ေတြ႕ရ ေတြးရ

ေတြ႕ရ ေတြးရ

အရက္ခြက္ေလာက္ေတာင္ အရသာမရွိတဲ့ အရာေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးပါပဲ
ဒီခြက္နဲ႕ ေသာက္ရတာမေကာင္းလို႕ ၊ ဟိုခြက္နဲ႕ ေျပာင္းေသာက္ၾကည့္ေတာ့လည္း
ဟုိခြက္ထဲမွာလည္း ဒီခြက္ထဲကလို မေကာင္းတာေတြ အမ်ားၾကီးပါပဲ။

စိတ္ညစ္လို႕ သပြတ္အူေဘးသြားထုိင္ေတာ့ ျမစ္ကမ္းပါးႀကီးက ေပါေလာေမ်ာလာ
မစင္တာေတြေရာ စင္တာေတြေရာ ခုတေလာ ဖတ္ဖတ္ေနရတယ္မို႕လား
ဖတ္ရတာ ဖတ္ဖတ္ေမာလာေတာ့
ဟုိပုလင္းကို ေသာက္ရတာအဆင္မေျပလို႕ ၊ ဒီပုလင္း ေျပာင္းေသာက္ၾကည့္ေတာ့လည္း
ဒီပုလင္းထဲမွာလည္း ဟုိပုလင္းထဲကလို အဆင္မေျပတာေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ။

မျဖစ္ထြန္းတဲ့ ညစ္တြန္းေတြနဲ႕လည္း ေတြ႕ရေတြးရ
ငါေျပာသမွ် အမွန္၀ါဒေတြနဲ႕လည္း ေတြ႕ရေတြးရ
ၾကက္ေခြးေတာက္ကို အရသာမေတြ႕လို႕ ၊ ၀က္ေခါင္းသုပ္ေျပာင္းမွာၾကည့္ေတာ့လည္း
၀က္ေခါင္းသုပ္ဆိုတာလည္း ၾကက္ေခြးေတာက္လို အရသာမရွိတာေတြ အမ်ားၾကီးပါပဲ။

ခါဇန္ဘူတာရံုတြင္ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ပံုကိုကား ေျပာပင္မေျပာခ်င္ေတာ့ပါ။
သို႕ရာတြင္ ဘယ္ေနရာမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ပလိပ္ေရာဂါသည္ ပလိပ္ေရာဂါသာ ျဖစ္ပါသည္။
ကြၽန္ေတာ္သည္ ပလိပ္ေရာဂါကို ဘာစီလိုနာတြင္ ျမင္ခဲ့ဖူးပါျပီ။ ပါရီတြင္ ျမင္ခဲ့ဖူးပါျပီ။
ထိုစဥ္ကမူ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္သည္ စာေပမွာထက္ တျခားသို႕ေရာက္ေရာက္ေနပါသည္။
အျခားမဟုတ္ပါ။ ေပ်ာက္သြားေသာ မုတ္ဆိတ္ရိတ္ဓားဆီသို႕သာ
စိတ္ေရာက္ေနပါသည္။

ၾကည္ေဇာ္ေအး
Mandalay Icon Magazine (Vol;2, No;2, October, 2009)

ဖတ္မိလို ့ မွတ္မိတဲ့ ကဗ်ာေတြထဲက တစ္ပုဒ္။ မွတ္ထားတဲ့အခ်က္အလက္ေတြမွာ မူရင္း ကဗ်ာေရးသူနဲ ့ ဘယ္မဂၢဇင္းကဆိုတာပဲ ပါတယ္။ စိတ္ထဲ မွတ္မိသေလာက္ မမွားဘူးဆို ဒီကဗ်ာကို MMCupid ဖိုရမ္မွာ မန္ဘာတစ္ေယာက္ မွ်လို ့ ဖတ္ခြင့္ ရခဲ့့တာလို ့ ထင္တယ္။ ေနာက္ပိုင္း ကဗ်ာေတြ မွတ္ထားရင္ မူရင္း ေရးသားသူေတြ အျပင္ ဘယ္ေနရာမွာ ဘယ္သူမွ်ေ၀လို ့ ဖတ္ခြင့္ရတယ္ဆိုတာေလးပါ မွတ္ထားရအံုးမယ္။

ဒီကဗ်ာဖတ္ၿပီး အရက္ကေလးေသာက္၊ ၾကက္ေခြးေတာက္ နဲ ့ ၀က္ေခါင္းသုပ္ စားခ်င္သြားတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ေတာင္းပန္တယ္။ ေကၽြးဖို ့မေျပာနဲ ့ ဥပမာျပဖို ့ေတာင္ ဓာတ္ပံုမရွိဘူး။ ကဗ်ာကို ကဗ်ာလိုသာ ခံစားၾကပါေလ။

SQL Injection

XKCD comic showing how SQL injection would delete a database.

♪ Life is wonderful...

It takes a crane to build a crane
It takes two floors to make a story
It takes an egg to make a hen
It takes a hen to make an egg
There is no end to what I'm saying

It takes a thought to make a word
And it takes some words to make an action
It takes some work to make it work
It takes some good to make it hurt
It takes some bad for satisfaction

La la la la la la la life is wonderful
Ah la la la la la la life goes full circle
Ah la la la la la la life is wonderful
Al la la la la

It takes a night to make it dawn
And it takes a day to make you yawn brother
And it takes some old to make you young
It takes some cold to know the sun
It takes the one to have the other

And it takes no time to fall in love
But it takes you years to know what love is
It takes some fears to make you trust
It takes those tears to make it rust
It takes the dust to have it polished, yeah

Ha la la la la la la life is wonderful
Ah la la la la la la life goes full circle
Ah la la la la la la life is so full of
Ah la la la la la la life is so rough
Ah la la la la la la life is wonderful
Ah la la la la la la life goes full circle
Ah la la la la la la life is our love
Ah la la la la la

It is so...

It takes some silence to make sound
It takes a loss before you found it
And it takes a road to go nowhere
It takes a toll to make you care
It takes a hole to make a mountain

Ah la la la la la la life is wonderful
Ah la la la la la la life goes full circle
Ah la la la la la life is wonderful
Ah la la la la la life is meaningful
Ah la la la la la life is wonderful

Ah la la la la la life it is...so... wonderful
It is so meaningful
It is so wonderful
It is meaningful

It is wonderful
It is meaningful

It goes full circle
Wonderful
Meaningful

ဒီသီခ်င္းအစက မသိခဲ့ဘူး။ YouTube က MTV ကို အစအဆံုး နားေထာင္ၿပီးတဲ့အခါ သီဆိုသြားပံုကို သေဘာက်သလို သီခ်င္းကိုလည္း သေဘာက်သြားတယ္။ တကယ့္ကို ရိုးရိုးရွင္းရွင္းေလးပါပဲ။ Thanks for sharing..

Happy Birthday, Su!

From Happy Birthday, Su

From Happy Birthday, Su

From Happy Birthday, Su

From Happy Birthday, Su

From Happy Birthday, Su

From Happy Birthday, Su

Breakfast at Kalaw

From Burmese Food

From Burmese Food

From Burmese Food

From Burmese Food

From Burmese Food

From Burmese Food

အကုုန္လံုုး ကေလာၿမိဳ ့မေစ်းထဲက ဆိုုင္မွာ စားတာေတြပါ။ ေစ်းထဲမွာ အဲဒီဆိုုင္က ေကာင္းတယ္ဆိုုၿပီး အစ္မေခၚသြားတာပဲ။ အေပၚဆံုုး ငါးထမင္းနယ္ ပံုုက မလြင္လြင္ဦး ရွမ္းေတာင္တန္း ငါးထမင္းနယ္ နဲ ့ ဟင္းထုုပ္ ပဲ သီးသန္ ့ေရာင္းတဲ့ဆိုုင္က။ က်န္တာေတြက စိန္ရတနာ ဆိုုတဲ့ ဆိုင္မွာ စားတာပါ။ ဆိုုင္မွာလူေတြ ျပည့္ေနတာပဲ။ ေစ်းေန ့မိုု ့တျခားက ေစ်းလာေရာင္းသူေတြပါ ရွိေနလိုု ့မ်ားေနတာလားေတာ့ မသိဘူး။ တိုုင္းရင္းသားေတြ သေဘာေကာင္းၾကတယ္။ ကၽြန္မတိုု ့ စားဖိုု ့သြားေတာ့ ထိုုင္စရာေနရာ မရျဖစ္ေနတာ တခ်ိဳ ့က ထ ေပးတယ္။ ဧည့္သည္ေတြ ထိုုင္ပါ သူတိုု ့ မတ္တပ္ရပ္ပဲ စားလိုုက္မယ္တဲ့။ စားစရာေတြမွာ ေတာ့လည္း ဘာစားရမယ္ မွန္းမသိလိုု ့ ဂ်ီးမ်ားေနတဲ့ ကၽြန္မကိုု ဘာေလးေတြ ေကာင္းတယ္ စားၾကည့္ပါ ညြန္းေသးတယ္။ ညီမေလး ကေတာ့ ရွင္းတယ္ ရွမ္း ထမင္းနယ္ပဲ စားတယ္။ အဲဒါစားဖိုု ့ အားတင္ထားတာတဲ့။ ၂ ပြဲ။ ကုုန္မွာေပါ့ ပါတာေလးက နည္းနည္းေလးဟာကိုု၊ ပထမပြဲတုုန္းက ဓာတ္ပံုုရိုုက္ဖိုု ့ ေတာင္းလိုု ့ကိုုမရခ့ဲဘူး။ သူႀကိဳက္တယ္ စားလိုု ့အရမ္းေကာင္းတယ္ ေျပာတာပဲ။ အေဖကေတာ့ အကုုန္စားတာတယ္။ အကုုန္မွာမယ္ ဆုုိတာမ်ိဳး။ စားလည္း စားႏိုုင္တယ္။ ရွမ္းေခါက္ဆြဲ ၂ ပြဲ၊ တိုုးဟူးေၾကာ္ ၃ ပြဲ၊ တျခားဟာေတြလည္း စားေသးတယ္။ တပြဲထဲပါတဲ့ တခ်ိဳ ့ အစားအေသာက္ေတြ ဓာတ္ပံုု ရုုိက္ဖိုု ့ မမွီလိုုက္ဘူး။ တိုု ့ဟူးေႏြးတိုု ့ ေရစိမ္ေခါက္ဆြဲတိုု ့။ ဆိုုင္ရွင္ကလည္း သေဘာေကာင္းပါတယ္။ သူတိုု ့ဆိုုင္မွ မရတာေတြ တျခားက မွာေပးတယ္။ အဲ့ဒီ မနက္ သူမ်ားေတြ စားသမ ွ် တဇြန္းစီလိုုက္ၿမီးရင္းနဲ ့ ဗုုိက္ျပည့္သြားလိုု ့ ဘာဆိုုၿပီး သီးသန္ ့မစားခဲ့ရပါဘူး။

