Full Moon day of Waso

Full Moon Day of Waso (beginning of Buddhist Lent)

Waso, the fourth month in Myanmar calendar falls between June and July which is partially summer and partially rainy seasons. The full-moon day of Waso is very significant, because this is the day Buddha was conceived, the day that He renounced the worldly pleasure , and the very day that He preached the first sermon of Dhamma Cakka and the day that He performed the miracles of super natural powers. The day also marks the beginning of the Buddhist lent of three months when members of Sangha go into the rains retreat. A significant and meritorious deed of Buddhists in Waso is offering robes to members of the Sangha for use during the lent, and so these robes are called Waso robes. Moreover, there is a practice of young men and women going on outings of gathering flowers to be offered at Buddha images at pagodas and at homes.

Source

ဒီေန ့ ဝါဆိုလျပည့္ေန ့
ကၽြန္မ ဒီေန ့ကဝါဆိုလျပည့္ေန ့ဆိုတာကို ညေနေစာင္းမွ သိတာပါ။ ဘာ ကုသို္လ္ေကာင္းမွဳမွထူးထူးျခားျခားမလုပ္ျဖစ္ပါဘူး။ ဒီေန ့ Sunday ျဖစ္ေပမယ့္ တစ္ေန ့လံုး ကၽြန္မ အလုပ္ရွဳပ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ပံုမွန္ဆို Sunday ဆို ကၽႊန္မ အနားယူေလ့ရွိပါတယ္။ အျပင္မသြားပဲ အိမ္မွာပဲ ေနေလ့ရွိတယ္။ အျပင္ထြက္ရင္ ပင္ပန္းလို ့ပါ။ ေနာက္ေန ့ Monday ဆို အလုပ္ကလည္း ျပန္သြားရေတာ့မွာေလ။ အိမ္မွာေန၊ အဝတ္ေလွ်ာ္၊ ရွင္းစရာရွိတာေတြရွင္း၊ ဖုန္းေျပာ၊ စာဖတ္ ဒါပဲလုပ္ေလ့ရွိပါတယ္။ အိပ္ရာကလည္း ေစာေစာထေလ့မရွိပါဘူး။

ဒါေပမယ့္ ဒီေန ့ေတာ့ ေစာေစာထရပါတယ္။ ေဖေဖ အတြက္ visa ေလွ်ာက္ဖို ့ လိုတဲ့ စာရြက္စာတမ္းေတြ ျပင္ဆင္္ဖို ့၊ ဓာတ္ပံု Scan ကူးဖို ့ပါ။ မနက္ျဖန္မွာ ေလွ်ာက္လြွာသြားတင္ဖို ့ပါ။ ဒီေန ့တစ္ေန ့လံုးက အားမွာမဟုတ္လို ့ေစာေစာထလုပ္ရတာပါ။ မေန ့က သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ့ ညီမ ဒီကိုေရာက္ပါတယ္။ တစ္ေန ့ ညေန (Friday) က ကၽြန္မ့ သူငယ္ခ်င္းက ဖုန္းဆက္ၿပီး၊ သြားႀကိဳေပးပါ၊ လိုတာေတြ လုပ္ေပးလိုက္ပါဆိုတာနဲ ့ မေန ့ညေနက ေလယာဥ္ကြင္းမွာ ကၽြန္မ သြားႀကိဳေပးရပါေသးတယ္။ သူက မေန ့ညကေတာ့ သူ ့ သူငယ္ခ်င္းရဲ့ အစ္မေတြ အိမ္မွာ ခဏေနမယ္ဆိုလို ့ အဲ့ဒီအိမ္ကို လိုက္ပို ့ေပးခဲ့ရတယ္ေလ။ အဲ့ဒီအိမ္မွာ ၾကာၾကာေနရမွာ အားနာတဲ့ အတြက္ ဒီေန ့သူေနဖို ့ အိမ္လိုက္ရွာေပးပါဆိုလို ့ သြားရွာေပးရတာပါ။ ခုဏကမွ အိမ္ျပန္ေရာက္ပါတယ္။ ည ၁၀နာရီေလာက္ရွိေနပါၿပီ။ လူလည္း ေနမေကာင္းခ်င္ သလိုျဖစ္ေနပါၿပီ။ ဒီေန ့တစ္ေန ့လံုးမိုးေတြရြာေနေတာ့ မိုးရြာထဲ အိမ္ခန္းေတြလိုက္ၾကည့္ ခဲ့ရတယ္ေလ။ ကၽႊန္မက မိုးမိခံလို ့ မျဖစ္ပါဘူး။ မိုးမိလိုက္တာနဲ ့ဟိုနား နာသလုိလို ဒီနား နာလိုလို ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ စိတ္ပူစရာေတာ့ မရွိပါဘူး။ ကၽြန္မက ေတာ္ရံုဆို ဖ်ားေလ့ မရွိပါဘူး။ ကိုေတြပူၿပီး ေဆးခန္း သြားရေလာက္ေအာင္ဖ်ား ခဲပါတယ္။ ေနလို ့မေကာင္း သလိုလိုကေတာ့ ခဏ ခဏ ျဖစ္တယ္။ အလုပ္က ခြင့္ယူရေလာက္ေအာင္ကို တစ္ခါမွ မဖ်ား ဘူးပါဘူး။ ထံုးစံအတိုင္း ေရးေနရင္းက ေတာင္ေရာက္လိုက္ ေျမာက္ေရာက္လုိက္ ျဖစ္ေနျပန္ပါၿပီ။

