အိုင္ပက္.. အိုင္ပက္

ဟိုေနရာေတြ၊ ဒီေနရာေတြ ့ေတြ ့ေနတဲ့ အိုင္ပက္ အေၾကာင္း ေတြရင္း၊ စဥ္းစားရင္း ဟိုးငယ္ငယ္က အေမ မရွိတုန္း အိုင္ပက္ၿပီး ငါးသြားဖမ္းလို ့ ဒဏ္ေပးခံရတာ သတိရသြားတယ္။

မိုးအကုန္၊ ေဆာင္းအကုန္၊ ေႏြဦးေပါက္ အခ်ိန္ အင္းအိုင္ေတြ၊ ေခ်ာင္းေတြ ေျမာင္းေတြမွာ ေရေတြနည္းလာတဲ့ အခါ အိုက္ပက္ၿပီး ငါးဖမ္း ၀မ္းစာရွာၾကတယ္ ဆိုတာမ်ိဳး ၾကားဖူးၾကမွာပါ။ ကိုယ္ေတြကေတာ့ ၀မ္းစာရွာတာ မဟုတ္ဘူး ေဆာ့တာ။ တကယ္ေတာ့ မိုးအကုန္ေလာက္မွာ ၿခံထဲမွာရွိတဲ့ ေရေျမာင္းပိတ္ၿပီး ငါးဖမ္းတိုင္းေဆာ့တာမ်ိဳး။ အေမက ကၽြန္မတို ့ကို အိမ္မွာထားခဲ့ရမယ္ဆို သူအျပင္မသြားခင္ ဘာေတြ မလုပ္ရမွာေတြမ်ိဳး ေသခ်ာမွာ သြားေလ့ရွိတယ္။ အဲဒီထဲမွာ ငါးမဖမ္းရဘူးဆိုတာ ထိပ္ဆံုးက ပါတာေပါ့။ ဒါကို ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္ အေမ မရွိတုန္းေလး ဆိုၿပီး မိုးဖြဲဖြဲေလးမွာ ဆင္းဖမ္းတာ၊ ျပန္လာေတာ့ ဒဏ္ေပးခံရေတာ့တာပဲ။ တျခားသူေတြေဆာ့တာ ေတြ ့ေတာ့ ကိုယ္ေတြလည္း ေဆာ့ခ်င္တာေပါ့။

ငယ္ငယ္ ၁ တန္း ၂ တန္းေလာက္ေန ၆-၇ တန္းေလာက္ထိ မိသားစုေတြ ေဆြမ်ိဳးေတြ စုေနတဲ့ ၿခံတၿခံထဲမွာ ရွိတဲ့ အိမ္တစ္အိမ္ရဲ့ ေအာက္ထပ္မွာ ကၽြန္မတို ့ မိသားစုက ငွါးေနခဲ့တယ္။ ၿခံထဲမွာ အသက္ သိပ္မကြာတဲ့ ရြယ္တူေတြ အမ်ားၾကီးဆိုေတာ့ အားလပ္ရက္ေတြဆို အားလံုး စုၿပီးေဆာ့ၾကတာ ေပ်ာ္စရာသိပ္ေကာင္းတယ္။ ေျပာရရင္ အဲဒီၿခံထဲမွာ ေရေျမာင္းေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား ရွိတယ္။ အႀကီးၾကီးေတြ မဟုတ္ပါဘူး၊ ေရစီးေအာင္ အိမ္ေတြေဘးပတ္လည္မွာ လုပ္ထားတာဆိုေတာ့ သိပ္လည္း မနက္ဘူး။ မိုးတြင္းဆိုရင္ေတာ့ ကေလးေတြအတြက္ ခါးေလာက္ ရွိမွာေပါ့။ အဲဒီေနရာက ျမစ္နဲ ့ သိပ္ မေ၀းဘူး။ အရမ္းလည္း မနီးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ရန္ကုန္က ေရသြားေရလာ စနစ္ေတြသိတဲ့ အတိုင္း မိုးရြာနည္းနည္း မ်ားၿပီဆို ၿခံထဲမွာ ေရေတြ တတ္လာေရာ။ မိုးတြင္းဆို မိုးေရတေဖြးေဖြးနဲ ့ ေနခဲ့ရတာေပါ့။ တခါတေလ မိုးမ်ားရင္ အိမ္ထဲေတာင္ ေရေတြ၀င္တယ္။ အဲလို ေရတတ္တဲ့ အတြက္ ငါးေတြလည္း ပါလာတယ္။ ျမစ္ကလာတဲ့ ငါးေတြလား ရြံ ့တြင္းေအာင္းေနရာက ထြက္လာတဲ့ ငါးေတြလားေတာ့ ေသခ်ာမသိဘူး။ မိုးမမ်ားေတာ့ဘူးဆို ၿခံထဲမွာရွိတဲ့ ေရစပ္စပ္ က်န္ခဲ့တဲ့ ေျမာင္းေတြထဲဆင္း၊ပိတ္ အိုင္ေတြလုပ္ၿပီး ငါးဖမ္းၾကတယ္။ မွတ္မိသေလာက္ အဲဒီတုန္းက သူမ်ားေတြ ငါးဖမ္းရင္ ဘာေတြ ရလဲဆို ငါးရံ့ ေခါင္းတိုေတြ နဲ ့ တလားဘီးယားေတြြ။ ငါးရံ့ ေခါင္းရွည္ေတြလည္း တခါတေလေတြ ့ရတယ္ ထင္တယ္။ ေျမာင္းစပ္က တြင္းေတြမွာ ငါးရွဥ့္ ဖမ္းတာလဲ ေတြ ့ဖူးတယ္။ အေမက တျခားနည္းေတြ ကစားရင္ ဘာမွမေျပာေပမယ့္ ငါးဖမ္းတာဆို လံုး၀မႀကိဳက္လို ့ မကစားရဘူး။ တကယ္ဆို ကေလးဆိုေတာ့ ငါးရေအာင္ ဖမ္းခ်င္တာ အဓိက မဟုတ္ဘူး ရႊံေတြထဲ ဆင္းေဆာ့ ခ်င္တာ အဓိက ျဖစ္မယ္။ ဒူးေလာက္ရွိတဲ့ ေရေတြရြံေတြထဲဆင္းၿပီး လက္ခုုပ္ထဲမွာ လွဳပ္ေနတဲ့ ငါးေတြကိုု ခပ္ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ ့ လိုုက္ဖမ္းရတယ္ဆိုုတဲ့ အရသာကိုုမ်ိဳး။ အဆူခံရတဲ့ ေန ့က ငါးဖမ္းလို ့ရလား၊ ရတယ္ဆို ဘယ္ႏွစ္ေကာင္ ဘယ္ငါးေတြရလဲ ဆိုတာေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ပါ။ ငါးဖမ္းတဲ့အတြက္ ဒဏ္ေပးခံရတယ္ ဆိုတာတစ္ခုပဲ သတိရတယ္။

