ဆိုင္အသစ္ေတြထဲမွာ ပထမဆံုး သြားစားျဖစ္တာ Oriental House ဆိုင္မွာပါ။ ရန္ကုန္ Oriental House က ဆိုင္ခြဲလာ ဖြင့္ထားတာလို ့ ေျပာၾကတယ္။ စားရတာ မဆိုးပါဘူး။ တခ်ိဳ ့ အစားအေသာက္ေတြက အင္းေလးထက္ ေစ်းပိုေပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ ့အစားအစာေတြၾကေတာ့ ေစ်းပိုၾကီးေနျပန္ေရာ။ Set Menu က အစားေသာက္ေတြဆို ၄.၈၀ ပဲရွိတယ္ဆိုေတာ့ ေပါတယ္၊ မဆိုးဘူးေျပာရမယ္။ ဒါေပမယ့္ Set Menu မဟုတ္တာေတြ မွာမယ္ဆို အသား၊ ငါး ဟင္းတင္မကဘူး၊ အသုတ္ေတြပါ ၁၀ ေအာက္ မရွိဘူး။ ထည့္ေပးတာေတာ့ အင္းေလးထက္ မ်ားတယ္။ အရြက္ေၾကာ္ေတြကေတာ့ ၆.၀ ေလာက္ပဲရွိတယ္။ သူငယ္ခ်င္း ၄-၅ ေယာက္နဲ ့ သြားစားမယ္ဆိုရင္ ေတာ့ မွာ စားရတာ သင့္ေတာ္မယ္။ ကၽြန္မ တို ့ဆို သူငယ္ခ်င္း ၂-၃ ေယာက္ပဲ စားၿပီး၊ စားတဲ့အခါ ထမင္းနဲ ့ဟင္းအမ်ိဳးအစား ၃-၄ မ်ိဳး ၊ တခါတေလ ၅ မ်ိဳးေလာက္ မွာစားေလ့ ရွိတတ္သူေတြ အတြက္ေတာ့ Oriental House ထက္စာရင္ အင္းေလးမွာ စားရတာ ပိုၿပီး အဆင္ေျပ ေစ်းသက္သာတယ္။ ထမင္းမစားပဲ ၾကာဇံေၾကာ္၊ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ ေတြဘာေတြ စားခ်င္ရင္၊ အေပၚက ဆိုင္ေတြမွာလည္ မစားခ်င္တဲ့အခါေတြမွာ Oriental House မွာ သြားစားျဖစ္မယ္ထင္တယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ အပတ္ကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ ့ Irrawaddy မွာ သြားစား ျဖစ္တယ္။ အဲဒီဆိုင္က ေဟာ့ေပါ့ ကို အဓိက ေရာင္းတာနဲ ့ တူတယ္။ မီဖုိနဲ ့အိုးေလးေတြ ေတြ ့တယ္။ ေဟာ့ေပါ့ မစားျဖစ္လို ့ အရသာေကာင္း မေကာင္း မသိဘူး။ Menu မွာ ၁၉ လမ္း အသားကင္ေတြ ဘာေတြ ေရးထားတာေတြ ့ေတာ့ မဆိုးဘူး စားၾကည့္မယ္ဆို မွာတာ၊ အခု မရေသးပါဘူးတဲ့။ မီႏူးမွာ ေရးထားတဲ့ စားခ်င္တာေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား မရဘူး။ ခုမေရာင္းေသးဘူးတဲ့၊ ဘယ္ေတာ့မွ ေရာင္းမလဲ မသိဘူး။ မေရာင္းတဲ့ အစားအစာေတြ မီႏူးထဲ ထည့္တားတာကေတာ့ မသင့္ေတာ္ဘူးေပါ့။ ဖ်က္သင့္ရင္ ဖ်က္ထားသင့္တယ္။ ဆိုင္ထဲမွာ ထိုင္ၿပီးမွေတာ့ ျပန္မထြက္ခ်င္ေတာ့တာနဲ ့ ရတာေတြထဲက ၾကည့္မွာ လိုက္ရတယ္။ အဲ့ဒီဆိုင္မွာ Beer ေသာက္ေနသူေတြ မ်ားတယ္။ သြားစားျဖစ္တဲ့ ေန ့ကဆို ဘီယာ တဂ်ားမွာရင္ ၁ ခြက္အပိုေပးတယ္ သိရတယ္။ Beer ေသာက္ရင္း စားဖို ့ Snack ပံုစံေတြ၊ ငါးမုန္ ့ေၾကာ္တို ့၊ ဟိုအေၾကာ္ ဒီအေၾကာ္ေတြကို တစ္ပြဲ S$3 နဲ ့ေရာင္းတယ္။ အေၾကာ္စံု (အသီးအရြက္) လား နာမည္ေသခ်ာ မမွတ္မိဘူး မွာ လိုက္တာ ေျပာင္းဖူးအေသး ႏွစ္ျခမ္ခြဲ၊ ငရုတ္သီး အေတာင့္ပြ၊ မုန္လာဥနီ နဲ ့ တျခား ဘာလည္းမသိဘူး လက္မေလာက္ေလးေတြကို တစ္မ်ိဳးကို ႏွစ္ခုစီ မုန္ ့ႏွစ္နဲ ့ ေၾကာ္ထားတာ လာခ်ေပးတယ္။ ပလွ်ဴး ထမင္းေၾကာ္နဲ ့ ကတ္ၾကီးကိုက္ စားတာ စားလို ့မေကာင္ဘူး။ ကတ္ၾကီးကိုက္က ပိုဆိုးေသးတယ္။ ေခါက္ဆြဲဖတ္က အျပားအရမ္းၾကီးၿပီး ပဲျပဳတ္ကလည္း နည္းနည္းေလးပဲ ပါတယ္။ အရသာ လံုး၀ မရွိဘူး။ အစားအေသာက္ကို ကုန္ေအာင္စားရမယ္ ဆိုတဲ့ စိတ္ေၾကာင့္သာ မနည္းစားခဲ့ရတာ၊ အရင္စိတ္နဲ ့ဆို တစ္ဇြန္းထက္ ပိုစားျဖစ္မယ္ မထင္။ ခုလက္ရွိ အေနအထားနဲ ့ဆို ေဟာ့ေပါ့ မဟုတ္ပဲ တျခားဟာ စားမယ္ဆိုရင္ Irrawaddy မွာ ေနာက္ထပ္စားျဖစ္ဖို ့ မစဥ္းစားေသးဘူး။ ကို္ယ္ဟာကို ၀ယ္စားရမယ္ဆို အခ်ိန္နည္းနည္းၾကာမွ ထပ္သြားစားၾကည့္ေတာ့မယ္။ ဒီၾကားထဲ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေၾကြးလို ့ စားရမယ္ဆို အျပင္ကေန မီႏူးအရင္ျပခိုင္းၿပီး ဘာရမရ အရင္ေပးမယ္ စိတ္ကူးတယ္။
Oriental House နဲ ့ Irrawaddy မွာ လံုး၀ မၾကိဳက္တာ တစ္ခုက ေသာက္ေရ မေပးတာပါပဲ။ အင္းေလးမွာ ထိုင္လိုက္တာနဲ ့ ေရလာခ်ေပးတယ္။ Oriental House မွာ ဘာအေအးေသာက္မလဲပဲ ေမးတယ္။ ေသာက္ေရ ခ်မေပးတာနဲ ့ သံပရာေရ မွာေသာက္တာ ဘာအရသာမွကို မရွိဘူး။ ဘာလိုေနမွန္းကို မသိတာ။ အိမ္မွာ ကိုယ့္ဟာကို ေဖ်ာ္ေသာက္တာေတြကေတာင္ ဒီထက္ ပိုေကာင္းေသးတယ္။ Irrawaddy မွာလည္း ေရ လာမခ်ေပးဘူး။ ဒါေပမယ့္ အတူသြားစားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းက ေရခ်ေပးပါေျပာေတာ့ ေရေအးေအးေလး ႏွစ္ခြက္ လာခ်ေပးပါတယ္။ ကၽြန္မ တစ္ေယာက္တည္းသြားစားတာဆို သူလိုမွာ ျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ တျခား ဘယ္သူမွလည္း ေရေသာက္ေနတာ မေတြ ့ဘူး။ အလကားေပးမွန္း မေပးမွန္းမသိ၊ မေတာင္းခ်င္ဘူး။ အလိုလို လာခ်ေပးတာကို ပိုၾကိဳက္တယ္။ အင္ေလးမွာဆို ခ်ေပးဖို ့ ေမ့ေနေတာင္မွ ေရခ်ေပးေလ့ ရွိမွန္းသိေတာ့ ေတာင္းျဖစ္ ေသးတယ္။ Irrawaddy မွာ အေအး အေနနဲ ့ ေထာပတ္သီးေဖ်ာ္ရည္ မွာေသာက္တယ္။ ေစ်းက Oriental House နဲ ့ အင္းေလးထက္ ပိုသက္သာတယ္။ ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ အရသာ မဆိုးဘူးေျပာလို ့ရတယ္။ သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ နည္းနည္းယူေသာက္ၿပီး ေကာင္းလည္း မေကာင္းဘူးလို ့ ေျပာတာပဲ။
ဆုိင္ရဲ့ ၀န္ေဆာင္မွု ့အေနနဲ ့ဆို Oriental House နဲ ့ Irrawaddy ၀န္ေဆာင္မွု ့က အင္းေလးထက္ ပိုေကာင္းတယ္။ စာပြဲထိုးေတြက ေျပာတာ ဆိုတာ မဆိုးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ စအလုပ္လုပ္တာမို ့လားမသိဘူး၊ ကိုယ့္ဆိုင္မွာ ဘာရလဲ၊ ဘာမရဘူးလဲ မသိၾကဘူး။ အင္းေလးက လူခြဲဆက္ဆံတာမ်ိဳး ရွိတယ္ ေျပာၾကတယ္။ ကၽြန္မတို ့သူငယ္ခ်င္းေတြ သြားစားရင္ေတာ့ အင္းေလးက လူေတြက မွတ္မိေနလို ့လား မသိဘူး ေျပာတာဆိုတာ အဆင္ေျပပါတယ္။ တစ္ပတ္ ၁-၂ ခါ အနည္းဆံုး လာစားေနမွေတာ့ မွတ္မိၿပီေပါ့။
အင္းေလးက ေတာ့ တစ္ခုခုမွာရင္ ၾကာတာ ထံုးစံလိုပဲ။ ဒီေတာ့ အခ်ိန္ေစာင့္ၿပီး စားႏိုင္မွ သြားစားတယ္။ စားတဲ့သူမ်ားလို ့ မႏိုင္တာျဖစ္မယ္။ အရင္က ျမန္မာဆိုင္က သူတစ္ခုတည္းလို ျဖစ္ေနတယ္ေလ။ အခုေတာ့ ဆိုင္ေတြမ်ားလာၿပီဆိုေတာ့ စားတဲ့သူမွ်သြားၿပီး ပိုၿပီး အဆင္ေျပ၊ ျမန္ဆန္လာမယ္ ထင္တယ္။ အျပိဳင္အဆုိင္ရွိေတာ့ ပိုၾကိဳးစား၊ တစ္ဆိုင္နဲ ့တစ္ဆိုင္ ပိုေကာင္းေအာင္ လုပ္လာမယ္ဆို စားသံုးသူေတြအတြက္ အျမတ္ပဲ။ အင္းေလးမွာ ၿပီးခဲ့တဲ့ စေနေန ့က ေန ့လယ္စာ သြားစားတာ ပန္ကန္ေတြေတာင္ ပံုစံအသစ္နဲ ့ျဖစ္ေနတာ ေတြ ့ရတယ္။ ထမင္းနဲ ့ ဟင္း set ၂ ပြဲ (ၾကက္သားနဲ ့ ငါးခူေျခာက္စပ္) ေနာက္ၿပီး၊ ငါးဖယ္သုတ္၊ ကန္စြန္းရြက္ေၾကာ္ မွာစားတယ္။ သူငယ္ခ်င္းက ထမင္းလိုက္ပြဲ ထပ္ယူတယ္။ အားလံုး S$27 ေပးရတယ္။
အင္းေလးမွာ တခ်ိဳ ့စာပြဲထိုးက စကားေျပာတာ အဆင္မေျပတာ ၾကံဳဖူးပါတယ္။ အစက စိတ္ဆိုးမိေသးတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေတာ္ရံု အဆင္မေျပတာ ေလာက္ကို သိပ္ဂရုမစိုက္ေတာ့ဘူး။ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္းပဲ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ နည္းနည္း ေမြးလိုက္တယ္။ သူတို ့လည္း ေက်ာင္းတတ္ရင္း တဘက္တလမ္းက အလုပ္လုပ္ေနၾကတာပဲ။ အလုပ္ကိုအလုပ္နဲ ့ တူေအာင္လုပ္ရမယ္ ဆိုတာေတာ့ နားလည္ပါတယ္။ လူတိုင္း အသိစိတ္ရွိတာမွ မဟုတ္တာ၊ ခြင့္လႊတ္လိုက္တယ္။ ကုိယ္က မွာခ်င္တာ၊ ေျပာခ်င္တာကို ၿပံဳးၿပံဳးရႊင္ရႊင္ ခ်ိဳခ်ိဳသာသာပဲ မွာတယ္။ ပို ့တာ ေနာက္က်ေနရင္ ထပ္မွာတယ္။ စာပြဲထိုးေတြ အမ်ားၾကီးပဲဟာ။ ေနာက္ဆံုး မရရင္ ေကာင္တာမွာ ရွိေနတဲ့ တစ္ေယာက္ကို ထသြားေျပာ လိုက္တယ္။ ကိုယ္ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ေျပာဆိုရဲ့သားနဲ ့ အရမ္းအဆင္မေျပဘူး ဆိုရင္ ဆိုင္ရွင္ကို ေအးေအးေဆးေဆး ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ဆိုင္ရွင္က စီပြါးေရးလုပ္ေနတာပဲ၊ သူ ့ကို ပိုက္ဆံ လာေပးေနတဲ့ စားသံုးသူေတြကုိ ဘယ္လို ဆက္ဆံရမလဲ နားလည္ပါတယ္။
တျခားဆိုင္ေတြေတာ့ မစားျဖစ္ဘူး။ စားျဖစ္ရင္ ဒီမွာေရးအံုးမယ္။ စားျဖစ္ဖို ့ေတာ့ မလြယ္ဘူး။ အျပင္မွာ စားတဲ့အခါေတြမွာ ဟင္းနဲ ့ ထမင္းနဲ ့ ပန္ကန္တစ္ခုတည္းမွာ ပံုၿပီးစားရတာကို မၾကိဳက္ဘူး။ အိမ္မွာဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ္စားခ်င္တဲ့ဟင္းကို ပံုၿပီး စားတတ္ပါတယ္။ ကိုယ္စားခ်င္တဲ့ ပမာဏကို ကိုယ္သိေနတာမို ့လိုပါ။ ဟင္းခ်က္ၿပီးသား နဲ ့ ထမင္း ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ေတြမွာဆို အိမ္ကို ဟင္း၀ယ္ဖို ့ေလာက္ ပဲသြားတယ္။ ဒါေတာင္ အိမ္ေရာက္ရင္ ၀ယ္လာတဲ့ ဟင္းေတြကို ကို္ယ္ၾကိဳက္တဲ့ ပံုစံရေအာင္ နည္းနည္းေတာ့ ျပန္ျပင္ေလ့ရွိေသးတယ္။ ဟင္းခ်က္ၿပီးသားေတြ ေရာင္းတဲ့ ျမန္မာဆိုင္ေတြမွာဆို သူငယ္ခ်င္းေတြ စားလို ့ အတူ ဆိုင္မွာစားရမယ္ဆို ေတာင္ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္၊ ထမင္းေၾကာ္၊ အသုတ္၊ ရခိုင္မုန္ ့တီ နဲ ့ေၾကးအိုး စတဲ့ပံုစံေတြပဲ စားေလ့ရွိတယ္။ သည္းခံ ဖတ္ေပးၾကပါ။ ထမင္း ၀ယ္ေကၽြးခ်င္တဲ့သူေတြမ်ား ဒီလာဖတ္မိရင္ ကၽြန္မ ဘယ္လို စားတတ္တယ္ ဆိုတာ သိေအာင္ တမင္ ေရးလိုက္တာပါ။ :D
