စားသမွ် ဟင္းပြဲ အားလံုးပါေအာင္ ဓာတ္ပံုရိုက္ထားပါတယ္)