From Burmese Food

From Burmese Food

Dancing with the Bugs

ဒီေနရာမွာ Bug ဆိုုလိုု အေကာင္ (insect) ေတြ လိုု ့ မျမင္ပါနဲ ့။ Software Bug ကိုု ေျပာျခင္းသာ ျဖစ္ပါၾကာင္း။

"In programming, as in everything else, to be in error is to be reborn."
~Alan J. Perlis

၂ လ ေက်ာ္ ေရးထားတဲ့ Change Request တစ္ခု၊ ၿပီးခဲ့တဲ့ ေသာၾကာေန ့က SIT ကို ပို ့လိုက္ ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဒီတစ္ေခါက္ Change Request က နည္းနည္းႀကီးတယ္ ဆုိရမယ္။ ရတဲ့အခ်ိန္က နည္းတယ္။ တကယ္ဆို Testing မပါ ( SIT / UAT မပါ) Develpement အတြက္ ကိုယ္ေတြ ေတာင္းတာက ရက္ ၉၀။ ေတာင္းသေလာက္ မရခဲ့ပါဘူး။ ဒီႏိုင္ငံ အစိုးရရဲ့ အခု ေတာင္းဆိုခ်က္ေၾကာင့္ ေျပာင္းရတာျဖစ္လုိ ့ ဘယ္ႏွစ္ရက္လိုတယ္ ေျပာေျပာ ေနာက္ဆံုး Production ကို ေရာက္ရမယ္ဆိုတဲ့ ေန ့အၿပီး ေရာက္ေအာင္ပုိ ့ေပး ရမွာပါလို ့ သက္ဆိုင္ရာ ဌာနက အေၾကာင္းျပန္တယ္။ ဘယ္သူမွ ျငင္းမရတဲ့ ကိစၥ ဆိုေတာ့လည္း ျဖစ္ေအာင္လုပ္ၾကရေတာ့တာေပါ့။

Pages ေတြ တစ္ခုနဲ ့တစ္ခု ဆက္စပ္ေနၿပီး ေနာက္ကြယ္က Business Flow က ရွဳပ္ေတာ့ လူအမ်ားနဲ ့ေရးလို ့ မရဘူး။ ႏွစ္ေယာက္ပဲေရးတာကို သူ ့အပိုင္းနဲ ့ ကိုယ့္အပိုင္း ျပန္ေပါင္းတာတင္ ၂-၃ ရက္ေလာက္ ၾကာတယ္။ ဘာေတြေျပာင္းရမယ္ ဆိုတာ ရွင္းျပတာက ၃ နာရီေလာက္ ၾကာတယ္။ Power Point Slide ကတင္ ၁၆၀ ေက်ာ္။ တကယ့္ တကယ္ စေရးေတာ့ အဲဒီမွာ ရွင္းျပထားတာေတြက မလံုေလာက္ဘူး။ ေရွ ့မွာ ဒါေလးပဲ ေျပာင္းပါတယ္ ဆိုေပမယ့္ ေနာက္ကြယ္မွာ ေျပာင္းတာေတြ အမ်ားႀကီး။ တခ်ိဳ ့ဟာေတြ ျဖစ္ႏိုင္ မျဖစ္ႏိုင္၊ ရွင္းရတာ၊ ျငင္းရတာေတြက အႀကိမ္ႀကိမ္ ရွိသလို၊ Requirement ကိုလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ ျပင္ၾကေသးတယ္။ ဒီေန ့ လက္ရွိ ရွိေနတဲ့ Requirement file ရဲ့ version no က ၁၀ ။ Side ေပါင္း ၂၀၀ ေက်ာ္ ျဖစ္သြားတယ္။ ေနာက္ထပ္ မျပင္ဘူး ေမွ်ာ္လင့္ရတာပဲ။ Requirement က အင္တာနယ္ အဖြဲ ့အစည္းက လာတာ မဟုတ္ေတာ့ တစ္ခုခုဆို ကိုယ္ေတြကေမးရင္ သူတို ့မွာ ခ်က္ခ်င္း အေျဖမေပးႏိုင္တာ မ်ိဳးေတြေၾကာင့္ ေႏွာက္ေႏွး ၾကန္ ့ၾကာမွွု ့ေတြလည္း ရွိေသးတယ္။