ကဲ လူလည္း ပင္းပန္းေနၿပီ၊ အနားလည္းယူသင့္ၿပီ၊ မနက္ၾက အလုပ္သြားရဦးမယ္ေလ။ ေနာက္ အခ်ိန္ရမွပဲ အိမ္ရွာတဲ့ အေတြ ့အၾကံဳေလး အမွတ္တရေရးရဦးမယ္။
ခုေတာ့ ဒီေန ့ေတြၾကံဳ ခဲ့ရတဲ့ ထဲက အတိုခ်ဳပ္မွတ္ထားရရင္
၁။ အိ္မ္ခန္း တစ္ခန္းကို ဒီမွာ ခ်က္ခ်င္းရဖို ့ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ကို မလြယ္ပါဘူး
၂။ တစ္ခ်ိဳ ့လူေတြက ေတာ္ေတာ္ေလးကို စကားမ်ားပါလား (တစ္ခါမွ မေတြဘူး၊ မၾကံဳဘူးပဲနဲ ့ အခန္းငွါးဖို ့ ဖုန္းဆက္လိုက္တာ၊ ၁၀ မိနစ္ေလာက္ မရပ္မနား စကားေျပာသြားတာပါ။ ကၽႊန္မမွာ သူေျပာတာ နားေထာင္ၿပီး ေတာ္ေတာ္ေမာ သြားရပါတယ္)
၃။ တစ္ခ်ိဳ ့လူေတြ ေတာ္ေတာ္အၾကြားသန္ပါလား။
၄။ တစ္ခ်ိဳ ့လူေတြ က ေတာ္ေတာ္ကို အျမတ္ႀကီးစား၊ မသိတဲ့ သူကိုဆို ေခါင္းပံုျဖတ္ဖို ့ ဝန္မေလးပါလား။ ( ကၽြန္မက မေန ့ကမွေရာက္တာ အခန္းလိုခ်င္လို လို ့ေျပာလိုက္တာကို၊ ညာလိုကလည္း မျဖစ္ဘူေလ၊ အိမ္ငွါးရင္ Passport နဲ ့Visa ေကာ္ပီကူးေပးရတာေလ။ အဲဒီ ေနမယ့္ ေကာင္မေလးမွာက ေက်ာင္းသားကတ္က လုပ္မွ မလုပ္ရေသးတာ။ ေနာက္ ေတာ့မွ ကၽြန္မက ဒီီႏိုင္ငံမွာ ေနတာၾကာၿပီမွန္း သိေတာ့မွ စကားေျပာတဲ့ ေလသံေတြက ေျပာင္းကုန္ၾကတာ။)
၅။ ေနာက္ဆို ကၽြန္မလည္း တစ္ခုခုလုပ္ရေတာ့မယ္ဆုိ၊ မလုပ္ခင္ အစစ အရာရာ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထား ျဖစ္ေတာ့မယ္။ ခုေရးတြင္းတူး၊ ခုေရၾကည္ေသာက္ဖို ့ဆိုတာမျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးေလ။

ဒီေလာက္ပါပဲ။ ေရးခ်င္တာေတြေတာ့ ရွိေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ မေရးေတာ့ပါဘူး။
ေဖေဖ အတြက္ Visa ကို online ကတင္ၿပီးရင္ အိပ္ေတာ့မယ္။ ေကာင္းေသာညပါ။