အေတြးထဲ ငယ္ငယ္ကအေၾကာင္း၊ မိုးရာသီ အေၾကာင္း၀င္လာျပန္ေတာ့ အဲဒီၿခံထဲမွာေနခဲ့စဥ္ မိုးရာသီေရာက္ၿပီဆို သြားရလြယ္ေအာင္ ခ်ထားတဲ့ အုတ္နီခဲေတြ အၾကားမွာ ေဟာတစ္ေကာင္ ေဟာတစ္ေကာင္ ဆိုသလို ေတြ ့ရေလ့ရွိတဲ့ ေရေျမြ အ၀ါနဲ ့ အနက္ၾကားေလးေတြကို သတိရသြားျပန္တယ္။ ငယ္ငယ္က ဆိုု ေျမြေတြ ့လိုု ့လည္း မေၾကာက္ဘူး။ အၿမဲနီးပါးေတြ ့ေနၾကဆိုုေတာ့ ရိုုးေနၿပီ။ ေရေျမြဆိုတာ အဆိပ္မရွိဘူး ေျပာတာပဲ။ အဆိပ္ရွိတဲ့ ေျမြေတြကေတာ့ ေတြ ့ရခဲ ပါတယ္။ လံုး၀ မေတြ ့ခဲ့ဘူးတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ေျမြေပြး၊ ေျမြေဟာက္ေတြလည္း ေတြ ့ဖူးတယ္္။ တခါတေလလည္း ေျမြ ကျပားေလးေတြကို ေတြ ့ရတယ္။ ေျမြသံခ်ိတ္ဆိုလား မဲနက္နက္ ေခါင္းျပားျပားနဲ ့ေျမြေတြလည္း ေတြ ့ရတယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းက တျခားေျမြေတြကို ေၾကာက္စိတ္မေပၚဘူး။ ေျခေထာက္ကို ခုႏွစ္ပတ္ ပတ္မိတာနဲ ့ေသတတ္တယ္ ဆိုတဲ့ ေျမြကိုေတာ့ လန္ ့တယ္။ ေတြ ့ဖူးလားဆိုေတာ့ မေတြ ့ဖူးဘူး၊ တကယ္ရွိ မရွိေတာင္ မသိဘူး။ သူမ်ားအေျပာ၊ ကိုယ့္အေတြးနဲ ့ လန္ ့တာ။ ထူးဆန္းတယ္။ အခုေရာ ဘာလန္ ့လဲဆို ကိုယ့္လာ မကိုက္သ၍ ဘာေကာင္မွ မလန္ ့ဘူးလို ့ေျပာရမယ္။ အခုု လက္ရွိ ကိုယ္ေနတဲ့ ေနရာေတြမွာက ေျမြဆိုတာမ်ိဳးကို ေတြ ့ခ်င္တိုင္း လြယ္လြယ္ကူကူ ေတြ ့ရတာ မဟုတ္ဘူး။ အခ်ိန္ကုန္ခံ ပိုက္ဆံေပးသြားၾကည့္ပါမွ ေတြ ့ႏိုင္တာမ်ိဳးလည္း ျဖစ္ေနတယ္။ စားမယ္ဆိုု ပိုုေစ်းၾကီးေသးတယ္။ အင္း... အသက္ေတြ ႀကီးလာေလေလ ဟိုးငယ္ငယ္ကဆိုၿပီး သတိရစရာ၊ ျပန္ေျပာင္း ေအာက္ေမ့စရာေတြ မ်ားေလေလဆိုတာ သိပ္မွန္တာပဲ။ သိပ္မေတြးပဲေနမွ။

အင္တာနက္ေပၚမွာ ေတြ ့ရသမွ် အိုင္ပက္နဲ ့ ပတ္သက္တာေတြ ထဲမွာ ပန္းသီးရဲ့ အိုင္ပက္အေပၚ ဟစ္တလာ ဘယ္လိုတုန္ ့ျပန္တယ္ ဆိုတာကို အႀကိဳက္ဆံုးပဲ။ အမူအရာနဲ ့ စာေတြက ကြတ္တိပဲ။ ရယ္ရတယ္။