အခုေတာ့ SIT ကို ေရာက္သြားvပါၿပီ။ ဒီေန ့ အဖြဲ ့ထဲကလူ ၄-၅ ေယာက္က Testing လုပ္ေနၾကတယ္။ ကိုယ္လည္း Testing လုပ္တယ္။ သူတို ့တစ္ခုေတြ ့လိုက္ ကိုယ့္ကို လာေျပာလိုက္။ Bugs ဟုတ္မဟုတ္ ေဆြးေႏြးလိုက္၊ ရွင္းျပလိုက္၊ ျငင္းလိုက္။ ရန္ျဖစ္တဲ့ အဆင့္အထိေတာ့ မေရာက္ေသးပါဘူး။

"It's not a bug - it's an undocumented feature."
~Author Unknown

ကိုယ္ေရးတဲ့ အပိုင္းက မွားေနတာဆို Request ကို ကိုယ့္စီ Assign လုပ္ပါေတာင္းဆိုုရတယ္။ ဒီတိုင္း ျပင္လုိ ့ မရဘူး။ ျပင္ဖို ့ Request ပို ့မွ ျပင္လို ့ ရတယ္။ ကိုယ္ေရးတဲ့ အပိုင္းက SIT ကိုေရာက္လို ့ Test လုပ္ရင္း ကိုယ္ဘာသာ ရွာေတြ ့တဲ့ အမွားမ်ိဳးေတာင္မွ ကိုယ္ဟာကိုယ္ ျပင္ဖို ့ Request ပိုု ့ဖိုု ့ လိုုပါတယ္။ တခ်ိဳ ့ဟာေတြ ကိုယ္ထိတဲ့ ေနရာကလည္း မဟုတ္၊ တျခားသူထိ တဲ့ေနရာကလည္းမဟုတ္ မွားေနတယ္ဆို ေပၚလာေသးတယ္။ ဒါမ်ိဳးေတြၾကေတာ့ ကိုယ္ေတြျပင္တာေၾကာင့္ အဲ့ဒီလိုု အမွားေတြ ျဖစ္သြားတာလား၊ ဘယ္သူ ့အပိုင္းနဲ ့ ဆက္ေနတာလဲ၊ အရင္ကတည္းက ရွိေနတဲ့ အရာေတြလား ဆိုတာ ေသခ်ာေအာင္ UAT နဲ ့ Production လိုက္ စမ္းရတာမ်ိဳးေတြလည္း ရွိတယ္။

"One man's crappy software is another man's full time job."
~Jessica Gaston

ဒီ ၂ ရက္ ၃ ရက္ ေလာက္ SIT မွာ စမ္းၿပီးရင္ UAT ပို ့ရမယ္။ ပံုမွန္ဆို SIT မွာ ၂ ပတ္ စမ္းၿပီး အဆင္ေျပ ေလာက္တယ္ ထင္မွ UAT ပို ့ေလ့ ရွိတယ္။ UAT မွာလည္း အနည္းဆံုး ၂ ပတ္ Test လုပ္ ရတယ္။ အခုေတာ့ အခ်ိန္မရလို ့ SIT နဲ ့ UAT အၿပိဳင္ သြားရမယ္။ Production ကို ေနာက္လ ၁ ရက္ေန ့ အေရာက္ ပို ့ေပးရမယ္။

ပံုမွန္ဆို SIT ကို BA ေတြပဲ Test လုပ္တာ အခုဟာက အခ်ိန္လည္း မရ၊ ရွဳပ္ကလည္း ရွုပ္တယ္ဆိုုေတာ့ အဖြဲ ့ထဲက အခ်ိန္ရတဲ့ သူမွန္သမွ် Testing ၀င္လုပ္ဖို ့ request လုပ္ထားတယ္။ ျပင္ထားတာေတြက အမ်ားၾကီးျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ တစ္ခုခု သူတို ့လာ ေမးရင္၊ တခါတေလ မနည္း ျပန္စဥ္းစား ရတယ္။ ပထမ ကိုယ့္အပိုင္း ဟုတ္မဟုတ္၊ သူတိုု ့ေျပာတာ အမွားျဖစ္ႏိုင္ မျဖစ္ႏိုင္။ Deployemnt Error ကလည္း ျဖစ္ႏိုင္ေသးတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ဘယ္လုုိ ဆိုတာလည္း ရွင္းျပရေသးတယ္။

