၁၉ ရက္ေန ့ အာဇာနည္ေန ့က သံလြင္အိမ္မက္ အမွတ္(၇) ထြက္ေနၿပီးဆို တဲ့ email ရပါတယ္။ ဘာေတြမ်ား ထူးထူးျခားျခားေလးေတြ လုပ္ထားမလည္း ဆိုၿပီး ခ်က္ခ်င္း ဖတ္ၾကည့္ လိုက္မိတယ္။ သံလြင္ အိမ္မက္ အဖြဲ ့ သားေတြရဲ့ ႀကိဳးစား အားထုတ္မွဳေတြကို ေတြ ့ရလို ဖတ္ရတာ ေက်နပ္မိပါတယ္။ သူတို ့ ေတြကို ကၽြန္မ တကယ္ပဲ ခ်ီးက်ဴးပါတယ္။ သူတို ့ ဘယ္လိုမ်ား အလုပ္တစ္ဖတ္နဲ ့ ဒီလို သံလြင္အိမ္မက္ ezine ေတြ မွန္မွန္ထြက္ႏိုင္ေအာင္ လုပ္ၾကသလဲ။ ကၽြန္မ လည္း ဒီႏိုင္ငံမွာ အလုပ္ လုပ္ေနသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနေတာ့၊ ဒီမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့သူေတြ ဘယ္ေလာက္ အလုပ္မ်ားတယ္၊ ကိုယ္ပိုင္အားလပ္ခ်ိန္ ဘယ္ေလာက္ရွားတယ္ ဆိုတာကို သိေနလို ့ပါ။ တကယ္ ေလးစားပါတယ္။ မအားတဲ့ ၾကားကေန ကိုယ္ရဲ့ အိမ္မက္ေတြ ကို မရ ရေအာင္ၾကိဳးစား အေကာင္အထည္ေဖၚေနၾကတဲ့ အတြက္ပါ။ အာေပးလွ်က္ပါ။ ဒီထက္ေအာင္ျမင္ၾကပါေစ။
သံလြင္အိမ္မက္(ရ) ထဲက ေဆာင္းပါးေလးတစ္ခုက ကၽြန္မကို ေတြးစရာေလးေတြ ေပးသြားပါတယ္။ အဲ့ ဒီေဆာင္းပါးေလးဖတ္ၿပီး ကၽြန္မ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေမးခြန္းေလးေတြ ေတာ္ေတာ္ေလး ျပန္ေမးၾကည့္္မိတယ္။ အေျဖရတဲ့ ဟာလည္းရွိ သလို၊ ခုခ်ိန္ထိ အေျဖမရေသးတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ ့ ေမးခြန္းေတြ အတြက္ ကၽြန္မ ဘယ္ေတာ့မွ အေျဖရမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာလည္း သိေနပါတယ္။
ကၽြန္မ ဘာေတြ ေတြးမိလည္း ဒီေနရာမွာ ေရးျပခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မ မေရးေတာ့ပါဘူး။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ဖတ္ၾကည့္ ေတြးၾကည့္ၾကပါ။ ေမးခြန္းေလးေတြ ေမးၾကည့္ၾကပါ။
ကၽြန္မေျပာတဲ့ ေဆာင္းပါးေလး က ေမာင္သစ္ဆင္း ေရးတဲ ့ေက်ာင္းေကာင္း ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးေလးပါ။ ဒီမွာ ဖတ္လို ့ ရပါတယ္ ။
ေက်ာင္းေကာင္း - ေမာင္သစ္ဆင္း
1 comment:
Yap, this is very good article!i was in Village school when I was young, but it didnt make my life down among others. The point is, I got some other experiences that cannot get in so called Good School, and I had figured it out from that.
Post a Comment