အခုစားေသာက္ဆိုင္ေတြမွာ သြားစားရင္း ကၽြန္မ ၾကံဳေတြ ့ရတဲ့ အေတြ ့အၾကံဳအေပၚ အေျခခံေရးျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ စားေသာက္ဆိုင္ေတြကို ၾကိဳက္တဲ့သူလဲ ရွိမယ္၊ မၾကိဳက္တဲ့သူလဲ ရွိမယ္။ ဒီမွာ ေနသမွ် အိမ္မွာလည္း ထမင္းခ်က္မစားျဖစ္ေတာ့ အဲဒီဆိုင္ေတြ ထပ္သြားစားျဖစ္ေနအံုးမွာပါပဲ။ စားျဖစ္ခဲ့လို ့ ထူးျခားတာေလးေတြ ေတြ ့ရင္ ဟိုေရး ဒီေရး လုပ္ျဖစ္အံုးမယ္ ထင္တယ္။ ပိုဆိုးရင္ ပိုးဆိုးသြားတဲ့အေၾကာင္း.. ေကာင္းလာရင္လည္း ပိုေကာင္းလာတယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းေတြ...။ ခုေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲ။
5 comments:
ဒီေန႔ ေန႔လည္ပဲ အင္းေလးမွာစားလာတာ။ ပထမေတာ့ ဆိုင္အသစ္မွာစားမယ္ဆုိေတာ့ အုိရီယန္တယ္ေဟာက္စ္ ကမဖြင့္ေသးဘူး၊ က်န္တဲ့ဆုိင္ေတြကလည္း ေနေနႏိုင္ေျပာသလုိ menu မွာပါတာေတြမရေတာ့၊ အင္းေလးကိုပဲ ေျခဦးလွည့္မိတယ္။
အင္းေလးက Service ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ညံ့တာပဲ လူလည္းမရွိပဲ လုပ္လိုက္တာတလြဲေတြပဲ။
ငါးသေလာက္ မမွာပဲ လာခ်တယ္၊ မိႈကဇြန္းဆုိေတာ့ ကဇြန္းပဲငပိလာခ်တယ္၊ ဟင္းခ်ိဳမွာတာ ေမ့ေနတယ္။ ဟင္းခ်ေတာ့လည္း ဘာဟင္းလည္းမေျပာဘူး၊ လာခ်တိုင္းေမးရတယ္။ စားပြဲထိုးတခ်ိဳ႕ကေတာ့ စူပုပ္ပုပ္နဲ႔။ လုပ္တဲ့အလုပ္ကို ေလစားဖုိ႔ေတာ့လုိမယ္ထင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လည္း စားပြဲထိုးဖူးပါတယ္။
ကန္ဇြန္းရြက္ေၾကာ္ကိုေျပာလုိက္ေတာ့ မိႈကဇြန္းထပ္ေၾကာ္ေပးပါတယ္။
စားၿပီးလုိ႔ အခ်ိဳပြဲမွေတာ့ စားပြဲသုတ္ေပးပါေျပာတာ သုတ္မေပးေတာ့ တစ္ရႈးေလးနဲ႔ ကိုယ္တုိင္ပဲသုတ္လိုက္ရပါတယ္။
အင္း… စင္ကာပူမွာ စင္ကာပူပိုက္ဆံေပးၿပီးစားတာ ျမန္မာservice ပဲရတယ္…
ေကာင္းပါတယ္ အဲလိုေရးမယ့္လူမ်ဳိးရွိတာ အင္းေလးကၾကာတာထံုးစံပါဘဲ။ စားပြဲထိုးေလးေတြက ေက်ာင္းသားအရြယ္ေတြဆိုေတာ့ အမေျပာသလို နားလည္ေပးရမွာေပါ့။ လူခြဲျပီးဆက္ဆံတာေတာ့ မေကာင္းပါဘူး။
taryar
ဗဟုသုတ ရပါ၏. ၿကံု လွ်င္ ေကြ်းပါမည္.
no water provided at oriental house..cuz there has no service charge like 10%..
inle has service and they provide water :)
it seem like if ppl ask they provide or something..im not sure..
but i think it is not service that they wil provide the water..
one of the waiter at oriental house is my friend's younger brother :D
ခ်ားခ်င္တယ္
ပို႕စ္အသစ္မေတြ႕လို႕ ဒီမွာ ႏွစ္ခါလာ သြားရည္က်သြားတာ :P
Post a Comment