တခါတေလ စိတ္မရွည္ေတာ့ဘူး။ စိတ္မရွည္ေၾကာင္းလည္း ျပလို ့မရ၊ မျပသင့္တဲ့ အေျခအေန။ အခုလို Test ၀င္ လုပ္ေပးေနတာကို ေက်းဇူးတင္ေနရတယ္။ Bugs ေတြကို ေစာေစာရွာေတြ ေစာေစာျပင္လို ့ရတာက ကိုယ္အတြက္ ပိုေကာင္းတယ္။ Production မွေတြ ့မယ္ဆို မလြယ္ဘူး။ UAT မွာ Business Users ေတြ Testing လုပ္တဲ့အခါ Logic Error ေတြ ကလြဲရင္ တျခား အမွားေတြ ့တာမ်ိဳးက မေကာင္းဘူး။

“Don’t worry if it doesn’t work right. If everything did, you’d be out of a job.”
(Mosher’s Law of Software Engineering)

ဒီေန ့ Test လုပ္ၾကတာ ဘယ္သူမွ Flow တစ္ခုလံုးၿပီးေအာင္ Test မလုပ္ႏိုင္ဘူး။ တစ္၀က္ေလာက္ အထိ ပဲေရာက္ ၾကတယ္။ Flow တစ္ခု ၿပီးရင္ေတာင္ ေနာက္ထပ္ စမ္းရမွာေတြ အမ်ားႀကီး။ ရွာေဖြေလ ေတြ ့ရွိေလ ျဖစ္မယ္ ထင္တယ္။ ဒီေန ့ေတြ ့သေလာက္မွာေတာ့ ကိုယ္ေရးထားတဲ့အပိုင္းမွာ ႀကီးႀကီးမားမား ျပင္စရာ မပါေသးတယ္။ အေသးေလးေတြေတာ့ အမ်ားႀကီးပဲ။ ဒီေန ့ ေရာက္လာသမွ် Request ေတြရဲ့ တခ်ိဳ ့တစ္၀က္ကို ရွင္းလို ့ၿပီ။ အကုန္မရွင္းႏို္င္ဘူး။ က်န္ေသးတယ္။ ေသခ်ာပါတယ္။ ေနာင္လာမယ္ ၁ ပတ္ ၁၀ ရက္ကေတာ့ ရွာေဖြေတြ ့ရွိသမွ် Bugs ေတြနဲ ့ အလုပ္မ်ားေနအံုးမွာပါ။

Version 1 of any software is full of bugs.
Version 2 fixes all the bugs and is great.
Version 3 adds all the things users ask for, but hides all the great stuff in Version 2.
~Fred Blechman

ဒါေရးရင္ A Bug's Life ဆိုတဲ့ ကာတြန္းကား ျပန္ၾကည့္ခ်င္စိတ္ ေပၚလာတယ္။ Software Bugs ေတြျမင္ရတာ စိတ္ခ်မ္းသာဖို ့ မေကာင္းေပမယ့္ အဲ့ဒီ ကာတြန္းထဲက Bug ကေလးေလးေတြ၊ Bug လူႀကီးႀကီးေတြ၊ Bug ပိန္ပိန္ေလးေတြ ၊ Bug ၀၀ ေလးေတြ သူတို ့ေတြကိုု ၾကည့္ရတာ စိတ္ခ်မ္းဖို ့ေကာင္းပါတယ္။

Burmese Lunch at Yangon

From Burmese Food

ကၽြန္မ့ အေမက ငါးရံ့အူဟင္း သိပ္ႀကိဳက္တယ္။

From Burmese Food

From Burmese Food

From Burmese Food

From Burmese Food

အဲဒီေန ့က အေဖရယ္၊ အေမရယ္၊ ကၽြန္မရယ္ ၃ ေယာက္သား.. မနက္ေစ်းဘက္သြားၿပီး ခရီးထြက္ဖိုု ့ လက္မွတ္၀ယ္၊ ၿပီးေတာ့ ၿမိဳ ့ထဲ FE Bank ကိုု သြား၊ ေန ့လည္စာကိုု အျပင္မွာပဲ စား၊ ေနာက္ေတာ့ အေဖ့ရံုုး ကိစ္စေတြလုုပ္ရာကိုု လိုုက္သြားနဲ ့ ညေနခင္းမွ အိမ္ျပန္ေရာက္တယ္။ အေဖ နဲ ့ ျမန္မာထမင္းဟင္း အျပင္မွာ စားရင္ အဲဒီဆိုုင္မွာပဲ စားတာမ်ားတယ္။ မွတ္မိသေလာက္ဆိုု ဟိုုးငယ္ငယ္က တည္းပဲ။

From Burmese Food

ရန္ကုုန္ျပန္တုုန္းက ရိုုက္ထားတဲ့ ဓာတ္ပံုုေတြ၊ ခရီးထြက္တုုန္းက ရိုုက္ထားတဲ့ပံုုေတြ၊ အစားအေသာက္ပံုုေတြ ( အိမ္မွ စားတာ၊ အျပင္မွာ မိသားစုုနဲ ့စားတာ၊ သူမ်ားလုုိက္ေကၽြးတာေတြ) အမ်ားၾကီး။ Camera ကလက္ထဲအၿမဲပါတယ္ေလ။ တစ္ရက္တည္း မနက္၊ ေန ့လည္၊ ညစာ ၃ နပ္မက ပိုုစားတဲ့ ေန ့ေတြ မနည္းဘူး။ ေကၽြးတဲ့သူေတြစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္လိုု ့ပါ။ ေနာက္ဆံုုး အေခါက္ ျမန္မာျပည္ျပန္တုန္းက အဓိက လုုပ္ျဖစ္တာက အစားအေသာက္ စားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

Girls Vs Guys

Unspoken Communication
( Zits by Jerry Scott and Jim Borgman)
Published in LA Times ( Sunday August 17, 2008)

From ThePhotoILike

From ThePhotoILike

I'm nobody! Who are you?

I'm Nobody! Who are you?
Are you -- Nobody -- Too?
Then there's a pair of us--don't tell!
They'd banish us, you know.

How dreary -- to be -- Somebody!
How public -- like a Frog --
To tell one's name -- the livelong June --
To an admiring Bog!

*****

"I'm nobody! Who are you?"
by Emily Dickinson
(December 10, 1830 – May 15, 1886)

Source : Emily Dickinson

After the diet...

ဒီတခါ ဘာမွ ရွင္းျပမေနေတာ့ဘူး။
ကာတြန္းပံုုပဲၾကည့္ပါ။

Strawberry from Shan State

Strawberry Basket from Kalaw Market

From Strawberry

Strawberry from TaungGyi

From Strawberry

ရွမ္းျပည္ဘက္ေရာက္တုန္း စားခဲ့ဖူးတဲ့ စေတာ္ဘယ္ရီ။ သဘာ၀ အသီးေတြလို ့ေျပာရမယ္ နီနီရဲရဲ အလံုးေသးေသးေလးေတြ နဲ ့ ႏူးညံ့တယ္။ အၾကမ္းပတမ္း မခံဘူး။ ဒါေပမယ့္ အရသာရွိတယ္။ ကေလာမွ ၀ယ္စားတုန္းကေတာ့ ေရေဆးၿပီး ဒီတိုင္း စားျဖစ္ခဲ့တယ္။ နည္းနည္းေလးခ်ဥ္တဲ့ အရသာေလးရွိေပမယ့္ စားလို ့ ေကာင္းတာပဲ။ ေတာင္ၾကီးေရာက္ေတာ့ ကိုယ္တို ့ေတြ စေတာ္ဘယ္ရီ ၾကိဳက္ၾကမွန္းသိတဲ့ အတြက္ ေဖ်ာ္ရည္လုပ္ေပးတယ္။ ေဖ်ာ္တာလည္း သဘာ၀အတိုင္း၊ အသီးေတြကို ေရေဆး၊ အညွာေလးေတြ ေခၽြ၊ ႏို ့ဆီထည့္ ၊ ဇြန္းနဲ ့ေျခ၊ ေရခဲေသတၱာထဲထည့္ထား၊ ေသာက္ခ်င္တဲ့အခ်ိန္မွ ထုတ္ေသာက္ယံုပဲ။ ႏူညံ့ေနေတာ့ ဇြန္းေလးနဲ ့ေျခထားတာက အေနေတာ္ပဲ။ ရန္ကုန္မွာလည္း တခါတေလ အဲလို စေတာ္ဘယ္ရီသီး ေသးေသးေလးေတြ ျခင္းေလးေတြနဲ ့ထည့္ေရာင္းတာ ရတတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ မတူဘူး။ ကေလာေတာင္ႀကီးက ႏူးညံၿပီး အနံအရသာနဲ ့ျပည့္စံုတဲ့ စေတာ္ဘယ္ရီေတြကို ပိုၾကိဳက္တယ္။

ႏွင္းဆီလြင္ျပင္

ခုရက္ပိုင္းဖတ္ျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာ။ ကဗ်ာဆရာ ဇြန္မႈိင္း ေရးသားတဲ့ "ႏွင္းဆီလြင္ျပင္"။ ဒီကဗ်ာေလးကို ဖတ္ဖူးတာ အေတာ္ၾကာၿပီ။ ဟိုတေန ့ကမွ အမွတ္မထင္ သတိသြားလို ့ လိုက္ရွာတာ အေတာ္ေလး ရွာလိုက္ရတယ္။ ကိုယ္က နာမည္နဲ ့ အေၾကာင္းအရာကို ၀ိုးတိုး၀ါးတာ သတိရတာမ်ိဳး ျဖစ္ေနတာကို။ ကိုယ္ဖတ္ခဲ့ဖူးတာ အင္တာနက္ေပၚက တစ္ဆင့္ဆိုတာ ေသခ်ာတာေၾကာင့္ ရွိမွာပဲဆို စဥ္းစားရသမွ် စာလံုးမ်ိဳးစံုနဲ ့ လိုက္ရွာလိုက္တာ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ရွာလို ့ေတြ ့ၿပီ။ ဘေလာ့ေတြမွာ တင္ေပးထားတဲ့ Chocolaier နဲ ့ Dreamcolormm ကိုအထူး ေက်းဇူးတင္မိတယ္။

ႏွင္းဆီလြင္ျပင္ - ဇြန္မႈိင္း

၀တ္ရြတ္သံ၊ ဘုရား၀တ္ျပဳသံေတြ ၾကားေနရတယ္
ဘုရားတန္ေဆာင္း မဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာတယ္
ဖ်ာတစ္ခ်ပ္ေတာ့ ရွိရဲ့၊ ပုပ္အဲ့အဲ့ အနံ႔တခ်ဳိ႕လဲရွိ
ဆြံ႕အအ အလင္းတခ်ဳိ႕လဲ ရွိေနတဲ့ ဒီအခန္း
ၾကမ္းျပင္က ေအးစက္စက္ စြတ္စို
တခါးရြက္ကို သြပ္ျပားတခ်ပ္နဲ႔ ထပ္ကာထားတယ္။

တျခားအခန္းေတြကို စကားလွမ္းမေျပာနဲ႔ ၀င္တဲ့
ရမ္းကားတင္းမာလြန္းတဲ့ ေလသံေတြ
တခါးေသာ့ခတ္သံ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေလွ်ာက္ထြက္သြားတဲ့
ဖိနပ္သံေတြ ေ၀းသြား၊
သြပ္ျပားေပါက္ ၾကားက ေခ်ာင္းၾကည့္
သူတို႔လဲ က်ဳပ္ဖက္ကို ၾကည့္ေနၾက၊
ဒုကၡသည္အသစ္ကို စိတ္မေကာင္းစြာ
ႀကိဳဆိုေနၾကတာ၊
သူတို႔ မ်က္ႏွာေတြေပၚမွာ ဂုဏ္ယူတာလဲပါ၊
ေႏြးေထြးျခင္းလဲပါ၊ ဒါ မဟာကာလ ငရဲရဲ့
ရင္ကြဲတိုက္ပါ မိတ္ေဆြ။

ေမွးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့
အားလံုး ေကာင္းၾကရဲ့လား
ငွက္ဆိုးတေကာင္ရဲ့ ေမးသံနဲ႔ လန္႔ႏိုးလာတယ္၊
က်ဳပ္ေဘးမွာ လူတေယာက္ ေရာက္ေနသလိုမ်ဳိး
အိုး ကာနယ္ခ်စ္ေကာင္းပါလား၊
စာအုပ္အေဟာင္းတအုပ္ကို လွမ္းေပး၊
က်ေနာ္ ေရးတဲ့ အနွစ္နွစ္ဆယ္ေလတဲ့
ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ အၿပံဳးမ်ိဳးနဲ့
သခင္သာခင္ရဲ့ လူဖမ္းႏႈန္း
အခုထိ ၾကမ္းတုန္းပါလားဗ်။
အားရပါးရ ဟားတိုက္ရယ္၊
ၿပီးေတာ့ ၿပန္တည္သြားတယ္
ၿမန္မာၿပည္သစ္ကို ဆက္ေဆာက္ပါ ရဲေဘာ္တဲ့၊
က်ဳပ္လက္ကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆြဲကိုင္ႏႈတ္ဆက္
အခန္းထဲကေန လွမ္းထြက္သြားတယ္၊

အိပ္မလို႔ လွဲေနတုန္း
ခပ္ၿပံဳးၿပံဳး၀င္လာသူက ကိုဗဟိန္း
မဂၤလာပါ ရဲေဘာ္၊
က်ေနာ္နဲ႔ အတူ ကိုဖုန္းေမာ္၊ ကိုေအာင္ေက်ာ္တို႔လဲပါတယ္၊
တကသ ဘယ္ေတာ့ေလာက္ ျပန္ေဆာက္က်မလဲ
အာရွနဲ႔ ပစိဖိတ္တကၠသိုလ္၊
ႏိုင္ငံတကာ အဆင့္ျမင့္ နည္းပညာ ဗဟို
သစ္ပုပ္ပင္အိုေဘးမွာ ေဆာက္ခ်င္တယ္ဗ်ာ၊
ဒါ က်ေနာ္တို႔ရဲ့ အျပင္းျပဆံုး ဆႏၵပါ၊
ရဲေဘာ္တို႔ရဲ့ ဒီဇင္ဘာ အားလံုးကိုလဲ
လံုး၀ ဂုဏ္ယူပါတယ္ဗ်ာ၊
ၾကင္နာစြာ ေပြ႔ဖက္ႏႈတ္ဆက္
တေယာျပားတလက္ကို တီးခတ္ရင္း
က်ဳပ္ကို ဒို႔ဗမာ သီခ်င္းတက္ေပးသြားတယ္။

ဘာသံေတြပါလိမ့္ ဒီဘက္ကို လာေနတာ
သခင္ ဖိုးလွႀကီး မဟုတ္လား၊
အိပ္ေပ်ာ္ရဲ့လား ကိုရင္
က်ဳပ္၀င္ခဲ့မယ္ေနာ္တဲ့
ဆင္မလိုက္နဲ႔ သမိုင္းက လူေတြ
က်ဳပ္နဲ႔အတူ မနက္ျဖန္မနက္ ခ်ီကာဂိုကို ခ်ီတက္ၾကေတာ့မွာ
ႏိုင္ငံတကာ အလုပ္သမားမိတ္ေဆြအတြက္
ကိုရင္ရဲ့ ႏႈတ္ဆက္သ၀န္လႊာ က်ဳပ္ယူသြားခ်င္တယ္ဗ်ာ။
ေက်းဇူးတင္လိုက္တာ အာဠာ၀ကႀကီးရယ္
ေရးမယ္ က်ေနာ္ေရးမယ္
တန္ဖိုးတံတား နက္နက္႐ႈိင္း႐ႈိင္းကို ေရးမယ္
သမိုင္းဘီးဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္ျပန္မလွည့္ဘူး ဆိုတာ
႐ိုးျပတ္န႔ံေတြ က်ဳပ္အခန္းထဲ ရုတ္တရက္ ေရာက္လာေလသလား
သိပ္ဟုတ္တာေပါ့ဗ်ာ။

ခင္မ်ားအိပ္တဲ့အခန္းေႏြးေအာင္
က်ဳပ္လက္ေဆာင္အျဖစ္ ေကာက္လႈိင္းသစ္ တထံုးယူခဲ့တယ္
အေသအခ်ာလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ဆရာစံ
ေဆးတံကို ခဲရင္း
ဘုရင္ခံ ဆာေဂ်ေအ ေမာင္ႀကီး
အသက္ဘယ္ေလာက္ႀကီးႀကီး
လက္သံကေတာ့ ေျပာင္ဆဲပဲေနာ္။
ေက်ာကုန္းေပၚက အေရစုတ္ေအာင္
နံပါတ္တုတ္နဲ႔ အရိုက္ခံရဆံုးလူဟာ
က်ဳပ္တို႔ပဲ ဆက္ျဖစ္ေနတာ
ဂလိုဘယ္ရြာမွာ ဘယ္လို စဥ္းစားၾကမလဲ
ခင္မ်ားနဲ႔ တိုင္ပင္ခ်င္သဗ်ာ၊
ပါလာတဲ့ ေကာက္ညွင္းေပါင္းထုပ္ေျဖေကၽြးရင္း
မိုးလင္းလုထိ ထိုင္ၿပီး ေဆြးေႏြးျဖစ္ၾကတယ္။

"သား ႏိုးၿပီလား" တဲ့
ဂရုဏာအျပည့္နဲ႔ ဒီအသံ
ဟန္ေဆာင္မႈကင္းတဲ့ ဒီရုပ္သြင္
က်ဳပ္ႏွလံုးသားထဲ အၿမဲရွင္သန္ေနတဲ့
ဆရာႀကီးမႈိင္း
ကပ်ာကယာထၿပီး ေျခအစံုကို ကန္ေတာ့မိ
"ဒီမိုကေရစီမရွိရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မရွိႏိုင္ဘူးသား၊
ပန္းတိုင္ မေရာက္ေရာက္ေအာင္ သြားၾက
အရိုးသားဆံုး ေဆြးေႏြးၾကကြာ" တဲ့
ဆရာမႈိင္းရဲ့ အမွာစကား
ဆရာမႈိင္း သေကၤတၾကားမွာ အသက္၀င္ ေရြ႕လ်ား
ႏွင္းဆီတပြင့္ျဖစ္သြားတယ္။

တပြင့္၊ ႏွစ္ပြင့္၊ သံုးပြင့္
တပြင့္ၿပီး တပြင့္ဆင့္ဆင့္ၿပီး
ပြင့္လာလိုက္တာ ေဟာဒီ အာရုဏ္ဦးမွာ
က်ဳပ္အခန္းဟာ ႏွင္းဆီ လြင္ျပင္ျဖစ္သြားတယ္။


ခဏအၾကာမွာေတာ့ မ်က္စိေရွ႕မွာတင္ပဲ
နံရံေတြ ၿပိဳလဲက်၊ သံတိုင္ညိဳေတြ က်ဳိးျပတ္ေပ်ာ့ေခြ
အရုပ္ဆိုးဆိုး အုတ္ရိုးျမင့္ႀကီးေတြေတာင္
တစစီ ေၾကမြျပဳတ္ထြက္
နက္နက္ခင္းေနျခည္ေအာက္မွာေတာ့
ျမင္ကြင္းအားလံုး ေတာက္ပ ရႊန္းလဲ့
ေအာင္စည္ရႊမ္းသံ လႊင့္လႊင့္ပ်ံ
မိုးယံသိမ့္သိမ့္သာေတာ့တယ္။

Happy New Year

မဂၤ​လာရွိေသာႏွစ္သစ္ျဖစ္ပါေစ။
ေပ်ာ္ရႊင္က်န္းမာခ်မ္းေျမ့စြာျဖင့္ လိုုအင္ဆႏၵမ်ားလည္းျပည့္၀ၾကပါေစ။